T. C. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı

86 
 
2.  KUR’AN-I  KERİM  VE  KİTAB-I  MUKADDES’E  GÖRE  HZ.  DAVUT 
ANLATILARININ TUTARLILIK BAĞLAMINDA KARŞILAŞTIRILMASI 
 
2.1. Kur’an-ı Kerim’e Göre Hz. Davut Anlatılarının İç Tutarlılık Meselesi   
 
Kur’an’da  Hz.  Davut  ve  diğer  kıssalar  sistematik  bir  biçimde  anlatılmamıştır. 
Kıssalarda  detaylı  açıklamalar  yoktur.  Olaylar  aktarılırken  zaman  ve  mekân  detayına 
girilmemiştir.  Bunun  sebebi  ile  ilgili  şüphesiz  çok  şey  söylenmiştir.  Bu  hususta  şu 
açıklamayı dikkate şayan buluyoruz:
  
“Kur’an  kıssalarında  olaylar  ve  sahneler  arasında  detaylı  açıklama 
cümlelerinin  bulunmaması  bunların,  insan  hayâl  ve  tasavvuruna  havale 
edilmesinden  kaynaklanmaktadır.  Böylece,  iki  sahne  arasındaki  fâsıla,  bir 
önceki  sahne  ile  gelecek  sahneler  arasında  köprü  kurmağa  imkân 
hazırlayarak sahneleri iyice kavramak için hayale fırsat verir.”
370
 
 
O  halde,  kıssalarda  anlatılan  olaylar  ve  karakterler  arasında  var  olan  bir  fasıla, 
kıssalarda  çelişki  ve  tutarsızlık  olduğu  anlamına  gelmemelidir.  Olaylar  ve  karakterler 
arasındaki alakayı bulmak/kurmak yoğun çaba ve muhakeme gerektirmektedir.
371
 Bu iş, 
Hz.  Davut  anlatıları  için  de  geçerlidir.  Şimdi  Hz.  Davut  anlatılarındaki  bazı  irtibat  ve 
tutarlılıkları bulmaya çalışalım.  
 
Allah  (c.c.),  Sâd  sûresinde  Davut’un  kendisine  yöneldiğini  bildirdikten  sonra, 
arkasından  dağları  ve  kuşları  ona  boyun  eğdirdiğini,  ona  hükümranlık,  hikmet 
(nübüvvet),  fasl-ı  hitap  ve  demiri  eritme  mucizesi  verdiğini  beyan  etmiştir.
372
  Hz. 
Davut’a  verilen  hükümdarlık,  hikmet,  fasl-ı  hitap  ve  demiri  eritme  mucizesinin,  Hz. 
onun Allah’a yönelmesinin karşılığı olarak takdim edildiği anlaşılmaktadır. Dolayısıyla 
Hz. Davut’un Allah’a yönelme olgusuyla, kendisine verilen hükümdarlık, hikmet, fasl-ı 
hitap ve demiri eritme mucizeleri arasında irtibat ve insicam olduğu ortaya çıkmaktadır. 
Ayrıca  Hz.  Davut’a  atfedilen  “dağların  ve  kuşların  boyun  eğmesi”,  “fasl-ı  hitap”  ve 
                                                           
370
  Kadir  Polater,  “Kur’an  ve  Kitab-ı  Mukaddes  Göre  Yusuf  Kıssası”  Dinbilimleri  Akademik  Araştırma                
Dergisi, VII (2007), sayı: 3, s. 33.    
371
  “Münasebeti  bilmek,  ayetler  arasında  irtibat  kurmak  tevkifi  bir  iş  değildir.  Bu  ilim,  tefsircinin 
içtihadına,  K.  Kerim’in  i’cazından,  belağatinin  sırlarından,  kıymetli  beyan  yönlerinden  aldığı  zevke 
bağlıdır.” İlhami Günay, “Kur’an-ı Kerim Sureleri Arasındaki Münasebet”  (Yüksek Lisans Tezi) Selçuk 
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya 1996. s. 22. 
372
 Sâd, 38/ 17-20. 

