T. C. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı

83 
 
üzerinden öğrencilerini mazur göstermeye çalışmaktadır. Yukarıdaki ifadelere bakılırsa 
Davut’un  ve  yanındakilerin  mazereti  ne  olursa  olsun,  Tanrı’nın  evine  girip  yemesi 
yasak  olan  sadece  kâhinlerin  yiyebileceği  adak  ekmeklerini  yemeleri  suç  olarak 
görülmektedir. 
 
Sonuç  olarak,  Kur’an  ile  Kitab-ı  Mukaddes’in  Hz.  Davut’u  yerme  biçimleri 
arasındaki  farkı  örneklerle  göstermeye  çalıştık.  Kur’an  Hz.  Davut’un  hatasının  ne 
olduğunu açıkça söylememektedir. Açık ve fahiş günahlar nispet etmemektedir. Sadece 
denemeden, mağfiretten ve tövbeden bahsetmektedir. Ama Kitab-ı Mukaddes, Davut’a 
fahiş  ve  teferruatlı  günahlar  nispet  etmekte,  Davut’a  yönelik  aşırı  tehdit  ve  cezadan 
bahsetmektedir. 
 
1.3.4. Hz. Davut Anlatılarının Tekrar Edilmesi 
 
Kur’an-ı  Kerim,  Hz.  Davut  kıssasına  ait  anlatımını  başladığı  tek  bir  yerde 
bitirmez.  Olayın  sadece o pasaj  içerisinde verilmek istenen tarafı ele alınır. Başka bir 
pasajda  olayın  başka  bir  yönü  işlenir.  Yani  kısaca  Kur’an’da  Hz.  Davut’la  ilgili 
anlatımlar hiçbir yerde aynıyla tekrar edilmez. 
 
Kur’an’da Hz. Davut kıssası Bakara, Nisâ, En’âm, İsrâ, Enbiyâ, Neml, Sebe’ ve 
Sâd  sûrelerinde  anlatılır.  Bakara  sûresinde  Hz.  Davut’un  Calut’u  öldürdüğü,  Hz. 
Davut’a hükümdarlık ve peygamberlik verildiği, Nisâ sûresinde Hz. Davut’a Zebur’un 
verildiği, En’âm sûresinde Hz. Davut’a yol gösterildiği, Enbiyâ sûresinde Hz. Davut’un 
ekini  bozan  davar  hakkında  hüküm  verdiği,  Neml  sûresinde  Hz.  Davut’a  Allah 
tarafından  ilim  verildiği  ve  Hz.  Davut’un  Allah’a  hamd  ettiği,  Sebe  sûresinde  Hz. 
Davut’un  demiri  işlediği,  Sâd  sûresinde  Hz.  Davut’un  koyun  davası  hakkında  verdiği 
hüküm anlatılmıştır. Bu sûrelerde yer alan cümle ve pasajlar birbirinin aynısı değildir. 
Sûrelerde  yer alan konular birbirinden farklıdır.  Ayrıca olaylar ve karakterler arasında 
ayrıntılı açıklamalar yoktur.   
 
Davut anlatıları, Kitab-ı Mukaddas’te tespit edebildiğimiz kadarıyla tam 28 ayrı 
kitapta  yer  alır.  Bu  kitaplar  Rut,  Ezgiler  Ezgisi,  Zekerya,  Esinleme,  Romalılar,  Zebur, 
Özdeyişler,  Nehemya,  Matta,  Markos,  Luka,  Yuhanna,  Yeremya,  Yeşeya,  İbraniler, 

---

84 
 
Hoşea,  Hezekiel,  Ezra,  Derlemeci,  Elçilerin  İşleri,  Amos,  2  Timoteos,  1.  Samuel,  2. 
Samuel, 1. Krallar, 2. Krallar, 1. Tarihler ve 2. Tarihler’dir. 
 
Davut’un  en  çok  1.  Samuel,  2.  Samuel,  1.  Krallar,  2.  Krallar,  1.  Tarihler  ve  2. 
Tarihler’de bahsi geçmektedir. Özetleyecek olursak 1. Samuel’de Davut’un kral olarak 
meshedildiği,  Davut’un  Saul’a  lir  çaldığı,  Davut’un  Golyat’ı  öldürdüğü,  Saul’ün  oğlu 
Yonatan’ın  Davut’la  anlaşma  yaptığı,  Saul’ün  Davut’u  kıskandığı  ve  öldürmek  için 
planlar  kurduğu,  Davut’un  Saül’den  kaçtığı,  Davut’un  Saul’ün  canını  bağışladığı, 
Davut’un  Amaleklileri  bozguna  uğrattığı  anlatılmaktadır.  2.  Samuel’de  Davut’un  Saul 
ve Yonatan için yaktığı ağıt, Davut’un Yahuda ve İsrail’e kral oluşu, Ahit Sandığı’nın 
Yeruşalim’e  Getirilişi,  Tanrının  Davut’a  verdiği  söz,  Davut’un  başarıları,  Davut’un 
Ammonlular  ve  Aramlılar’ı  yenilgiye  uğratması,  Davut’un  Bat-Şeva’yla  olan 
münasebeti, peygamber Natan’ın Davut’u paylaması, Davut’un Yeruşalim’den kaçması 
ve  sonra  tekrar  Yeruşalim’e  dönmesi,  Davut’un  İsrail  ve  Yahuda  halkını  sayması 
anlatılmaktadır.  1.  Krallarda  Davut’un  son  yılları,  Davut’un  Süleyman’a  verdiği 
görevler  ve  Davut’un  ölümü  anlatılmaktadır.  1.  Tarihler’de  Davut’un  çocukları, 
Davut’un  İsrail’e  kral  oluşu,  Davut’un  ailesi,  Ahit  Sandığı’nın  Yeruşalim’e  getirilişi, 
Davut’un  şükür  ezgisi,  Tanrı’nın  Davut’a  verdiği  söz,  Davut’un  duası,  Davut’un 
Ammonlular  ve  Aramlılar’ı  yenilgiye  uğratması,  Davut’un  yaptırdığı  sayım 
anlatılmaktadır. 
 
