BИRИNCИ KИTAB
“Sяrkяrdяnin sarayы – atыnыn yяhяridir”
Nadir Шah Яfшar
30
S O N U N C U FAT E H
PROLOQ
ecənin bir aləmində – süd kimi ay işığında
sükuta qərq olmuş çöllü-biyabanda əvvəlcə
at kişnərtisi, sonra da araba təkərlərinin
cırıltısı eşidildi. Ətəyində seyrək ağaclar görünən
təpənin başında bayquş aram-aram ulamağa başla-
dı.
Nadir şahın keşiyini çəkən mühafizəçilərdən biri
yaşlı, digəri cavan iki qızılbaş döyüşçüsü yaxınlıqda
bir ins-cins görünməsə də, hər ehtimala qarşı, gözətçi
məntəqəsindən üzüaşağı endilər, əllərində tutduqları
məşəlin gur işığında ətrafı ələk-vələk etdilər.
Təpənin ətəyinə çatanda, yaşlı döyüşçü yerə
uza nıb, qulaqlarını yay günəşinin həniri hələ də çə-
kilməmiş torpağın sinəsinə söykədi. Sonra nəsə du-
yubmuş kimi tez ayağa qalxıb, cavan döyüşçüyə
de di:
31
N A D İ R Ş A H Ə F Ş A R
– Təpənin başına qalxaq!..
Təpənin o üzündə at ayaqlarının tappıltısı, araba
təkərlərinin cırıltısı get-gedə uzaqlaşıb, aylı-ulduzlu
gecənin qaranlığına qarışırdı.
Yaşlı döyüşçü ilə cavan döyüşçü rahatca nəfəs al-
dılar.
Geri qayıdanda cavan döyüşçü yaşlıya dedi:
– Görünür, bunlar qiyamçıların yaxın adamlarıdı.
– Hə, hə... Yəqin ölülərini basdırmaq üçün elə bir-
başa qəbiristanlığa aparırlar...
– Düz eləyirlər. Meyitləri səhərəcən saxlasalar,
iylənər...
Məşəlin işığında şəvə kimi qapqara saqqalına as-
ta-asta tumar verən cavan döyüşçü yaşlı döyüşçüyə
dedi:
– Özü də qiyamçıların cəsədlərini aparmağa gə-
lənlər lap münasib vaxt seçiblər. Çünki Nadir şahın
qorxusundan gündüz bu həndəvərə gəlməyə heç kəs
cürət etməz.
– Bu təpənin adı, əlbəttə ki, indən belə, Nadirtəpə
olacaq. Əgər dünən öz qanlarına susamış Xabuşan
kürdləri Aladağa qaçmasaydılar, Nadir şah onları da
cəhənnəmə vasil edəcəkdi…
– Sən elə bilirsən qiyamçılara qoşulan təkcə Xabu-
şan kürdləridir? İndi Əfşarlar səltənətinin hər tərəfini
iğtişaşlar bürüyüb...
Yaşlı döyüşçü nə düşündüsə, birdən səsini yavaşı-
dıb, pıçıltıyla dedi:
– Deyilənlərə görə, Sistanda qiyamçılara başçılıq
edən lərdən biri elə şahımızın doğmaca qardaşı oğludur.
32
S O N U N C U FAT E H
– Əliqulu mirzə... Allah xəta-bəlasını bizdən uzaq
eləsin! Şahənşah ona güvəndi, ora göndərdi ki, qiyamı
yatırsın. Bəs, o nə etdi? Qiyamçıların başında dayanıb,
şan-şövkətli əmisi Nadir şaha qarşı çıxdı...
Yaşlı döyüşçü halını pozmadan, bayaqdan bəri
necə danışırdısa, elə o tərzdə də sözünə davam etdi:
– Hə, şahımızı qəzəbləndirən də elə budur. Dost-
doğmasına arxa çevirən özünə düşmən tapar. Fərmanı
pozulmuş hökmdar əlacı asıb-kəsməkdə, qırıb-çat-
maqda görür. Axı bu dünyada ən qorxmaz adamın da
bir qorxusu var...