---

87 
 
“demiri  eritme”  mucizelerine  karşılık  oğlu  Süleyman’a  da  benzer  mucizeler  verildiği 
görülmektedir.  Bunlar  Süleyman’ın  “rüzgâra  hükmetmesi”,  “cinlerin  kendisine  boyun 
eğmesi”  ve  “bakırı  eritme”  mucizeleridir.  Hz.  Davut’a  yapılan  ihsanlarla  Hz. 
Süleyman’a  yapılan  ihsanlar  arsında  irtibat  olduğu  görülmektedir.  Yine  Allah  (c.c.), 
Bakara  sûresinde  Talut,  Calut,  ve  Davut  kıssasını  anlattıktan  sonra  Hz.  Muhammed’i 
kastederek  “…Muhakkak  sen  gönderilmiş  peygamberlerdensin.”  diye  buyurmuştur. 
Burada  Hz.  Davut  kıssasıyla  Hz.  Muhammed  arasında  belli  bir  alaka  kurulmuştur. 
Kur’an  bu  kıssa  vasıtasıyla  Hz.  Muhammed’in  de  kendilerine  apaçık  vahiy  gelen 
geçmişteki  peygamberler  gibi  birisi  olduğunu  ortaya  koymak  istemiştir.
373
  Konular 
arasındaki  bu  irtibatlar,  Hz.  Davut  anlatılarının  diğer  psajlarla  da  uyum  ve  tutarlılık 
içerisinde olduğunu gösteren örneklerdir. 
 
Bazen  Hz.  Davut’tan  bahseden  ayetler  ile  o  ayetler  hakkında  yapılan 
tefsirler/yorumlar  arasında  tutarsızlık  ortaya  çıkmaktadır.  Bu  tutarsızlık,  ayetlerden 
değil,  o  yorumlardan  kaynaklanmaktadır.  Örneğin  Kur’an’da  Hz.  Davut’un  günah 
işlediği açık ve net olmamasına rağmen Hz. Davut’un Sâd sûresinde tövbe etmesinden 
dolayı, tefsir kitaplarında onun günah işlediği söylenmiş, günahıyla ilgili çeşitli yorum 
yapanlar olmuştur. Onlar, Hz. Davut’un günah işlediği tezini, onun 10’u aşkın olumlu 
özelliğini  ve  sıfatını  haber  veren  Kur’an  ayetlerine  tercih  etmişlerdir.  Hâlbuki  Hz. 
Davut’la ilgili bütün bu olumlu sıfat ve nitelikler onun kötü bir fiili işleyebilecek birisi 
olmadığını  göstermektedir.  Bu  örnekten  de  anlaşıldığı  gibi  bazen  bir  yorum  Kur’an’a 
aykırı düşüyorsa bu durumda Kur’an değil, yorum sorgulanmalıdır. 
 
2.2.  Kitab-ı  Mukaddes’e  Göre  Hz.  Davut  Anlatılarının  İç  Tutarlılık 
Meselesi 
 
Kitab-ı  Mukaddes’teki  Davut  anlatılarında  zaman  zaman  tutarsız  ve  çelişkili 
unsurlar  taşıyan  çeşitli  ifadeler  ve  bölümler  bulunur.  Bu  çelişkili  ifadeleri  Kitab-ı 
Mukaddes  metni  içerisinde  çözmek  zor  gözükmektedir.  Biz  bu  bölümde  çelişkili 
unsurlar taşıyan ifadelerin neler olduğunu ve Açıklamalı Kutsal Kitap’ın bu çelişki arz 
eden ifadelere nasıl cevap verdiğini ele almak istiyoruz.  
                                                           