Kitab-ı  Mukaddes’te  Davut  anlatıları,  hikâye  biçiminde  tek  düze  bir  anlatıma 
sahiptir.  Ayrıntıya  çok  girilmiştir.  Ayrıca  bir  anlatı  bir  başka  yerde  aynen 
tekrarlanmıştır.  Şimdi  bu  tekrarlara  bir  göz  atalım:  I.  Samuel  31/1-11’de  Saul’la 
Oğullarının  ölümünden  bahsedilir.  Aynı  anlatı  aynı  ifadelerle  hiçbir  değişikliğe 
uğramadan  I.  Tarihler  10/1-12’de  de  anlatılır.  Kitab-ı  Mukaddes’in  bazı  bölümleri  ise 
bazı  değişiklikler  dışında
367
  başka  bir  yerde  yine  tekrarlanmıştır.  Örneğin  Davut’un 
İsrail’e  kral  oluşunun  anlatıldığı  II.  Samuel  5/1-5,  I.  Tarihler  11/1-3’de;  Filistliler’in 
yenilgiye  uğradığının  anlatıldığı  II.  Samuel  5/17-25,  I.  Tarihler  14/8-16’da;  Tanrı’nın 
Davut’a  verdiği  sözün  anlatıldığı  II.  Samuel  7/2-17,  I.  Tarihler  17/2-15’de;  Davut’un 
duasının anlatıldığı II. Samuel 7/18-29, I. Tarihler 17/16-27’de; Davut’un başarılarının 
anlatıldığı II. Samuel 8/1-14, I. Tarihler 18/1-13’de; Davut’un görevlilerinin anlatıldığı 
                                                           
367
 Bu değişikleri bir sonraki başlıkta iç tutarlılık meselesini ele alırken belirteceğiz.  

---

85 
 
II.  Samuel  8/15-18,  I.  Tarihler  18/14-17’de;  Davut’un  Ammonlular’la  Aramlılar’ı 
yenilgiye uğrattığının anlatıldığı II. Samuel 10/1-19, I. Tarihler 19/1-19’da; Filistliler’e 
karşı  yapılan  savaşın  anlatıldığı  II.  Samuel  21/15-22,  I.  Tarihler  20/4-8’de;  Davut’un 
yaptığı sayımın anlatıldığı II. Samuel 24/1-25, I. Tarihler 21/1-26’da tekrar edilmiştir. 
 
Kur’an’da Hz. Davut kıssası tam sekiz sûrede anlatılır.
368
 Hz. Davut anlatıları bu 
sûrelerde motamot/tamı tamına/kelimesi kelimesine tekrar edilmemiştir.
369
 Anlatılar her 
bir yerde farklı bağlamlarda farklı amaçlarla ele alınan farklı vurgulara sahiptir. Kitab-ı 
Mukaddes’te  ise  Davut  anlatılarının  bir  başka  yerde  aynen  tekrar  edildiği  görülür.  Bu 
motamot/tamı  tamına/kelimesi  kelimesine  yapılan  tekrarlar  kendi  amacını  kendisi 
oluşturan Kitab-ı Mukaddes için önemli sayılabilir.            
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                                           
368
 Bu sûreler Bakara, Nisâ, En’âm, Enbiyâ, İsrâ, Neml, Sebe’ ve Sâd’dır. 
369
  “Kur’ânı  Kerimde  bazen  bir  kelimenin,  bazen  de,  bütün  bir  ayetin  tekrar  edildiği  görülür.  Bunun 
sebebini vaziyet  ve icabatta aramak lazımdır. Bundan başka arap dili ve üslûbu bakımından da tekerrür 
lüzumlu  bir  keyfiyettir.  (…)  Mekkedeki  Kureyş  müşriklerinin  Hz.  Peygambere  ve  İslama  karşı 
gösterdikleri mukavemet, husumet ve Müslümanlara karşı yaptıkları fena hareketler herkesin malumudur. 
Onların  putperestlik  ve  şirk  hususundaki  ısrarlarına  cevap  olarak  verilen  tenbih  ve  va’idlerin 
ehemmiyetini  yükseltmek,  ifade  ve  hükümlerin  kuvvetini  artırmak  için  kelime  ve  ayetlerin 
tekrarlanmasından  daha  tabii  bir  şey  olamazdı.  Zaten  eski  arap  dili  üslûbunda,  bu  şekilde  tekrarlar 
mevcuttu…” Cerrahoğlu, a.g.e., s. 173. 

---