Гарабаь дюйцшляри хатырланыр, йахуд Фикрят террорун гаршысыны неъя алды?
126
müvəffəq olduq. Məhz bu döyüşün nəticəsi idi ki, Ağdam bir ildən
artıq nəzarətdə saxlanıldı».
F.Nəbiyevin qulluq etdiyi birləşmənin uğurlu əməliyyatları
atəşkəsədək davam edib. Bu yolda dəfələrlə ölümlə çarpışmadan
qalib çıxan Fikrət daha sonra Xocalı diviziyonunda qulluq edib.
Təlim-tərbiyə işlərinə cavabdeh olan hərbçi sonradan «Zenit» raket
diviziyonunun komandiri olub, kapitan rütbəsində ikən polkovnik-
leytenantın vəzifələrini icra edib. Qarabağ müharibəsinin bütün
üzünü görən kapitanı 96-cı ildə ordu sıralarından tərxis ediblər.
«Biz türkük, torpaqların itirilməsi ilə barışmaq bizim xislətimizə
yaddır. Döyüşdüyüm illərdə canımızı torpağa qurban demişik.
Zamanı gələndə yenə də qarlı-boranlı meşələrdə, ilan mələyən
düzlərdə olacağıq» deyir Fikrət Nəbiyev.
«Şərq» qəzeti,
17 fevral 2004-cü il, № 32.
Гарабаь дюйцшляри хатырланыр, йахуд Фикрят террорун гаршысыны неъя алды?
127
TORPAQLARIMIZI AZAD ETMƏYƏ HAZIR
OLANLARDAN BİRİ
Fikrət Həbib oğlu Nəbiyevin 48 yaşı var. Ağdamda orta
məktəbi bitirdikdən sonra mühəndislik və hüquqşünas təhsili alıb.
Xeyli müddət Moskva şəhərində yaşayıb. Dediyinə görə günü-
güzəranı da pis olmayıb. Lakin Ermənistan tərəfindən qondarma
Qarabağ problemi ortaya çıxdığı ilk vaxtlardan Vətənə qayıdıb.
Xocalı, Ağdam uğrunda döyüşlərdə iştirak edib. Tabor, divizyon
komandirinin müavini və divizyon komandiri vəzifələrində çal-
ışıb.
1996-cı ildə kapitan rütbəsi ilə ordudan tərxis olunub.
Hazırda elmi fəaliyyətlə məşğuldur və şəhid ailələri, müharibə
veteranları ictimai təşkilatının sədr müavinidir.
Söhbətə Xocalıdan başladıq.
- Xocalını işğaldan qorumaq olardımı?
- Olardı. Bu şərtlə ki, gərək o müsibəti əvvəlcədən duyaydı-
lar. Əbdürrəhman Vəzirov kimi Qarabağ probleminə laqeyd,
biganə münasibət bəsləyən ölkə başçısı və onun xələfi Ayaz
Mütəllibov Xocalını xilas etmək üçün heç bir tədbir görmədi.
Doğrudur, Xocalının keşiyində olduqca hünərli, dəyanətli oğullar
dururdu. Ancaq onların sayı az idi. Vaxtaşırı kömək gəlmirdi,
qayğı göstərilmirdi. Azərbaycanın Milli qəhrəmanları Xocalı aer-
oportun rəisi Əlif Hacıyevi, batalyon komandiri Tofiq Hüsey-
novu, onlarca başqa döyüşçüləri unutmaq olarmı?!
O illərdə, «N» saylı hərbi hissədə xidmət edirdim.
Əsgərlərin, zabitlərin qeyrətlə döyüşmələrini, düşmənə layiqli
cavab vermələrini, uğurla başa çatan hücumları ömrüm boyu un-
utmaram. Sıravi döyüşçülərimiz vardı, ön cəbhəyə getməzdən
öncə, diz büküb torpağımızı öpərdilər, «Sənə düşmən ayağı
dəyməsin deyə ölümə hazıram» - deyərdilər. Ağdamın işğalına
iki əsas amil səbəb oldu. Birinci, ərazidəki yüksəkliklərdə
düşmən tərəfi mövqe tutmuşdu. Bu, hərbdə strateji üstünlük say-
ılır. İkinci səbəbi daha acınacaqlı idi: özümüz özümüzə qənim
Гарабаь дюйцшляри хатырланыр, йахуд Фикрят террорун гаршысыны неъя алды?
