277
daxil olmaqla Əfqanıstan əhalisinin
xeyli hissəsi kənd yerlərində,
təqribən 25 faizi isə şəhərlərdə yaşayır.
Əfqanıstanda 30-dan artıq millətin və xalqın nümayəndəsi
yaşayır. Antropoloji cəhətdən Əfqanıstanın əhalisi cənub
avropoidlərin hind-pamir qrupuna aid edilir. Ölkənin cənub və şimal-
şərq hissələrində İran, şimal-qərbində isə türk dilli xalqlar
məskunlaşmışlar. Şərqdə Pakistanla sərhəd boyunca hind-ari qrupuna
aid edilən xalqlar yaşayır.
Əfqanıstanda say etibarilə ən böyük xalq puştulardır. Onlar
Əfqanıstan-Pakistan sərhədi boyunca geniş ərazidə, əsasən Hindiquş
silsiləsinin cənubunda məskunlaşmışlar. Taciklər sayca Əfqanıstanın
ikinci xalqıdır. Hazırda ölkədə taciklər yaşayan üç sahə ayrılır: Herat
vadisi; Bədəxşan vilayəti; Pəncşer, Qorbənd və Salanq çaylarının
dərələri.
Sayca ölkənin üçüncü xalqı olan özbəklər Əfqanıstanda
Hindiquş silsiləsindən şimalda qədim zamanlarda yaşayırdılar.
Həzaralar əsasən Kabil – Herat-Həzəracat dağlıq rayonu arasında
olan ərazilərdə məskunlaşmışlar. Türkmənlər isə Türkmənistan
Respublikası ilə sərhədin yaxınlığında yaşayaraq köçəri və ya-
rımköçəri həyat sürürlər. Bu xalqlardan başqa Əfqanıstan ərazisində
əfşar, qızılbaş, qırğız, brahuilər və başqa xalqların nümayəndələri
yaşayır.
Əfqanıstanın dövlət dili puştu və dəri (bəzi
mənbələrdə dari
yazılır) dilləridir. 1936-cı ilə qədər dövlət dili yalnız dəri dili (buna
farsi-kabuli də deyilir) olmuşdur. 1936-cı ildən puştu dili ikinci,
1964-cü ildən isə birinci dövlət dili statusu qazanmışdır. Əslində
ölkədə yaşayanlar 30-dan artıq dildə danışır. Əhalinin 90 faizi puştu
və ya dəri dilində, ya da iki dildə danışa bilir. Lüğət tərkibinə görə bu
dillər bir-birindən uzaq olsalar da, hər ikisi İran dilləri qrupuna aid
edilir.
Əfqanıstan əhalisinin, demək olar ki, hamısı müsəlmandır.
İslam dininin sünni məshəbi geniş yayılmışdır. Ölkənin ictimai və
siyasi həyatında İslam dininin rolu çox böyükdür.
Kabil ölkənin ən böyük şəhəridir. Qədim şəhər olan Kabil
mühüm nəqliyyat qovşağında yerləşir. Şəhərin əhalisi 3 mln. nəfərə
yaxındır. Puştulardan
başqa şəhərdə taciklər, özbəklər, həzaralar və
digər xalqların nümayəndələri də yaşayır. 1504-cü ildən Böyük
Moğolların, 1773-1818-ci illərdə Dürrani dövlətinin paytaxtı
278
olmuşdur. İngiltərə-Əfqanıstan müharibələri zamanı şəhər ingilis
qoşunları tərəfindən işğal edilir. 1880-ci ildən Əfqanıstan dövlətinin
paytaxtıdır.
Kabil eyniadlı çayın sahilində,1800-1900 metr yüksəklikdə
yerləşir. Şəhərin məhəllələri Kabil çayının hər iki sahilini tutur.
Şəhərin köhnə hissəsi Kabil çayının sağ sahilindədir və səciyyəvi
Şərq simasını saxlamışdır. Çayın sol sahilindəki yeni hissədə keçmiş
kral iqamətgahı, Məhəmməd Nadir şahın türbəsi, xarici səfirliklərin
binası, parklar, iri yaşayış məhəllələri yerləşir.
