17
Lakin, bu məsələ ilə bağlı dilçilər arasında yekdil fikir
yoxdur.
Başqa linqvistik kateqoriyalar kimi modallıq da məzmun
və ifadə planları ilə səciyyələndirilir. Lakin, modallıq daha
çox məzmun planı ilə səciyyələndirilə bilər və bu baxımdan
semantik kateqoriya hesab oluna bilər. Modallığı məzmun
və ifadə (forma) planlarının vəhdəti kimi götürsək, onda ona
həm semantik, həm də qrammatik-prosodik kateqoriya kimi
baxıla bilər [115; 136].
Tədqiqatçıların haqlı olaraq qeyd etdiyi kimi linqvistik
təbiətinə görə modallıq sırf sosial, yaxud sırf fərdi kateqoriya
hesab oluna bilməz [171]. Burada parodoksal bir hal
müşahidə olunur: bir tərəfdən modallıq danışanın (müəyyən
situasiyada nitq prosesində iştirak edən konkret fərdin)
deyilən fikrə münasibətini bildirir, digər tərəfdən münasibət
vasitəsi kimi dildə artıq formalaşmış, sabitləşmiş, hamının
qəbul etdiyi leksik vahidlərdən istifadə edir. Deməli, həmin
münasibəti ifadə edən vahidlər kimi, onun özü də artıq
ictimai hadisədir. Fərd isə həmin ictimai hadisədən, dil
faktından nitq prosesində istifadə edir. Əgər modallıq sırf
fərdi kateqoriya olsaydı, onda onun dil daşıyıcıları tərəfindən
mənimsənilməsi qeyri-mümkün olardı. Lakin, fərd
cəmiyyətdə formalışmış münasibətlər toplusundan
özünəməxsus şəkildə istifadə edir. Məhz bu göstərilənlərə
görə modallığın həm fərdi, həm də sosial aspektləri üzə
çıxmış olur.
Ümumiyyətlə, dilçilik ədəbiyyatında modallığın izahı
müxtəlifdir. Ən ümumi şəkildə belə bir tərifi qəbul etmək olar
ki, modallıq danışanın ifadə etdiyi nitqin (söyləmin) reallığa
münasibəti deməkdir. Lakin bu tərifin özündə də bir
ziddiyyət vardır. Reallıq dedikdə obyektiv olaraq mövcud
olan dünya, aləm başa düşülür. Təbiidir ki, reallıqla obyektiv
dünya, aləm heç vaxt üst-üstə düşmür. Başqa sözlə,
danışanın reallıq, obyektiv dünya haqqında fikirləri
subyektiv, şəxsi mülahizə ola bilər.
Linqvistik baxımdan mübahisə doğuran cəhətlərdən biri
də modallığın semantik və ya qrammatik kateqoriyaya aidliyi
məsələsidir. O.S.Axmanova “Dilçilik terminləri lüğəti”ndə
modallığı danışanın dediklərinə (söyləm) və söyləmin
18
məzmunun reallıqla münasibəti zəminində izah edir və
göstərir ki, modallıq müxtəlif vasitələrlə – qrammatik, leksik
yollarla ifadə oluna bilər. Belə qrammatik ifadə vasitələrinə
O.S.Axmanova felin şəkillərini, modal felləri intonasiya və s.
misal gətirir [57, s.286-287].
Q.V.Kolşanski isə cümlənin modallığını ümumi semantik
kateqoriya hesab edir. Modallıq söyləm vasitəsi ilə reallaşır
və bütün söyləmə aid olur. Söyləm semantik baxımdan iki
hissəyə bölünə bilməz. Məna cəhətinə görə cümlə tamdır.
Semantika modallıqdan doğur və kommunikasiya
prosesində reallaşır [115].
T.P.Lomtevin fikrinə görə modallıq semantik, daha dəqiq
desək, semantik –kommunikativ funksiya kimi daha çox
məntiqə aid edilə bilər. Modallıq bütün cümlə boyu yayılır,
lakin xüsusi ifadə vasitəsinə malik deyil [125].
Əlbəttə, bu fikirlə razılaşmaq qeyri-mümkündür.
Modallığın istər leksik-qrammatik, istərsə də prosodik və s.
ifadə vasitələri məlumdur. Bu barədə artıq məlumat
verildiyindən əlavə izahata ehtiyac yoxdur.
