32
d) Çoxsahəli bir quruluşa malik olan cəmiyyətin tə-
sərrüfat həyatını və inkişaf qanunauyğunluqlarını yalnız
iqtisadi nəzəriyyə deyil, eyni zamanda “xüsusi vəzifələri,
predmetləri və məntiqi üsulları olan bir sıra müstəqil kon-
kret iqtisadi elmlər də tədqiq edib öyrənir” (K.Menger).
Həmin konkret iqtisadi elmlər ilk növbədə təcrübi
fəaliyyət üçün zəruri sayılan praktik qaydalar, işgüzar dav-
ranışlar, məsləhət xarakterli tövsiyələr hazırlayırlar. Bu
mənada bütövlükdə iqtisad elmini şərti olaraq nəzəri və
tətbiqi kimi iki hissəyə bölmək mümkündür. Cəmiyyət
həyatının mürəkkəb və ziddiyyətli iqtisadi proseslərinin
obyektiv qanunauyğunluqlar əsasında gedişi, inkişaf meyl-
ləri, habelə gələcək perspektivləri iqtisadi nəzəriyyə tərə-
findən öyrənilir. Tətbiqi iqtisadiyyat isə konkret təsərrü-
fatçılıq fəaliyyəti ilə sıx bağlı olub, real vəziyyətin göstəri-
cilərinin hərtərəfli təhlilinə üstünlük verir. İqtisadi nəzə-
riyyənin praktik əhəmiyyəti ondadır ki, əgər “bilik irəlini
görməyə imkan yaradırsa, qabaqgörənlik isə fəaliyyət
üçün meydan açır” (O.Kont).
İqtisadi nəzəriyyə ictimai (sosial) elmlərin ayrılmaz
tərkib hissəsi olmaqla yanaşı, eyni zamanda bütöv bir iq-
tisadi elmlər kompleksinin, yəni sahə (sənaye, tikinti, nəq-
liyyat, ticarət, xidmət və sair); funksional (maliyyə, kre-
dit, proqnozlaşdırma, marketinq, menecment və sair.); sa-
hələrarası (statistika, ekonometrika, təsərrüfat fəaliyyəti-
nin təhlili və sair) elmlərinin də metedoloji əsasıdır.
Aşağıdakı cədvəldə iqtisadi nəzəriyyənin başqa
iqtisadi elmlərlə qarşılıqlı əlaqəsi verilmişdir.
33
İqtisadi nəzəriyyənin başqa iqtisadi elmlərlə əlaqəsi
İqtisadi nəzəriyyənin tarix, fəlsəfə, hüquq, sosio-
logiya, politologiya, psixologiya, estetika, riyaziyyat elm-
ləri ilə də bilavasitə, yaxud dolayı yollarla əlaqələrinin
müxtəlif aspektləri vardır. Bu qarşılıqlı təsir və zənginləş-
mə əlaqələrinə toxunan C.M.Keyns yazmışdır ki, “iqtisa-
diyyatın öyrənilməsi yüksək səviyyəli xüsusi qabiliyyətin
olmasını tələb etməsə də, lakin çox az adam bu sahədəki
əla biliyi ilə fərqlənə bilər. Buna səbəb, iqtisadçıda bir
neçə qabiliyyətin nadir surətdə birləşməsi zəruriliyidir.
İqtisadçı müəyyən qədər riyaziyyatçı, tarixçi, filosof və
dövlət adamı olmalıdır. O, simvolları başa düşməli və öz
fikirlərini sözlə ifadə etməyi bacarmalıdır. İqtisadçı detal-
lara ümumi cəhətdən yanaşmalı və eyni bir məsələyə həm
abstrakt, həm də konkret tərəfdən toxunmalıdır. O, buğunu
keçmişin işığında gələcək məqsədlər üçün öyrənməli, nə-
zərindən heç nəyi qaçırmamalıdır. İqtisadçı məqsədyönlü
Konkret iqtisadi elmlər
Sahələrin iqtisadiyyatı.
Müəssisələrin iqtisadiyyatı.
Ölkələrin iqtisadiyyatı və sair.
İnformativ –
analitik elmlər
İqtisadi nəzəriyyə
(mikroiqtisadiyyat,
makroiqtisadiyyat)
İqtisadi – riyazi metod-
lar, Statistika. Təsərrü-
fat fəaliyyətinin təhlili
Xüsusi iqtisadi qurum
və təşkilatların iqtisa-
diyyatı
Maliyyə, Kredit, Mar-
ketinq, Təbiətdən isti-
fadənin iqtisadiyyatı
və s.
