43
Nə etməli? Suallar və tapşırıqlar köməyə gəlməlidir.
Dərs fəallaşmalıdır! Sual bütün şagirdləri cəlb edəcək bir
məzmuna malik olmalıdır.
Şagird aktivliyi ən optimal yoldur. Dərsin effettivliyi
də bu aktivliklə bağlıdır. “Oxu” dərslərində mətn maraqlıdırsa
bütün sinif ona diqqətlə qulaq asır. Mətn bitdikdən sonra azacıq
heyratamiz bir sükut olur. Həmin sükutdan sonra “darıxma
fenomeni” sinfə daxil olur. O, gözəl mətnin bütün effektini heç
edə bilər. Bu təhlükəni aradan qaldırmaq üçün müəllim
əvvəlcədən hazırladığı və ya oxu prosesində yaranan suallara
meydan verməlidir. Məsələn, müəllim “Bəhmənyar” adlanan
mətni ucadan oxuyur. Rəvayətin məzmunu olduqca maraqlıdır:
“Bir gün bir dəmirçi şagirdi ilə birlikdə dəmirçixanada
işləyirdi. Şagird körüyü basdıqca közlər qığılcımlanır, onların
istisi dəmiri yumşaldırdı. Dəmirçi də qızarmış dəmir parçasını
çəkiclə döyəcləyirdi.
Elə bu zaman qonşunun uşağı təngnəfəs özünü
qapıdan içəri salıb dəmirçiyə dedi:
- Usta, ocağımız sönüb, anam deyir köz versin.
Usta önlüyü ilə üzünün tərini silib uşağın əlinə baxdı:
- Get bir qab gətir. Közü ovcunda aparmaycaqsan ki!..
- Apararam, sən verməyində ol. Tez ol, həyətdə
oynayırıq. Uşaqlar məni gözləyir.
- Ay uşaq, sənin əlin dəmirdəndir?
- Yox, sən közü ver, neyləyirsən necə aparacağam?
Usta baxdı ki, bu tərs uşağı sözlə başa sala
bilməyəcək. Üzünü şagirdinə tutub dedi:
- A bala, bu uşağa bir ovuc köz ver, görüm necə
aparacaq. Şagird maşa ilə qıpqırmızı bir köz götürüb uşağa
yaxınlaşanda dəmirçi bir də gördü ki, uşaq qapının ağzından
ovcuna torpaq yığıb ona sarı uzadıb.
Şagird közü uşağın ovcundakı torpağın üstünə qoydu.
Dəmirçi uşağın ağlına mat qaldı. Soruşdu:
44
- A bala, sənin adın nədir?
- Bəhmənyaram da, usta əmi, tanımadın? – deyə uşaq
cavab verib cəld qapıdan bayıra çıxdı.
Bu həmin Bəhmənyar idi ki, sonralar oxuyub
dövrünün məşhur alimi oldu”.
Mətn müdrikdir. Uşaqların diqqətini cəlb etməklə
yanaşı şübhəsiz ki onları təsirləndirir. Sinifdə tam sakitlikdir.
Hər kəsin ürəyindən Bəhmənyar kimi ağıllı və fərasətli olmaq
keçir. Dərsi aktivləşdirmək üçün bundan gözəl fürsət yoxdur.
Sinfə belə suallar vermək və fəal təlimin müzakirə üsulunu
tətbiq etmək olar.
* Sizcə hekayəyə daha hansı adı vermək olardı?
* Bəhmənyarın bacarığı onun hansı keyfiyyəti ilə
bağlı idi?
* Sən olsaydın hekayəni hansı cümlə ilə
tamamlayardın?
- Bəhmənyara məktub yazsaydın ona hansı sözlərlə
müraciət edərdin?
Bu suallar şagirdin şifahi nitq qabiliyyətini inkişaf
etdirməyə xidmət göstərir. Yazılı nitqi inkişaf etdirmək üçün
aşağıdakı tapşırıqlar da müəllimin köməyinə çata bilər.
1-ci abzasdakı “körük” sözünün hansı izahı doğrudur?
1) Qədimdə döyüşçülərin
istifadə etdiyi silah
2) Od yandıqdan sonra qalan alovsuz, qızmar kömür
3) Közü qızartmaq üçün hava vuran alət
2. “Maşa” sözünün hansı izahı doğrudur?
1) Isti şeyləri götürmək üçün tutqac
2) Mismarı çıxarmaq və ya metalı əymək üçün
istifadə olunan alət
3) Mismar vurmaq və ya metal döymək üçün əmək
aləti
45
3. Bu rəvayətdən hansı nəticəni çıxarmaq olar?
1) Keçmişdə evlərdə kibrit olmurdu.
2)Torpaq istilik keçirmir.
3) Dəmirçixanada köz paylayırlar.
Bu rəvayəti digər metodika ilə də keçmək olar.
Müəllim onu üzündən oxumaq əvəzinə nağıl edər və yenə də
sinfi fəallaşdıran tapşırıqlarla davam etdirə bilərdi. Nağıl
prosesində müəllim bir aktyor kimi təhkiyəni, obrazların
danışığını fərqli səsləndirər, fəal dərsə nail ola bilərdi.