Semantik kateqoriya kimi modallıq ən yeni sintaksisin
obyekti kimi də tədqiq oluna bilər [82; 62; 190]. Törədici
qrammatikalarda modallıq dərin strukturun (sintaksisin)
anlayışlarından hesab olunur. Tədqiqatçıların fikrinə görə
səthi struktur modallığın mahiyyətini tam aça bilmir, çünki
modallıq dərin strukturda, semantik qatda əks olunan
semantik kateqoriyadır. Səthi strukturda modallığın ifadə
üsulları və vasitələri müxtəlif ola bilər. Modallığın hər bir milli
dildə ifadəsi də rəngarəng formalara malikdir. Rus
dilçiliyində modallıq müxtəlif baxımlardan təsnif edilir [121;
105; 101]. Göstərilən təsniflərin həm oxşar, həm də fərqli
cəhətləri vardır. Kruşelnitskaya, Zolotova və Yermolayevin
araşdırmalarında modallığın üç tipi göstərilir. Obyektiv
modallıq tipində danışanın nöqteyi-nəzərindən deyilmiş
cümlənin məzmunun həqiqətə uyğunluğu ifadə olunur.
Subyektiv modallıq tipində danışanın söyləmin məzmununa
münasibəti əks olunur. Törəmə tipli modallıq daha
mürəkkəb struktura malikdir. Burada əlamətin daşıyıcısı
subyektlə predikativlik əlaməti arasında əlaqənin həqiqiliyinə
münasibət bildirir. Birinci iki əlaqə tipi sintaksisxarici, üçüncü
19
tip isə sintaksisdaxili əlaqə tipi kimi müəyyənləşdirilir. Bəzi
tədqiqatçılar analo]i prosesi fərqli anlayışlarla ifadə edirlər.
Burada modallıq xarici və daxili modallığa ayrılır. Xarici
modallıq obyektiv və subyektiv modallığı ehtiva edir, daxili
modallıq isə subyektin icra etdiyi işə münasibəti bildirir.
Daxili modallıqda subyektin icra etdiyi hərəkətə
mümkünlük, zərurilik, arzu və vaciblik planında münasibəti
əks olunur.
Bu çərçivədə xarici modallıq altında söyləmin həqiqətə və
danışanın söyləmin məzmununa münasibəti başa düşülür.
Anlayışların müxtəlifliyinə baxmayaraq deyilənləri
yuvarlaqlaşdıraraq belə bir nəticəyə gəlmək olar ki, modallıq
ən ümumi şəkildə iki hissəyə bölünür: obyektiv və subyektiv
modallıq.
Obyektiv modallıq obyektiv reallığı (həqiqəti) əks etdirir.
Subyektiv modallıqda danışanın münasibəti hiss olunur.
Subyektiv modallıqda danışanın söylədiyi fikrə inamı
/inamsızlığı, deyilən fikirlə razılaşması/ razılaşmaması öz
əksini tapır. Bu prosesdə danışan ifadə etdiyi fikri həqiqətə
uyğun gəlib-gəlməməsinə görə qiymətləndirmiş olur.
Modallığın obyektiv və ya subyektiv kateqoriyaya aid
edilməsi ətrafında mübahisələr uzun müddət davam etmiş,
indi də davam etməkdədir. Obyektiv modallıq obyektiv
reallıqda obyektiv olaraq mövcud olan əlaqələrin səciyyəsini
əks etdirir, subyektiv modallıq obyektiv reallığın konkret
fərdin təfəkküründə əksidir. Bu baxımdan obyektiv reallığın
əksi həmişə fərdi olur. Mənimsəmə konkret şəxsin bilik
səviyyəsindən, məntiqi-psixolo]i təfəkkür tərzindən,
yaddaşından və s. amillərdən asılı bir yaradıcı prosesdir.
Obyektiv reallığın əksi, onun qavranması, mənimsənilməsi
obyektiv ola bilməz, həmişə subyektivdir, çünki obyektiv
reallığa münasibət konkret fərd tərəfindən bildirilir. Məhz
bunları əsas götürən bir qrup tədqiqatçılar obyektiv
modallığın mövcudluğunu qeyri-mümkün hesab edirlər.
Modallıq heç vaxt obyektiv ola bilməz, çünki ictimai, kollektiv
münasibət olmur. Doğrudur, ayrı-ayrı fərdlərin subyektiv
münasibətlərinin toplusu son məqamda ictimai rəyi,
münasibəti formalaşdıra bilər.
Dostları ilə paylaş: |