ƏETİ-nin elmi əsərləri məcmuəsi XXVIII (2017)
11
Cədvəl 1. Müxtəlif nəmlik rejimlərində becərilən payızlıq və
fakultativ buğdaların təqribi əkin sahəsi
Nəmlik rejimi
Sahə
(mln.ha)
<400 mm
15,0
400-650 mm
29,0
>650 mm
16,0
Suvarma
15,0
Cəmi
75,0
Qışı mülayim keçən ölkələrdə, məsələn Cənubi Asiyada (Hindistan, Pakistan, Nepal,
Banqladeş), Şimali Afrikada, Yaxın Şərqdə və aşağı en dairələrində (Meksikada, Sonorada) yazlıq
buğdaların (yarovizasiya dövrü tələb olunmur) payızda səpini aparılır və məhsul növbəti il yazda,
aprel-may aylarında yığılır. Odur ki, payızda əkilən və qışda böyüyən yazlıq buğda bəzən səhv
olaraq “payızlıq buğda” kimi adlandırılır. Analoji hal Azərbaycanın əksər qışı mülayim keçən
regionlarına da xasdır.
Payızlıq buğdalar yazlıq buğdalarla müqayisədə əsasən dəmyə əkinlərində becərilir. Racaram
və digərləri (1995) buğdanın becərildiyi qlobal rayonları səciyyələndirmək və rüşeym plazmalarını
yaxşılaşdırmaq məqsədilə buğdalar üçün 12 ekoloji meqa-mühit müəyyən etmişlər
6 . Hazırlanmış
meqa-mühit konsepsiyasına əsasən fakultativ buğdalar 7-9-cu, payızlıq buğdalar isə 10-12-ci meqa-
mühitlərdə becərilir. 7-9-cu meqa-mühitə tamamilə suvarılan, atmosfer çöküntüləri 600 mm-dən
çox və 400 mm-dən az düşən, orta soyuq və dən dolma dövründə istilik stresi ilə müşayiət olunan
regionlar, 10-12-ci meqa-mühitə isə suvarılan, atmosfer çöküntüləri 600 mm-dən çox və 350-400
mm arasında düşən, soyuq, qışı sərt keçən, dən dolma dövründə istilik stresi ilə müşayiət olunan
regionlar və ölkələr daxildir. Bu meqa-mühitlərə Çin, Rusiya Federasiyası, Türkiyə, İran, Mərkəzi
Asiya respublikaları, Əfqanıstan, Şimali Koreya, həmçinin Çilinin cənubu, Qərbi Asiya, Şimali
Afrika, Cənubi Amerika regionu ölkələri daxildir. Bu meqa-mühitlərin başlıca biotik streslərinə
qonur pas, sarı pas, unlu şeh, fuzarioz, sürmə, nematod və s. daxildir.
Beynəlxalq Ərzaq və Kənd Təsərrüfatı Təşkilatının (FAO) rəsmi məlumatlarına əsasən hər il
700 milyon hektardan artıq sahədə dənli bitkilər əkilir. Buğdanın dünyada əkin sahəsi illərdən və
tələbatdan asılı olaraq 215-225 mln. hektar və ya ümumi əkin strukturunda payı 15% təşkil edir.
Dünya üzrə buğdanın, o cümlədən onun ərzaq, yem, toxum və emal məhsullarına və istehsalına olan
tələbat 1990-cı ildə 550 mln. ton təşkil edirdi. Ümumiyyətlə, keçən əsrin 60-cı illərindən başlayaraq
buğda məhsullarına olan tələbat artmağa başlamışdır. İnkişaf etməkdə olan ölkələrdə buğdaya olan
tələbat 1963-1976-cı illər aralığında 35% artmışdır. Bu ilk növbədə urbanizasiya prosesinin
güclənməsi, digər dənlilərlə müqayisədə buğda və onun emal məhsullarına gündəlik həyatda
üstünlük verilməsi ilə əlaqədar olmuşdur. Lakin 1980-ci illərin ortalarından başlayaraq hal-
hazıradək bütün inkişaf etməkdə olan ölkələrdə buğdaya illik tələbat təqribən 2%-ə qədər
azalmışdır.
