T. C. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı

95 
 
Saul’ün  Davut’a  görev  verdiğine  ve  Saul’ün  Davut’a  “Sana  verdiğim  görevden  ve 
buyruklardan  kimsenin  haberi  olmasın”  dediğine  dair  herhangi  bir  ibareye 
rastlamıyoruz.  Bilakis  Kitab-ı  Mukaddes’te  ifade  edildiği  gibi  Davut’un  Ahimelek’in 
yanına  gelmeden  önce  Saul’den  kaçtığını  görüyoruz.  O  halde  burada  tezat  bir  durum 
gözükmektedir.   Açıklamalı  Kutsal  Kitap Davut’un Ahimelek’i kandırmaya  çalıştığını 
söylemiştir:  “Davut’un  Ahimelek’i  neden  kandırmaya  çalıştığı  açık  değildir.  Büyük 
olasılıkla  Saul’dan  kaçışına  yardım  etmekle  suçlamaması  için  Ahimelek’i  korumak 
istemişti; Eğer öyleyse, amacına ulaşamayacaktır.”
396
  
 
Açıklamalı  Kutsal  Kitap,  Davut’un  Ahimelek’i  kandırmaya  çalıştığını  kabul 
etmiş  ama  neden  kandırmaya  çalıştığını  kesin  olarak  ortaya  koyamamıştır.  Davut’un 
Ahimelek’i  Saulden  korumak  istediği  için  kandırmış  olabileceği  yarumunu  yapmıştır. 
Açıklamalı Kutsal Kitap, bu durumda bile Davut’un Ahimelek’i kandırmaya çalışmasını 
makul karşılamamaktadır.     
 
2.2.9. Davut Filistliler’i Karşılamaya mı Çıktı Kaleye mi Sığındı? 
 
II.  Samuel  5/17-18’de  Filistililer  Davut’un  İsrail  kralı  olarak  meshedildiğini 
duyunca, bütün Filist ordusunun onu aramak için yola çıktığı ve bunu duyan Davut’un 
kaleye  sığındığı  söylenirken;
397
   
I.  Tarihler  14/8-9’da  bütün  Filist  ordusu  Davut’u 
aramaya  çıktığında  Davut’un  kaleye  değil  onları  karşılamaya  çıktığı  ifade  edilmiştir. 
Açıklamalı  Kutsal  Kitap’ta  bu  iki  anlatı  arasında  farklılığı  tevil  etmeye  yetecek 
derecede  bilgiye  rastlamıyoruz.  Açıklamalı  Kutsal  Kitap  I.  pasajın  (II.  Samuel  5/17) 
açıklamasını  yaparken  şöyle  bir  yorum  yapmaktadır:  “Davut’un  Saul’dan  saklanırken 
konakladığı, Yahuda’nın güneyindeki çorak araziden söz ediliyor olabilir.” Bu yorumun 
bizi sevk ettiği düşünce o ki, Davut Filist ordusu kendisini aramak için yola çıktığında 
kaleye sığınmış değil, Saul’den kaçarken kaleye sığınmış olmalıdır. Filistliler kendisini 
aramak için yola çıktığında da onları karşılamaya çıkmıştır.  
 
2.2.10. Davut’un Başarıları Nelerdir? 
 
Davut’un  başarılarının  anlatıldığı  II.  Samuel  8/1-14  ile  I.  Tarihler  18/1-13  iç 
tutarlılık bağlamında karşılaştırıldığında her iki anlatı arasında bazı farklılıkların olduğu 
                                                           