Tarixi – iqtisadi elmlər
İqtisadi fikir tarixi.
Xalq təsərrüfatı tarixi
(iqtisadi tarix)
34
olmalıdır və kimlərinsə əhval-ruhiyyəsinə uyğun olaraq
dəyişməməlidir. O, əsl sənətkar kimi yüksəkdə dayanmalı,
təmiz olmalıdır. İqtisadçı cəmiyyətin problemlərini həll et-
dikdə alim kimi hərəkət etməli, həmin məsələlərin həyata
keçirilməsində isə siyasətçi olmalıdır”.
Qeyd etmək zəruridir ki, dövlətin həyata keçirdiyi
iqtisadi siyasət xətti iqtisadi nəzəriyyənin obyektiv elmi
araşdırmalar nəticəsində gəldiyi nəticələrə əsaslanmalıdır.
Eyni zamanda unudulmamalıdır ki, iqtisadi nəzəriyyə bü-
tün problemlərin hazır həllini vermir və real iqtisadi vəziy-
yəti dərk etmək üçün yalnız bir vasitədir. Ona görə də
müxtəlif peşə və sənət adamlarının bu elmin əsaslarına yi-
yələnməsi, rastlaşdıqları çətin həyat məsələlərinin həllində
düzgün seçim etməyə kömək göstərəcəkdir.
Qarşılıqlı əlaqə və təsir meyllərinə baxmayaraq, şüb-
həsiz iqtisadi nəzəriyyə (elmi yanaşma və təhlil vasitəsi)
ilə iqtisadi siyasəti (dövlətin tədbirlər sistemi və əməli
fəaliyyətini), şübhəsiz bir-birindən fərqləndirmək lazım-
dır. İqtisadi siyasət, cəmiyyətin iqtisadi resurslarının isteh-
salı, bölgüsü, mübadiləsi və istehlakı dairəsində dövlətin
məqsədyönlü tədbirlər sistemi olduğundan, bu siyasət cə-
miyyətin bütün sosial qruplarının mənafelərinin nəzərə
alınmasına yönəldilmişdir. Tarixi təcrübə təsdiq etmişdir
ki, dövlətin həyata keçirdiyi düşünülmüş və tarazlı iqtisadi
siyasət xətti, ictimai-iqtisadi sistemin yeniləşib kamilləş-
məsinə xidmət etdiyi kimi, həm də yol verilmiş nöqsan və
əyintilər nəticəsində onun dağılmasına gətirib çıxara bilər.
35
MÖVZU 2.
İQTİSADİ FİKRİN MEYDANA ÇIXMASI VƏ
FORMALAŞMASI MƏRHƏLƏLƏRİ
a)
İqtisadi fikrin və biliklərin meydana çıxması.
b)
İqtisad elminin formalaşması və müxtəlif məktəbləri.
c)
Azərbaycanda iqtisadi fikrin formalaşması və inkişaf
mərhələləri.
a)
İctimai elmlərin tərkib hissəsi sayılan iqtisad elmi-
nin tarixi minillikləri əhatə edərək, bəsit və ibtidai şəkildə
olsa da, ilk ünsürləri qədim Babilistan, Misir, Çin, Hindis-
tan, Yunanıstan kimi sivilizasiya ocaqlarında meydana
çıxmışdır.
Qədim Hind və Çin mənbələrində, Misirin papirus
yazılarında, şumerlərin daş və kərpic üzərində həkk olun-
muş kitabələrində, Babilistan hökmdarı Xammurapinin
qanunlarında, Şərq və Qərb müəlliflərinin, xüsusilə də Yu-
nanıstan, Roma müdrik filosoflarının, tarixçilərinin əsərlə-
rində, natiqlərinin çıxışlarında o dövrün təsərrüfat həyatı,
əkinçilik, sənətkarlıq peşələri, gəmiçilik, sələmçilik, tica-
rət əlaqələri haqqında bir sıra qiymətli məlumatlar öz ək-
sini tapmışdır.
Elm tarixində iqtisadiyyat-oykonomiya anlayışı ilk
dəfə qədim yunan filosofu Ksenofont (e.ə.450-355) tərə-
findən onun “Ev təsərrüfatı”, yaxud “Ev iqtisadiyyatı” adlı
kitabında işlədilmişdir. Sonralar yunan filosofu Aristotel
(e.ə.384-322) bu sözü daha geniş mənada işlədərək, şərh
etmişdir.
“Oykonomiya” sözü 2 hissədən ibarət olub, “oykos”
Dostları ilə paylaş: |