121
Lokman TAŞKESENLİOĞLU
______________________________________________
Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE
International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY
Turanlılarız, âdi-yi şüğl-i selefiz biz!
Öz gövmümüzün başına engel-kelefiz biz!
76
Türk kavmine eskiden beri en çok zararı yine kendinin verdiğini, kardeş kavgasının hâlâ
sürdüğünü teessürle anlatmıştır.
Osmanlı Devleti’ni ise her şeye rağmen Türk devletleri içindeki en sağlam güç olarak
görür. Osmanlıların da diğer Türklerin durumuna düşmemesi için uyarılarını “Yatmayın Allah’ı
Seversiz” gibi şiirlerinde defalarca yapmıştır:
Osmanlılar, aldanmayın, Allahı seversiz!
İranlı kimi yatmayın Allahı seversiz!
77
İran için ise “Satıram” şiirinde İran’ın bu kötü ve karışık hâline gelmesine sebep olarak
gördüğü köhne zihniyeti açıklıyor:
İstemem nuri, garanlık sevirem,
Mülk-i İranı dumanlıg sevirem,
Boşlayıb şehri, yabanlıg sevirem,
Besdi şahlıg, dehi hanlıg sevirem,
78
Ayrıca İran’da artık yeniliklerin başlaması gerektiğini, bunun da meşrutiyetle olacağını
“Neçün Vermeyir”, “Menimki Bele Düştü”, “İsyanları İranlıların”, “Helal Olsun Sene” gibi pek
çok şiiriyle anlatıyor.
Sadece Türkiye’de ve İran’da olanlardan değil
,
tüm dünyadaki Müslümanların içinde
bulundukları durumlardan son derece rahatsızdır:
Buyur gıl da dünyaye etf-
i nezer,
Müselmân kimi kim olur behtever?
Bu İran, o Türkiye -
hep biheter,
Evet,
başla Fas‘
dan Hetay‘
e geder
Bahıldıgca gelbe meserret gelir,
Gaç, oğlan! Gaç, at basdı! Millet gelir!
O Albanya‘da Arnavut geyreti,
Bu Gezvin‘deki mürtece hey'eti.
Girit’de müselmanların haleti,
Buhara‘da mezhebçiler söhbeti.
Yemen‘den de başga revayet gelir,
Gaç oğlan! Gaç, at basdı! Millet gelir!
79
“İran Niye Viran Oldu” şiirinde ise sorduğu soruya o dönemin politik hareketliliğinden
bahsederek cevap vermektedir.
76
“Fahriye” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 76.
77
“Yatmayın Allah’ı Seversiz” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 138.
78
“Satıram” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 190.
79
“Gaç, At Basdı” - SABİR, M. E. (1962). Hophopname. Bakü. hz. Abbas ZAMANOV. s. 251.
122
Lokman TAŞKESENLİOĞLU
______________________________________________
Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 2/3 2013 s. 96-132, TÜRKİYE
International Journal of Turkish Literature Culture Education Volume 2/3 2013 p. 96-132, TURKEY
“Beynelmilel” şiirinde ise Türk ve Ermeni vatandaşların aynı topraklarda, kardeş
kavgasından uzak yaşamalarını ve yaşayabileceğini anlatmaktadır. Bunun için de ortak
düşmanların ektikleri nefret tohumlarının filizlenmesine izin verilmemesi gerektiğini ifade
etmektedir.
“Avropa’da Memdeli’nin Eşkbazlığı” isimli şiirinde ise İran Şahı Mehemmed Ali Kaçar
Han’ı eleştirmektedir. Meşrutiyet gerçekleşince kaçıp, Avrupa’ya sığındıktan sonra kendisine
yakışmayacak şekilde bir aktristin çevresinde pervane oluşunu anlatmaktadır.
“Şirvan’da” şiirinde ise Şirvan’daki ve Bakü’deki acı hayatından bahsetmektedir.
Bu şiirlerinin haricinde İran’ı ve diğer Türk dünyasını anlattığı “Etti Bu Felek Herkese
Bir Tövr Yamanlıg”, “Ey Vay”, “Ölübe”, “Dil Mireved Zidestem”, “Görünür”, “Çuvaldız”,
“Yuhu” gibi şiirleri de mevcuttur.
2.3.5.
Eğitim
Mirze Elekber Sâbir, halkı için her konuda çok çaba sarf etmiş olsa da ona göre en
önemli konu eğitimdir. Memleketi ile batının medeniyet bakımından mukayesesini yaptıkça
toplumunun ne kadar geri kaldığını görmüştür. Bunu anlayan çok az sayıda aydından biri
olduğu için yaşadığı çevreyle en çok bu konuda çelişmiştir. Çünkü batılı anlamda eğitim, o
dönemde çevresinde hoş karşılanmamaktadır ve bu tarz eğitimi savunması nedeniyle Sâbir’e de
çok büyük tepki gösterilmiştir. Onu en çok üzen de budur. Güç sahibi kişilerin zulümleriyle
mücadele etmeye hazırdır, fakat halkıyla karşı karşıya gelmek ona çok ağır gelmiştir. Yine bu
sebeple herkesin gerçekleri görebilmesi için eğitimin her şeyi değiştirecek tek ışık olduğunu
anlatmaya devam etmiştir.
Sâbir’in eğitime önem vermesinin bir sebebi de kendi geçmişinden de eğitimle ilgili
hatırladığı kötü anılarının olmasıdır. Çünkü o da ilk başlarda eski tarz eğitimden geçmiş, o da bu
köhne zihniyetin kurbanlarından biri olmaya çok yaklaşmıştır.
“Bilmem Ne Görübdür Bizim Oğlan Ohumagdan” şiirinde adından da anlaşılacağı gibi
okuma heveslisi bir çocuğun cahil babasının ağzından yazılmış bir şiirdir. Kendisi gibi gücüyle
ad kazanamayan, aklı fikri ilim tahsil etmek olan oğlundan şikâyet etmektedir:
Min elm ohuyub söz bilesen, hörmetin olmaz
Bu dari-cahanda
Söz behrine gövher olasan, gıymetin olmaz
Hase bu zamanda
Yoh yoh bahıram fikrine, senden oğul olmaz
Canın becehhenem
Mırt mırt ohumagdan, kişi bir gan ki pul olmaz