– Dünya yaman xarablaşıb, ay baba, – deyə cavan
döyüşçü təəssüflə köks ötürdü, – dünən adam bi-
lib, çörək verdiyi dost-doğmaca əqrəbası da bu gün
ona – böyük şahları dizi üstə çökdürən, Hindistan
kimi, Türküstan kimi böyük məmləkətləri fəth edən
İsgəndər Zülqərineyn qədər qüdrətli Nadir şaha asi
çıxıb! Dağılasan, a dünya...
– Eh, sən hələ cavansan, bala, mən ömrümdə çox
şahlar görmüşəm. Kənardan baxanda elə bilirsən ki,
onlar bu dünyanın ən bəxtəvər adamlarıdı. Amma bu,
belə deyil. Şahlar həyatın kefini çəksələr də həmişə
bikef olurlar. Qaşqabaqları yer süpürür. Qəzəbləri
göylərdə çaxan şimşəyə bənzəyir. Həmişə vahimə
içində olurlar, ölüm qorxusuyla yatıb-dururlar. Ona
görə də gecə-gündüz fikirləri-zikrləri taxt-taclarını,
başlarını qorumaqdı... Taxt-tacı əlindən gedən şahın
isə nəsibi ya qaranlıq zindandı, ya da soyuq məzar...
Gözətçi məntəqəsinə çatar-çatmaz döyüşçülər su-
sub yan-yörələrinə baxdılar...
33
N A D İ R Ş A H Ə F Ş A R
İçəridə yuxusu çoxdan qaçmış Nadir şah dərin
düşüncələrə qərq olmuşdu. O, şan-şöhrətin zirvəsinə
çatsa da, özünü dibi görünməyən uçurumun qarşı-
sında dayanmış kimi hiss edirdi. Xüsusilə də əziz-xə-
ləf qardaşı oğlunun xəyanəti onun əsəblərini hədsiz
dərəcədə korlamışdı...
Nadir şah Dehlini fəth edəndən bir qədər sonra
saraya Baş əttar təyin etdiyi bacarıqlı hind loğma-
nı Ələvi xanı xatırladı. O, izn alıb, Məkkə ziyarətinə
getmişdi. Amma uzun müddət idi ki, bir səs-sorağı
yox idi. Ələvi xan, qəzəbinin cilovunu yığa bilməyən
Nadir şahı təkcə dava-dərmanla, pəhriz saxlamaqla
müalicə etmirdi. «Söz də müalicə vasitəsidir» – deyən
Ələvi xan bəzən öz açıq-saçıq fikirlərilə sanki Nadir
şahı ovsunlaya bilirdi. Onun müalicəsindən sonra
Nadir şah bir dəfə də olsun əbəs yerə əsəbləşib ki-
minsə qətlinə fərman verməmişdi. Ələvi xandan son-
ra bir çox avropalı həkim onu müalicə etsə də, səhhəti
düzəlməmişdi...
Ötən ilin dekabrından bu günə kimi Nadir şa-
hın müalicəsi ilə məşğul olan fransız həkimi Pyer
Bazenin çadırı qarşı tərəfdə – onunla lap üzbəüzdə
qurulmuşdu. Nadir şah bütün gecəni yuxusuzluq-
dan əziyyət çəksə də, həkimi çağırtdırmaq istəmirdi.
Ona elə gəlirdi ki, indiki əhvalının xəstəliklə heç bir
əlaqəsi yoxdur. Yatağının yanında qıraqları qızıl su-
yuna çəkilmiş, iki il əvvəl rus imperatriçəsi tərəfindən
hədiyyə edilmiş böyük aynada özünə baxdı. Üzünün
cizgiləri dəyişmişdi. Sanki birdən-birə xeyli qocalmış-
dı; özünə «Qılınc oğlu» deyərək qələbə əzmi ilə döyüş
Dostları ilə paylaş: |