396
 Açıklamalı Kutsal Kitap, I. Samuel, 21/2’nin açıklaması. 
397
 Kitab-ı Mukaddes, II. Samuel, 5/17-18. 

---

96 
 
görülür.  II.  Samuel  8/1’de  Davut’un  Meteg-Amma’yı  Filistliler’in  yönetiminden 
çıkardığı;  I.  Tarihler  18/1’de  Davut’un  Gat’ı  ve  çevresindeki  köyleri  Filistliler’in 
yönetiminden  çıkardığı,  II.  Samuel  8/13’de  Tuz  Vadisin’de  on  sekiz  bin  Edemlu’yu 
öldürenin  Davut  olduğu,  I.  Tarihler  18/12’de  Tuz  Vadisin’de  on  sekiz  bin  Edemlu’yu 
öldürenin Seruya oğlu Avişay olduğu  ifade edilmiştir. Açıklamalı Kutsal Kitap birinci 
hususla  ilgili  olarak  Gat  ve  civarının  kısaca  Meteg-Amma  şeklinde  adlandırılmış 
olabileceğini söylemektedir.
398
  İkinci hususla ilgili olarak ise Açıklamalı Kutsal Kitap, 
bu  savaşta  Avişay’ın  Davut’un  ordu  komutanlarından  birisi  olduğunu,  I.  Tarihler 
18/12’de  Avişay’ın  kazandığı  belirtilen  zaferin  II.  Samuel  8/13’de  ordunun 
başkomutanı  olan  Kral  Davut’a  atfedildiğini  söylemektedir.  Bu  açıklamalara  göre  II. 
Samuel  8/1  ile  I.  Tarihler  18/1  ve  II.  Samuel  8/13  ile  I.  Tarihler  18/12  arasında  ki 
tutarsız gözüken durumun kalkmış olabileceği anlaşılmaktadır.   
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                                           
398
 Açıklamalı Kutsal Kitap, II. Samuel, 8/1’in açıklaması. 

---

97 
 
SONUÇ 
 
Kur’an’daki  Hz.  Davut  kıssası  ile  Kitab-ı  Mukaddes’teki  Davut  anlatıları 
arasında bazı  benzerliklerin olduğu her iki kitabı  karşılaştıranlar tarafından bilinen bir 
gerçektir.  Davut  anlatıları  arasında  benzerlikler  bulunmasına  rağmen;  tevil 
edilemeyecek  farklılıklar  da  bulunmaktadır.  Biz  bu  çalışmamızda,  Kur’an-ı  Kerim  ve 
Kitab-ı  Mukaddes’teki  Davut  anlatılarını  farklılıklar  ve  özgün  noktalar  açısından 
karşılaştırıp  anlatıların  benzeyen-benzemeyen  ve  örtüşen-örtüşmeyen  yönlerini  ortaya 
koyduk. 
 
Kur’an’ın  Talut  ve  Calut  kıssasında  bahsi  geçen  isimsiz  peygamber,  Talut, 
Davut  ve  Calut  karakterlerinin  sırasıyla  Kitab-ı  Mukaddes’in  Hâkim  Samuel,  Saul, 
Davîd  ve  Golyat  karakterleriyle  tanımlanmış  olabileceğini  gösteren  birçok  benzerliği 
tespit  ettik.  Örneğin  Kur’an’daki  isimsiz  peygamber  ile  Kitab-ı  Mukaddes’teki  Hâkim 
Samuel’in peygamber olmaları, Talut ile Saul’ün üstün bir kişiliğe sahip olmaları, Calut 
ile  Golyat’ın  Hz.  Davut  tarafından  öldürülmeleri  itibariyle  birbirlerine  benzediklerini 
söyledik.  Hepsinden  öte  araştırmamızın  eksenini  oluşturan  Hz.  Davut  anlatılarının 
Kur’an ve Kitab-ı Mukaddes’e göre birçok farklı yönlerini ve özgün noktalarını ortaya 
çıkardık. Bu bağlamda Kur’an ve Kitab-ı Mukaddes metinleri arasında tespit ettiğimiz 
farklı ve özgün noktalar şunlardır: Kur’an’a göre Hz. Davut peygamberdir ve kendisine 
dört  büyük  kitaptan  birisi  olan  Zebur  verilmiştir.  Kitab-ı  Mukaddes’e  göre  Davut, 
hükümdar olmakla birlikte, onun peygamberliği kesin ve net değildir. Onun peygamber 
olduğu/olabileceği Kitab-ı Mukaddes metninden dolaylı olarak çıkarılabilir. 
 
Kur’an’da Hz. Davut’un baktığı “Başkasının ekinini bozan koyun sürüsü ve tarla 
dâvâsı”  ile  “İki  hasmın  sahiplik  iddia  ettiği  koyun  dâvâsı”,  anlatılmış,  ikinci  dâvâ 
esnasında  Hz.  Davut’un  Rabbinden  mağfiret  dileyip  secdeye  kapandığı  söylenmiştir. 
Kur’an’da bahsi geçen bu davalar, Kitab-ı Mukaddes’te mevzu bahis değildir.   
 