Kabil şəhəri cənub-
qərb istiqamətində böyüyür. Kabil ölkənin siyasi, mədəni mərkəzi
olmaqla yanaşı, həm də iqtisadi mərkəzidir. Şəhərdə avtomobil təmiri
zavodu, asfalt-beton zavodu, yeyinti və yüngül sənaye müəssisələri,
əczaçılıq fabrikləri və s. vardır. Ölkənin iqtisadi və mədəni həyatında
mühüm əhəmiyyəti olan digər şəhərlər Məzari-Şərif (rəvayətə görə
Həzrət Əlinin qəbrinin burada olması güman edilir. Məzari–Şərif
şərafətli qəbir deməkdir), Herat, Qəndahardır.
4. İqtisadiyyatı
Əfqanıstan dünyanın ən geridə qalmış ölkələrindən biridir.
Ölkədə adambaşına düşən milli gəlir ildə 100 dollara yaxındır (2006).
İqtisadiyyatı zəif inkişaf etmiş Əfqanıstanın geriliyinə səbəb tarixən
onun aqrar ölkə olması və buradakı vətəndaş müharibəsi olmuşdur.
Kənd təsərrüfatının aparıcı sahələri. Əfqanıstanın aqrar
quruluşundakı gerilik kənd təsərrüfatında texniki təchizatın aşağı
səviyyəsi ilə izah olunur. Kənd təsərrüfatında görülən işlərin
əksəriyyəti əvvəllər olduğu kimi, hələ də əl ilədir. Əkinçilik süni
suvarmaya möhtacdır. İqlimin çox quraq olması, atmosfer
yağıntılarının fəsillər üzrə qeyri-bərabər düşməsi əkin sahələrinin
suvarılmasını tələb edir. Ölkədə ümumi əkin sahəsi 4,5 mln.
hektardır, bunun 2,6 mln. hektarı suvarılan torpaqlardır. Lakin
ölkədəki münaqişələr ucbatından bu torpaqlardan
səmərəli istifadə
olunmur.
Suvarma əkinçiliyi Hilmənd çayı hövzəsində, Kabil çayı və
onun qollarının vadilərində, şimalda Hərirud çayı vadisindədir.
Əfqanıstan bitkiçiliyində taxılçılıq əsas yer tutur. Buğda ölkənin
bütün rayonlarında becərilir. Bu onunla izah olunur ki, ölkədə
279
nəqliyyat şəbəkəsi zəif inkişaf etdiyindən, hər bölgə ilk növbədə öz
çörəyi ilə özünü təmin etməyə çalışır. Buğda ilə yanaşı Əfqanıstanda
qarğıdalı, çəltik və arpa da yetişdirilir.
Texniki bitkilər Şimali Əfqanıstanda geniş yayılmışdır. Pambıq
və tütün əkinləri nisbətən geniş sahədə becərilən texniki bitkilərdir.
Pambıq ölkədə ötən əsrin 50-ci illərindən becərilir. Əvvəllər bu
sahənin inkişafı həm pambıq parça müəssisələrini xammalla təmin
etmək, həm də dünya bazarında pambığın satış qiymətinin
yüksəlməsi ilə əlaqədar idi. Ən məhsuldar illərdə Əfqanıstanda 150-
160 min ton pambıq yığılırdı. Hazırda isə bu sahədə də geriləmə
vardır.
Bağçılıq və üzümçülük ölkədə ənənəvi təsərrüfat sahəsi sayılır.
Bu sahədə əmtəəlik püstə, badam, qoz, üzüm və meyvə istehsalı
mühüm əhəmiyyət kəsb edirdi. Vətəndaş müharibəsi digər sahələrdə
olduğu kimi üzümlüklər və bağlara da böyük zərər vurmuşdur.
Cəlalabad irriqasiya kompleksinin suyu ilə suvarılan
torpaqlarda
sitrus meyvələri və zeytun becərilməsinə xüsusi fikir verilir.
Heyvandarlıqla həm köçəri, həm də oturaq həyat tərzi sürən
kəndlilər məşğul olur. Mövsümi otlaqlar axtarmaq məqsədilə
köçərilər adətən eyni istiqamətdə hərəkət edərək, yay aylarında
Hindiquş və digər dağlıq rayonlara qalxır, qışda isə Hind və Pənc
çaylarının dərələri ilə aşağı – ovalıqlara enirlər. Heyvandarlıqla
oturaq həyat tərzi sürən kəndlilər də məşğul olur. Ölkədə aqrar
bölmədə ümumi məhsulun 30 faizi heyvandarlığın payına düşür. Bu
sahədə qaragül dərili qoyunçuluq, xüsusilə əhəmiyyətlidir.
