I-önemli Deniz Akıntıları



Yüklə 257,1 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə11/11
tarix04.02.2018
ölçüsü257,1 Kb.
#23608
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11

İsapanya, Cezayir limanları ile trihsel dönemlerden beri sıkı irtibatı vardır. Okyanus aşırı 

seferlerin başlangıç noktası yine İzmir limanıdır.  

Kuzey Egenin en önemli limanı Selâniktir (1.000 000) . Bu liman Selanik körfezi adı verilen 

büyük bir körfezin kuzeydoğu ucunda bulunmaktadır (40° 38’27”N, 22°54’55”E). Selanik 

körfezi üç  ana jeomorfolojik üniteden oluşan bir körfezdir. Körfezin ana gövdesi Halkidikya 

yarımadasının batısında yeralır. Akra dhermatos (ossa dağı doğu eteği) ile Akra kassandras 

arası körfezin 1. Bölümünün girişi sayılır. Burası 50 km lik bir açıklığa sahiptir. Körfezin 1. 

Bölümü buradan itibaren kuzeykuzeybatıya doğru 60 km kadar devam eder. Körfezin bu 

bölümüne deniz haritalarında Thermaikos kolpos adı verilir. Sonra biraz daralır. Akra 

atheridha (katerini kuzeyi)  ile Akra Epanomis arasında (halkidikyada) 20 km ye iner.  

Buradan itibaren Thermaikos körfezinin ikinci bölümü başlar. Daha sonra körfez doğuya 

döner. Vardar ağzındaki Akra vardharis ile Halkidikya batı kıyısındaki Akra Tuzla arasında 

(6.6 km) çekilen hattın doğusunda kalan kısım Selanik körfezinin üçüncü ünitesini meydana 

getiri. Bu üniteye Selanik koyu denilebilir.  

Vardar nehri (axios potamos) Selanik körfezini doldurmaktadır. Deltası sürekli olarak güneye 

doğru genişlemektedir. Böyle devam ederse ileriki asırlarda Selanik koyu bir lagüne 

dönüşebilir.Aslında Selanik körfezini kuzeyden gelen dört akarsu doldurmaktadır. Bunlar 

batıdan doğuya doğru Aliakmonas, Loudias, Vardar (axios) ve Gallikostur.  Birleşerek 

deltaik bir bölge oluşturmuşlardır. Selanik koyunun en derin yeri 25 m dir.  

Selanik limanı doğal bir limandır. Tüm rüzgarlara karşı korunaklıdır. Akdeniz iklim şartları 

egemendir. Tarihi ilkçağlara kadar inen Selanik XVI. yüzyılda  önemli bir limandı. Piri Reis 

Kitab ı  Bahriyyesinde (1528) Selanikten “Selânik deniz kenarında bir büyük şehirdir. 



Burçları ve hisarları ile yüksek bir kalesi vardır. Kalenin önünde yüz gemi demirlese barınır. 

Buradan buğday yüklerler “ demektedir. Selanik Osmanlılar zamanında bilhassa XIX. Yüzyıl 

başlarından itibaren canlanmıştı. Bütün Rumeliye hitap ediyordu. Rumelinin Akdenize açılan 

kapısı konumunda idi. 1871-1896   yılları arasında demiryolları ile kuzeye batıya ve doğuya 

bağlandı. Modern Selanik limanının 1901 de tamamlandı. 1907 yılında limanda 1.5 milyon 

ton yükleme-boşaltma yapılmıştı.   Selanik limanı kuzey egenin bir merkezi idi, İstanbula, 

İzmire, Mısıra, Adriyatik kıyılarına yolcu vapuru seferleri yapılıyordu. Hinterlandı bütün 

Balkan yarımadasını, macar ovalarını Romanyayı kapsıyordu. 

Selanik limanının günümüzdeki yük kapasitesi   16 milyon tondur. Limanın derinliği 12 m 

dir. Liman 0.5 km² lik bir alana yayılmıştır. Güney ve güneybatı rüzgarlarını kesen 

mendireğinin uzunluğu 1 km kadardır.  

Günümüzde Selanik limanı siyasal sebeplerle hinterlandını kısmen kaybetmiş durumdadır. 