Bunlardan  başka  Hz.  Davut,  Kur’an’da  güçlü,  sabırlı,  doğru  ile  yanlışı  ayırt 
edebilen,  Allah’a  çokça  yönelen  ve  tevbe  edenbirisi  olarak  anlatılmıştır.  Dağların  ve 
kuşların  Davut’a  boyun  eğdirildiği  ve  onların  onunla  beraber  Allah’ı  tesbih  ettikleri, 
demirin  kendisine  yumuşatıldığı  ve  onun  demirden  zırhlar  yaptığı  ifade  edilmiştir. 
Kitab-ı  Mukaddes’te  dağların  ve  kuşların  Davut’a  boyun  eğdirildiğine,  dağların  ve 

---

98 
 
kuşların  onunla  beraber  Allah’ı  tesbih  ettiklerine  dair  bir  bilgi  yoktur.  Kitab-ı 
Mukaddes’te, Davut’un demirden zırh yaptığı ifade edilmemiştir.   
 
Kitab-ı  Mukaddes’te  Hz.  Davut’un  tapınağın  yapımını  başlattığı  ve  arkasından 
vefat  ettiği  ayrıntılı  olarak  anlatılmıştır.  Kur’an’da  ise  bu  hususta  bir  bilgi  yoktur. 
(İslami  kaynaklarda  İsraîlî  kaynaklardan  alındığı  anlaşılan  çok  miktarda  bilgi 
mevcuttur.)  
 
Kur’an  ve  Kitab-ı  Mukaddes’te  Hz.  Davut  anlatılarının  üslup  ve  tutarlılık 
itibariyle  örtüştüğü  ve  farklılık  arzettiği  yerler  de  bulunmaktadır.  Kur’an  ve  Kitab-ı 
Mukaddes’e  göre  Hz.  Davut’un  iyi  bir  insan  olarak  sunulması,  övülmesi  ve  tenkit 
edilmesi Davut anlatılarının üslup itibariyle örtüştüğü yerlerdir. Kitab-ı Mukaddes’te bir 
olayın  bir  başka  yerde  aynen  tekrarlanması  Kitab-ı  Mukaddes’in  üslup  itibariyle 
Kur’an’la  örtüşmeyen  tarafını  teşkil  etmektedir.  Kitab-ı  Mukaddes’te  Davut  anlatıları 
arasında  çelişkili  unsurlar  taşıyan  yerler  bulunmaktadır.  Bu  hususlarda  Açıklamalı 
Kutsal Kitab’ın getirdiği izahlar vardır. İşte biz bütün bu farklılıkları ve özgün noktaları 
tezimizin ilgili bölümlerinde daha detaylı olarak ortaya koyduk.  
 
Sonuç olarak, Hz. Davut hem Kur’an’da hem de Kitab-ı Mukaddes’te önemli bir 
şahsiyet olma özelliğini devam ettirmektedir. Dolayısıyla Kur’an ve Kitab-ı Mukaddes 
sadece  Hz.  Davut  açısından  değil,  birçok  açıdan  karşılaştırmaya  tabi  tutulmalıdır. 
Çünkü iki kitabı karşılaştırarak  yapılan çalışmaların oldukça az olduğu görülmektedir. 
Mezmurlar’la Kur’an’daki dua ayetlerinin karşılaştırılması bile başlıbaşına bir çalışmayı 
gerektirir.  Bu  çalışmamızın,  Kur’an  ve  Kitab-ı  Mukaddes’in  metinlerini  daha  başka 
açılardan  karşılaştırma  bağlamında  Kur’an  ve  Kitab-ı  Mukaddes  muhataplarına  fikir 
vereceğini ümit ediyoruz.   
 
  
 
 
 
 

---

99 
 
KAYNAKÇA 
Adam,  Baki  “Tevrat’ın  Tahrifi  Meselesine  Müslüman  ve  Yahudi  Cephesinden 
 
Bir Bakış”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, c. 36, Ankara 
 
ty.  
Açıklamalı Kutsal Kitap, Yeniyaşam Yayınları, İstanbul 2010. 
Alpyağıl, Recep, “Kurgu İle Gerçek Arasında Kur’an Anlatıları” Ekev Akademi  
 
Dergisi, Yıl: 7, Sayı: 16, Erzurum 2003.  
Atasağun,  Galip  İlâhî  Dinlerde  (Yahudilik,  Hıristiyanlık  ve  İslâm’da)  Dinî 
 
Semboller, (Doktora Tezi) Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 
 
Konya 1996. 
Ateş, Bünyamin, Peygamberler Tarihi, Acar Matbaacılık, İstanbul 1990. 
Ateş,  Süleyman,  “Kur’ân-ı  Kerîm  ve  Yüce  Meâli”  Yeni  Ufuklar  Neşriyat, 
 
İstanbul ty. 
Atik,  Bilal,  “Kral  ve  Peygamber  Olarak  Dâvûd  (a.s.)  ve  Süleymân  (a.s.) 
 
