127
Lokman TAŞKESENLİOĞLU
______________________________________________
Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE
International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY
Öz gövmümüzün başına engel kelefiz biz!
91
Egreb kimi neşter gücü var dırnağımızda,
İslâm susuz olsa su yoh bardağımızda.
Her küncde min tülkü yatıb çardağımızda,
Min hiyle gurub rütbe vü ikram alırız biz,
Gafgazlılarız, yol keseriz, nâm alırız biz
92
diyerek bu durumu en vahim şekilde dile getirmiştir.
Bu sebeple Sâbir, temelinde cehalet olan toplumdaki bu ahlaki çöküntüyü çok fazla
irdelemiştir. Hatta sayı olarak bakılırsa şiirlerinde en çok bu konuyu işlemiştir. Hem de çok
farklı bakış açılarıyla çok farklı tutumları eleştirmiştir. Aile içindeki problemler, açgözlülük,
cimrilik, dinî duyguların sömürüsü veya sömürülmesine izin verilmesi, bencillik, kibir, cahillik
gibi çok farklı durumları kara mizah tarzında değerlendirmiştir.
“Her Ne Versen Ver” şiirinde zekât vermeyen, içkiden vazgeçmeyen, dine ve ilme
yaklaşmayan anlayışı eleştirmiştir:
Her ne versen ver, mebada verme bir dirhem zekât.
Goy acından ölse ölsün bineva kendli ve tat.
Her ne etsen et ve lâkin etme meyden ictinab,
Her ne tutsan tut ve lâkin tutma bir kâr-ı sevab.
Her yere gelsen gel amma, gelme derse, mektebe,
Herkese uysan uy, amma uyma dine, mezhebe
93
Paraya olan düşkünlük Sâbir için insanı alçaltan bir kusurdur. Pek çok şiirinde bu
durumun da eleştirisini yapmıştır. “Hesisin Heyfi Verisin Keyfi”, “Naehl Olana Metlebi
Andırmag Olur mu”, “Böyle Lezzetli Hayat”, “Vermirem A” gibi şiirlerinde bu konuyu ele
almış, “Paradır” şiirinde bu zihniyeti:
Olmasın fehmin, eglin, idrâkin,
Var ne gem tâ ki vardır emlâkin.
Ateş-i hanesuz-i millet iken
Herkesin secdegâhıdır hakın;
Âdemi âdem eyleyen paradır,
Parasız âdemin üzü garadır.
94
şeklinde konuşturmuştur.
91
“Fahriye” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 76.
92
“Amalimiz, Efkarımız İfne-yi Vetendir” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s.
47.
93
“Her Ne Versen Ver” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 41.
94
“Paradır” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 205.
128
Lokman TAŞKESENLİOĞLU
______________________________________________
Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE
International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY
“Gorhuram” şiirinde ise Sâbir; volkanlardan, aslanlardan, vahşi hayvanlardan,
hortlaklardan asla korkmadığını ama gözlerini artık kan bürüdüğü için nerede bir Müslüman
görse çok korktuğunu söylemektedir:
Gâh şefeg tek düşürem dağlara
Yanğılı vulkan görürem, gorhmuram.
Gâh enirem saye tek ormanlara,
Yırtıcı heyvan görürem gorhmuram.
Üz goyuram gâh neyistanlara,
Bir sürü aslan görürem gorhmuram.
Megberelikde edirem gâh mekân,
Gebrde hortdan görürem gorhmuram
Leyk bu gorhmazlıg ile doğrusu,
Ay dadaş, vallahi, billahi, tallahi
Harda Müselman görürem gorhuram...
Bisebeb gorhmayıram, vechi var :
Neyleyim ahır, bu yoh olmuşların
Fikrini gan gan görürem, gorhuram
Gorhuram, gorhuram, gorhuram.
95
“Neş’e
-
yi Gelyanın Üçündür”, “Part Part”, “Serhesab”, “Ağlaşma”, “Şükr Ola”, “İlahi”,
“Sual- Cavab”, “Bize Ne”, “Baggal Kişi”, “Cavan”, “Menim Tek”, “Kişi”, “Millet Marşı”,
“Gurban Bayramı” ve diğer pek çok şiirinde çok farklı ahlaki problemleri ele almıştır.
