52
İlkin Əsgər
Hərami” poemasının dilində də bir neçə dəfə işlənmişdir.
Məsələn:
“Ər atım yok üçün aşnukı eşim taşru etildi (Y
41)”-İgid adım olmadığı üçün yeddi əvvəlki dostum sür-
gün edildi. (36..,613), İç Oğuz, Daş Oğuz bəgləri Bayındır
xanıŋ söhbətinə dərilmişdir.( “Kitabi-Dədə Qorqud das-
tanları”ndan), İç Oğuz, Daş Oğuz bəgləri yığnaq olmuşdı.
(“Kitabi-Dədə Qorqud dastanları”ndan). Birin-birin çı-
ğın taşra varınız. (“Dastani-Əhməd Hərami”dən). Müasir
Azərbaycan dilində
daş, dış, dışaru, taş sözlərinin şəkil-
çiləşmiş forması olan və feildən isim düzəldən
–daş şəkilçi-
sinə
“çıxdaş
” sözündə rast gəlinir.
-dış. Bu şəkilçi də qeyri-məhsuldar söz-şəkilçi olub,
yuxarıdakı qəlib əsasında əmələ gəlmişdir. Dilin inkişafı
ilə əlaqədar olaraq
dış/tış sözünün mənası daralmış və şə-
kilçiləşmişdir. Məsələn:
sağdış, soldış. Nümunələrdən də
göründüyü kimi şəkilçi öz kökündən hələ tam şəkildə təc-
rid olunmayıb, qoşulduğu sözdə eyni semantik çalar ifadə
edir. “Dastani-Əhməd Hərami”nin dilində şəkilçinin
–dıc
fomasına da rast gəlinir:
Bədəxşanın şahı həm anda gəldi,
Güyəgüyə də anda sağdıc oldı...
Güləfrux şah süvar oldı atına,
Bilə sağdıc həmmam niyyətinə.
-alaq. Qeyri-məhsuldar şəkilçi olub, feildən sifət düzəl-
dir. Şəkilçiyə dilimizdəki
basırıq sözünün sinonimi olan
basalaq sözündə təsadüf olunur.
-pik. İsimdən isim düzəldən qeyri-məhsuldar şəkil-
çi olub, qoşulduğu sözdə əşya, alət, vasitə çaları yaradır.
Məsələn:
yelpik.
53
Azərbaycan dilində məhsuldarlıq yaradan qeyri-məhsuldar şəkilçilər
-pinc. –
pik şəkilçisi ilə sinonimlik təşkil edir və
yelpinc
ismini əmələ gətirir.
-pazə. Bu morfem də dilimizdə şəkilçi qismində çıxış
edir. Çünki dilimizdə müstəqil leksik semantikaya malik
pazə sözü yoxdur. Şəkilçi
yelpinc, yelpik sözlərinin sinoni-
mi olan
yelpazə sözündə işlənir.
-keş. Müasir Azərbaycan dilində işlənən qeyri-məh-
suldar şəkilçilərdən biri olub, əşya, alət, vasitə bildirir.
“Dabankeş” sözündə rast gəlinir. Qeyd edək ki,
“azarkeş”,
“dəmkeş”,“qəmkeş”, “sərinkeş”,“zəhmətkeş” və s. kimi sözlə-
rin tərkibindəki
–keş şəkilçisi ilə
“dabankeş” sözünün tərki-
bindəki
–keş şəkilçisi bir-birinin ekvivalenti deyillər. Bunlar
yalnız deyiliş və yazılış etibarı ilə eyniyyət təşkil edir və
omonimlik keyfiyyətinə malikdirlər.
“Dabankeş” sözündəki
–keş milli mənşəli şəkilçi olub,
“keçmək” feli əsasında əmələ
gəlmişdir. Dilin inkişafı ilə əlaqədar olaraq
keç(mək) sözü öz
ilkin şəklindən uzaqlaşmış,
“keş” kimi sabitləşmişdir. Çox
güman ki, bu,
“keç” sözünün tələffüzü ilə əlaqədar olmuş,
yazılışı da fonetik prinsip əsasında müəyyənləşmişdir.
“Ç” samiti ilə bitən tək hecalı sözlərdən sonra,
“d, t, z,
s, m, n”(
qaçsa-qaşsa, uçsa-uşsa, keçsə-keşsə, üç dəftər-üş dəfdər,
keçdi-keşdi, qaçdı-qaşdı və s.) samitləri ilə başlayan şəkilçi və
ya söz gəldikdə
“ç” samiti
“ş” kimi tələffüz olunur. Azər-
baycan dilinin fonetik tərkibinə nəzər saldıqda, bədii mət-
nlər üzərində müşahidələr və linqvistik təhlillər apardıqda
ç>ş, c>j kimi fonetik əvəzləmənlərin dilimiz üçün xarakte-
rik bir hal, təbii bir proses olduğunu dərk etmək olur. Dilin
inkişafının bütün tarixi mərhələlərində belə məqama rast
gəlmək mümkündür. Məsələn
, “başmaq” sözünün ehtimol-
ji cəhətdən
“basmaq” felindən əmələ gəlməsi,
“dustaq” sözü-