Türkçe Edebiyat K



Yüklə 1,1 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə16/16
tarix01.07.2018
ölçüsü1,1 Mb.
#52625
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   16

      

127    

                                                                                                            Lokman TAŞKESENLİOĞLU 



______________________________________________ 

 

Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE 

International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY 

 

Öz gövmümüzün başına engel kelefiz biz!

91

 



Egreb kimi neşter gücü var dırnağımızda, 

İslâm susuz olsa su yoh bardağımızda. 

Her küncde min tülkü yatıb çardağımızda, 

 

Min hiyle gurub rütbe vü ikram alırız biz, 

 

Gafgazlılarız, yol keseriz, nâm alırız biz

92

 

diyerek bu durumu en vahim şekilde dile getirmiştir. 

Bu  sebeple  Sâbir,  temelinde  cehalet  olan  toplumdaki  bu  ahlaki  çöküntüyü  çok  fazla 

irdelemiştir.  Hatta  sayı  olarak  bakılırsa  şiirlerinde  en  çok  bu  konuyu  işlemiştir.  Hem  de  çok 

farklı  bakış  açılarıyla  çok  farklı  tutumları  eleştirmiştir.  Aile  içindeki  problemler,  açgözlülük, 

cimrilik, dinî duyguların sömürüsü veya sömürülmesine izin verilmesi, bencillik, kibir, cahillik 

gibi çok farklı durumları kara mizah tarzında değerlendirmiştir. 

“Her  Ne  Versen  Ver”  şiirinde  zekât  vermeyen,  içkiden  vazgeçmeyen,  dine  ve  ilme 

yaklaşmayan anlayışı eleştirmiştir: 



Her ne versen ver, mebada verme bir dirhem zekât. 

Goy acından ölse ölsün bineva kendli ve tat. 

 

Her ne etsen et ve lâkin etme meyden ictinab, 

 

Her ne tutsan tut ve lâkin tutma bir kâr-ı sevab. 

Her yere gelsen gel amma, gelme derse, mektebe, 

Herkese uysan uy, amma uyma dine, mezhebe

93

 

Paraya  olan  düşkünlük  Sâbir  için  insanı  alçaltan  bir  kusurdur.  Pek  çok  şiirinde  bu 

durumun  da  eleştirisini  yapmıştır.  “Hesisin  Heyfi  Verisin  Keyfi”,  “Naehl  Olana  Metlebi 

Andırmag  Olur  mu”,  “Böyle  Lezzetli  Hayat”,  “Vermirem  A”  gibi  şiirlerinde  bu  konuyu  ele 

almış, “Paradır” şiirinde bu zihniyeti: 



Olmasın fehmin, eglin, idrâkin, 

Var ne gem tâ ki vardır emlâkin. 

Ateş-i hanesuz-i millet iken 

Herkesin secdegâhıdır hakın; 

 

Âdemi âdem eyleyen paradır, 

 

Parasız âdemin üzü garadır.

94

 



şeklinde konuşturmuştur. 

                                                           

91

 “Fahriye” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 76. 



92

 “Amalimiz, Efkarımız İfne-yi Vetendir” - SABİR, M. E. (1962).  Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV.  s. 

47. 

93

 “Her Ne Versen Ver” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 41. 



94

 “Paradır” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 205. 




      

128    

                                                                                                            Lokman TAŞKESENLİOĞLU 



______________________________________________ 

 

Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE 

International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY 

“Gorhuram”  şiirinde  ise  Sâbir;  volkanlardan,  aslanlardan,  vahşi  hayvanlardan, 

hortlaklardan  asla  korkmadığını  ama  gözlerini  artık  kan  bürüdüğü  için  nerede  bir  Müslüman 

görse çok korktuğunu söylemektedir: 



Gâh şefeg tek düşürem dağlara 

Yanğılı vulkan görürem, gorhmuram. 

 

Gâh enirem saye tek ormanlara, 

 

Yırtıcı heyvan görürem gorhmuram. 

Üz goyuram gâh neyistanlara, 

Bir sürü aslan görürem gorhmuram. 

 

Megberelikde edirem gâh mekân, 

 

Gebrde hortdan görürem gorhmuram 

Leyk bu gorhmazlıg ile doğrusu, 

Ay dadaş, vallahi, billahi, tallahi 

Harda Müselman görürem gorhuram... 

 

Bisebeb gorhmayıram, vechi var : 

 

Neyleyim ahır, bu yoh olmuşların 

 

Fikrini gan gan görürem, gorhuram 

 

Gorhuram, gorhuram, gorhuram. 

95

 



“Neş’e

-

yi Gelyanın Üçündür”, “Part Part”, “Serhesab”, “Ağlaşma”, “Şükr Ola”, “İlahi”, 

“Sual-  Cavab”,  “Bize  Ne”,  “Baggal  Kişi”,  “Cavan”,  “Menim  Tek”,  “Kişi”,  “Millet  Marşı”, 

“Gurban Bayramı” ve  diğer pek çok şiirinde çok farklı ahlaki problemleri ele almıştır. 

