Amid Əlioğlu
Yüklə 1,73 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 çıxmayan dünənki hadisə bir daha canlandı gözümün önündə. Həmin günün xidmət qrafikində yer almadığıma görə, sonrakı günə qədər asudə vaxtım var idi. Lakin bu vaxtı istədiyin kimi keçirə bilməzdin. Yağış yağdığından buna ehtiyac da yox idi. Yaxşı olardı ki, komandirin gözünə görünməyəsən. Yoxsa nəsə məşğuliyyət tapacaqdı. Aramsız yağan yağış səngərin içində hərəkəti demək olar ki, məhdudlaşdırmışdı. Çəkmələrin suya- palçığa batmaması üçün müəyyən məsafələrlə atılmış çay daşlarının üzəri ilə hərəkət edilirdi. Nənəmin mənim üçün tədarük etdiyi qidalardan əsgər yoldaşlarım üçün bölüşdürüb İslamın payını ayrıca saxladım. Bəşirov həmin gün üçüncü postun keşikçisi idi. Hərbi nizamnaməyə əsasən, postda əlavə məşğuliyyət qadağan sayılsa da, düşündüm ki, onun qoğal ilə kompot içməyi üçün ayıracağı vaxtda fəlakət baş verməz. Yağışda islanmamaq üçün nəzərdə tututan sellofan örtüyü geyinib İslamın yanına getdim. Yağış şiddətini bir qədər azaltmışdı. Səma getdikcə qara buludlardan arınır, görüntü yaxşılaşırdı. Posta çatanda www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 İslamı silahını kiçik kəsikdən düşmənə tuşlamış, lakin yerində yarımaddımlayan vəziyyətdə gördüm. Səbəbi düşündüyüm kimi idi. Qış girəndən onsuz da normal işləməyən böyrəkləri bir az da incidirdi onu. Ayaqlarının saatlarla suda olması böyrəklər üçün real təhlükə idi. Onun yerinə növbə çəkib təbii ehtiyacını ödəmək üçün göndərdim. Daha çox əziyyət çəkməməyim üçün qaçaraq gedib-gələn İslam həmin an mənə dəfələrlə təşəkkür etmişdi. Cibimdə gətirdiyim qoğalı və balaca şüşədəki kompotu ona verdim. Yeyib içənə qədər keşik çəkməyi davam etdirdim. Tələsik yeyib bitirdikdən sonra həm boş şüşəni, həm də qoğalın büküldüyü kağızı əzib xidmət bitəndən sonra zibil qabına atmaq üçün kənara qoyaraq silahını məndən aldı. Gözlərini kəsikdən ayırmadan söhbətə başladı: - Məzuniyyət necə keçdi? - Pis keçmədi, – dedim. Məzuniyyəti o qədər də tərifləyib onu darıxdırmaq istəmirdim. - Nənən necədir? – soruşdu. - Çox sağ ol, yaxşıdır. Salam dedilər sənə. Səndən danışmışam onlara, – deyib gülümsədim. O da gülümsədi. www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 - Göndərən də, gətirən də sağ olsun, – deyəndə üzünü mənə tutdu, sonra gözlərini yenidən düşmən postuna zillədi. - Dəyməz, Bəşirov. Özün necəsən? Xidmət necə gedir? – zarafatlaşmaq istədim onunla. - Xidmət? – kinayəli gülüşlə dedi bu sözü: – Vətənə xidməti soruşursan, yoxsa Səfərova? - Təbii ki, vətə... - Əla gedir, əla. Bütün varlığımla qulluğundayam, – sözümü kəsərək dedi. Rişxəndi açıq-aşkar hiss olunurdu: – Çox qalmayıb onsuz da. Hər şey yaxşı olacaq. Onun sözləri məni qorxutdu. Yaxşı olacaq deyəndə, nəyi nəzərdə tuturdu görəsən? Yəqin Səfərovun gedişindən sonra hər şeyin düzələcəyini nəzərdə tuturdu. Odur ki, onun sözünə qüvvət olaraq fikrini dəstəklədiyimi bildirmək üçün: - Əlbəttə, yaxşı olacaq. Pis günün ömrü az olur, Bəşirov, eşitməmisən? Ən sonuncu an yaşansa da, yaxşı saniyə pis illəri unutdurur. - Elə olar yəqin... – Bir qədər gözlədikdən sonra dilləndi: – Lakin mənim yaxşı günümü sən görməyəcəksən... www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 Nə demək istədiyini soruşmaq istəyirdim ki, səngərlə kiminsə yaxınlaşdığını hiss elədim. İslamla tələsik sağollaşıb postdan çıxanda Səfərovla üzbəüz idik. Bir müddət bir-birimizə sükut içində baxanda axşamkı hadisələr bir daha lent kimi gözümün qabağından keçdi. Gözümün içinə diqqətlə baxan çavuş da sanki o lenti izləyirdi. Birinci dəfə idi ki, onu məni görəndə özünü itirən halda görürdüm. Sanki məzuniyyətdə onun kim olduğunu örəndiyimi hiss etmişdi. Artıq ondan heç bir halda çəkinmirdim. İndi onun məndən çəkindiyini hiss edirdim. Ən azından saatdar təyin edilmədiyim halda, səngərin içində olduğuma görə cəza almalı idim. Lakin bu fikir Səfərovun ağlına nədənsə gəlmirdi. Qarşısında dayandığım üçün Bəşirovun olduğu posta boylanaraq baxan Səfərov şübhəli nəzərlərlə: - Burda nə baş verir? Xidmət vaxtı nə ilə məşğulsan, Bəşirov? – səsini sərtləşdirərək sağ tərəfimdən keçib İslama yaxınlaşdı. İslam isə bir kəlmə belə işlətmədən diqqətini düşmən postuna yönəltmişdi: – Səninlə deyiləm mən? – Səsini bir az da qaldıran çavuşun gözünə kompot şüsəsi ilə qoğalın büküldüyü kağız sataşdı: – Bu nədi burda, zibilxanadı www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 bura sənin üçün, Bəşirov? Sən bilmirsən ki, postu təmiz saxlamaq lazımdır? İslamın əsəbiləşdiyini hiss eliyirdim. Odur ki, araya girdim. Çavuşun qolundan tutub özümə sarı çevirdim. - Səfərov.... – gözlərimdəki hikkəni görən çavuş çaşıb qalmışdı: – Xidmətinin bitməyinə az qalıb. Çıxanda götürüb zibil qabına atacaq. Faciəvi nəsə var burada? Qolunu kənara çəkib əlimdən çıxan çavuş: - Mənə dəxli yoxdur. Bura postdur. Təmiz olmalıdır. Buna görə mənə söz gəlməlidir? Bəlkə yoxlama gəldi? Onda kim cavab verəcək? – Az qala şivən salan arvadlar kimi özünə əl qataraq danışırdı. - Zərər yoxdur. Mən indi götürüb aparıb zibil qabına ataram, – bildirdim. - Sən niyə atırsan? Postda yemək olmaz. Yeyib, cəzasını da çəkəcək. Özü yığışdırsın. – üzünü Bəşirova çevirərək davam etdi: – Yığışdıra bilmirsənsə, ananı çağır yığışdırsın... Səfərov, az müddət keçməsinə baxmayaraq, İslamın anasının öldüyünü unudacaq qədər şərəfsiz bir insan idi. Anidən arxaya çevrilən İslamın gözləri Yüklə 1,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|