Çünki hinterlandı Makedonya, Kosova, Sırbistan gibi devletlerce bölüşülmüştür. Üstelik 

Yunanistanın bu devletlerle münasebetleri iyi değildir. Bu nedenlerle Selanik limanı 

hinterlandının potansiyelinden tam olarak faydalanamamaktadır.  



Pire Limanı: (3 700 000)(37° 56’ 37” N, 23°38’17” E),   Pire 80 yıl öncesine kadar Atinadan 

ayrı bir kıyı kenti Atinanın limanı idi. Günümüzde her iki kent birleşmiştir. Atina ile Pirenin 

arası da10 km kadardır. Pire ilkçağdan beri Atina şehrinin limanı idi. Akdeniz iklim 

şartlarının  egemen olduğu Pire, Attika yarımadasının güneyinde bulunan Saronik körfezinin 

kuzey kıyısında çok korunaklı bir koyda bulunuyordu. Bu koy 2 km uzunluğa 500 m genişliğe 

sahiptir. Antik çağda Atinanın gemileri burada barınırdı. Burası hakkında Piri Reisin kitab ı 

Bahriyyesinde “Atina limanı” olarak bahsedilmektedir. Atina o dönemlerde Osmanlı 

yönetiminde olan 10-15 000 nüfuslu bir kasaba idi.  

Yunanistan 1830 yılında bağımsızlığına kavuştuktan sonra Atina başkent olunca Pire de bu 

duruma bağlı olarak gelişti ve  bir liman haline getirildi. Günümüzde pire limanı merkez 

liman olmakla beraber Saronik körfezi doğu kıyılarında çok sayıda alternatif liman inşa 

edilmiştir. 1869 yılında yapılan Lamia-Atina demiryolu Pireye kadar uzatıldı. 1893 te açılan 

korint körfezi de batı ve doğu Yunanistan arasındaki deniz yolunu kısaltarak pire limanının 



canlanmasına sebep oldu. 1911 liman modernize edildi. Merkez limanın ağzı toplam 

uzunlukları 540 m olan iki mendirekle kapatılmıştır. Mendirek fenerleri arasındaki açıklık 230 

m dir. Gemiler buradan içeriye girerler. Limanın tüm kıyısı rıhtım ve iskeleler halindedir. Çok 

kullanışlı ve planlı bir limandır. Derinlik 12 m dir. Toplam kullanım alanı 0.20 km² dir. 

Pirenin hinterlandı küçüktür. Bu liman  Tüm yunanistanın deniz yollarının bir merkezi gibidir. 

Ege denizinin her kesimi ile deniz irtibatı vardır. Etkinlik alanı tüm doğu, orta ve Batı 

Akdenizi kapsar. Batı Avrupaya ve Atlas okyanusunu  batı yakasına uzanır. Son yıllarda 

gelişen kruvaziyer turizm faaliyetleri kapsamında Pire limanını çok sayıda gemi ziyaret 

etmektedir. 2006 yılında Limana gelen toplam yabancı gemi sayısı 24 000 i bulmuştur. 

 

XVII Devletler ve Deniz kuvvetleri 

 

Dünya Deniz ve Okyanuslarının askeri bir cephesi de vardır. Her devlet kendi yurdununun 



denizlerini savunmak için savaş gemilerinden oluşan ve bunların personel ve askerlerinden 

oluşan bir silahlı kuvvete sahip olmuştur. Bu muharip güce “deniz kuvvetleri” adı verilir.  

Savaş gemilerinden oluşan gücüne de “donanma” denir. Tüm silahlı kuvvetleri temsil eden 

Ordunun bir birimini oluşturur.   

Devletlerin deniz kuvvetleri genelde denizcilikle ilgilerine ve kıyı uzunluklarına ve okyanusa 

açık olmalarına paralel olan bir gelişmeye ve güce sahiptir.  Bu gün ABD 133 000 km , . 

Rusya 110 000 km   uzunluğa erişen kıyılara sahiptirler. İngiltere (19 000 km kıyı ) ve 

Japonya (29 000km kıyı )  gibi ada devletleri her zaman kuvvetli donanmalara sahip 

olmuşlardır.  

Savaş gemileri xıx. Yüzyılın  başlarına kadar ahşaptı. Kürek ve yelkenle hareket ediyordu. 

Sonra yavaş yavaş buharlı makinenin kullanıldığı demir aksamlı ( sac) gemilere geçildi. XX. 