373
 Zuhaylî, a.g.e., c. 2, s. 10. 

---

88 
 
 
2.2.1. Saul Cincilerle Ruhlara Danışanları Ülkeden Kovduğu Halde Kendisi 
Neden Cinci Bir Kadına Danışmıştır? 
 
Samuel öldükten sonra İsrail halkı onu kendi kenti Rama’da toprağa verir. Saul 
cinlerle ruhlara danışanları ülkeden kovar.
374
 Cinlerle ruhlara danışanları ülkeden kovan 
Saul, bu tavrıyla çelişecek şekilde bilakis kendisi cinci bir kadına danışır. Olayın özeti 
şudur:  Saul,  Filistliler’le  karşılaşıp  Filist  ordusunu  görünce  korkup  dehşete  kapılır. 
Rabbe  danıştıysa  da  Rab  ona  hiçbir  şekilde  yanıt  vermez.  Saul,  “bana  bir  cinci  kadın 
bulun  da  varıp  ona  danışayım”  der.  Görevliler  Eyn-Dor’da  bir  cinci  kadını  haber 
verirler. Saul kadının yaşadığı yere gider. Cinci kadın kendisine gelenin Saul olduğunu 
bilmediği için “Saul’ün cinlerle ruhlara danışanları ülkeden kovduğunu biliyorsun.” der. 
Cinci  kadın  Saul’ün  ısrarı  üzerine  Samuel’in  ruhunu  çağırır.  Saul,  Samuel’in  ruhuna 
şöyle der: “Büyük sıkıntı içerisindeyim. Filistliler bana karşı savaşıyor ve Tanrı da beni 
terk  etti.  Artık  bana  ne  peygamberler  aracılığıyla,  ne  de  düşlerle  yanıt  veriyor.  Bu 
yüzden,  ne  yapmam  gerektiğini  bana  bildirmen  için  seni  çağırttım.”
375
  Saul,  Rab’den 
yanıt  bulamadığı  için  cinci  bir  kadına  danışmış  olsa  da  bu  onun  ilk  tavrıyla  çelişkiye 
düşmesini ortadan kaldırmaz. Bu çelişkinin Kitab-ı Mukaddes’in bizzat kendi çelişkisi 
olmadığı,  Saul’ün  davranışları  arasındaki  çelişki  olduğu  gözden  kaçmamalıdır.  Zira 
Kitab-ı  Mukaddes,  Davut  cinci  bir  kadına  danışmakla  onun  Rabb’be  ihanet  etmiş 
olduğunu  ve  bundan  dolayı  Rab’bin  onu  öldürdüğünü  söyler:  “Saul  RAB’be  ihanet 
ettiği  için  öldü.  RAB’bin  sözünü  yerine  getirmedi.  Yol  göstermesi  için  RAB’be 
danışacağına bir cinciye danıştı. Bu yüzden RAB onu öldürdü. Krallığını da İşay oğlu 
Davut’a devretti.”
376
      
 
Açıklamalı Kutsal Kitap’ta, Saul’ün bu iki tavrı arasındaki çelişkiyi izah edecek 
bir  bilgiye  rastlamıyoruz.  Bilakis  Açıklamalı  Kutsal  Kitap  da  cinci  bir  kadına  sığınan 
Saul’ü  şu  sözlerle  eleştirir:  “Çaresizlik  içindeki  Saul,  Musa’nın  yasasına  uyup 
yasakladığı  putperest  uygulamaya  tekrar  başvurur.”
377
  “Cinlere,  falcılara  başvurmak 
RAB’be itaatsizliktir, isyandır.”
378
 
                                                           
374
 Kitab-ı Mukaddes, I. Samuel, 28/3. 
375
 Bkz. Kitab-ı Mukaddes, I. Samuel, 28/4-15. 
376
 Kitab-ı Mukaddes, I. Tarihler, 10/13-14. 
377
 Açıklamalı Kutsal Kitap, I. Samuel, 28/7’nin açıklaması. 
378
 Açıklamalı Kutsal Kitap, I. Tarihler, 10/13-14’ün açıklaması. 

---