Tüm bu ahlaki çöküntüler karşısında neden bu kadar sert bir tavır takındığını da “Ne
Yazım” şiirinde anlatmıştır:
Şe’re meşğul ederek hatir-i gem-mailimi,
Goyuram genşerime kâğızımı, çernilimi,
Gelirem yazmağa bir kelme, tutursan elimi,
Gorhuram ya ne üçün, çünki kesirsen dilimi,
Ey eceb, men ki sedaget yolunu azmayıram.
Hele gördüklerimin dördde birin yazmayıram
96
2.4.
Dil ve Üslup Özellikleri
Şiirlerini toplumsal bir anlayış çerçevesinde şekillendiren Sâbir halkın anlayabileceği
sade bir dil kullanmaya özen göstermiştir. Anlatmak istediği düşüncelerin geniş kitlelere
ulaşabilmesi için de bu şarttır. Bu noktada Molla Nasreddin dergisi etrafında toplanan tüm
95
“Gorhuram” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 79.
96
“Ne Yazım” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 158.
129
Lokman TAŞKESENLİOĞLU
______________________________________________
Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE
International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY
sanatçılar aynı kanıdadır. Amaç halka gerçekleri göstermekse halk dilinden konuşmak
gereklidir. (Bu noktada diğer bir edebî grup olan Füyûzatçılarla çelişirler.)
Özellikle Türkçe dışında dilleri kullanıp kendisini entelektüel zanneden ve aydın
geçinen kişileri bu düşüncelerinden ötürü eleştirmektedir. Bu nedenle onların ağzından yazdığı
“Ürefa Marşı”nda:
İnteligentik, bu ki böhtan değil,
Türki danışmag bize şayan değil,
Türk dili gabil-i irfan değil,
Biz buna gail olan insanlarıg...
Ay barakallah, ne gözel canlarıg!
Türk gezeti verse de egle ziya
Men onu almam elime mütlega,
Çünki müselmanca gonuşmag bana
Eybdir! Öz eybimizi anlarıg!
Ay barakallah, ne gözel canlarıg!
97
diyerek Türkçeden uzak duran
,
onu küçük gören zihniyeti eleştirir.
Kendisi ise eski şiir tarzının getirdiği alışkanlıkla ve aruz ölçüsünün verdiği
zorunlulukla bazı durumlarda ağır bir dil kullanmış gibi görünmektedir. Fakat unutmamak
gerekir ki Azerbaycan sahası Anadolu sahasından çok farklıdır. Özellikle Farsçanın çok derin
bir etkisi vardır, bununla beraber şiirlerini günümüzden bir yüzyıl önce yazdığı da düşünülürse
bize biraz ağır gelebilecek dilinin o zamanki halk dilinden hiç de uzak olmadığı anlaşılır.
Pek çok şiirinde halkın günlük hayatta kullandığı kelimeleri aynen kullanmayı tercih
etmiştir. “Part Part” ve “Eyle Bilirdim ki” gibi şiirleri halk dilini kullandığının en iyi
örnekleridir:
Âdetimiz daş idi de'va günü
Tullarıdıg elde sapan gıjhagıj.
Herkese deyseydi ederdi haman
Bir nece gün ah ü feğan ufhauf.”
98
“Övc-i fezade görerek bayguşu,
Sehnde gaggıldayıram indi men.
Bir de meni vurma aman, sengdil,
Rehm ele, pıggıldayıram indi men
99
Çocuklar için yazdığı şiirlerinde ise son derece yalın bir dil kullanmış, onlara farklı
konularda bilgi ve nasihat verebilmek için onların seviyesine inmeyi başarmıştır. “Goca
97
“Ürefa Marşı” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 217.
98
“Part-Part” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 32.
99
“Eyle Bilirdim ki” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 42.
130
Lokman TAŞKESENLİOĞLU
______________________________________________
Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE
International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY
Bağban” şiirinde çalışmanın öneminden bahsederken muhatabının çocuklar olacağını
unutmamıştır:
Bir tagım genc yol kenarından
Keçerek bir bağın civarından,
Gördüler yüz yaşında bir bağban
İşleyir bağda se’y ile her an.
Titreye titreye eli bir de.
Alma çerdekleri eker yerde.
Gülerek etdiler sual : “A goca
Yüz yaşında nedir bu hal, a goca?”