Yüzyılın başlarında da petrol türevleri ile çalışan dizel motorlu gemilere geçildi. Günümüzde 

nükleer enerji ile çalışan savaş gemileri devreye girmiştir. ABD nin nautilius adlı denizaltısı 

nükleer güçle çalışan bir araçtı. 1958 yılında kuzey kutbunu buzların altından baştanbaşa 

katetmiştir. Bazı devletlerin deniz kuvvetlerinin durumu şöyledir. 

ABD Deniz kuvvetleri (United States Navy) : Amerika Birleşik devletleri İngiltereden 1776 

da bağımsızlığını kazanmıştır. O dönemde sadece Atlas okyanusuna kıyısı vardı. Devlet 

genişleyip Pasifik okyanusuna erişince (1850) Pasifiğe de kıyısı oldu. Bu tarihten sonra 

Amerikan deniz kuvvetleri hızla gelişmeye başladı. XX. Yüzyılın başlarında büyük savaş 

gemilerine sahip olmaya başladı. I. Dünya savaşına girildiğinde ABD nin güçlü bir donanması 

vardı. Fakat İngiliz donanmasınının yanında geri planda kaldı ve deniz savaşlarına pek 

katılmadı.  

ABD  nin deniz kuvvetleri II. Dünya savaşında Pasifik okyanusunda Japon donanması ile 

çarpıştı. Japonlar 1941 yılında Hawai adalarındaki Pearl Harbourda yatan ABD donamasını 

bombaladılar. Daha sonra Pasifik okyanusunda Japonlarla çok şiddetli deniz savaşları oldu.  

ABD Donanması II. Dünya savaşından sonra dünyanın en büyük ve en modern deniz gücü 

haline geldi. 

Günümüzde 400 000 kişilik bir deniz kuvvetine sahip olan ABD nin  288 savaş gemisi 

bulunmaktadır. Bunların 11 i uçak gemisidir. En son 2009 da denize indirilen USS GEORGE 

H.W.BUSH, 317 m boyunda, 97 000 tonluk, nükleer güçle çalışan bir savaş gemisidir. 85 

savaş uçağını barındıran bu gemi aynı zamanda en gelişmiş füzelerle donatılmıştır. 5680 

personeli  vardır.  11 uçak gemisi dünyanın tüm okyanuslarında görev yapmaktadırlar. ABD 

Deniz kuvvetleri Dünya okyanuslarını 6 bölgeye ayırarak denetlemektedir. 7. Filo batı 

pasifiği, 3. Filo doğu pasifiği, 5. Filo Hint okyanusunu, 6. Filo doğu atlantiği, 4. Filo güney 

amerika çevresini, 2. Filo kuzeybatı Atlantiği denetlemektedir.  



Rusya Deniz Kuvvetleri : Rusya 17 000 000 km² yüzölçümüne sahip, 110 000 km kıyıya 

sahip olan bir devlettir. RusyanınPasifik okyanusunda, Kuzey buz denizinde, Baltık 




denizinde, Karadenizde kıyısı vardır. Rusyanın Pasifik kıyıları, Ohotsk denizi donmaktadır. 

Bu denizin kapıları kısmen Japonyanın da elindedir. Kuril ve Sahalin adaları Rusya ile 

Japonya arasında anlaşmazlık konusudur. 1905 yılında Tsuşima Boğazında Rus ve Japon 

donanmaları arasındaki savaşta Rus donanması mağlup olmuştu. II. Dünya savaşı sonunda da 

Ruslar Kuril adalarını işgal ettiler. 

Kuzey Buz denizi yılın büyük kısmında donmuş durumdadır. Bu nedenle faydalanma 

imkanları çok kısıtlıdır. 

Baltık denizi Rusya için kapalı bir denizdir. Çünki boğazları Danimarka ve İsveçin elindedir.  

Karadenizde Rusya için kapalı bir denizdir. Boğazlar Türkiyenin elindedir. Ruslar Çar Deli 

Petro (1689-1725) zamanından beri denizlere erişmek için mücadele etmişlerdir. İsveçle 

savaşarak Baltık kıyısına inmişler ve burada Petrograd şehrini kurmuşlardır. Osmanlılarla 

mücadele ederek 1699 yılında Azak denizine inmişlerdir. Çariçe II. Katerina Ruslara 

Boğazları ele geçirmeyi hedef göstermiştir. Karadeniz bir Türk gölü iken Ruslar 1800 lü 

yılların başında burada çalışan ticaret gemilerine sahip olmuşlardır. Sovyetler Birliği 

döneminde Karadenizin yarısından fazlasına hakim konuma gelmişlerdir.  

