2
Tərtib edənlər:
Səməngül Hüsü qızı Qafarova,
filologiya elmləri namizədi
Ellada İsa qızı Gərayzadə
filologiya elmləri namizədi, dosent
Redaktor:
Quliyev İlkin Etibar oğlu
filologiya üzrə fəlsəfə doktoru
Rəyçilər:
professor Ə.Hüseynov,
dosent F.Musayeva,
dosent D.Əliyeva,
dosent Ş.Əliyeva
Səməngül Qafarova, Ellada Gərayzadə.
Azərbaycan ədəbiyyatının tədrisi tarixi.
Dərs vəsaiti.
– Bakı:
Mütərcim, 2010. –136 səh.
10
79
026
4306010000
−
Q
© S.Qafarova, E.Gərayzadə, 2010
3
GİRİŞ
Azərbaycan ədəbiyyatının tədrisi metodikası elminin forma-
laşması böyük bir inkişaf mərhələsi keçmişdir.
Ədəbiyyatın tədrisi metodikasının bir elm kimi formalaşması,
əsasən, XIX əsrlə bağlıdır. Lakin Azərbaycan ədəbiyyatının özü ki-
mi, tədrisi tarixi də qədimdir. Ədəbiyyatın tədrisi metodikasının bir
elm kimi formalaşmasına təsir göstərən ilk müəllim xalq olmuşdur.
Qədim dövrlərdə zəngin və rəngarəng Azərbaycan folkloru vali-
deynlər tərəfindən
şifahi yolla tədris edilmiş, bu işdə bəlkə də ilk
müəllimlər olmuşlar. Analar laylalarla körpələrini yatırmış, bayatı
və nəğmələrlə onlara
təsir etmiş, mənəvi qida vermişlər. Sonrakı
mərhələ isə qədim və orta əsrlərdə mövcud məktəb və mədrəsələrlə
bağlı olmuşdur. Bu dövrlərdə Gəncə, Təbriz, Şamaxı və digər şəhər-
lərdə fərdi məktəblər fəaliyyət göstərmişlər.
Azərbaycanda ərəb istilasından sonra ilk məscid məktəbləri
VII əsrdən mövcuddur. Bu mədrəsələrin təməli ərəblərin Azərbay-
cana hücum etməsindən sonra qoyulmağa başlayır. Ərəblər öz siya-
sətlərini həyata keçirmək üçün məktəblər
açmağa və orada bu siya-
səti həyata keçirməyə qabil insanlar tərbiyə etməyə çalışırdılar.
O zamanlar riyaziyyat, fəlsəfə, tibb, məntiq, əxlaq, coğrafiya,
nəhv, musiqi və s. fənlər üzrə ərəb dilinə tərcümə edilmiş yunan el-
mi əsərlərindən geniş istifadə olunurdu. Həmin əsərlərdən Azərbay-
canda uzun zaman dərs vəsaiti kimi istifadə edilmişdi. Bu əsərlərin
ərəb dilinə tərcümə olunmasında və təbliğ edilməsində Azərbaycan
mütəfəkkirlərindən Əbülhəsən ibn Harunəzzəncani,
Xətib Təbrizi,
Əttiflisi, ibn Baküyə və b.-nın böyük rolu olmuşdur.
Qədim dövrlərə nisbətən, orta əsrlərdə məktəb və mədrəsələr-
də canlanma hiss edilir. XI əsrdən fars dili poeziya dili kimi forma-
laşmağa başlayır. Məktəb və mədrəsələr məscidlərin nəzdində yara-
dılır və burada, əsasən, mollalar və dini təhsil almış insanlar dərs
deyirdilər. Bu məktəblərdə əvvəlcə ərəb əlifbası,
sonra isə Quran
tədris olunurdu. Quranın tədrisi 3 – 4 il davam edirdi. Sonra farsca
yazılmış “Gülüstan”ın oxusu tədris olunur, axırda isə məzmunu ata-
4
nın oğluna nəsihətlərini təşkil edən “Nanü halva” (“Çörək və hal-
va”) öyrədilirdi.
Sonrakı dövrlərdə Azərbaycan məktəblərində ərəb və fars dil-
ləri əsas
tədris dili hesab edilir, bununla yanaşı Azərbaycan dilindən
də köməkçi tədris vasitəsi kimi istifadə olunmuşdur.
XI əsr mütəfəkkirlərindən Qətran Təbrizi və Xətib Təbrizi ki-
taba, təhsilə və təlimə böyük yer vermiş, fərdi yolla tələbələrinə hik-
mət öyrətmişlər. Xətib Təbrizi Bağdadda Şərqin ilk universiteti he-
sab olunan «Nizamiyyə» mədrəsəsinin yaranmasında,
orada zəngin
kitabxananın toplanmasında fəallıq göstərmiş, 40 ilə yaxın həmin
kitabxanaya və eyni zamanda dil və ədəbiyyat kafedrasına rəhbərlik
etmişdir.
XII əsrdə mədrəsələr, əsasən, Təbriz, Marağa, Naxçıvan və
Gəncə şəhərlərində mərkəzləşir. Bu dövrdə Şamaxı yaxınlığındakı
Məlhəm kəndində Kafiəddin Ömər ibn Osmanın başçılığı ilə tibb
mədrəsəsi fəaliyyət göstərir. Kafiəddin Ömər ibn Osman Xaqani
Şirvaninin əmisi olmuş, ona dərs demişdir. Xaqani Şirvani “Töhfə-
tül-İraqeyn” əsərində əmisinin müəllimlik məharəti və bacarığı ba-
rədə məlumat vermişdir. Kafiəddin Ömər mədrəsədə zəngin kitab-
xana yaratmışdır. O, bir müəllim kimi əzbərçiliyin əleyhinə olmuş,
şüurlu mənimsəməyə və təkrar oxuya üstünlük vermişdir. Tədris za-
manı şagirdlərə din qanunları ilə bərabər dil qanunlarını da öyrət-
məyə çalışmışdır.
XIII əsrdən başlayaraq Naxçıvanda
çoxlu saray, mədrəsə,
məscid tikilir. Bu dövrdə Möminə xatun məqbərəsində və eləcə də
başqa mədrəsələrdə çalışan müəllimlərin tələbələrlə qarşılıqlı müna-
sibəti haqqında məlumatlar var. Həmin mədrəsələrdə dünyəvi elm-
lər tədris olunurdu. Maraqlıdır ki, bu mədrəsələrdə sxolastik təlim
üsullarına qarşı bir sıra mütərəqqi təlim üsulları irəli sürülmüşdür.
Bunların hamısı hələ XI – XII əsrdən Azərbaycanda məktəb təhsil
sisteminin inkişafına təsir göstərmişdir.
Orta əsr məktəb və mədrəsələrin müsbət cəhətləri çox olmuş-
dur. Belə ki, məktəblərdə qiymətli əlyazma nüsxələrinin üzü köçü-
rülüb çoxaldılır və yayılırdı.