125
Lokman TAŞKESENLİOĞLU
______________________________________________
Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE
International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY
Getdi mene ne fe'leliğin bade, ekinçi!
Lağlağ danışıb başlama feryade, ekinçi!
…
Söz açma mene çoh çalışıb az yemeyinden,
Canın becehennem ki ölürsen demeyinden!
Men gözlemenem, buğda çıhar ver gözbebeyinden!
Çeltik de getir, arpa da, buğda de, ekinçi!
Yohsa soyaram lap derini, ade, ekinçi!
Sen hey de: yohumdur, çıharıb canını allam!
Vallahi oyub dide-yi giryanını allam!
Şallağa tutub peyker-i üryanını allam!
Öz halını sal indi özün yade, ekinçi!
Lağlağ danışıb başlama feryade, ekinçi!
86
2.3.7.
Haksızlık ve Adaletsizlik
Toplum üzerinde baskı kurarak kendilerine kazanç sağlayan kişilerin eleştirisi de
Sâbir’in şiirlerinde geniş yer tutar. Çünkü topluma en büyük zarar verenler mollalarla beraber
işte bu zalimlerdir. Mollalar halkı cahilliğe, bağnazlığa mahkûm ederken servet sahibi zalimler
de onlara maddi işkenceler çektirmişlerdir. O mazlumlardan biri de zaten Sâbir’in kendisidir.
Hayatları, beklentileri paradır. Gerisi onlar için hiç önemli değildir. Sadece kendi
karınlarının tokluğunu düşünürler, başkalarının açlığı onları hiç ilgilendirmez. Bu düşüncesini
en dobra bir şekilde, “Ne İşim Var” şiirinde görmekteyiz.
Bu zalimleri “Bir Mecliste On İki Kişinin Söhbeti” şiirinde tek tek sayar. İçlerinde
haksızlığı haklı gösteren avukatlar, işinin ehli olmayan doktorlar, helal ile haramı birbirine
katan tüccarlar, bir günde bin fetva veren mollalar gibi on iki isim altında saymıştır
:
Vekil : - Hagsıza hagli deyip bir çoh günaha batmışam
Hekim : - Derdi teşhis etmeyib, gövm egraba ağlatmışam.
Tacir : - Men helal ile herami birbirine gatmışam.
87
Yazdığı şiirler içinde belki de en ilginci yine bu konu üzerine yazdığı “Ezrailin
İste’fası” şiiridir. Bir doktorun zalimliğinden, beceriksizliğinden en az halk kadar Azrail de
şikâyetçidir:
Men edince hele bir ölmeli bimarı helâk,
O alır ölmemeli min neferin canını pâk.
Verdiyin canları min min ki bu zalim alacag
De görüm gul deye yahu sene bes kim galacag?
86
“Ekinçi” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 69.
87
“Bir Mecliste On İki Kişinin Söhbeti” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 3.
126
Lokman TAŞKESENLİOĞLU
______________________________________________
Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE
International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY
Goy alım canını bari, goparım mehşerini,
Yohsa billâh gıracag gullarının ekserini.
88
Servet ve devlet sahibi zalimleri o kadar sert bir şekilde eleştirir ki yaşadığı dönemde bu
zalimlerin Sâbir’i neden hiç rahat bırakmadıkları anlaşılmaktadır. Çünkü söyleyebileceği her
şeyi söylemiş, yaptıklarının yanlışlığıyla beraber onlar hakkındaki bireysel düşüncelerini de dile
getirmiştir. “Bakü Pehlivanlarına” şiirinde Fuzûli’yi hatırlarken zalimlere nefretini hiç gizlemez:
Könlüm bulanır küçede cövlanını görcek,
Nitgim tutulur herze vü hedyanını görcek.
Canım üzülür eldeki galhanına bahcag.
Gelbim alışır beldeki patranını görcek.
89
Ama bu zalimler, halkın parasını gasp eden zorbalar, yabancı güzel bir hanım
gördüklerinde dize gelirler, onun için her şeyi yaparlar. “Gözelim…” şiirinde de bu durum
anlatılıyor:
Tâ dedin tabe-yi ferman ol, oldum,
Hüsnüme valehü heyran ol, oldum,
Nazenin canıma gurban ol, oldum,
Eşgde hanesi viran ol, oldum,
Gapıma icz ile derban ol, oldum.
Agibet müsteheg-i nan ol, oldum,
Gözelim şimdi nedir fermanın?
Canı gurban sene bu nalanın
90
“Gocalıgdan Şikâyet” “Hörmetim Artır”, “Terane-yi Asilane”, “Beylere Mektup” gibi
şiirleri ve benzerlerinde de aynı bakış açısı, aynı sertlikte kendini göstermektedir.
2.3.8.
Toplumsal Ahlaki Çöküntü
Sâbir’e göre milletinin çağdaş düşüncelerden bu denli uzak kalmasının pek çok sebebi
olmasına rağmen en önemli sebep yine toplumun kendisidir. Hele Azerbaycan’da Sâbir’in
gözlemledikleri ve Molla Nasreddinci diğer sanatçıların anlattıkları da düşünülürse durum
gerçekten vahimdir. Namık Kemal’in meşhur şiirine yazdığı “Fahriye” ve “Amalimiz Efkarımız
Efna-yı Vetendir” nazirelerinde:
Zülmetsever insanlarız üç beş yaşımızdan,
Fitne göyerir torpağımızdan, daşımızdan,
Tarac ederek bac alırız gardaşımızdan,
Çıhmaz, çıha bilmez de bu âdet başımızdan...
Eslafımıza çünki hegigi helefiz biz!
88
“Ezrailin İste’fası” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 275.
89
“Bakü Pehlivanlarına” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 31.
90
“Gözelim” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 246.