Günümüzde Rusyanın deniz kuvvetleri 233 gemi ve 142 000 personele sahiptir. Rus 

donanmasının 1 uçak gemisi (Amiral Kuznetsov) olmasına mukabil nükleer güçle çalışan 44 

denizaltısı vardır. Bunlar atom başlıklı uzun menzilli füzeler fırlatabilmektedir. Rusya deniz 

kuvvetleri Kuzey Filosu, Pasifik Filosu, Karadeniz filosu, Baltık Filosu ve Hazar filosu 

şeklinde organize olmuştur.  Rusya,Sovyetler birliği döneminin demode olan olan gemilerini 

hizmet dışı bırakarak gelecek yıllar donanmasını hızla modernize etmektedir. 

İtalya deniz kuvvetleri (Marina Militare) : İtalya bir yarımada devletidir. Ayrıca akdenizde 

Sicilya ve sardunya gibi iki büyük adası vardır. Bu nedenlerle İtalya halkı tarihin en eski 

çağlarından beri denizle iç içe yaşayan bir topluluktur. İtalya Roma imparatorluğunun 

merkezi olduğu için denizcilik geleneği ilkçağa kadar iner. İnce uzun bu yarımada her açıdan 

denizin etkisi altındadır. Ortaçağın Vediklileri, Cenevizlileri, Pizalıları İtalyanların atalarıdır. 

İtalya birliğini sağladıktan sonra (1870) denizlerde güçlenmeye önem verdi. I. Dünya savaşına 

giren İtalyanın kuvvetli bir donanması vardı. II. Dünya savaşında İtalyan donanması 

çarpışmalara girmiştir. Fakat İtalyan donanması bir iç deniz donanması idi.  

Günümüz italyası 9226 km kıyıya sahiptir. Coğrafi konum olarak Batı Akdenizden orta 

Akdenize geçiş sağlayan deniz yollarını kontrol eder konumdadır. Sicilya kanalı, Messina 

boğazı, Otranto boğazı, Tiren denizi batı geçitleri İtalya deniz kuvvetlerini alakadar 

etmektedir. Adriyatik denizi, yunan denizi,Tiren denizi, Libya denizi İtalyan deniz 

kuvvetlerinin hareket sahasıdır. İtalyan deniz kuvvetleri 35 200 personele sahiptir. 72 savaş 

gemisi vardır. Bunlardan ikisi uçak gemisidir. Donatım, eğitim sevk ve idare bakımından ileri 

düzeyde bir deniz kuvvetidir. 

Mısır Deniz kuvvetleri: Tarihçiler gemiciliğin Nil nehrinde başladığını ileri sürüyorlar. Daha 

sonra Akdeniz ve kızıldenizde gemicilik yapılmaya başlanmıştır.  

XIII. yüzyıl ile XV. Yüzyılda Mısırda hümsüren Memluk devletinin donanması vardı. Bunlar 

Akdenizde Kızıldenizde ve Hint okyanusunda dolaşıyorlardı. Mısır Osmanlı yönetimine dahil 

olunca Hint denizi donanmasının merkezi Süveyş olmuştu. 

Günümüz mısır devleti Akdeniz, Kızıldeniz ve Süveyş kanalı ile ilgili bir devlettir. Dünyanın 

en önemli ve stratejik su yollarından olan bu kanal Mısır devletinin kontrolünde 

bulunmaktadır. Mısırın 5898 km uzunluğunda bir kıyı şeridi vardır. Bağımsızlığına 1922 

yılında kavuşan Mısır II. Dünya savaşında çatışan tarafların alanı olmuştur. Savaştan sonra 

Filistin sorunu sebebiyle İsraille birkaç kez çarpışmış, iç düzenini bir türlü istikrara 

kavuşturamamıştır. Bu nedenle deniz kuvvetlerini  yeterince geliştirememiştir. Mısırın 61 

savaş gemisi, 20 000 kadar personeli vardır. 5 büyük zırhlısının dışındakilerin  çoğu küçük 

zırhlılar ve hücümbotlar halindedir.  



