23
nün daha yüksək inkişaf səviyyəsinə çataraq möhtəşəm saraylara,
mədəni-maarif ocaqlarına malik olmuşdur. Əsməi adı ilə məşhur
olan ən qədim ərəb müdərrislərindən biri Əbusəid Əbdülməlik ibn
Qəribin (738 – 828) Şiz şəhəri haqqındakı müvafiq sözləri də bu ba-
rədə müəyyən təsəvvür yaradır.
I – VII əsrlərdə Azərbaycanda məktəb və maarifin inkişaf et-
məsinə xristian dininin yayılması da müəyyən təsir göstərmişdir. III
əsrdən başlayaraq xristian dininin təbliği sahəsində böyük fəaliyyətə
başlanmış, keçmiş Suriyanın mədəniyyət mərkəzlərindən olan Ədəs
şəhərindən İranın və Zaqafqaziyanın müxtəlif vilayətlərinə təbliğat-
çı dəstələri ezam edilmişdir. Bununla əlaqədar olaraq Ədəs şəhərin-
də böyük təlim mərkəzləri və məktəblər yaradılmışdı. Bu məktəb-
lərdən biri də fars və fransız məxəzlərində «Dəbestan-e İraniyan»,
«Ekol de pers» adı ilə qeyd olunmuşdur.
IV əsrin ikinci yarısında Ədəs şəhərində təşkil edilmiş «Də-
bestan-e İraniyan» 489-cu ildə bağlandıqdan sonra həmin məktəb
yenidən müəllimlər tərəfindən Nəsibeyn şəhərində bərpa edilmişdir.
Dəbestan-e İraniyan və Nəsibeyn məktəbləri xristianlığı qəbul
etmiş iranlılar tərəfindən idarə olunurdu. Bu məktəblərdə dini dərs-
lərdən əlavə, ritorika, coğrafiya, nücum, xüsusilə Aristotelin əsərləri
tədris olunurdu.
Qədim məxəzlərdən məlum olur ki, Yaxın Şərq ölkələrindən,
xüsusilə Sasani dövlətinin tərkibinə daxil olan vilayətlərin əhalisin-
dən xristian dinini qəbul edənlər IV – V əsrlərdə Dəbestan-e İrani-
yan və Nəsibeyn mədrəsələrində təhsil alırdılar. Bu mədrəsələrdə
təhsil alanlar, əslində, Şərqdə, eləcə də İranda və Zaqafqaziyada
xristian dinini təbliğ etmək və həmin rayonlarda mövcud olan kilsə
şəbəkəsini genişləndirib onların nəzdində xristian təlim ocaqlarını
təşkil etmək üçün hazırlanırdılar.
Mənbələrdən məlum olur ki, Dəbestan-e İraniyan bağlandıq-
dan sonra məktəbin bir çox üzvləri, o cümlədən Şirazlı Mühənna,
Midiyanın baş yepiskopu İbrahim və başqaları öz vətənlərinə qayı-
daraq müxtəlif şəhərlərdə mövcud kilsələrin nəzdində tədris işlərinə
rəhbərlik etmişlər.
24
Qədim Azərbaycanda da (Atropatenada) xristian kilsələrinin
mövcud olması bir çox mənbələrdə qeyd edilmişdir. Buna görə də
İranın digər şəhərlərində olduğu kimi, Sasani dövlətinin şimal vila-
yəti tərkibinə daxil olan Azərbaycan şəhərlərində də kilsələrin nəz-
dində tədris ocaqlarının mövcudluğuna şübhə ilə yanaşılmamalıdır.
Xüsusilə qeyd etmək lazımdır ki, vətənimizin şimal hissəsini
təşkil edən Qafqaz Albaniyasında xristian kilsələri daha geniş yayıl-
mışdı. Ən qədim erməni məxəzlərindən məlum olur ki, V əsrdə
xristian mübəlliğləri tərəfindən Zaqafqaziyada, o cümlədən Albani-
yada savad təlimi və kitab yayılmağa başlamışdır. Əlbəttə, bu maa-
rif işində yerli əhalinin nümayəndələri də iştirak etmişdir. Məsələn,
Soqran adlı şəhərdə xristian dininin təbliğatçısı olan Eqişenin fəa-
liyyətində üç albanlının da iştirakı məxəzlərdə qeyd edilir.
