T. C. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı

77 
 
Kutsal  Kitap’ta  bu  tutarsızlıklar  giderilmeye  çalışılmıştır.  Bunlara  ileride  temas 
edeceğiz.   
 
1.3. Kur’an-ı Kerim ve Kitab-ı Mukaddes’te Hz. Davut Anlatılarının Dil ve 
Üslup Özelliği 
 
Kur’an  kıssaları  içerisinde  peygamber  kıssaları  büyük  bir  yer  tutar.  Geçmiş 
peygamberlerin  risaleti  ve  bu  peygamberlerin  ümmetleriyle  alakalı  ayetler  Kur’an’ın 
yüzde  yirmisinden  fazladır.
345
  Kur’an’daki  peygamber  kıssaları  içerisinde  de  Hz. 
Davut’a  ait  anlatılar  önemli  bir  yer  tutar.  Aynı  şekilde  Kitab-ı  Mukaddes’te  de  Davut 
anlatıları çok fazla  yer tutar. Biz bu başlık altında her iki kitapta önemli  bir  yer tutan 
Hz. Davut anlatılarını, dil ve üslup özelliği açısından ele alacağız. 
 
Hz.  Davut  anlatılarında  yer  alan  Hz.  Davut’un  iyi  davranış  örnekliği,  iltifat  ve 
tenkitler,  nidalar,  hitaplar,  tekitler,  tekrarlar,  Hz.  Davut  anlatılarının  dil  ve  üslup 
özelliğini ortaya koymaktadır.  
 
1.3.1. Hz. Davut’un İyi Davranış Örnekliği 
 
Kur’an-ı  Kerim  ve  Kitab-ı  Mukaddes,  Hz.  Davut’un  örnek  taraflarını  iyi  bir 
üslupla ve iltifat ederek anlatır. Biz şimdi bunları göreceğiz.    
 
1) Kur’an’da, Talut ordusu ile savaşmak için ayrılınca Hz. Davut’un, ona sonuna 
kadar itaat ettiğini görüyoruz. O, bir avuç inananla birlikte savaş sonuna kadar Talut’un 
yanında  yer  almıştır.  Kitab-ı  Mukaddes’te  de  Davut’un,  Golyat’a  karşı  savaş  sonuna 
kadar Saul’ün  yanında  yer aldığını görüyoruz. İsrailliler’in Golyat’ı  görünce büyük bir 
korkuyla önünden kaçıştığı gün Davut Saul’e “Bu Filistli yüzünden kimse yılmasın! Ben 
kulun  gidip  onunla  dövüşeceğim!”
346
  demiştir.  Golyat’ın  karşısına  çıkıp  onu  yere 
sermiştir. Hz.  Davut’un bu  tutumu her iki  kitapta iyi  davranış  örnekliği  olarak  takdim 
edilmiştir.    
 
2)  Kur’an,  Hz.  Davut’un  Calut’u  öldürdüğünü  söylemekle  iktifa  etmiş,  olayın 
detayını açıklamamıştır. Ancak Kur’an’ın Hz. Davut’un Calut’u öldürme konusundaki 
                                                           
345
 Yılmaz, Hasan, a.g.m., s. 57. 
346
 Kitab-ı Mukaddes, I. Samuel, 17/32. 

---

78 
 
vurgusunu  gözardı  etmemek  gerekir.  Kur’an’ın  bu  vurgusu  Hz.  Davut’un  son  derece 
cesaretli olduğunu ve hatta canını ortaya koyduğunu göstermesi bakımından önemlidir. 
Kitab-ı Mukaddes’te de Davut’un Golyat’ın (Calut) karşısına çıkma cesareti gösterdiği 
ve  onu  öldürdüğü  geniş  bir  şekilde  anlatılmıştır.  O  halde  Hz.  Davut’un  Kur’an’da 
Calut’u, Kitab-ı Mukaddes’te Golyat’ı öldürmesi cesaret örneği olarak sunulmuştur.   
 
3)  Kur’an, Hz. Davut’un halkın isteklerini, sorunlarını ve şikâyetlerini dinleyip 
çözüme  kavuşturduğuna  dair  örnekliğini  anlatır.  Kitab-ı  Mukaddes  Davut’un  bu 
özelliğiyle ilgili bir bilgi vermemektedir.  
 
4) Kur’an, Hz. Davut’un Allah’a ibadet eden, hatadan dönmesini bilen dürüst bir 
kişi  olduğunu  ortaya  koymaktadır.  Hz.  Davut’un  Allah’tan  mağfiret  dilediğini,  secde 
ettiğini ve tevbe  ettiğini  söylemektedir: “Rabb’inden mağfiret  diledi,  eğilerek secdeye 
kapandı  ve  tevbe  edip  döndü.”
347
  Kur’an  başka  bir  ayette  Davut’un  Allah’a  çokça 
yöneldiğini ve tesbih ettiğini ifade etmektedir: “…O (Davut), bize çok başvururdu. Biz 
dağları  onunla  beraber  boyun  eğdirmiştik;  sabah  akşam  onunla  beraber  tesbih 
ederlerdi.”
348
  Bu  ayetlerde,  Hz.  Davut’un  Allah’a  iyi  bir  kul  olması  itibariyle 
örnekliğini ortaya koyan övücü bir üslup kullanılmıştır.  
 
