Yönetim Teorisi

KLASİK YÖNETİM KURAMI

• Klasik yönetim kuramı adı altında;

A. Bilimsel Yönetim Yaklaşımı,

B. Yönetim Süreci Yaklaşımı ve

C. Bürokrasi Yaklaşımı ele alınmaktadır.

• Klasik kuram iki ana düşünce üzerine kuruludur.
• 1. Rutin işlerin görülmesinde insan unsurunun makinelere ek olarak nasıl etkin bir şekilde kullanılabileceği,
• 2. örgütün formel yapısıdır.

Klasik kuram bu ana düşüncelerden hareketle etkinlik ve verimliliğin artırılması için hangi ilkelere uyulması gerektiğini araştırmış ve en iyi örgüt ve yönetim yapısını ortaya koymaya çalışmıştır.

• Başka bir ifadeyle klasik kuramcılar, en yüksek verimliliği sağlayacak bir örgüt yapısını bulmaya ağırlık vermişler ve örgütün toplumsal ya da beşeri yönünü dikkate almayarak,
• “emredici liderlik”
• “otoriter denetim ve gözetim” ve
• “kuramsal yapı” gibi niteliklerde belirlenen “biçimsel örgütü” vurgulamışlardır.

Klasik Yönetim Teorisi

• 19. yy da temeli atılan ve günümüzde kullandığımız Modern Yönetim ve daha önceki Neo-Klasik Yönetimin temelini oluşturmuş yönetim teorisidir.
• Bu dönemde özellikle çalışanların verimliliğinin artırılması, yönetimin fonksiyonlarının belirlenmesi ve üst düzey yönetimin analizi yapılmaktadır.
• Klasik teoride kişilerden çok MEVKİLER’e önem verilmiştir.

Klasik Organizasyon Teorisi

• Klasik yönetim teorisi altında temelde 3 yaklaşım bulunmaktadır.
• 1. Öncülüğünü Frederick Taylor’un yaptığı Bilimsel Yönetim Yaklaşımı
• 2. Henry Fayol’un Yönetim Süreci Yaklaşımı
• 3. Max Weber’in Bürokrasi Yaklaşımı

Bilimsel Yönetim

• Bilimsel yönetimin fikir babası Frederic W. Taylor’ dur.
• Taylor yaptığı gözlemleri ve sonuçlarını 1911 yılında yayınladığı “Bilimsel Yönetim İlkeleri” eserinde ortaya koymuş ve geniş kabul görmüştür.
• Taylor çalışmalarının büyük bir kısmını üretim atölyelerinde ve rutin işler yapan işçilerin iş tiplerini inceleyerek geçirmiştir.
• Taylor incelemelerinde sanayide çalışan işçilerin ekonomik olarak çalıştırılmadıklarını gözlemlemiştir.
• Bu durumun iki zararlı sonucu olmaktaydı:

• 1. İnsan, iş için gerekli olmayan bir takım hareketleri yapmaktaydı.
• Böylece işe harcayacağı enerji ve zamanın büyük bir kısmı boşa gidiyordu.
• En basit yapabileceği işleri, daha güç ve karmaşık yol ve yöntemlerden hareket ederek yaptığı için çabuk yoruluyordu.