Azərbaycanda və ümumiyyətlə, Zaqafqaziyada maarif və sa-
vadın yayılmasında xristianlığı təbliğ edən «Dəbestan-e İraniyan»-
nın müəyyən rolu olmuşdur. Məsələn, qədim Ermənistanda məktəb
və maarifin banisi olan Mesrop-Maştoç (361-440) Suriyada erməni
əlifbasını tərtib edərkən «Dəbestan-e İraniyan» məktəbinin təsir və
köməyindən faydalanmışdır. Yəqin buna görədir ki, o, Ermənistanın
Sasanilər dövlətinin şimal vilayəti tərkibinə daxil olan hissəsindəki
kilsələrdə və təşkil etdiyi kilsə məktəblərində fəaliyyət göstərməyə
geniş imkan tapmışdır.
IV əsrin axırlarında Mesrop-Maştotsun müşayiəti ilə savad və di-
ni təlimat almaq üçün Suriyaya gəlmiş erməni uşaqlarının bir qrupu,
çox ehtimala görə, «Dəbestan-e İraniyan» məktəbində təhsil almışdır.
Tarixçilərin tədqiqatlarından bu nəticəyə gəlmək olur ki, xris-
tian dininin yayılmasını qüvvətləndirmək üçün latın dilində mövcud
olan «Bibliya»nın milli dillərdə təlim olunmasıı təmin etmək məq-
sədi ilə Mesrop-Maştots gürcü və alban əlifbasını da bərpa edərək
Zaqafqaziyada ibtidai savad təlimi verən məktəblərin açılması uğ-
runda böyük fəaliyyətə başlamışdır.
Mesrop-Maştotsun Qafqaz Albaniyasında fəaliyyəti ilə əlaqə-
dar V əsr erməni yazıçısı Koryun yazır: «Mesrop-Maştots Albaniya-
25
da olarkən onların əlifbasını bərpa etdi. Elmi biliklərin canlanması-
na təsir göstərdi və orada müəllimlər qoyub Ermənistana qayıtdı».
Koryunun yuxarıdakı məlumatına əsasən, hələ V əsrdən qa-
baq orijinal Alban əlifbasının və eləcə də müəyyən elmi biliklərin
mövcudluğunu güman etmək olar.
V əsrin birinci yarısında Albaniya hökmdarı, Arsvaqın zama-
nında Mesrop-Maştoç tərəfindən bərpa edilmiş alban əlifbasında ib-
tidai savad almaq üçün müəyyən məktəblər açılmışdır. Həmin mək-
təblərdə şagirdlər hətta aylıq maaş və yeməklə təmin edilmişlər.
Musa Kalankaytuklunun məlumatında hətta Albaniyada V əsrin axı-
rında mövcud olan bir kənd məktəbi qeydə alınmışdır. Musa Kalan-
kaytuklunun yazdığına görə, bu məktəb «Albaniya hökmdarı Vaça-
qanın əmri ilə» qədim yerli bütpərəstlik və digər əqidələrə pərəstiş
edən valideynlərin uşaqlarını xristian dini əhval-ruhiyyəsində tərbi-
yə etmək üçün təsis olunmuşdu. Vaçaqan həmin kənddə olarkən bu
məktəbə tez-tez gedir, əllərində yazı lövhəsi və ya kitab olan şa-
girdlərin ucadan oxumaları ilə maraqlanarmış. Alban əlifbasının
bərpasından sonra V əsrin axırlarında belə bir məktəbdən söz açıl-
ması bu zaman Albaniyada oxu və yazı təlimi aparılan adi məktəb-
lərin mövcud olmasını göstərir.
Musa Kalankaytuklu Albaniyada Arçaq adlı rayonda digər bir
məktəbin də mövcud olmasını qeyd etmişdir. V əsrdə Albaniyada bu iki
kənd məktəbinin mövcudluğu Albaniyanın Qəbələ və Kerdman kimi iri
şəhərlərində xristian məktəblərinin varlığına şübhə yeri qoymur.
VII əsrdə Azərbaycanda müstəqil Alban dövlətinin yaradılma-
sı ilə əlaqədar, məktəb və maarif işləri daha da sürətlənmişdir. Azər-
baycan hökmdarı Cavanşirin saray şairi Davdaqın şeirlərində elm və
biliyin tərənnüm edilməsindən görünür ki, təlim və təhsil məsələsi
Azərbaycanda ictimaiyyətin diqqət mərkəzində durmuşdur.
VII-XII əsrlər
Təxminən, VII əsrin 40-cı illərindən başlayaraq ərəblər tərə-
findən Zaqafqaziyaya islam bayrağı altında qəsbkarlıq yürüşləri
Dostları ilə paylaş: |