Son beş ildə dünyada buğdanın ümumi istehsalı 674-729 mln. ton arasında dəyişmişdir
1 .
Ümumi buğda istehsalı 2012-ci illə müqayisədə orta hesabla 48 mln. ton və ya 6,6% artmışdır. İri
istehsalçı ölkələr sırasına 2014-cü ildə Hindistan (94,5 mln. ton), Çin (126,2 mln. ton), ABŞ (55,4
mln. ton), Rusiya Federasiyası (59,7 mln. ton), Fransa (39,0 mln. ton), Kanada (29,3 mln. ton) və
digər ölkələr daxil olmuşdur. Avropa Birliyinə daxil olan ölkələr 2015-ci ildə ümumilikdə 156,4
mln. ton buğda istehsal etmişlər. Bu da ümumi buğda istehsalının 21,5%-ni təşkil edir (Şəkil 2).
ƏETİ-nin elmi əsərləri məcmuəsi XXVIII (2017)
12
Azərbaycanda 2015-ci ildə 952,1 min hektar sahədə dənli və dənli-paxlalı bitkiləri əkilmişdir.
Bunun 56,7%-i buğdanın (539,7 min.ha), 37,9%-i arpanın (361,0 min.ha), 3,87%-i qarğıdalının
(36,9 min.ha), 1,53%-i isə digər dənli və dənli-paxlalı bitkilərin (14,5 min.ha) payına düşür. Şəkil 3-
dən göründüyü kimi, əkin strukturunda böyük paya malik olan buğda Azərbaycanda da strateji
əhəmiyyət kəsb edir
7 .
Payızlıq buğdanın son beş ildə (2011-2015) Azərbaycanda əkin sahəsi 539,5-689,1 min
hektar, ümumi istehsal 1449,0-1892,2 min ton, orta məhsuldarlıq isə 24,0-31,3 sentner hektar
tərtibində dəyişmşdir (Şəkil 4).
100
200
300
400
500
600
700
800
674
713
729
726
719
2012
2013
2014
2015
2016
İLLƏR
Buğda
539,7
(56,7%)
Arpa
361,0
(37,9%)
Qarğıdalı
36,9
(3,87%)
Vələmir
2,20
(0,23%)
Düyü
1,20
(0,13%)
Darı
0,1
(0,017%)
Ərzaq paxlalıları
11,0
(1,16%)
Şəkil 3. Azərbaycanda 2015-ci ildə dənli və dənli-paxlalı bitkilər üzrə əkin strukturu
(min.ha və faizlə ifadə edilmişdir).
Mənbə: stat.gov.az
Şəkil 2. Dünyada son beş ildə ümumi buğda istehsalı (mln.ton).
Mənbə: UN FAO Statistic (http: //www.fao.org/es/ees/top/country.html)
ƏETİ-nin elmi əsərləri məcmuəsi XXVIII (2017)
13
Şəkil 4. Payızlıq buğdanın son beş ildə Azərbaycanda əkin sahəsi və
təsərrüfat göstəriciləri.