Türk Deniz Kuvvetleri : Türkiye üç taraftan denizlerle çevrelenmiş, dört denize sahip ve 

8000 km kıyıya sahip bir ülkedir. Türkiye tarihten gelen  denizcilik  misyonuna sahip bir 

ülkedir. Osmanlı devleti XVI ve XVII. yüzyıllarda Akdenizin doğu ve Orta kesimlerine, 

Karadenize, Kızıldenize sahip, Hint okyanusunda donanma dolaştıran bir devletti. Gemilerini 

kendi tersanelerinde inşa ediyordu.  

XVIII. yüzyılda Osmanlı donanması geriledi. Ahşap kürekli-yelkenli  gemiler demode oldu. 

Yerlerini  XIX. Yüzyıl başlarında buharla çalışan demir ve çelikten yapılan gemiler aldı. 

Osmanlı devleti bu gemileri inşa edecek endüstri ve bilgi gücünden mahrum olduğu için, yeni 

gemileri İngilere gibi devletlerden ya satın aldı veya sipariş ettirerek inşa ettirdi. Abdülaziz 

döneminde (1861-1876) bu şekilde teşkil edilmiş bir donanma vardı. Osmanlılar Balkan 

savaşlarında, I.Dünya savaşında donanmadan faydalandılar. Hamidiye kruvazörü Osmanlı 

donanmasına ait gemilerden en aktif olanı idi.  

Cumhuriyet döneminde Türkiye, deniz kuvvetlerini güçlendirmeye çalıştı. Karadenizde 

Dünyanın en büyük donanmalarından birine sahip Rusya donanması rakipti. Ege de 

küçümsenmeyecek bir denizci devlet Yunanistanla karşı karşıya geliniyordu. Doğu 

Akdenizde yerli devletlerin önemli bir deniz gücü olmamakla beraber İsrail deniz kuvvetleri 

nükleer başlık taşıyan 3 denizaltı ile takviye edilmiştir. 19 500 personele sahiptir. İyi eğitilmiş 

modern bir deniz gücü vardır.  

Türkiyenin deniz kuvvetleri 139 gemiye ve 48 600 personele sahiptir. Gemilerden 16 sı 

firkateyn adı verilen büyük savaş gemileridir. Denizaltı sayısı 14 tür. Organizasyon olarak 

Kuzey deniz saha komutanlığı ve Güney deniz saha komutanlığı olarak iki görev sahasına 

sahiptir. Kuzey, Karadeniz Marmara Boğazlar ve kuzey egeyi savunur. Güney deniz, güney 

Ege ve Akdenizi savunur. 

Uluslarası hukuka göre Açık denizlerde kıyıdan 12 mil uzaklığa kadar bir devletin deniz 

hükümranlık alanıdır. Bu kesimin ekonomik haklarından sadece o devlet faydalanır. Ege 

denizinde yunanistanın adaları Anadolu kıyılarına çok yakın olduğundan 6 mil 

uygulanmaktadır. Ege, maalesef Türkiye için adaların yunanistana verilmesi sebebiyle yarı 

kapalı bir konumdadır. Giriş çıkış bölgeleri yunanistanın kontrolünddir. Türk donanma 

unsurları Akdenize intikal etmek istediğinde Yunan karasularından geçmek durumunda 

kalmaktadırlar. Türk Deniz kuvvetleri NATO harekatları kapsamında Adriyatikte görev 

yapmıştır. Somalideki deniz haydutluğu ile mücadele kapsamında görevine devam etmektedir. 

Türk Deniz kuvvetleri köklü bir denizcilik geleneğine sahip, iyi eğitilmiş, organize ve modern 

savaş gemilerinden meydan gelen bir silahlı kuvvetlerdir. Yeni projelerle savaş gemilerinin ve 

denizaltıların ülkede yapılması çalışmaları başlamıştır. Bir uçak gemisine sahip olmak için ön 

girişimler vardır. 

 

*** 



Terimler 

Özgül ağırlık: bir cismin 1 cm³ nün gram olarak ağırlığı meselâ suyun özgül ağırlığı   

1gr/cm³ dür. Deniz suyunun ise 1.0243 gr/cm³ tür. 

GT: Gros tonilato: Geminin güverte altı ve güverte üstü kapalı yerlerinin hacmini (2.83 m³ = 

1 gros tonilato) ve gemi tasdiknamesi ile diğer resmi belgelerde GT olarak belirtilen hacmidir.  