Kıssalarıyla  Verilmek  İstenen  Mesajlar”  (Yüksek  Lisans  Tezi),  Ankara 
 
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara 2008. 
Aykan, Recep, Kur’an Fihristi, Pınar Yayınları, İstanbul 1997. 
Aydemir, Abdullah, “Hz. DÂVÛD (A.S.)”, Diyanet Dergisi, Sayı: 6, Yıl: 1975.   
Besalel,  Yusuf,  Yahudilik  Ansiklopedisi,  Gözlem  Gazetecilik  Basın  ve  Yayın 
 
A.Ş., İstanbul 2001.  
Beydâvî,  Nasıruddin  Ömer  b.  Muhammed  eş-Şirâzî,  Envâru’t-Tenzîl  ve 
 
Esraru’t-Te’vîl,  Tahk.:  Muhammed  Abdurrahman  el-Mür’işlî,  c.  1, 
 
Dâru’l-İhyâi’t-Türâsil-Arabî, Beyrut 1418 H. 
Buhârî,  Ebu  Abdullah  Muhammed  b.  İsmail,  Sahîhul-Buhârî,  Dâr’ul-Fehm, 
 
Beyrut ty. 
Calasın,  Neslihan,  Yahudi  ve  İslam  Geleneğinde  Hz.  Davud  (Yüksek  Lisans 
 
Tezi), Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara 2001. 
Canan, İbrahim Kütüb-i Sitte Muhtasarı Tercüme ve Şerhi, Akçağ Yay., Ankara 
 
1991. 
Cerrahoğlu, İsmail, Tefsir Usûlü, TDVY.,  Ankara 1993. 
Cilacı,  Osman,  “Kur’an  Kıssaları  Yahudilikten  mi  Alınmıştır?”,  İslam 
 
Medeniyeti (dini-ilmi-fikri aylık mecmua), İstanbul 1973. 

---

100 
 
Çağırıcı, Mustafa, “İbn Meymun” DİA, TDVY., İstanbul 1999. 
Çantay, Hasan Basri, Kur’ân-ı Hakîm ve Meâl-i Kerîm, Ahmed Said Matbaası, 
 
İstanbul 1972. 
Draz,  M.  Abdullah,  En  Mühim  Mesaj  Kur’an,  Çev.  Suat  Yıldırım,  Yeni 
 
Akademi Yay., İzmir 2006. 
Doğan, D. Mehmet Büyük Türkçe Sözlük, “mizmar”, Ülke Yayın Haber Tic. Ltd. 
 
Şti., İstanbul 1994. 
Ebu Hayyân, Muhammed b. Yûsuf, el-Bahru’l-Muhît, Tahk.: Sıtkı Muhammed 
 
Cemil, c.1-10, Dâru’l-Fikr, Beyrut 1420 H. 
Ebu’s-Suûd Efendi, İrşâdu’l-Akli’s-Selîm ilâ Mezâye’l-Kur’ani’l-Kerîm, Dâru’l-
 
İhyâi’t-Türâsil-Arabî, Beyrut ty. 
Encyclopedıa Brıtannıca, “David” Chicago 1981. 
Erdem, Sargon “Amâlika”, DİA, Türkiye TDVY.,  İstanbul 1989. 
Ersöz,  İsmet,  “Kur’an’ın  Üslûp  ve  İ’cazı”,  Diyanet  Dergisi,  DİB  Yayınları, 
 
Ankara 1987, Cilt XIII, S. 1, s. 25. 
Esed,  Muhammed,  Kur’an  Mesajı,  Çev.  Cahit  Koytak,  Ahmet  Ertürk,  İşaret 
 
Yay., İstanbul 2002. 
 
