24 Яхлаг сайясиндя саьлам щяйат
“Üç nəfərə ehtiram düşmür: “Bidət qoyana, zülmkar
rəhbərə və açıq-aşkar günah edənə!”
1
Hətta cəmiyyət arasında fikirləri bulandıran,
ətrafdakılara əyri və pis yolları aşılaya bilən hər hansı
bihudə və nalayiq söz danışmaq da İslam baxımından
qadağandır. Peyğəmbəri-Əkrəm (s) buyurur:
ْﻦَﻤَﻛ َنﺎﻛ ُهﺎﺸْﻓَﺎَﻓ ًا ْيرَﺧ َﻊِﻤَﺳ ْﻦَﻣَو ،ﺎﻫﺎﺗَا ْﻦَﻤَﻛ َنﺎﻛ ﺎﻫﺎﺸْﻓَﺎَﻓ ًﺔ َﺸِﺣﺎﻓ َﻊِﻤَﺳ ْﻦَﻣ
ُﻪَﻠِﻤَﻋ
“Pis bir sözü eşidib faş edən, onu yerinə yetirən kimi
və yaxşı bir söz eşidib onu faş edən də onu yerinə yetirən
kimidir.”
2
Bir sözlə, çirkin və xəstə mühiti islah etmək, fitnə-
fəsadın yayılmasının qarşısını almaq əxlaqi dəyərləri
qoruyan mühüm amillərdən biridir və bunsuz insan
özü və başqalarının əxlaqında tam dəyişiklik yarada
bilməz. Demək, xəstəliklərlə mübarizə zamanı
mikrobların aradan qaldırılmasına
əhəmiyyət
verildiyi kimi, ictimai mühiti də qorumaq üçün onun
gigiyenasına əhəmiyyət vermək lazımdır.
3. Hicrət – çirkin mühitdən uzaqlaşmaq: Öncə
deyildiyi kimi, mühitin islahı son dərəcə əhəmiyyət
daşıyır. Lakin müxtəlif səbəblər üzündən lazımı
şərait olmadıqda, insanın orada qalması fitnə-fəsada
düşməsinə səbəb ola bilər ki, bu zaman mütləq sağlam
və təmiz mühitə köç etmək lazımdır. Biz bu məsələnin
bənzərini eynilə bəzi xəstəliklərdə də görə bilərik.
Belə ki, çox vaxt həkimlər xəstələrə təbiətin müxtəlif
1 . Yenə orada, səh.605.
2 . Yenə orada, səh.609.
Айятуллащ ял-цзма Мякарим Ширази 25
guşələrinə çəkilməyi məsləhət görürlər.
“Hicrət və köç” məsələsi İslamda xüsusi əhəmiyyət
daşıyır və doğrusu, İslam tarixinin əsası da onunla
başlanır. İslam Peyğəmbərinin (s) Məkkədən Mədinəyə
hicrəti, məhz iman və fəziləti yaymaq üçün çirkin bir
mühitdən təmiz və münasib bir mühitə köçü deməkdir.
Bir qrup doğru və həqiqi müsəlmanların Peyğəmbəri-
Əkrəmin (s) əmri ilə Məkkədən Həbəşəyə hicrəti də
bunun başqa bir nümunəsidir.
İslam tarixində ilk müsəlman mühacirlərinin adı
xüsusi qeyd edilir və Qurani-Kərimdə onlar haqda
çoxlu ayə müşahidə olunur. Günah və şirklə dolu
məntəqədən təmiz və sağlam bir yerə hicrətə dair çoxlu
hədislər vardır ki, onun əhəmiyyətini daha da artırır.
“Məcməül-bəyan” kitabında
{ًﺔَﻌَﺳَو اًيرِﺜَﻛ ًماَﻏاَﺮُﻣ ِضْرَﻷا ِﰲ ْﺪِﺠَﻳ ِﻪّﻠﻟا ِﻞﻴِﺒَﺳ ِﰲ ْﺮِﺟﺎَﻬُﻳ ﻦَﻣَو}
(Allah yolunda hicrət edən şəxs yer üzündə çoxlu
sığınacaq və genişlik tapar!)