Kitab-ı  Mukaddes’te  de  Davut’un  Rab’be  yöneldiğini,  yakardığını  ve  dua 
ettiğini  gösteren  onlarca  örnek  bulunmaktadır.  Davut,  bir  seferinde  Rabbe  şöyle  dua 
etmiştir: “Yücesin, ey Egemen RAB! Bir benzerin yok, senden başka Tanrı da yok! Bunu 
kendi kulaklarımızla duyduk.”
349
 Davut başka bir yerde Rabb’i şöyle övmektedir:  
“Ey  atamız  İsrail'in  Tanrısı  RAB,  Sonsuzluk  boyunca  sana  övgüler  olsun! 
Ya RAB, büyüklük, güç, yücelik, zafer ve görkem senindir. Gökte ve yerde 
olan  her  şey  senindir.  Krallık  senindir,  ya  RAB!  Sen  her  şeyden  yücesin. 
Zenginlik  ve  onur  senden  gelir.  Her  şeye  egemensin.  Güç  ve  yetki  senin 
elindedir.  Birini  yükseltmek  ve  güçlendirmek  Senin  elindedir.  Şimdi,  ey 
Tanrımız, sana şükrederiz, Görkemli adını överiz.”
350
 
                                                           
347
 Sâd, 38/24. 
348
 Sâd, 38/17-18. 
349
 Kitab-ı Mukaddes, II. Samuel, 7/22. 
350
 Kitab-ı Mukaddes, I. Tarihler, 29/10-13. 

---

79 
 
 
5) Hz. Davut Kur’an’da zırh yapma sanatını bilen bir şahıs olarak övülmektedir. 
Kitab-ı  Mukaddes’te  ise  Davut’un  demirden  zırh  yaptığına  dair  her  hangi  övücü  bir 
bilgiye rastlanmamıştır. 
 
6)  Kitab-ı  Mukaddes’te  Davut’un  Saul’e  lir  çalması  onun  iyiliksever  olduğunu 
göstermektedir.  Zira  kötü  ruh  ne  zaman  Saul’ün  üzerine  gelse  ona  sıkıntı  çektirirdi. 
Böyle  bir  durumda  Davut  liri  alıp  çalar,  Saul  rahatlayıp  kendine  gelirdi.  Kötü  ruh  da 
ondan  uzaklaşırdı.
351
  Hatta  Saul  birçok  kez  Davut’u  öldürmeye  teşebbüs  etmesine 
rağmen  Davut  onu  her  defasında  affetmiştir.  Kur’an’da  ise  Hz.  Davut’un  sanatçı 
kişiliğine yani lir çalmasına değinilmemiştir. 
 
7) Kitab-ı Mukaddes’te Saul Davut’u öldürmek için kovalamasına rağmen Davut 
her  defasında  Saül’ün  canını  bağışlamıştır.
352
  Hatta  Davut,  Saul  ve  oğlu  Yonatan’ın 
öldüğünü  haber  alınca  onlar  için  çok  acıklı  bir  ağıt  yakmıştır.
353
  Kur’an’da  ise  Hz. 
Davut Talut’la problem yaşamamış bilakis o, her zaman Talut’un yanında yer almıştır. 
 
Yukarıdaki  örneklerde  de  görüldüğü  gibi  Kur’an’da  üslup  bakımından  Hz. 
Davut’un  ahlaki  örnekliğine  ilişkin  çıkarımlar  daha  açıktır.  Kitab-ı  Mukaddes’te  ise 
Davut’un örnekliği olay anlatımı düzeyinde kalmıştır.   
 
1.3.2. Hz. Davut’un Methedilmesi 
 
Kur’an’da  Hz.  Davut’un  övüldüğünü  ve  methedildiğini  gösteren  ayetler  yer 
almaktadır. Allah Teâla, “(Resûlüm!) Onların söylediklerine sabret, kulumuz Davut’u, o 
kuvvet  sahibi  zatı  hatırla.  O,  hep  Allah’a  yönelirdi.”
354
  ayetinde  Hz.  Davut  hakkında 
“kulumuz  Davut”  diye  ifade  buyurmuş,  Hz.  Davut’u  kendisinin  kulu  olmakla  tavsif 
etmiş,  ona  karşı  saygı  ifade  eden  çoğul  siygası  kullanmıştır.  Ayrıca  bu  ayette  dikkat 
çeken bir diğer nokta Allah (c.c.) Hz. Muhammed’e “(Resûlüm!) Onların söylediklerine 
sabret,  kulumuz  Davut’u  hatırla…”  diyerek  sabır  hususunda  Hz.  Davut’a  uymasını 
emretmekle  Hz.  Davut’un  iyi  ahlak  ve  şeref  sahibi  olduğunu  da  ortaya  koymuştur. 
Ayette geçen “kudret sahibi” ifadesi ise Hz. Davut’un beden olarak kuvvetli olduğunu 
ve onun kulluğunu ifaya dair güçlü iradesini ortaya koymaktadır.       
                                                           
351
 Bkz. Kitab-ı Mukaddes, I. Samuel, 16/14-23. 
352
 Bkz. Kitab-ı Mukaddes, I. Samuel, 23/7-29; I. Samuel, 24/1-22. 
353
 Bu ağıt için bkz. Kitab-ı Mukaddes, II. Samuel, 1/17-27. 
354
 Sâd, 38/17. 

---