56
Bu gecə
Allahın göz yaşları,
yağışa dönər bu gecə.
əgər istəsən, gülüm,
dönərəm bu gecə.
Dedin, dodağın püstə,
Yol aç ürəyim üstə.
Təki məni məndən istə,
Gələrəm bu gecə.
Minib Tanrı atına,
Göyün yeddi qatına,
Ulduzu ayağın altına
Sərərəm bu gecə.
Zər atmışam heç-heçədi,
Könlüm evi iç-içədi.
Soruşdun, ölüm necədi?
Ölərəm bu gecə.
57
Gecə
Gecə. Qorxuducu, hürküdücü? Qorxma, gecənin üzü
qara, bətni ağdır . Gecə qovuĢduran, gecə sevgi, sevda
məkanı. Gecədən GünəĢ doğar, nura bələyər cahanı.
Bu gecənin bağrı qara,
Qəlbim oldu para-para.
Nəfəs dəyməyən dodağa
Təntiyib susayan da var.
Həsrəti tökdüyün gecədə,
Qorxub hürkdüyün gecədə,
Hicran bükdüyün gecədə
Vüsal arayan da var.
Qalandım ocağında,
Sevdanın bucağında,
Bu gecə yar qucağında
Yatıb, uyuyan da var.
58
Susan şəkil
O Ģəkildi, dözəcək...
Dindirmə şəklimi, nəyinə gərək,
Dili yox əzizim, danışmayacaq.
Sən məndən gizlicə
Gördüyün işi – görsə də,
işinə qarışmayacaq.
Qapılar üstünə gələcək,
Utanıb qaçacaq hörümçək.
Divarda şəklim görəcək,
Susacaq,
danışmayacaq.
Evə gecə yarısı,
istər səhər dönərsən,
Gecələr sübhə qədər,
gözlərini qırpmadan,
ah, yolunu gözləyəcək.
Mən dözmədim, əzizim,
o, şəkildi, dözəcək.
59
Ağlayan var...
Bəlkə də eĢitdiyim səs içimdə çırpınan əzablarımdı
Səs gəlir, ağlayan var,
Yermi, göymü ağlayır?!
Gedirəm torpaq üstə,
Tapdanan yermi ağlayır?!
Hayqırıqmı, “nərə”mi,
Parçalanır dərəmi?
Dünya lərzəyə gəlir,
De, ağlamaq beləmi?
Səs gəlir, ağlayan var,
İnsmi-cinsmi ağlayır?!
Bulud çökür, yel qopur,
Dumanmı, sismi ağlayır!
Ulduzlar yerə sallanır,
Buludlar tutur saxlayır.
Bəlkə mənim halıma
Tanrım özü ağlayır?
60
Səbr
Səbrimiz baĢdaĢı kimi qranitləĢib
Qayalar qırçın-qırçın,
Söyüdlər yolur saçın.
Pəncərəmə qonan sığırçın,
Məntək qanadın qırıqmı?
Dünyanın bişməyən aşına,
Qərinələrlə yaşına.
Yonulmayan başdaşına
Pəncərəmdən
baxa-baxa qalmışam.
Düşmən ilə göz-gözə,
Dayanmışıq dözə-dözə,
İlahi, səbri bizə
uduzmağa vermisən?!
61
Görəsən
Kimdir günahkar? Gümana yalvaranmı, eĢqi
dadanmı?
Artıq sözə gərək deyil,
İncitmisən, sus artıq.
Dinməyəydi dodaqlar,
Kaş, ömürlük susaydıq.
Gözlərimdən leysan getdi,
Töküldü yaylıq üstünə.
Fikrim çırpınır göydə,
Bulud, çök ağlım üstünə.
Dənizlər gözümün yaşı,
Dağlar dərdimin daşı.
Nə dərd ver mənə Allah,
Nə də töküm göz yaşı.
62
Əmanət
Sənin əmanətin mənim sevgimdir
Əmanətin məndə qalıb-
saxlamışam ürək üstə.
Nə məni incitmə, gülüm,
nə də məndən üzr istə.
Bu qapı, bu divar şahidim,
Nalə çəkmiş sevdam burda.
Əllərimi burax gedim,
Sahib çıx eşqimə ya da...
Nə sən, nə mən günahlıyam,
Sevda çəkdi bizi “od”a.
Sərxoş təki dumanlıyıq,
Tutuşmuşduq yanar “od”a.
Eşqimi suya yazdım,
Yazdım, sənə yollamağa.
Bircə onu bilirəm ki,
Durum gedim ağlamağa.
63
Ağlayan ulduz
Tutqun göy üzündə
parçalanmış buludlar
göyün ənginliklərində
lələklərin çırpa-çırpa,
rəqs edərək uçuşurlar.
Şaxtadan qorxmayan
Bağçamda qızılgüllər
həyat eşqiylə yenidən
tumurcuqlayırlar.
Və birdən göy üzündə
Ay harasa tələsir.
Ürkərək kiçik ulduz
Ayın qarşısını kəsir.
Ay süzülüb gedir,
buludlara əl edir.
ulduz vurnuxur göydə.
Yağış yağır göy üzündən.
Bağçamdakı qızılgüllər
Yağış damcılarına təşəkkür edirlər.
Sanırlar üzürlər yaz yağışında,
Amma bilmədilər ki,
yuyundular ulduzun göz yaşında.
64
Vida
Alatoranlığın vahiməli sükutunda
bağçamda çiçəklər səhəri gözləyir.
Gilavar ağacları əzizləyir-
əllərini yarpaqlarına çəkir,
ağaclar sığaldan titrəyir.
Daş heykəllər sükuta dalıblar-
Elə bil min ildi uyuyublar.
Gecənin köksündən qan düşdü,
süzülüb, şehlə öpüşdü.
Deyəsən, vidalaşırlar?!
65
Həyat burulğanı
Hər gecə yuxumda tabut görürəm,
ölüsü xəmir kimi.
Həyat bizi yoğurur, deyəsən?!
Yolum doğum evinin qarşısından düşüb,
çöhrələrdə təbəssüm,
bir körpə doğulur, deyəsən?!
Doğulur,
həyatın burulğanlarında yoğrulmağa.
Dostları ilə paylaş: |