Amid Əlioğlu
Yüklə 1,73 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 anlaşılmazlıq yaranıb. Anasının üzündə təbəssüm görmədikcə, Yaşar da qəm dəryasında boğulurdu. Hər görüşümüzdə bikef olduğunu sezirdim. Ən xırda məsələyə görə hansısa söhbətin böyüdülməsi onların evində artıq adət halını alırdı. Son vaxtlar ailə qurduğu üçün peşmançılıq çəkir, boşanmaq haqqında düşünürdü. Belə olan halda valideynləri ilə yenidən xoş günlərə qovuşacağını düşünürdü. Çünki onları çox sevirdi. Lakin əkiz balalarına görə fikrindən daşınmalı olurdu. - İki arada, bir dərədə qalmaq buna deyirlər ha,– qoca dilləndi. - Elədir, dayı. Valideynlərinə o qədər bağlı idi ki, onların kefi kök olanda Yaşarın da çöhrəsi gül açırdı. Bunun əksi isə onun həyatdan küsməsi ilə nəticələnirdi. Çox aciz idi baş verənlər qarşısında. Anası onun nə düşündüyünü yox, necə göründüyünə baxırdı. - Problemlər də elə buradan yaranır, oğul. Kimsə görərək yaşayır, kimsə eşidərək, kimsə də hiss edərək. Bax budur insanları yaxınlaşdıran və eyni zamanda uzaqlaşdıran. Həyatda daim xoşbəxt olanlar bunun hər üçünü tətbiq etməyi bacaranlardır. www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 - Yaşar dözümsüzlüyünü büruzə verirdi artıq. Hər dəfə onunla söhbətdən sonra uğrunda yaşamalı gərək olan dəyərləri xatırladırdım. Əhvalını qaldırmağa çalışırdım. Bir tərəfdə şeytan, bir tərəfdə mən, ortada isə Yaşar. Lakin bir axşamüstü şeytan məndən güclü çıxdı. Çayxanadan xoş-əhval ruhiyyə ilə çıxıb evə yollananda, bizim tərəfə getdiyi üçün məni də öz maşını ilə apardı. Evimizin yanında saxlayanda telefonuna zəng gəldi. Ekranda “Anam” yazılmışdı. “Allah xeyir eləsin. Yenə nə olub görəsən?” – deyib bir müddət telefona baxdı. Şəxsi söhbət olacağını təxmin edib maşındanbayıra çıxdım. Çevrilib ona baxanda telefona cavab vermişdi artıq. Darvazamızın önündən yavaş-yavaş uzaqlaşandan sonra qəfildən maşının əyləc işıqları yandı. Öndən gələn avtomobillərin işıqları sayəsində Yaşarın silüetini görə bilirdim. Hərəkətsiz duruşundan anlamaq olurdu ki, o sadəcə qulaq asır. Hava soyuq olsa da, özümdən asılı olmadan, məndən haradasa otuz-otuz beş metr uzaqdakı prosesi izləyirdim. Bir müddətdən sonra, əlini qulağından aşağı endirəndə, görünür, danışıq bitmişdi. Lakin o hələ də maşınını hərəkətə gətirmirdi. Daha beş-altı dəqiqə dayanandan www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 sonra əyləcin işıqları söndü və maşın ildırım sürətilə yerindən götürüldü. Təkərlərin sürətlə dövrə vurması toz-duman qaldırmaqla yanaşı, avtomobilin yerlə təmasını azaltdığı üçün düzxətli hərəkətini əngəlləyirdi. Əsas yola çıxandan sonra daha da sürət götürən Yaşarın maşını, körpünün üstündəki maneələri qırmaqla, çaya düşəndə yerimdə donub qaldım. Bir andaca baş verdi hər şey. Az müddətdə hər iki istiqamət üzrə hərəkətdə olan avtomobillərin tıxacı yarandı. Cəld çayın kənarına yetirdim özümü. Azsulu çay olduğundan arxası üstündə çevrilən maşının təkərləri görünürdü. O dəqiqə özümü buz kimi suya atdım. Sanki termal bulağa baş vurmuşdum. Hərarətim bütün çayı qızdırmışdı. Arxamca iki-üç nəfərin çığırmasından başqa, olanlar heç kimin vecinə deyildi. Maşına qədər üzən anda körpüdə gördüklərim hələ də düşünəndə məni hiddətə gətirir. İnsanların əlindəki mobil telefonlar mənə tuşlanmışdı. - Texnikanın inkişafı insanlığın süqutuyla nəticələndi, oğul. Bütün duyğularımızı, insani hisslərimizi əlimizdən aldı, – qoca təəssüflə dilləndi. www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 - Bu qədər də, olmaz axı, ay Tahir dayı... – dedim və qoca başının hərəkəti ilə dediklərimi təsdiqlədi. Mən isə davam etdim: - Çətinliklə də olsa, maşının batdığı yerə çatdım. Baş vurdum suyun altına. Ömrümdə bircə dəfə də olsa, suyun altında gözümü açmamışdım. Ancaq həmin an, özümdən asılı olmayaraq, gözlərimi tam açdım. Axşamın zülmətinə baxmayaraq, suyun altında maşının içini aydın şəkildə görürdüm. Zərbənin təsirindən öndəki yan şüşələr qırılmışdı. Salonda bir-birinə qarışan kağızlar, qəzet və başqa əşyalar rəqs edirdi sanki... – danışa-danışa həmin anları yenidən yaşadığım üçün dayandım. - Bəs Yaşar? – kişi təəccüblə soruşdu. - Yaşar yox idi, Tahir dayı...Yaşar sadəcə qeybə çəkilmişdi. Maşının içini axtardım, əlimlə hər yerə toxundum. Uzun müddət nəfəssiz qaldığımdan gözlərimə qaranlıq çökürdü. Gözlərimi açanda isə çayın sahilində sinəmdən ürək masajı olunduğumu gördüm. Suya atılanda arxamca qışqıran həmin iki nəfər xilas etmişdi məni. Özümə gələn kimi ilk növbədə Yaşarı soruşdum: ətrafıma toplaşanların özlərini qəribə aparmaları məni təəccübləndirmədi. Yüklə 1,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|