20
Deyilənlər bir daha göstərir ki, obyektiv və subyektiv
modallıq anlayışları eyni prinsiplər, meyarlar əsasında izah
olunmadığı üçün mübahisəlidir. İngilis və Azərbaycan dilinin
materialları əsasında apardığımız ilkin araşdırmalar belə bir
qənaətə gəlməyə imkan verir ki, modallığı mahiyyətinə və
təbiətinə görə subyektiv hesab etmək olar. Subyektiv
modallıq isə öz növbəsində obyektiv reallığın insan
təfəkküründə əksinin nəticəsidir.
Tədqiqatçıların bir çoxu elə hesab elir ki, ümumiyyətlə,
hər bir söyləm üçün subyektiv modallıq mütləqdir. Subyektiv
modallıq olmadan söyləm mövcud ola bilməz [154, s-38].
Beləliklə, obyektiv modallıq verilən məlumatın reallığa
münasibətinin səciyyəsini ifadə edir. Bundan fərqli olaraq
subyektiv modallıq danışanın ifadə etdiyi nitq parçasına,
məlumata münasibətini bildirir.
Obyektiv-subyektiv modal mənaların nisbəti məsələsinə
ayrı-ayrı tədqiqatçıların münasibəti fərqlidir. Obyektiv-
subyektiv modal mənaları əlaqəli olub bir-birini tamamlayır.
Subyektiv modallıq obyektiv modallığa təsir edib onu
mənaca dəyişdirə bilmir, yalnız bu mənanı başqa formada
ifadə edir. Modallıq kateqoriyasına insan təfəkküründə öz
əksini tapan obyektiv və subyektivliklərin dialektik vəhdəti
kimi baxmaq olar.
Obyektiv və subyektiv modallıq – vahid tamın müxtəlif
tərəfləri kimi səciyyələndirilə bilər. Subyektivin istənilən
məlumatı təkcə məlumatdan ibarət olmur, həm də həmin
verilmiş məlumata danışanın münasibəti bu və ya digər
şəkildə öz əksini tapır.
Modallığın iki aspekti – obyektiv və subyektiv modallıq –
bir-birini tamamlayaraq bütövlükdə cümlənin ümumi
modallıq məzmununu yaradırlar. Hər iki aspekt məna
yüklərinə görə eyni- qiymətlidirlər.
Modallığı doğuran, modal mənanı təşkil edən vasitələr
müxtəlifdir. Tədqiqatçıların bir qrupu sual, nəqli mənalarını,
reallıq, qeyri-reallıq, əsaslılıq, şübhə, mübahisə doğurmayan
leksik-qrammatik söz qruplarını, ehtimallıq, mümkünlük,
zərurilik, arzu və s. məna çalarları yaradan vasiələri
modallığa aid edirlər [51, s.163].
21
Başqa qrup tədqiqatçılar reallığı, mümkünlüyü, zəruriliyi
[115, s.94-98], digərləri nəqli, sual və əmr cümlələrini
modallığa daxil edirlər [84, s.217-301].
Dilçilikdə qərarlaşmış başqa bir fikrə görə isə hiss və
həyəcan ifadə edən sözlər də modal sözlər sayılır. Ş.Balli
danışanın verilmiş məlumata istənilən münasibətini
modallığa şamil edir [60, s.43-45].
Həmin müddəanı qəbul edənlər kədər, sevinc, təəccüb,
qürur, qəzəb, qorxu və s. emosional-ekspressiv səciyyəli
ifadələri modallıq yaradan vasitə hesab edirlər.
Lakin, emosional-ekspessiv vasitələri heç də bütün dilçi
alimlər birmənalı olaraq modallıq kateqoriyasına aid etmirlər.
Bu ideyanın tərəfdarları belə hesab edirlər ki, modallıqla
emosional-ekspessiv vasitələr arasında heç bir əlaqə
yoxdur, onlar bir-birinə bəzi cəhətlərinə görə yaxın olsalar
da, müxtəlif semantik-funksional səciyyələrə malikdirlər.
