Mədəniyyət cəmiyyətlə, təsərrüfatla, ictimai, siyasi, iqtisadi və
ideoloji həyatla sıx bağlı əlduğundan insanlann ictimai şüurunda,
onların əxlaq və hərəkətlərində, fiziki və zehni fəaliyyətində öz əksini
tapır. Mədəniyyət maddi və mənəvi formada özünü göstərir, yəni həm
zehni, həm də fiziki əmək nəticəsində yaradıldığından biz ənlan gözlə
görüb, müşahidə edirik. Onlar insanların həm mənəvi ehtiyaclannm,
həm də gündəlik qayğıla- nnm ödənilməsinə xildmət edir. Buraya
əmək alətləri, ev əşyaları, geyim, bəzək əşyalan, döyüş silahlan,
idman ləvazimatı, incəsənət əsərləri, ədəbiyyat nümunələri, yazılı
sənədlər, din, etik və estetik qayda-qanunlar daxildir.
Mənəvi mədəniyyətin tərkib hissəsi əlan nitq mədəniyyəti
təfəkkür mədəniyyətidir. Hər bir xalqın yaratdığı maddi və mənəvi
sərvətlər ə xalqın milli mədəniyyəti sayılır. Milli mədəniyyətdə hər
bir xalqın özünəməxsus təfəkkür tərzi, mənəvi dəyərləri, özünü və
həyatı dərketmə - anlama şüuru, bədii-estetik duyumu, dünyagörüşü
öz əksini tapır. Bu silsilədə dilin özünəməxsus yeri vardır. Dil mədəni,
əxlaqi, dini, estetik normaların saxlanılması və gələcək nəsillərə
ötürülməsində
yeganə olmasa da, aparıcı və əsas vasitələrdəndir.
Azərbaycan mədəniyyəti ümumbəşəri mədəniyyətin tərkib
hissəsidir. O, milli çərçivədə məhdudlaşıb qalmır, başqa millətlərin
mədəniyyətindən bəhrələnir və başqa xalqların mədəniyyətinə təsir
edərək onların formalaşması və inkişafına əvəzsiz xidmət göstərir.
Dahi Azərbaycan bəstəkarı Üzeyir bəy Hacıbəyovun musiqisinin
bütün Şərq xalqlarına örnək olması, Azərbaycan dilinin ətrafımızda
yaşayan xalqların - erməni, gürcü, çeçen, avar, ləzgi, kürd, talış və
s-lərin dilinə təsiri danılmazdır. Qarşılıqlı mədəni əlaqələr milli
mədəniyyətimizin inkişafına da öz müsbət təsirini hiss etdirir. Qərb və
rus simfonik və balet musiqisinin, rəssamlıq, boyakarlıq,
heykəltəraşlıq nümunələrinin Azərbaycan incəsənətinə təsiri çox
böyükdür. Belə münasibətlərin nəticəsidir ki. Qara Qarayevin, Fikrət
Əmirovun, Arif Məlikovun musiqisi. Tahir Salahovun
41
Bu vaxt Bahəddin vizqanı başının üstünə qaldmb havada çalır,
Vəli zurnasını zilə qaldmb sifətinin qarşısında sağa-sola lirladır- dı...
Toybəyi yerdəki pullan yığıb toyçulann qarşısındakı çantaya atdı. Elə
bu an həyət qapısından içəri girən Pısı Ələkbər dili topuq vura-vura:
ə...ə...ə... nə d...d...d... durubsuz, yanır! K.. k.. .k... köməyə gəlin! T...
ənbəki anban y.. .y.. .y... yanır ey!
Pısı Ələkbər pəltək olduğundan sözləri deyəndə zıqqına-zıq- qına
deyir və hərdən elə gücə düşürdü ki... Başını fırladaraq öz orbitində
dairə cızır, yalnız bundan sonra deyəcəyi sözü tələffüz edirdi... sözü
deyəndə isə sifəti qıpqırmızı qızanrdı Pısı Ələkbərin... Toyçular
dayandı, camaatın bir qismi toyxanadan çıxdı.
Cəbo yerindəcə dayanıb durmuşdu... O,
indiki vəziyyətində
uçurulan və sağ çiyni üstündə əyilmiş heykələ oxşayırdı... (Şamil
Zaman. Qarabağlan tərənnüm edirəm. Bakı, 2007, səh.88)
Çabşma
26. Sizin adınıza gəlmiş bağlamanı poçtdan
almaq üçün bir nəfərə
etibarnamə yazın.
NİTQİN NÖVLƏRİ
Dilin mövcudluq forması olan nitq fəaliyyəti danışma, dinləmə,
yazı və oxu proseslərini birləşdirir. Buna görə də nitq
daha çox şifahi
və yazılı,
monoloji və dialoji, zahiri və daxili (lal) növlərinə bölünür.
ŞİFAHİ NİTQ
Xalq danışıq dilinin cilalanmış forması olan şifahi ədəbi dil ciddi
fonetik, leksik, morfoloji və sintaktik normalar əsasında fəaliyyət
göstərir. Bu normalarla dialektlərə qarşı duran ədəbi dilin şifahi
forması qədim dövrlərdən, yəni eramızdan çox-çox əvvəllər, hələ
əlifba və yazı meydana gəlməmişdən xalq yaradıcılığı dili kimi
insanlar arasında holavarlar, sayaçı sözləri, ağılar, atalar
43