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 2016-cı il 6 dekabr tarixli Fərmanı ilə təsdiqlənmiş
“Azərbaycan Respublikasında kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalına və emalına dair Strateji Yol
Xəritəsi”ndə seleksiya və toxumçuluq sahələrinin qarşısında da mühüm vəzifələr qoyulur. Bu
vəzifələrə ilk növbədə biotik və abiotik amillərə davamlı və sabit məhsuldarlıq göstəricilərinə malik
intensiv və yarım-intensiv tipli payızlıq və fakultativ buğda sortlarının yaradılması, ilkin
toxumçuluğun təşkili kimi məsələlər daxildir. Mühitin qeyri-əlverişli amillərinə və xəstəliklərə
davamlı, yüksək keyfiyyətliliyi ilə fərqlənən qüvvəli buğdanın tələblərinə cavab verən yumşaq
buğda sortlarının yaradılması olduqca vacibdir. Bu baxımdan Azərbaycanın konkret aqro-ekoloji
bölgələri üçün effektiv seleksiya strategiyasının işlənib hazırlanmasında yerli kolleksiyalarla yanaşı,
beynəlxalq seleksiya mərkəzlərindən (ICARDA, CIMMYT), o cümlədən Payızlıq Buğdanın
Yaxşılaşdırılması üzrə Beynəlxalq Proqram (IWWIP) çərçivəsində introduksiya olunan genetik
materiallar böyük nəzəri və praktiki əhəmiyyət kəsb edir
8; 9; 10 . Proqramın təsisçiləri Türkiyə
Respublikası Qida, Kənd Təsərrüfatı və Heyvandarlıq Nazirliyi, Buğda və Qarğıdalının Seleksiyası
üzrə Beynəlxalq Mərkəz (CIMMYT) və Quraq Bölgələrdə Beynəlxalq Kənd Təsərrüfatı
Tədqiqatları Mərkəzidir (ICARDA). Proqramın əsas məqsədi Mərkəzi və Qərbi Asiya regionu üçün
payızlıq və fakultativ buğdanın genetik materiallarını yaxşılaşdırmaq və inkişaf etdirməkdir.
Həmçinin IWWIP müstəqil şəkildə dünyadakı seleksiya proqramları ilə buğda genetik
materiallarının mübadiləsində də yaxından iştirak edir. IWWIP 1980-ci illərin ortasında Türkiyə və
CIMMYT tərəfindən payızlıq yumşaq buğdanın seleksiyası üçün təsis edilmişdir. ICARDA
Suriyadakı fakultativ buğda seleksiyası fəaliyyətlərini inteqrasiya edərək 1991-ci ildən bu
proqramın təsisçisi qismində iştirak edir. IWWIP-nin əsas fəaliyyətlərinə regiona uyğun payızlıq və
fakultativ buğdaların seleksiyası üçün Türkiyənin fərqli aqro-ekoloji şəraitlərindən faydalanması,
suvarma və quraq dəmyə bölgələri üçün genetik materialların yaradılması, region ölkələrinin milli
seleksiya proqramlarına məxsus genetik materialların beynəlxalq sınaqlardan keçirilməsi və sair
daxildir. Hər il proqram çərçivəsində yaxşılaşdırılmış buğda seleksiyası xətləri sifariş əsasında 50-
dən çox əməkdaşlıq edilən ölkələrin 100-dən artıq tədqiqat müəssisələrinə göndərilir. IWWIP
tərəfindən yaxşılaşdırılan genetik materiallar həm hibridləşmədə valideyn cütləri kimi, həm də sort
kimi istifadə oluna bilər. IWWIP proqramı çərçivəsində yaradılmış 65-dən artıq sort Azərbaycan,
Əfqanıstan, Gürcüstan, Qazaxıstan, Qırğızıstan, Pakistan, Tacikistan, Tükiyə, Türkmənistan və
Özbəkistanda rayonlaşmış, seleksiya nailiyyətlərinin dövlət reyestrinə daxil edilmişdir.
653,8
687,5
689,1
609,8
539,5
1639,8
1846,5
1892,2
1449
1687,3
2,51
2,69
2,75
2,4
3,13
0,00
0,50
1,00
1,50
2,00
2,50
3,00
3,50
0
200
400
600
800
1000
1200
1400
1600
1800
2000
2011
2012
2013
2014
2015
Əkin sahəsi, min.ha
Ümumi istehsal,
min.ha
Orta məhsuldarlıq,
t/ha
min.ha
t/ha