Maraqlı problemlərdən biri də modallığın dilin hansı
səviyyəsinə aid olması ilə bağlıdır. Tədqiqatçıların
əksəriyyəti belə hesab edir ki, modallıq cümlə səviyyəsinə
aiddir. Lakin, cümlənin özü də kontekstdə tam izah oluna
bilir. Məhz bunu əsas götürərək modallığın çox vaxt cümlə
səviyyəsindən daha yuxarı yarusda-mətn səviyyəsində
araşdırılması məqsədəuyğun hesab olunur. Əgər indiyə
qədər modallıq cümlə səviyyəsində öyrənilirdisə, dilçiliyin
inkişafının hazırkı səviyyəsində mətn dilçiliyi sürətlə inkişaf
etməyə başlamış, bir çox yeni anlayış və kateqoriyaların
daha dərin mənimsənilməsi imkanı yaratmışdır. Modallıq da
indi mətn səviyyəsində araşdırıldıqda bir çox yeni məna
çalarlarının alınması
və izahı reallaşır. Modallıq
kateqoriyasının formalaşmasında, modal fonun
yaranmasında kommunikativ kontekst elementləri də
mühüm rol oynayır.
Məlum olduğu kimi, kommunikativ kontesktdə linqvistik
ifadə vasitələri ilə yanaşı bir çox ekstralinqvistik vasitələr də
iştirak edir ki, bu da modal mənaların reallaşması
prosesində mühüm rol oynayır.
Beləliklə, modallıq kateqoriyası getdikcə genişlənərək söz
səviyyəsindən cümləyə, cümlədən isə kontekstə keçmişdir.
22
Dilçilikdə mübahisə doğuran məsələlərdən biri də
modallıqla predikativliyin nisbəti ilə bağlıdır. Tədqiqatçıların
bir qrupu modallıqla predikativliyi eyniləşdirir, modallığı
cümlənin predikativliyinin müəyyən forması hesab edirlər.
Modallığı predikativliyin ifadə forması kimi səciyyələndirənlər
də var [140, s.191].
Başqa qrup dilçilər modallığın predikativliklə əlaqəsini
inkar etməsələr də, onu predikativliyin əsas ifadə vasitəsi
hesab etmirlər. Bu səpkidə olan araşdırmalarda modallıq
predikativlikdən daha geniş kateqoriya kimi səciyyələndirilir
[52; 161, s.23).
Fikrimizcə, modallığı predikativliklə eyniləşdirmək doğru
olmazdı. Modallıq predikativliyi əvəz edə bilməz, başqa
sözlə, predikativ funksiya daşıya bilməz. Modallıq
predikativliyə müxtəlif çalarlar verə bilər, onun məzmununda
semantik mənalar yarada bilər, fel şəkillərinə xas cəhətlər
əlavə edə bilər. Bu baxımdan modallıq fel şəkilləri ilə də
bəzən eyniləşdirilir. V.Panfilov modallığı məntiqi-qrammatik
kateqoriya hesab edir və onu sintaksisə aid edir. Bu
cəhətdən modallıq fel şəkillərindən fərqləndirilir. Modallıq
məntiqi-semantik kateqoriya kimi səciyyələndirilirsə, felin
şəkilləri qrammatik-sintaktik hadisədir. V.Panfilova görə
qrammatikada predikativliklə xəbərlik üst-üstə düşə bildiyi
kimi modallıqla felin şəkilləri uyğun gələ bilər [133, s.174].
Modallıq kateqoriyası real və irreal kimi iki növə ayrılır.
Belə heseb olunur ki, reallıq həqiqətə uyğunluq, irreallıq
qeyri-müvafiqlikdir [81; 104; 147; 100; 193].
Bu məsələ də obyektiv və subyektiv modallıq kimi
olduqca mübahisəlidir. Tədqiqatçıların bəziləri subyektiv
modal mənanı real/irreal modallığa qarşı qoyur, onu heç
birinə aid etmirlər.
Modallığın məntiqi-linqvistik mahiyyəti mürəkkəb olduğu
kimi onun ifadə vasitələri də rəngarəngdir. Bəzən modallığın
ifadə vasitələrini leksik-qrammatik sahə fonunda izah edirlər
[87, s.57-58].
İngilis dilində modallıq felin şəkilləri, ara cümlələr, modal
fel+infinitiv konstruksiyaları, modal sözlər və s. ilə ifadə
olunur.
Dostları ilə paylaş: |