21
müqavilələr, ərəb tayfalarının Azərbaycan ərazisinə köçürülüb
yerləşdirilməsi haqqında verdiyi məlumat bizim tədqiqatımız üçün
əhəmiyyətli olmuşdur.
Əl-Bəlazurinin verdiyi məlumat ən xırda təfərrüatda belə digər
orta əsr tarixçilərinin məlumatı ilə düz gəldiyinə görə bu məlumatın
səhihliyi heç bir şübhə doğurmur
1
.
İzzəddin Əbü-l-Həsən Əli ibn Məhəmməd ibn əl-Əsir (1160-
1233) Azərbaycanın siyasi tarixinə dair çoxlu material verir. Onun
"əl-Kamil fıt-tarix" ("Tarixə dair mükəmməl məcmuə")
2
adlı əsəri
dünya tarixi haqqında on iki cildlik böyük bir külliyyatdır. Burada
hadisələr xronoloji qaydada, ilbəil verilir. İbn əl-Əsirin 303 (915)-cü
ilədək Azərbaycanda baş vermiş hadisələrdən bəhs etdiyi hissələr əl-
Bəlazurinin əsərindən götürülmüş materiallar da əlavə edilməklə, ət-
Təbərinin əsərinə əsaslanır. Azərbaycanda 303 (915)-cü ildən sonra -
290-363 (903-974)-cü illər baş vermiş hadisələr haqqında məlumatı
ibn əl-Əsir, ət-Təbərinin davamçısı olan tarixçi Sabit ibn Sinanın
əsərindən götürmüşdür. Hadisələrin təsvirini 370 (980)-ci ilədək
davam etdirən "Təcarib ül-üməm" ("Xalqların təcrübəsi") əsərinin
müəllifi ibn Miskəveyh də Sabit ibn Sinanın əsərindən istifadə
etmişdir. İbn əl-Əsir ibn Miskəveyhinin də materiallarını öz
salnaməsinə daxil etmişdir. Sacilər haqqında ət-Təbəri, Arib və ibn
Miskəveyhə nisbətən daha geniş məlumat verən ibn əl-Əsir tarixçi
Əbu Zəkəriyyə Yəzid ibn Ayas əl-Əzdi əl-Mavsilinin bizə gəlib
çatmamış "Tarix Mavsil" ("Mosul tarixi") əsərindən də istifadə
etmişdir. Bu əsərdə Sacilər haqqında başqa müəlliflərdə təsadüf
edilməyən çox maraqlı və müfəssəl məlumat verilmişdir. İbn əl-Əsir
1
Əl-Bəlazurinin əsərləri ərəblərin Azərbaycanı istila etməsi haqqındakı
hissə P.KJuze tərəfındən rus dilinə tərcümə edilmişdir. Bax: Əl-Bəlazuri. Ölkələrin
istilası kitabı. Azərbaycan tarixinə dair materiallar. Azərbaycan tədqiq və tətəbbö
cəmiy-yəti, Bakı, 1927.
2
Ibn-el Athire chronicon, quod perfectissimum Inscriibtur. Ed
C.I.Tornberg, 14 Bde, Lugbuni Batavorum, 1851-1876; 12 Bde, Kairo, 1290, 1303
(sonrakı səhifələrdə bu mənbə - İbn əl-Əsir göstəriləcəkdir). Onun haqqında b a x;
C.Brockelmann. GAL, I, 345-346- SB, I
22
ibn Ayasdan hörmətlə yazır, onu ləyaqətli imam, hərtərəfli biliyə
malik alim adlandırır və qeyd edir ki, ibn Ayas təsvir etdiyi
hadisələrin şahidi olmuşdur
1
.
Qeyd etmək lazımdır ki, ibn əl-Əsir ət-Təbərinin əsərinin bizə
gəlib çatmayan mükəmməl redaksiyasından, həmçinin sonradan itmiş
bir çox mənbələrdən istifadə etmişdir. Misal üçün, ibn əl-Əsir Babək
üsyanı haqqında əlavə olaraq çoxlu maraqlı məlumat verir ki, bunlar
ət-Təbərinin əsərində yoxdur, bundan başqa, ibn əl-Əsir Azərbaycan
xürrəmilərinə qarşı müharibədə Afşin Heydər ibn Kavusun fəaliyyəti
ilə əlaqədar olaraq onu ət-Təbəriyə nisbətən daha ciddi xarakterizə
edir.
İbn əl-Əsirin ət-Təbəri
2
, əl-Bəlazuri və digər müəlliflərə etdiyi
əlavələr onun əsərlərini Azərbaycan tarixinə aid mühüın müstəqil
mənbə kimi qiymətləndirməyə haqq verir.
Babəkin Bizans imperatoru Feofıllə yazışması haqqında ibn əl-
Əsirin verdiyi məlumat da maraqlıdır.