1
– ayəsinin təfsirində
Peyğəmbəri-Əkrəmdən (s) belə nəql olunur:
َﺐَﺟْﻮَﺘْﺳا ِضْرَ ْﻻا َﻦِﻣ ًا ْﱪِﺷ َنﺎﻛ ْنِا َو ٍضْرَا ﱃِا ٍضْرَا ْﻦِﻣ ِﻪِﻨﻳِﺪِﺑ ﱠﺮَﻓ ْﻦَﻣ
ٍﺪﱠﻤَﺤُﻣ َو َﻢﻴِﻫاﺮْﺑِا َﻖﻴِﻓَر َنﺎﻛ َو َﺔﱠﻨَﺠْﻟا
“Öz dini üçün bir məntəqədən başqa məntəqəyə – bir
qarış belə – hicrət edən şəxsin behiştə getməsi qətidir və o,
İbrahim və Mühəmmədlə (hicrət edən iki böyük peyğəmbər)
birgə olacaq.”
2
Hədisdə qeyd olunan “və in kanə şibrən” (bir qarış
1 . “Nisa” surəsi, ayə 100.
2 . “Biharul-ənvar”, 19-cu cild, səh.31.
26 Яхлаг сайясиндя саьлам щяйат
belə) – ibarəsi bu məsələyə bir daha təkiddir. Hicrət
edən şəxsi iki böyük peyğəmbərə qovuşduran amil
onun (Allah yolunda) hicrətidir. Tarixə görə, İbrahim
peyğəmbər bütpərəst nəmrudçuların mərkəzi sayılan
Babildən Şam və Fələstinə, İslam Peyğəmbəri (s) isə
Məkkədən Mədinəyə hicrət etmişdir. Əli ibn İbrahim
öz “Təfsir” kitabında
{نوُﺪُﺒْﻋﺎَﻓ َيﺎﱠﻳِﺈَﻓ ٌﺔَﻌِﺳاَو ِﴈْرَ ﱠنِإ اﻮُﻨَﻣآ َﻦﻳِﺬﱠﻟا َيِدﺎَﺒِﻋ ﺎَﻳ}
(Ey iman gətirən bəndələrim! Şübhəsiz ki, Mənim
yerim genişdir. Buna görə də yalnız Mənə ibadət edin!)
– ayəsinin təfsirində imam Həsən Əskəridən (a) belə
bir hədis nəql edir:
ْﻦَﻋ ْﻢُﻛﻮُﻨِﺘْﻔَﻳ ْنَا ْﻢُﻫﻮُﻤُﺘْﻔِﺧ ْنِﺎَﻓ ِكﻮُﻠُﻤْﻟا َﻦِﻣ ِﻖ ْﺴِﻔْﻟا َﻞْﻫَا اﻮُﻌﻴِﻄُﺗ ﻻ
ٌﺔﻌ ِﺳاو ﴈْرَا ﱠنِﺎَﻓ ﻢُﻜِﻨﻳِد
“Fasiq hökmdarlara itaət etməyin. Əgər onların sizi pak
dininizdən çıxaracağından qorxsanız, (hicrət edin,) çünki
Mənim yerim genişdir!”
Hər bir günah və fəsada çəkə bilən məclislərdən
uzaq olmaq, naməhrəmlərlə bir otaqda tək qalmamaq
və s. kimi İslam göstərişlərinə görə, bunlar da bir növ
günah və azğınlıq məntəqəsindən kiçik hicrət sayılır və
sözsüz, burada əxlaqi dəyərləri qorumağın, günahdan
çəkinməyin əhəmiyyəti nəzərdə tutulur.
Айятуллащ ял-цзма Мякарим Ширази 27
KLASSİK ALİMLƏRİN
NƏZƏRİNDƏ ƏXLAQIN
ÜSULLARI
Burada hər şeydən əvvəl alimlərin əxlaq üsulları
haqda fikir və mülahizələrinə nəzər yetirəcək, onların
bu məsələ ilə bağlı nəzərlərini qısa da olsa araşdıracağıq.
Əxlaq alimləri əxlaqi fəzilətləri dörd əsas üsul
üzərində yekunlaşdırırlar:
1. Hikmət (zəka);
2. İffət;
3. Şücaət;
4. Ədalət;
Onlar bu üsulları qərizə və hiss üzvlərinin ifrat və
təfrit dərəcələri arasındakı orta hədd sayır və hər bir
fəzilətin müqabilində iki rəzil və mənfi sifəti də qeyd
edirlər:
1. Hikmət – əşyaları olduğu kimi ayırd və dərk
etmək, şüurda mötədillik deməkdir. Onun ifrat
tərəfi bir növ “sofizm”, yəni hər şeyə həddən artıq
tərəddüdlə yanaşmaq, ehtimallara əsaslanmaq, şəkk-
şübhə yaratmaq, düzgün nəzəriyyələrdən yayınmaq,
təfrit tərəfi isə nadanlıqdır.
Dostları ilə paylaş: |