Günay, İlhami “Kur’an-ı Kerim Sureleri Arasındaki Münasebet” (Yüksek  
 
 
Lisans Tezi) Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya 1996.  
Gündüz,  Şinasi,  “Kur’an  Kıssalarının  Kaynağı  Eski  Ahit  Mi”,  IV.  Kur’an 
 
Sempozyumu, Fecr Yay., Ankara, 1998. 
Harman, Ömer Faruk, “Kitâb-ı Mukaddes”, DİA, TDVY.,  Ankara 2002. 
 
 ------------, “Medyen”, DİA, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları,  Ankara 2003. 
------------, “Dâvûd”, DİA, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları,  İstanbul 1994. 
------------, “Kudüs”, DİA, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları,  Ankara 2002. 
Halidî,  Salah  Abdülfettah,  Kur’an  Öyküleri,  Çev.:  İbrahim  Sarmış,  Kitap 
 
Dünyası Yayınları, Konya 2005. 
İbn Atiyye el-Endülüsî, Ebû Muhammed Abdil-Hak b. Gâlib b. Abdirrahman b. 
 
Temâm b. Atiyye el-Endülüsî, el-Muharreru’l-Vecîz fî Tafsîri’l-Kitâbi’l-
 
Azîz,  Tahk.:  Abdüsselam  Abdişşâfî  Muhammed,  1.  Baskı,  Dâru’l-
 
Kütübil-İlmiye, Beyrut 1422 H.   

---

101 
 
İbn  Kesîr,  Ebu’l-Fidâ  İsmail,  Tefsiru’l-Kur’anı’l-Azîm,  Tahk.:  Sâmi  b. 
 
Muhammed b. Selamet, 2. Baskı, c. 1-8, Dar’u Tayyibe, yy., 1420/1999. 
İbnu’l-Esîr, Ebu’l-Hasan İzzeddin Ali b. Ebi’l-Kerem Muhammed b.Muhammed 
 
b. Abdilkerîm b. Abdil Vâhid eş-Şeybanî el-Cezerî, İbnu’l-Esîr, el-Kamil 
 
fi’t-Tarih, Tahk.: Ömer Abdüs-Selam Tedmîrî, 1. Baskı, c. 1-10, Dâru’l-
 
Kütübi’l-Arabî, Beyrut 1417/1997. 
İnci, Salih, Eski Ahid’de Peygamberlere İsnad Edilen Ahlâki Zaaflar/Günahlar 
 
ve  Kur’an’ın  Peygamberlik  Anlayışı,  (Yüksek  Lisans  Tezi),  Sakarya 
 
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul 2001. 
İncil,  Kitab-ı  Mukaddes  Şirketi,  Baskı  Ohan  Matbaacılık  Ltd.  Şti.,  İstanbul 
 
1996. 
Karaman,  Hayreddin,  Çağırıcı  Mustafa,  Dönmez  İbrahim  Kâfi,  Gümüş 
 
Sadrettin,  Kur’an  Yolu  Türkçe  Meâl  ve  Tefsir,  Diyanet  İşleri  Başkanlığı 
 
Yay., Ankara 2006. 
Karaman,  Hayreddin,  Özek  Ali,  Dönmez  İbrahim  Kâfi,  Çağırıcı  Mustafa, 
 
Gümüş  Sadrettin,  Turgut  Ali,  Kur’ân-ı  Kerim  ve  Açıklamalı  Meâli, 
 
TDVY., Ankara 2005. 
Karaman, M. Lutfullah, “Filistin” DİA, TDVY., İstanbul 1996.    
Kartal, Ataullah, Kur’ân-ı Kerim’de Dâvûd ve Süleymân (as) Kıssaları, (Yüksek 
 
Lisans  Tezi)  Marmara  Üniversitesi  Sosyal  Bilimler  Enstitüsü,  İstanbul 
 
2009.  
Kara, Mustafa, Kur’ân Kıssaları, Selâmet Yayınevi, Samsun 2011. 
Kara, Osman, “Kur’an’da Zebur” DEÜİFD, XXXV/2012. 
Kaymak,  Tahir,  “Kur’a-ı  Kerim  ve  Kitab-ı  Mukaddes’e  Göre  Hz.  Dâvud” 
 
(Yüksek  Lisans  Tezi)  Selçuk  Üniversitesi  Sosyal  Bilimler  Enstitüsü, 
 
Konya 1993. 
Kitab-ı Mukaddes, Kitab-ı Mukaddes Şirketi, Yeni Yaşam Yay., İstanbul 2011. 
Kitab-ı  Mukaddes,  Kitab-ı  Mukaddes  Şirketi,  Baskı:  Kaplan  Ofset,  İstanbul 
 
2012.   
kitabimukaddes.com, Kaynak: http://www.kitabimukaddes.com/yardimci-
 
yayinlar/aciklamali-kutsal-kitap.html. (Erişim Tarihi:
 22 Ocak 2014).    
Köksal, Mustafa Asım, Peygamberler Tarihi, TDVY.,  Ankara 2004. 
 