Tüm  bu  ahlaki  çöküntüler  karşısında  neden  bu  kadar  sert  bir  tavır takındığını  da  “Ne 

Yazım” şiirinde anlatmıştır: 



Şe’re meşğul ederek hatir-i gem-mailimi

Goyuram genşerime kâğızımı, çernilimi, 

Gelirem yazmağa bir kelme, tutursan elimi, 

Gorhuram ya ne üçün, çünki kesirsen dilimi, 

 

Ey eceb, men ki sedaget yolunu azmayıram. 

 

Hele gördüklerimin dördde birin yazmayıram

96

 



2.4.

 

Dil ve Üslup Özellikleri 

Şiirlerini  toplumsal  bir  anlayış  çerçevesinde  şekillendiren  Sâbir  halkın  anlayabileceği 

sade  bir  dil  kullanmaya  özen  göstermiştir.  Anlatmak  istediği  düşüncelerin  geniş  kitlelere 

ulaşabilmesi  için  de  bu  şarttır.  Bu  noktada  Molla  Nasreddin  dergisi  etrafında  toplanan  tüm 

                                                           

95

 “Gorhuram” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 79. 



96

 “Ne Yazım” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 158. 




      

129    

                                                                                                            Lokman TAŞKESENLİOĞLU 



______________________________________________ 

 

Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE 

International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY 

sanatçılar  aynı  kanıdadır.  Amaç  halka  gerçekleri  göstermekse  halk  dilinden  konuşmak 

gereklidir. (Bu noktada diğer bir edebî grup olan Füyûzatçılarla çelişirler.) 

Özellikle  Türkçe  dışında  dilleri  kullanıp  kendisini  entelektüel  zanneden  ve  aydın 

geçinen kişileri bu düşüncelerinden ötürü eleştirmektedir. Bu nedenle onların ağzından yazdığı 

“Ürefa Marşı”nda: 



İnteligentik, bu ki böhtan değil, 

Türki danışmag bize şayan değil, 

Türk dili gabil-i irfan değil

 

Biz buna gail olan insanlarıg... 

 

 

Ay barakallah, ne gözel canlarıg! 

Türk gezeti verse de egle ziya 

Men onu almam elime mütlega, 

Çünki müselmanca gonuşmag bana 

 

Eybdir! Öz eybimizi anlarıg! 

 

Ay barakallah, ne gözel canlarıg!

97

 



diyerek Türkçeden uzak duran

,

 onu küçük gören zihniyeti eleştirir. 



Kendisi  ise  eski  şiir  tarzının  getirdiği  alışkanlıkla  ve  aruz  ölçüsünün  verdiği 

zorunlulukla  bazı  durumlarda  ağır  bir  dil  kullanmış  gibi  görünmektedir.  Fakat  unutmamak 

gerekir ki Azerbaycan sahası Anadolu sahasından çok farklıdır. Özellikle Farsçanın çok derin 

bir etkisi vardır, bununla beraber şiirlerini günümüzden bir yüzyıl önce yazdığı da düşünülürse 

bize biraz ağır gelebilecek dilinin o zamanki halk dilinden hiç de uzak olmadığı anlaşılır. 

Pek  çok  şiirinde  halkın  günlük  hayatta  kullandığı  kelimeleri  aynen  kullanmayı  tercih 

etmiştir.  “Part  Part”  ve  “Eyle  Bilirdim  ki”  gibi  şiirleri  halk  dilini  kullandığının  en  iyi 

örnekleridir: 



Âdetimiz daş idi de'va günü 

Tullarıdıg elde sapan gıjhagıj. 

 

Herkese deyseydi ederdi haman 

 

Bir nece gün ah ü feğan ufhauf.”

98

 



“Övc-i fezade görerek bayguşu, 

Sehnde gaggıldayıram indi men. 

 

Bir de meni vurma aman, sengdil, 

 

Rehm ele, pıggıldayıram indi men

99

 



Çocuklar  için  yazdığı  şiirlerinde  ise  son  derece  yalın  bir  dil  kullanmış,  onlara  farklı 

konularda  bilgi  ve  nasihat  verebilmek  için  onların  seviyesine  inmeyi  başarmıştır.  “Goca 

                                                           

97

 “Ürefa Marşı” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 217. 



98

 “Part-Part” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 32. 

99

 “Eyle Bilirdim ki” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 42. 




      

130    

                                                                                                            Lokman TAŞKESENLİOĞLU 



______________________________________________ 

 

Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE 

International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY 

Bağban”  şiirinde  çalışmanın  öneminden  bahsederken  muhatabının  çocuklar  olacağını 

unutmamıştır: 

Bir tagım genc yol kenarından 

Keçerek bir bağın civarından, 

 

Gördüler yüz yaşında bir bağban 

 

İşleyir bağda se’y ile her an. 

Titreye titreye eli bir de. 