Nağıletmə fenomeni uzun illərin təəcrübəsindən çıxmış etibarlı
metodikadır. Prof. A.Rəhimov tapşırıqların nağıletmə
variantına xüsusi əhəmiyyət verir. O, göstərir ki, “I – IV
siniflərdə nağıletməyə yaradıcı xarakter vermək üçün işin digər
formalarından da istifadə olunmalıdır. Ola bilər ki, müəllim
şagirdlərə şəxsi dəyişməklə məzmunu nağıl etdirsin. Bu
prosesdə şagirdlər fikri əməliyyat aparmalı olurlar. Məsələn, II
sinifdə C. Gözəlovun “Nizaminin səhvi” hekayəsi ilə əlaqədar
şagirdlər Nizaminin obrazında çıxış etməklə məzmunu nağıl
etdirmək olar. Bu zaman çıxış edən şagird özünü bir anlığa
Nizaminin yerinə qoyur, hadisələrin iştirakçısına çevrilir.
Çöldə, çəməndə gəzir, bənövşə, novruzgülü dərir, böcəkləri
tutur, fəaliyyətdə olur... Beləliklə, hekayədə cərəyan edən
hadisəni öz həyatına köçürür. Nizaminin daxili aləminə nüfuz
edir, keçirdiyi psixoloji halları keçirir, başqa sözlə, onunla
birlikdə sevinir, şənlənir, fərəhlənir və s.” (64, 7)
Şübhəsiz ki, görkəmli alimin bu mülahizələri
əhəmiyyətlidir. Buraya teatr ünsürlərinin sinfə gətirilməsi,
şagirdlərin obrazlı düşüncəsinə təsir edən amillər kimi çox
qiymətlidir. Professor qeyd edir ki, ibtidai siniflərdə məzmunun
yığcam nağıl olunması müstəsna əhəmiyyət kəsb edir. Bu,
şagirdlərdən araşdırmalar aparmağı,
şüurlu fəaliyyət
göstərməyi, birinci dərəcəli məsələləri, ikinci üçüncülərdən
46
fərqləndirməyi, əsas məzmunu tutmağı və s. tələb edir. Bu işə
II sinifdə tədris ilinin ikinci yarısından başlamaq və şagirdlərə
məzmunla bağlı tutarlı sualların verilməsi məsləhətdir.
Məsələn, III sinifdə “qara qızıl” hekayəsi üzrə “hekayə nə üçün
“Qara qızıl” adlanır?” “Nefti necə çıxarırlar?” “Neftdən nələr
alınır?” “Qəhrəman neftçilərdən kimləri tanıyırsan? Yaxud
“Möcuzə” mətni ilə əlaqədar “Insan əlləri ilə hansı möcuzələr
edilmişdir? “Elektrikin köməyi ilə yer üzündə, su altında, fabrik
və zavodlarda, məktəbdə və evdə hansı işlər görülür? Və s.
suallar şagirdləri konkret vəzifələrlə qarşılaşdırdığından onlar
da real faktlara əsaslanır, məzmunu yığcam nağıl etməyə
çalışırlar.
Müasir təhsil teatr elementlərinin, oyun ünsürlərinin
sinfə gətirilməsinə üstünlük verir. Belə olduqda şagirdlərdə
sərbəstlik artır, ilk baxışda nəzəri cəlb etməyən istedadlar üzə
çıxır. Musiqiyə, rəssamlığa, incəsənətin digər növlərinə marağı
olan uşaqlar çox zaman ciddi, qaraqabaq sualların qarşısında
donub qaldıqları halda, imkan veriləndə onlar özlərinin
aktyorluq və rəssamlıq qabiliyyətlərini göstərirlər. Bu
qabiliyyətlər başqa bacarıqları da inkişaf etdirir.
Görkəmli alimlər Ə.Əlizadə və H.Əlizadə “Pedaqoji
psixologiya” kitabında bu məsələlərə toxunaraq yazırlar:
“Müəllimi çox vaxt aktyora bənzədirlər. Bu
bənzətmədə həqiqət ölçüləri çoxdur. Onların sehrində müəllim
də aktyordur, şagird də aktyordur. Ancaq, həmin obrazlı
ifadənin axarında müəllim-şagirrd münasibətlərini aktyor-
tamaşaçı münasibətlərinə qeydsiz-şərtsiz bənzətmək
mənasızdır. Teatr iki əsas sahədən-səhnədən və tamaşaçı
salonundan ibarətdir. Dərs özünün zahiri effektlərinə görə teatr
tamaşaçını xatırlatsa da, sinifdə mahiyyət etibarı ilə tamaşaçı
salonu yoxdur, ancaq səhnə var. Bu səhnədə müəllim və şagird
rollarından hər birinin öz yeri, öz sözü var. Ancaq onlar teatr
anlamları ilə desək tərəfi-müqabildirlər.. tərbiyə işində neqativ