---

102 
 
Kur’ân-ı Kerim. 
Kurt, Ali Osman, “Tâlût”, DİA TDVY., İstanbul 2010. 
Kurtubî,  Ebu  Abdullah  Muhammed  b.Ahmed  b.  Ebû  Bekir,  el-Câmi’u  li 
 
Ahkâmi’l-Kur’an,  Tahk.:  Hişâm  Semîr  el-Buhârî,  Dar’u  Âlim’il-Kütüb, 
 
Riyad 1423/2003, III/247. 
Kutup, Seyyid, Fî Zilali’l-Kur’an, c. 1-6, Dar’üş-Şürûk, Kahire ty., I/267. 
Küçük, Abdurrahman, “Beytülahm”, DİA, TDVY.,  İstanbul 1992. 
L. Bilge, Mustafa, “Halîl”, DİA, TDVY.,  İstanbul 1997. 
Mevdûdî,  Ebu’l  A’lâ,  Tefhimu’l-Kur’an,  Çev.  Muhammed  Han  Kayanî,  Yusuf 
 
Karaca,  Nazife  Şişman,  İsmail  Bosnalı,  Ali  Ünal,  Hamdi  Aktaş,  İnsan 
 
Yay., İstanbul 1986. 
------------, Tarih Boyunca Tevhid Mücadelesi ve Hz. Peygamberin Hayatı, Çev.: 
 
Ahmed Asrar, Pınar Yayınları, İstanbul 1992. 
Nesefî,  Ebu’l-Berekât Abdullah b. Ahmed b. Muhammed, Medâriku’t-Tenzîl ve 
 
Hakâiku’t-Te’vil,  Tahk.:  Yusuf  Ali  Bedîvî,  1.  Baskı,    Dar’ül-Kelem  et-
 
Tayyib, Beyrut 1419/1998. 
Örs, Hayrullah, Musa ve Yahudilik, Remzi Kitabevi, İstanbul 2013. 
Özsoy, Ömer, Güler,  İlhami, Konularına Göre Kur’an, Fecr Yayınları, Ankara 
 
2005. 
Özaslan, Gökhan, Musa Gürsel, “Eğitim Yöneticilerinin Güç Tipi Tercihlerinin 
 
Değerlendirilmesi”,  Selçuk  Üniversitesi  Ahmet  Keleşoğlu  Eğitim 
 
Fakültesi Dergisi, Sayı: 25, Sayfa 351 -370, 2008. 
Rağıb  el-İsfahanî,  Ebu’l-Kasım  el-Hüseyin  b.  Muhammed,  el-Müfredât-ü  Fî 
 
Garîb’il-Kur’an, Tahk.: Saffan Adnan ed-Dâvudî, 1. Baskı, c. 1,  Dar’ul-
 
Kalem, Beyrut 1412 H. 
Râzî,  Fahruddîn,  Ebu  Abdullah  Muhammed  b.  Ömer  b.  Hasan  b.  Hüseyin, 
 
Mefâtîhu’l-Gayb  (et-Tefsîrul-Kebîr),  3.  Baskı,  c.  1-32,  Dâr’u  İhyâi’t-
 
Turâsi’l-Arabî, Beyrut 1420 H. 
Polater, Kadir, “Kur’an ve Kitab-ı Mukaddes Göre Yusuf Kıssası” Dinbilimleri 
 
Akademik Araştırma Dergisi, VII (2007), sayı: 3.    
Sâbûnî, Muhammed Ali, Saffetüt-Tefâsîr, Dar’üs-Sâbûnî, Kahire 1417/1997. 