Əfqanıstan qaragül dərisinin mühüm ixracatçısıdır. Ölkədə xarici
valyuta gəlirinin artıb-azalması qaragül qoyunçuluğunun
vəziyyətindən çox asılıdır. Qoyunçuluğun bu növü ekstensiv
istiqamətdədir. Qaragül dərili qoyunçuluq
ölkənin şimal və şimal-
qərbində Fəryab, Bəlx vilayətlərində daha yaxşı inkişaf etmişdir. Ən
məhsuldar illərdə ölkədə 1,3-1,4 mln. ədəd qaragül dərisi istehsal
olunur. Dünya bazarında onun alıcıları çoxdur. Qaragül dərisi
dövlətin əsas xarici gəlir mənbəyi olduğundan, ən yaxşı otlaqlar bu
sahə üçün ayrılır.
Sənayenin aparıcı sahələri. Əfqanıstanda sənaye müəssisələri
ilk növbədə kənd təsərrüfatı xammalına əsaslanır. Müharibə
nəticəsində əksəriyyəti dağıdılmış fabrik-zavod müəssisələrinin
tikintisinə ötən əsrsn 50-60-cı illərində başlanılmışdır. Bu sahədə
280
Əfqanıstana xarici ölkələr, o cümlədən sabiq Sovet İttifaqı da kömək
etmişdir. Tərkibində azərbaycanlılar olan sovet mütəxəssisləri
Əfqanıstanda 100-dən artıq müxtəlif obyekt tikilib istifadəyə
vermişlər. Bu mütəxəssislərin ölkədə apardıqları geoloji
kəşfiyyat
işləri nəticəsində neft, təbii qaz, mis, dəmir filizi, qrafit və s. yataqları
aşkar edilmişdir.
Toxuculuq tarixən inkişaf etmiş sənaye sahələrindən biridir.
1978-ci il inqilabına qədər Heratda əyirici fabrik, Qəndaharda yun və
pambıq parça toxuculuğu, Bəlxdə toxuculuq fabrikləri fəaliyyət
göstərirdi. Toxuculuq sənayesinin ən böyük müəssisələri dövlətə
məxsus idi. Hazırda bu müəssisələrin əksəriyyəti öz fəaliyyətini
dayandırmışdır. Xalçaçılığın Əfqanıstanda tarixi çox qədimdir. Bu
sənət ölkənin şimal və şimal-qərb rayonlarında daha yaxşı inkişaf
etmişdir. Xalçaçılıqla ölkədə yaşayan türkmənlər
və taciklər daha çox
məşğul olurlar.
Kustar sənətkarlıq əhalinin ən mühüm məmulatlara olan
tələbatını ödə-məkdə xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Bu sahənin əsas
məhsulları metaldan hazırlanmış mətbəx qab-qacağı, səbət, mebel,
xalça-palaz, naxış tikmələr, təsbeh, şirniyyat və s. istehsalıdır. Kustar
sənətkarlıq əhalinin işlə təmin edilməsində də mühüm rold oynayır.
Bu sahənin bir sıra məhsulları ixrac olunur.
Nəqliyyatı və xarici ticarəti. Ötən əsrin ikinci onilliyinə qədər
karvan yolları ölkənin yeganə nəqliyyat yolları sayılırdı. Bunun bir
səbəbi də ölkənin səth quruluşunun mürəkkəbliyinin müasir nəqliyyat
şəbəkəsinin inkişaə etdirilməsinə maneçilik törətməsidir. Nəqliyyat
probleminin həlli məsələlərində sabiq SSRİ-nin və ABŞ-ın rolu
böyük olmuşdur.
Əfqanıstanda dəmir yol və su nəqliyyatı olmadığından
avtomobil nəqliy-yatı mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Kabil-Qəndahar-
Herat, Kabil-Calalabad, Kabil-Pulu Xumru
istiqamətində olan yollar
ən intensiv yollardır. Avtomobil yolları Əfqanıstanı çay limanları,
həmçinin Türkmənistan, İran, Pakistanla əlaqələndirir. Kabil-Şerxan
yolu Hindquş dağlarını kəsib keçərək ölkənin şimal və mərkəz
rayonlarını əlaqələndirir. Yolun əsas hissəsi 2700 metr uzunluğunda
olan tuneldir. Bu tunel 3500 metr yüksəklikdən Salanq aşırımından
keçir.
2007-ci ilin avqust ayının 26-da Əfqanıstan və Tacikistan
arasında sərhəd çayı olan Pənc üzərində uzunluğu 700 metr olan