Beləliklə, demək olar ki, ibn əl-Əsir öz dövrünün birinci
dərəcəli tarixçisi olmuşdur; buna görə ibn əl-Əsirin hətta "tarixçisi"
sözünün o zamankı mənasında da tarixçi olmadığı haqqındakı yanlış
fikri gözdən keçirib dəyişdirmək lazımdır
3
.
1
İbn əl-Əsir, VII, 300, "va kənə imamən fadilən alimən bimə yəqul və huvə
yuşahidul-hal". Əbu Zəkəriyyə əl-Əzdi 334(945)-ci ildə vəfat etmişdir.
Onun üçcildlik "Mosul tarixi" əsərindən yalnız ikinci cildi (719-837-ci illərin
hadisələri) bizə gəlib çatmışdır. Onun haqqında bax: Qurqis Avvad. Mədinət əl-
Mausil. Bağdad, 1959, səh. 16.
2
İbn əl-Əsir və ət-Təbərinin materiallarının müqayisəsi haqqında b a x:
O.B.Frolova. Ibn əl-Əsir (XIII əsr) salnaməsinin mənbələri SSRİ xalqlarının
tarixinə həsr olunmuş bölmələrdə. Dissertasiyasının avtoreferatı, L., 1954; İbn əl-
Əsir və ət-Təbərinin dil xüsusiyyətlərinə görə tutuşdurulması haqqında bax:
C.Brockelmann. Das verhaitnis von İbn-el-Athiri Kamil fit Tarih in Tabaris ahbar
errusul val muluk. Strassburg, 1820.
3
"Tarix əl-Kamil"dən Azərbaycan tarixinə dair materiallar, səh. 8.
23
Əbu Hənifə əd-Dinəvərinin (təxminən 895-ci ildə vəfat etmiş-
dir) "Kitab əl-Əxbar ət-Tivəl" ("Uzun rəvayətlər kitabı")
1
əsərində
Babək üsyanının son dövrünə həsr olunmuş səhifələr xüsusi maraq
doğurur.
Azərbaycanın, həmçinin Xilafətin bir çox digər vilayətlərinin
VII-IX əsrlər tarixinə dair mühüm mənbələrdən biri də Əhməd ibn
Əbu Yəqub ibn Cəfər əl-Yəqubinin (897-ci ildə vəfat etmişdir)
"Tarix"
2
əsəridir. Əl-Yəqubinin əsərində hadisələrin şərhi 872-873-
cü ilədək çatdırılır: bu əsərdə Azərbaycan tarixinə dair verilmiş
materiala başqa mənbələrdə təsadüf edilmir.
X əsrin orijinal coğrafıyaşünas müəlliflərindən biri olan
3
Əbü-
1-Həsən Əli ibn əl-Hüseyn ibn Əli əl-Məsudinin (956-ci ildə vəfat
etmişdir)
4
əsərlərində Azərbaycan, xüsusilə də Xəzər dənizi
haqqında, onun qərb sahillərində yerləşən ölkələr haqqında, Urmiya
gölü haqqında maraqlı və müfəssəl məlumat vardır. Onun əsərlə-
rindən ikisi – tarixi-coğrafı əsər olan "Mürüc əz-zəhəb və məadin
əlcəvahir" ("Qızıltəmizləmə yerləri və əlvan daş mədənləri") və
coğrafi əsər olan "Kitab ət-tənbih və-l-işrəf” ("Xəbərdarlıq və təkrar
yoxlama kitabı") Hindistandan Mərakeşə, Qırmızı dənizdən Xəzər
dənizinə qədər, demək olar ki, bütün ölkələrə səyahət zamanı
müəllifin şəxsi müşahidələri və sorğu-sualı əsasında yazılmışdır.
Bu əsərlər Abbasilər xilafətinin mədəni həyatı haqqında ən
yaxşı hesabatdır. Bunlarda hər bir ölkə, vilayət, şəhər və xalqın tarixi
və coğrafiyası haqqında məlumat verilir. Əsil ensiklopediya olan əl-
Məsudinin əsərləri ət-Təbərinin əsərlərindən sonra IX əsrdən
1
Kitab al-ahbar at-tiwal. Ed. W. Guirgass. Leiden, 1888 (sonrakı
səhifələrdə bu mənbə əd-Dinəvəri göstəriləcəkdir). Onun haqqında bax:
S.Brockelmann. GAL, I, 153; SB, I, 187.
2
А.Ю. Крачковский. Избр. Соч., т. IV, стр . 151-154; C.Brockelmann.
SB, I, P- 405; əl-Yəqubinin əsərinin Azərbaycana aid hissəsini P.K.Juze rus dilinə
tərcümə etmişdir
3
T.N.Kramers. Masudi. EI, SB, 67.
4
Əl -Məsudi haqqında bax: Н.Ю.Крачковский.Избр.Соч., т. IV, стр. 171-
184; S.Brockelmann. GAL, I, 220-221.
Dostları ilə paylaş: |