---

103 
 
Sa’lebî,  Ahmed  b.  Muhammed  b.  İbrahim,  el-Keşf  ve’l-Beyan  an  Tefsîri’l-
 
Kur’an, Tahk.: el-İmam Ebî Muhammed b. Âşur, 1. Baskı, c. 1-10, Dâr’u 
 
İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, Beyrut 1422/2002. 
------------Arâisü’l-Mecâlis fi Kasâsi’l-Enbiya, Mısır ty. s.244. 
 
Sarıkçıoğlu, Ekrem, Dinler Tarihi, Fakülte Kitabevi, Isparta 2002. 
Suyûtî,  Abdurrahman  b.  Ebi  Bekir  Celâleddin  ed-Dürrü’l-Mensûr  fi  Tefsiri’l-
 
Me’sûr, Dar’ul-Fikir, Beyrut ty. 
Şengül,  İdris,  “Kur’an  Kıssalarının  Tarihi  Değeri”,  IV.  Kur’an  Haftası  Kur’an 
 
Sempozyumu, Fecr Yayınevi, 1998. 
Taberî,  Ebu  Cafer  Muhammed  b.  Cerîr,  Târîhu’t-Taberî  (Târîhu’r-Rusul  ve’l-
 
Mulûk), 2. Baskı, c. 1-11, Dar’ut-Turâs, Beyrut 1387 H. 
------------Câmiu’l-Beyân  fî  Te’vili’l-Kur’an,  Tahk.:  Ahmed  Muhammed  Şâkir, 
 
1. Baskı, c. 1-24, Müessetü’r-Risale, yy., 1420/2000. 
Tarakçı, Muhammet, Yahudilik’te ve Hıristiyanlık’ta Vahiy Anlayışı Üzerine Bir 
 
Araştırma,  (Yüksek  Lisans  Tezi)  Ankara  Üniversitesi  Sosyal  Bilimler 
 
Enstitüsü, Ankara 1999, s. 28-29. 
Taşdelen,  Emine,  Yahudilikte  Nübüvvet,  (Yüksek  Lisans  Tezi),  Selçuk 
 
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya 2010. 
Türcan,  Selim  İlk  Dönem  Kur’an  Tasavvuru  ve  Dönüşümü,  Ankara  Okulu 
 
Yayınları, Ankara 2010. 
Türkçe  Genç  Larousse  Ansiklopedisi,  “Demir  Dökme  ve  Çelik”    maddesi,  
 
Meydan Yayıncılık, İstanbul 1976-1977. 
Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 
The Encyclopedıa of The Jewısh Relıgıon, Adama Books, New York 1986. 
Wikipedia, “Demir”, Kaynak: http://tr.wikipedia.org/wiki/Demir. (Erişim Tarihi: 
 
22 Ocak 2014). 
Wikipedia,  “El-Halil”,  Kaynak:  http://tr.wikipedia.org/wiki/El-Halil.  (Erişim 
Tarihi: 24.05.2013). 
Wikipedia, “Kenan”, Kaynak: http://tr.wikipedia.org/wiki/Kenan, (Erişim Tarihi: 
 
22 Ocak 2014). 
Wikipedia, “Kipa”, Kaynak: http: //tr.wikipedia.org/wiki/Kipa. (Erşim Tarihi: 29 
 
Aralık 2014).  

---

104 
 
Wikipedia “Lir”, ty., Kaynak: http://tr.wikipedia.org/wiki/Lir. (Erişim Tarihi: 05 
 
Aralık 2012) 
Yazır,  Muhammed  Hamdi,  Elmalılı,  Hak  Dini  Kur’ân  Dili,  Azim  Dağıtım, 
 
İstanbul ty. 
Yılmaz,  Hasan,  “Kur’an’ın  Ana  Konularına  Dair  Bazı  Tasnifler”  Diyanet  İlmi 
 
Dergi, c. 46, S. 4. 
Yiğit, İsmail, Peygamberler Tarihi, Kayıhan Yayınları, İstanbul 2012. 
Zemahşerî, Ebu’l-Kasım Muhammed b. Ömer, Tefsîru’l-Keşşâf,  Dâr’ul-Mârife, 
 
2. Baskı, c. 1, Beyrut 1426/2005. 
Zuhaylî,  Vehbe,  Tefsirü’l-Münir,  Çev.:  Hamdi  Arslan,  Ahmet  Efe,  Beşir 
 
Eryarsoy, Hz. İbrahim Kutlay, Nurettin Yıldız, Bilimevi Bas. Yay. Ltd., 
 
İstanbul 2003. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

105