DWT: Bir geminin taşıyabileceği en çok ağırlık olup, tam yükün, yakıtın, suyun, 

kumanyanın, yolcu ve gemi adamlarının kendilerinin ve eşyalarının ağırlıklarının toplamını 

ifade eder. 

 

Net Tonilato: Geminin ticari olarak kullanılabilen yerlerinin hacmi olup, o geminin 

yürümesine ve yürütenlerin ihtiyacına ayrılan yerlerin grostonilatodan çıkarılması sonunda 

geri kalan hacmini ifade eder. 



Draft:  bir geminin çektiği su:  bir teknenin yüküne bağlı olarak taşırdığı su miktarı. 

Geminin 


yüzdüğü su hattından, gemi omurgasının en alt noktasına olan dik mesafedir, gemi omurga 

kalınlığı bu ölçüye dahildir. Geminin karaya oturmadan seyir edebilmesi için minimum 

yükseklikte olması gereken ölçüsüdür. 

1 deniz mili: 1852 m = 1.852 km 

Sekstant: Gökcismiyle ufuk düzleminin yaptığı açıyı ölçer ve bundan faydalanarak bulunulan 

noktanın enlemi saptanır. 



GPS: Global Positioning System: Küresel Konumlama Sistemi 

Manyetik pusula: manyetik kuzeyi ve güneyi gösteren pusula 

Cayro pusula, cayroskop: manyetik kuzey yerine gerçek kuzeyi gösteren pusula  

GPS compas, pusula: GPS uydularıyla çalışan pusula 

1 gomina: 1/10 mil: 185.2 m 

1 knot: 1 deniz mili/saat: 1852/saat: 1852/3600: 0.514 m yaklaşık 0.5 m 

Ppt: binde bir: g/lt, g/kg 

Mendirek, dalgakıran

Akra: yunancada burun demek 

Rıhtım: limanlarda gemilerin yanaşabileceği  düzgün ve planlanmış kıyı kenarı 

1TEU (twenty food Equiwalent Unit) : 20 fitlik konteyneri ifade etmektedir ve  34 m³ lük bir 

hacme sahiptir.  



*Korvet: Üç direkli ve yelkenli  harp gemisi. Topları 20-30 kadar ve hepsi de üst 

güvertesinde.  

 

BİBLİYOGRAFYA 

Anonim, (1959)  “Balık ve Balıkçılık ” Et ve Balık Kurumu Neşriyatı, sayı 1, İstanbul. 

Anonim (1977), “Ozeanographie” Forschung und Information, Colloquium Verlag Berlin, 

Berlin.  

Acara, A. Okyanuslar, Denizler ve Deniz Bilimleri, İstanbul Üniversitesi Deniz Bilimleri ve 

İşletmeciliği Enstitüsü. İstanbul 1999.  

Ardel, A. Hidroğrafya (Okyanuslar ve Denizler), İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enst. Yay. 

No:19, İstanbul 1975. 

Atalay, İ. Denizaltı Jeolojisi ve Jeomorfolojisi, Atatürk Üniversitesi Yay. No: 582, Erzurum 

1981.  


Cook, J. (2006), “Dünyanın Çevresinde Yolculuk Öyküleri”, çeviren: Aysen Altınel, İthaki 

Yayınları, İstanbul.  

Engel, F.M. Das Meer. Hallwag, Bern 1964. 

Geldiay, R.; Kocataş, A. (2001), “Deniz Biyolojisine Giriş, 4. Baskı ”, Ege Üniversitesi Fen 

Fakültesi Kitaplar Serisi No: 31, İzmir. 

İnandık, H. Deniz ve Kıyı Coğrafyası, İst. Üniv. Coğrafya Enst. Yay. 1219-47, İstanbul 1967. 

Kocataş, A. Oseanoloji, Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Kitaplar Serisi, No:114. İzmir 1986. 

Kurter, A. Oseanografya, İstanbul Üniv. Coğrafya Enst. Yay. No: 90. İstanbul 1977. 

Öngör, S. Deniz Coğrafyası,  Milli Eğitim Basımevi- Ankara -1948. 

 

 



 

 

 



 

 

 



 


 

 

 



Yüklə 257,1 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə