Amid Əlioğlu
Yüklə 1,73 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 - Nə məsələdir? Bu nə özbaşınalıqdır? – soruşdu. Səfərov, şəxsiyyətsizliyinə uyğun olaraq, birinin üstünə beşini qoyub dilləndi: - Komandir, vallah, xəbərim yoxdur. Durduğum yerdə məni söyməyə başladı. Özü də dəhşət pis söyüşlərlə. Sıra düzülüşünə gəlməməyi azmış kimi, üstəlik söyüş də söyür. Əynimdəki formaya hörmət etdiyimdən ona bir kəlmə də cavab qaytarmadım. Yoxsa onu elə burda sürüyərdim, – deyəndə komandir onun sözünü kəsdi. - Yaxşı, gözlə görək!.. Sürüyərdim, yox bir... Boş-boş danışma, – deyən komandir, əslində, onun necə qorxaq olduğunu bildiyinə işarə edirdi. – Sən dillən görüm. Bu nə meymunluqdur eliyirsən? – söyləyib üzünü mənə çevirdi. Mən bir kəlmə belə söyləmədən dolmuş gözlərimlə kənara baxırdım. - Üzümə bax, əsgərrr! – komandir qışdırdı. starşına məsələni, sanki təxmin edərək, araya girdi. - Komandir, mən məşğul olaram. Narahat olma! - Məşğul olmalı bir şey yoxdur, starşına! – Papağını başına qoydu və dikələrək uca səslə: - www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 Vəzifə başında olan səlahiyyətli şəxsi təhqir etdiyinə görə üç sutka həbs! – əmrini verdi. - Oldu, üç sutka həbs!” – deyərək əmri təkrarladım... Tağımdakı günlərimdən pis keçməyən üç gündən sonra hərbi hissəyə qayıtdım. İlk olaraq gözlərim təbii ki, İslamı axtardı. Onu yeni verilən cəzanın icrası üçün ayrılmış ərazidə tapa bildim. Cəzası isə ayaqyolu üçün yeni çuxur qazmaq idi. İki metr dərinliyində olan ayaqyolu çuxuru altı aydan bir dolurdu. Yenisinin qazılması üçün isə ya özünü yaxşı aparmayan, ya da gənc əsgərlər ayrılırdı. Çuxur qazılandan sonra üstünə dəmir kabina qoyularaq istismara verilirdi. Bir metrə yaxın dərinlikdə yeri qazıb içində oturan İslam tamamilə üzülmüş halda idi. Məni görsə də, heç sevinmədi. - İslam, necəsən, neynirsən? – soruşdum. “Neynirsən?” sualının yersiz olduğunu sonra düşündüm. - Özümə qəbir qazıram!... www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 Bir müddət ikimiz də susduq. Sonra tez özümə gəlib onu ürəkləndirməyə başladım. - Xoşbəxt adamsan ki, öz qəbrini özün qazırsan. Nə bilirsən e, başqası necə qazacaq? – dedim, əslində isə zarafata salıb durumu yumşaltmaq idi məqsədim. Mən güldüm, amma onun simasında bir dəyişiklik yox idi. - Anamın qəbrini başqaları qazdı, qardaş – belin ağzını torpağa vura-vura dedi. - Nə danışırsan sən? Başa düşmürəm! - Sən gedən günün axşamı starşına mənə anamın vəziyyətinin ağır olduğunu xəbər verdi və biz rayona getməli olduq. Evə çatanda həyətdə yas çadırı qurulmuşdu artıq. Hətta anamı da dəfn etmişdilər, hava qaralana qalmasın deyə... – hönkürtü ilə ağlamağa başladı. - Səbirli ol, İslam. Allah rəhmət eləsin, səbirli ol! – deyərək sakitləşdirməyə çalışdım. Yavaş-yavaş yağış da yağmağa başlayırdı. Ona gedib dincəlməyi, sonra gəlməyi təklif etdim, lakin qəbul etmədi. Heç kimi görmək istəmirdi. Odur ki, bir az da yanında oturub başını qarışdırmaq məqsədilə söhbət etməyi qərara aldım. www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 - Səni keçən dəfə döyənlər barədə kiməsə nəsə dedinmi? - soruşdum. - Yox, starşına nə qədər soruşsa da, boynuma almadım. – asta səslə dilləndi. - Bəs bildinmi səni kim vurub? - Dəqiq bilmədim. Bilmədim deyəndə ki, biri yüz faiz Səfərov idi. Əllərimi də, gözümü də bağlamışdılar. Yuxu gördüyüm yerdə özümü cəhənnəmin ortasında tapdım. Təpiklə hər tərəfimdən vururdular. – Bunları ondan eşitdikcə, həmin o dəhşətli günü anbaan yenidən yaşayırdım. - Əvvəl ağrıdan heç nə eşitməsəm də, sonra onun səsini eşitdim. - Belə ağıllısan ki, yerimi başqasına yığdırırsan? – deyib təpikləyirdi məni. Onda bildim ki, Səfərovdu. Səfərovun bunu necə bilməsi mənə maraqlı gəldi. Axı bunu yalnız ikimiz bilirdik. Mən bu barədə heç kimə heç nə deməmişdim. Maraq məni sıxdığı üçün soruşdum: - Bəs Səfərov bunu necə bildi axı? Sən kiməsə bu barədə demişdin ki? www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 Əvvəlcə dayandı, sonra gözünü belin torpağa batan hissəsindən çəkməyərək, başını yavaşca aşağı- yuxarı yellətdi. - Sən posta gedəndən sonra mənimlə bu tağıma gələn Heydərov mənə yaxınlaşaraq maraqla soruşdu: - Neylədin Bəşirov, yığdın Səfərovun yerini? Mən də ona arxayın olub sənin mənə etdiyin hörmət barədə danışdım: - Yox e, Heydərov, Azər imkan vermədi. Sağ olsun, özü yığdı... Sonrası da bildiyin kimi. - Aydındır, İslam, aydındır. Mən sənə dedim axı heç kimə demə! – Səmimiyyətlə tənbeh etmək istədim onu. - Mən bilməzdim ki, o gedib bunu çatdırar. Biz bir ay bir yerdə olmuşduq. Andiçməyə qədər bir gəzib, bir dolanmışdıq. İkimizin də, bir yerə düşməyi sevindirmişdi məni, – İslam təəssüfləndi. - Heç kimə sirr verəcək qədər inanma, İslam. İnamın adı qırmızı kitaba düşüb, qardaşım. Bu dünyada “nəsli kəsilməkdə” olanlar arasındadır. Nəinki heç kimə, hətta heç kimdə inam qalmayıb. Burda tanış olduğun heç kimlə məxfi məlumat paylaşma. Hərbidə minimum informasiya, minimum Yüklə 1,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|