Alma çerdekleri eker yerde. 

 

 

Gülerek etdiler sual : “A goca 

 

Yüz yaşında nedir bu hal, a goca?”

100


 

Bazı  şiirlerinde  ise  hiçbir  yerde  kolay  kolay  görülemeyecek  çok  ilginç  benzetmeleri 

vardır: 

Ey adı insan, özü kertenkele, 

Govzama başın, çocuğum sebr eyle!

101


 

 

İş bilmeyen ancag yemek içmekden elave 

Bu canlı değirmanlarına şükr, Hudaya!

102


 

Sonuç 

20. yüzyıl, Azerbaycan’da önemli siyasi ve toplumsal yeniliklerin olduğu, Azerbaycan 

Türklerinin geleceği açısından da dikkat çekici gelişmelerin görüldüğü bir dönemdir. Bu yıllar; 

özgürlük hareketlerinin genişlediği, işçi ayaklanmalarının arttığı ve Çarlık Rusya’nın artık son 

günlerini  yaşadığı  yıllardır.  Molla  Nasreddin  dergisi Celil  Memmedguluzade’nin  önderliğinde 

böyle bir siyasi ortamda çıkarılmış, bu dergide Türklerin ve Müslümanların uyanması ve diğer 

milletlerin düzeyine ulaşabilmesi için mücadele edilmiştir. Bu mücadeleyi gerçekleştiren şairler 

içinde en önemli isim ise Mirze Elekber Sâbir’dir. 

Çok  kısa  bir  edebiyat  hayatı  olmasına  rağmen  hiciv  kavramını  mizah  unsuruyla 

başarıyla  birleştiren  Sâbir,  şiirlerinde  Azerbaycan’daki  eğitimin  içler  acısı  durumunu, 

Müslüman halkın eğitime önem vermemesini, kız çocuklarının çocuk yaşta evlendirilmelerini, 

kadınların toplumsal düzen içerisinde hiçbir hakka sahip olmayışlarını, toprak ağaları ve yerli 

zenginlerin  halkı  ezmelerini,  dini  tekelleri  altına  alarak  halkın  manevi  duygularını  sömüren 

mollaları ele alarak eleştirmiştir. Bu eleştirileri yaparken de özellikle halkın anlayabileceği yalın 

bir dil kullanmayı tercih etmiştir. 

Böylece millî unsurlara verdiği değer bakımından sadece Azerbaycan’da değil, İran ve 

Anadolu’da da oldukça etkili olmuştur. 

                                                           

100

 “Goca Bağban” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 386. 



101

 “Sebr Eyle” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 130. 

102

 “Şükr Huda’ya” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 95. 




      

131    

                                                                                                            Lokman TAŞKESENLİOĞLU 



______________________________________________ 

 

Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE 

International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 

 

 

 

Muhtelif  “Molla Nasreddin” Dergileri 

(MİREHMEDOV, E. (1988). Molla Nasreddin, Cilt 1. Bakü. s. 81, 609) 

 

Muhtelif  “Molla Nasreddin” Dergileri 



(http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Molla_Nasreddin) 


      

132    

                                                                                                            Lokman TAŞKESENLİOĞLU 



______________________________________________ 

 

Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE 

International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY 

Kaynakça: 

ADIGÜZEL,  S.  (2007).  Tiflis  Edebi  Muhitinde  Molla  Nasreddin  Dergisi  ve  Dergide 

Tartışılan Konular. Bilig Dergisi. S 41. 

AKPINAR, Y. (1994). Azerî Edebiyatı Araştırmaları. İstanbul. 

ALTAYLI, S. (1994). Azerbaycan Türkçesi Sözlüğü. İstanbul.  

BANARLI, N. S. (1998). Resimli Türk Edebiyatı TarihiC 2. İstanbul.  

BAYRAMOĞLU, A. (2003). Mirze Elekber Sabir (Heyatı ve Eserleri). Bakü.  

CELAL,  M.  -  HÜSEYNOV,  F.  (2000).  XX.  Asır  Azerbaycan  Edebiyatı.    İstanbul.  hz. 

Kemal YAVUZ- Erol ÜLGEN.  

HÜSEYNOV, F. (1986). Molla Nasreddin ve Molla Nasreddinciler. Bakü.  

MEHMETGULUZADE, H. (2002). Hatıralar. Ankara. hz. Fatma ÖZKAN. 

MİREHMEDOV, E. (1988). Molla Nasreddin, C 1. Bakü.  

SÂBİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. 

SÂBİR, M. E. (1975). Hophopname. Ankara. hz. Abdülmecid DOĞRU. 

SÂBİR, M. E. (2007). Hophopname. İstanbul. hz. İsa ÖZTÜRK. 

Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, Cilt 5. (1989). İstanbul.  

Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi, Cilt 5. (1993). İstanbul  

ZAMANOV, A. (1973). Sâbir ve Müasırleri. Bakü.  



 

Yüklə 1,1 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   16




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə