330
1.Canlı varlıqların adını bildirən isimlər;
2.Cansız varlıqların adını bildirən isimlər.
Birinci qrupa daxil olan isimlərə insan, heyvan və quş adları daxildir. İkinci
qrupa cansız varlıqların, mənəvi və mücərrəd anlayışların adları daxildir.
Q. Kazımov “Müasir Azərbaycan dili” əsərində canlı və cansız varlıqların
adını bildirən isimləri iki qrupa ayırır: xüsusi isimlər, ümumi isimlər.
Xüsusi isimlərvarlığı tək olan, yəni bir-birinin eyni olmayan əşyanın adını
bildirir.
“Xüsusi isimlərə insan adları və soyadlar ( Həzi Aslanov, Kamal Qasımov);
təxəllüs ( Nizami Gəncəvi, Füzuli, Vaqif, Zakir, Sabir); ölkə adları ( Azərbaycan,
Gürcüstan); şəhər və kənd adları ( Moskva, Bakı, Maştağa); dağ, dəniz və çay
adları ( Kəpəz, Savalan, Araz, Volqa, Kür); idarə, müəssisə adları ( “Qayğı” şirkəti);
qəzet və jurnal adları ( “Azərbaycan” jurnalı); planet adları ( Mars, Yupiter);
heyvanlara verilən adlar ( Məstan, Alagöz) və s. daxildir”. (4, 25)
Ümumi isimlər eynicinsli əşyaların adını bildirir. Xüsusi isimlərdən başqa
qalan bütün konkret əşya adları bildirən isimlər və bütün mücərrəd anlayış bildirən
isimlər ümumi isimlərə daxildir. Ümumi isimlər varlığına görə çoxluq təşkil edir.
Məsələn: kitab, insan, ağac, daş və s.
Q.Kazımov xüsusi isimləri aşağıdakı qruplara ayırır:
1.Antroponimlər – insan adları: şəxsin öz adını, atasının adını, soy adını,
təxəllüsünü, ləqəbini bildirən isimlər: İsmayıl, İlyas, Xətai, Füzuli, Sabir, Qövsi,
Abbas, Tusi və s. Bədii əsərlərdə yaradılan bir sıra satirik adlar: Əli Əyrizadə,
Fağır Bağırov (Anar), Anket Anketov, Əntərzadə (Mir Cəlal) və s.
2.Toponimlər – qitə, ölkə, vilayət, şəhər, rayon, inzibati ərazi adları:
Avropa, Rusiya, Hindistan, Bakı, Qarabağ, Qarayazı, Dilican, Quba, Qəbələ, Sibir
və s.
3.Ktematonim, kosmonim və hidronimlər (Araz, Kür, Xəzər, Ceyran
bulağı, Diri dağları, Sultanbud meşələri, Yupiter, Saturn və s.
4.Xrematonimlər – maddi-mədəniyyət əşyalarının adları, kitab, qəzet,
jurnal adları, S.Vurğunun, N.Nərimanovun, M.F.Axundovun və b. böyük sənət
ustalarının, alimlərin ev muzeyindəki ayrı-ayrı şeylərin hər birinin adı xrematonim
sayılır.
Ə.Rəcəbli “Göytürk dilinin morfologiyası” əsərində xüsusi və ümumi
isimləri konkret isimlərin qrupları şəklində vermişdir. O qeyd edir ki, Göytürk
Orxon-Yenisey yazısı abidələrinin dilində işlənən xüsusi isimləri iki böyük qrupa
ayırmaq olar: antroponimik adlar (antroponimiya) – xüsusi insan adları və
toponimik adlar (toponimiya) – şəhər, dağ, çay, göl, ölkə, yer və s. adları. (2, 44)
Orfoqrafiya qaydalarına əsasən xüsusi isimlərin baş hərfi böyük yazılır.
Q.Kazımov ümumi isimləri bir sıra qruplara ayırmışdır:
1.Yaxınlıq, qohumluq, dostluq tipli əlaqə və münasibətləri bildirən sözlər:
əmi, dayı, qardaş, bacı, xala, bibi və s.
2.Heyvan adı bildirənlər: qoyun, maral, cüyür, it, aslan, pələng və s.
331
3.Quş adları bildirənlər: tovuz, göyərçin, turac, kəklik, durna və s.
4.Cansız əşya adlarını bildirənlər: su, torpaq, qapı, kitab,qələm, stol və s.
5.İctimai hadisə adlarını bildirənlər: inqilab, üsyan, müharibə, qələbə,
mübarizə, məğlubiyyət və s.
6.Təbiət hadisələrinin adlarını bildirənlər: yağış, tufan, qar, boran, fırtına,
külək, meh, ildırım, duman və s.
7.Zaman adlarını bildirənlər: ay, gün, il,həftə, zaman, fəsil, bahar, yay, qış,
payız və s.
8.Məkan adları bildirənlər: şəhər, kənd, düz, tarla, çöl, səhra və s.
9.Elm adlarını bildirənlər: dilçilik, darvinizm, tarix, biologiya,
qrammatika, morfologiya, kimya, riyaziyyat və s.
10.Əlamət, keyfiyyət, vəziyyət adlarını bildirənlər: gözəllik, pislik, yaxşılıq,
zəiflik, halsızlıq, dəlilik və s.
11.Bədən üzvlərinin adlarını bildirənlər: baş, əl, boyun, ayaq, barmaq, bel,
sinə, bilək, göz, qaş, burun və s.
12.Mənəvi və mücərrəd anlayışların adlarını bildirənlər: şadlıq, sevinc,
təmkin, məhəbbət, mələk, pəri, şeytan və s.
Fikrimcə, bu bölgünün sayını artırmaq məqsədəuyğun olardı. Belə ki, bitki
adları bu bölgüdə nəzərə alınmamışdır. Eləcə də, ilan, kərtənkələ və s. sözlər
bölgüdən kənarda qalıb. Buna uyğun olaraq sürünən canlıları bildirən isimlər və
bitki adlarını bildirən isimlər adlı qrupları da elavə etmək olar.
Q.Kazımov isimləri adlandırdıqları əşya və anlayışların səciyyəsinə görə iki
qrupa ayırır:
a)
konkret maddi varlıqların adını bildirən isimlər;
b)
mənəvi və mücərrəd anlayışları bildirən isimlər.
Konkret isimlərmaddi varlıqların adlarını bildirən isimlərdir. Dilimizdəki
isimlərin böyük bir qrupu konkret varlıqların adlarını bildirir. Məsələn: ev, budaq,
meyvə, yarpaq, çörək və s.
Mücərrəd isimlər maddi varlığın özünü deyil, onunla bağlı mənəvi
anlayışların adlarını bildirir. Mücərrəd isimlər əşyaya məxsus keyfiyyəti, işi,
vəziyyəti bildirir. Gözlə görülməyən, toxunulması mümkün olmayan əşyaların
adını bildirən sözlər mücərrəd isimlərdir. Məsələn: arzu, xəyal, sevgi, düşüncə,
qardaşlıq və s.
“Göytürk Orxon-Yenisey yazısı abidələrinin dilində mücərrəd anlayış
bildirən isimlər konkret əşya adı bildirən isimlərdən sayca çox azdır. Müasir türk
dillərində isə bunun əksini müşahidə edirik. Belə ki, müasir türk dillərində
mücərrəd anlayış, məfhum bildirən isimlər konkret əşya adı bildirən isimlərdən,
bəlkə də, çoxdur. Bu onu göstərir ki, insan təfəkkürü inkişaf etdikcə daha çox
abstraktlaşdırmaya meyil göstərir. Bunun nəticəsində də dildə mücərrəd anlayış
bildirən sözlər konkret əşya adı bildirən sözlərə nisbətən dəfələrlə artıq sürətlə
artır”. (2, 43)
Dostları ilə paylaş: |