128
kəsilmişdik. Sıralarımızda satqınlar, bişərəflər vardı. Konkret bir
misal: batalyon komandiri, çoxlarına öz hünəri ilə örnək olan,
böyük vətənpərvər Şirin Mirzəyevin mindiyi maşın döyüşə get-
diyi yolla geri qayıdanda minaya düşdü. Şirinin vaxtsız aramız-
dan getməsi onu tanıyanlara dərd olmaqla yanaşı, həm də çox-
larımızın ürəyini göynədib həvəsdən saldı.
- Məlumdur ki, 1992-ci il və 1993-cü ilin birinci yarısına
qədər respublikamızda sabitlik pozulmuş, hərc-mərclik yaran-
mışdı. Baxmayaraq ki, hələ xeyli əvvəl milli ordunun yaradılması
haqqında Ali Sovet qanun qəbul etmişdi, ancaq yenə də
özünümüdafiə batalyonlarına üstünlük verilirdi.
- Bəli, ölkədə özbaşınalıq günbəgün artırdı. Anarxiya açıq-
aşkar duyulurdu. O dövrün iqtidarına vətənpərvər döyüşçü yox,
satqın, düşmən mövqeyini dəstəkləyən əsgərlər, zabitlər lazım idi.
Bu barədə bir faktı xatırladım. Tabor komandiri, polkovnik
leytenant Mustafa Əliyev həmişə döyüşlərin ən qızğın yerlərində
olur, uğurlu hərbi əməliyyatlar apararaq erməni silahlı dəstələrini
darmadağın edirdi. Ancaq ona mane olanlar da tapıldı. Xüsusi
təyinatlı silahlılar onu aparıb bir neçə gün dəmir qəfəsdə saxlayıb
işgəncə verdilər.
1993-cü ilin mart ayında 708 saylı hərbi hissədə zenit-raket
divizyonunda siyasi işlər üzrə komandir müavini vəzifəsində
xidmətə başladım. «Xocalı divizyonu» kimi tanınan bu hərbi
hissənin xidmətləri danılmazdır. Yeri gəlmişkən, o vaxtlar Xocalı
rayon İH-in başçısı vəzifəsində çalışan, hazırda Milli Məclisin
deputatı Elman Məmmədovun qayğılarını çox görmüşük. Divizi-
yonun həkimi Məmmədi, döyüşçülərdən Şahmalını, Pənahı,
Rövşəni, Elşəni həmişə xatırlayıram.
1994-cü ilin may ayında 81 saylı hərbi hissədə motoatıcı
briqadanın zenit-raket divizyonunun komandiri vəzifəsinə irəli
çəkildim. Bu, o vaxtlar idi ki, ümummilli liderimiz Heydər
Əliyevin qədirbilən xalqımızın istəyi ilə yenidən hakimiyyətə
qayıdışının ildönümünə az qalmışdı. Arzuları ürəklərində qalan
bəzi qüvvələr yeni terror törətdilər. Beyləqan rayonunun
ərazisində həyətinə çoxlu silah-sursat yığılmış şirə zavodunu
Гарабаь дюйцшляри хатырланыр, йахуд Фикрят террорун гаршысыны неъя алды?
129
partlatdılar. Yararsız vəziyyətdə anbarlarda qalmış zenit qurğu-
larını təmir edib yenidən döyüş bölgələrinə göndərdik.
Xidmətimiz Ali Baş Komandan tərəfindən yüksək
qiymətləndirildi.
- Fikrət müəllim, ata-baba yurd yerlərimiz, nəyin bahasına
olursa-olsun, hərbi yolla olsa da düşmən tapdağından azad
edilməlidir. Bu barədə respublikamızın prezidenti, Ali Baş Ko-
mandan cənab İlham Əliyev də müxtəlif mötəbər toplantılarda,
rəsmi görüşlərində bəyanat verib.
- Torpaqlarımız işğaldan azad olmalıdır. Milyondan artıq
qaçqın və məcburi köçkün öz el-obasına qayıtmalıdır. Ermənilər
sülh danışıqlarına getməyib işğalçılıq niyyətlərindən əl
çəkməsələr, mütləq silah gücündən istifadə etməliyik. Müstəqil
Azərbaycanımızın bu gün güclü ordusu, Silahlı Qüvvələri var.
Hər iki halda öndə gedənlərdən biri də mən olacağam. Təki
məğlubiyyət damğası üstümüzdən götürülsün...
Söhbəti yazdı:
TELMAN MEHDIXANLI,
«Azərbaycan» qəzeti,
25 fevral 2004-cü il, № 46.
Dostları ilə paylaş: |