100
Bazı şiirlerinde ise hiçbir yerde kolay kolay görülemeyecek çok ilginç benzetmeleri
vardır:
Ey adı insan, özü kertenkele,
Govzama başın, çocuğum sebr eyle!
101
İş bilmeyen ancag yemek içmekden elave
Bu canlı değirmanlarına şükr, Hudaya!
102
Sonuç
20. yüzyıl, Azerbaycan’da önemli siyasi ve toplumsal yeniliklerin olduğu, Azerbaycan
Türklerinin geleceği açısından da dikkat çekici gelişmelerin görüldüğü bir dönemdir. Bu yıllar;
özgürlük hareketlerinin genişlediği, işçi ayaklanmalarının arttığı ve Çarlık Rusya’nın artık son
günlerini yaşadığı yıllardır. Molla Nasreddin dergisi Celil Memmedguluzade’nin önderliğinde
böyle bir siyasi ortamda çıkarılmış, bu dergide Türklerin ve Müslümanların uyanması ve diğer
milletlerin düzeyine ulaşabilmesi için mücadele edilmiştir. Bu mücadeleyi gerçekleştiren şairler
içinde en önemli isim ise Mirze Elekber Sâbir’dir.
Çok kısa bir edebiyat hayatı olmasına rağmen hiciv kavramını mizah unsuruyla
başarıyla birleştiren Sâbir, şiirlerinde Azerbaycan’daki eğitimin içler acısı durumunu,
Müslüman halkın eğitime önem vermemesini, kız çocuklarının çocuk yaşta evlendirilmelerini,
kadınların toplumsal düzen içerisinde hiçbir hakka sahip olmayışlarını, toprak ağaları ve yerli
zenginlerin halkı ezmelerini, dini tekelleri altına alarak halkın manevi duygularını sömüren
mollaları ele alarak eleştirmiştir. Bu eleştirileri yaparken de özellikle halkın anlayabileceği yalın
bir dil kullanmayı tercih etmiştir.
Böylece millî unsurlara verdiği değer bakımından sadece Azerbaycan’da değil, İran ve
Anadolu’da da oldukça etkili olmuştur.
100
“Goca Bağban” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 386.
101
“Sebr Eyle” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 130.
102
“Şükr Huda’ya” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 95.
131
Lokman TAŞKESENLİOĞLU
______________________________________________
Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE
International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY
Muhtelif “Molla Nasreddin” Dergileri
(MİREHMEDOV, E. (1988). Molla Nasreddin, Cilt 1. Bakü. s. 81, 609)
Muhtelif “Molla Nasreddin” Dergileri
(http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Molla_Nasreddin)
132
Lokman TAŞKESENLİOĞLU
______________________________________________
Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE
International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY
Kaynakça:
ADIGÜZEL, S. (2007). Tiflis Edebi Muhitinde Molla Nasreddin Dergisi ve Dergide
Tartışılan Konular. Bilig Dergisi. S 41.
AKPINAR, Y. (1994). Azerî Edebiyatı Araştırmaları. İstanbul.
ALTAYLI, S. (1994). Azerbaycan Türkçesi Sözlüğü. İstanbul.
BANARLI, N. S. (1998). Resimli Türk Edebiyatı Tarihi. C 2. İstanbul.
BAYRAMOĞLU, A. (2003). Mirze Elekber Sabir (Heyatı ve Eserleri). Bakü.
CELAL, M. - HÜSEYNOV, F. (2000). XX. Asır Azerbaycan Edebiyatı. İstanbul. hz.
Kemal YAVUZ- Erol ÜLGEN.
HÜSEYNOV, F. (1986). Molla Nasreddin ve Molla Nasreddinciler. Bakü.
MEHMETGULUZADE, H. (2002). Hatıralar. Ankara. hz. Fatma ÖZKAN.
MİREHMEDOV, E. (1988). Molla Nasreddin, C 1. Bakü.
SÂBİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV.
SÂBİR, M. E. (1975). Hophopname. Ankara. hz. Abdülmecid DOĞRU.
SÂBİR, M. E. (2007). Hophopname. İstanbul. hz. İsa ÖZTÜRK.
Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, Cilt 5. (1989). İstanbul.
Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi, Cilt 5. (1993). İstanbul
ZAMANOV, A. (1973). Sâbir ve Müasırleri. Bakü.
Dostları ilə paylaş: |