Kainatı biz «kosmos» adlandırırıq, yunan dilindən
tərcümədə bunun mənası «nizam, gözəllik,
harmoniya»dır. Bir dəfə məşhur mütəfəkkir Balmesə sual
verdilər: «Allahın mövcudluğunu təsdiq etmək
mümkündürmü?» O cavab verdi: «Allahın
mövcudluğunun təsdiqini mən cibimdə gəzdirirəm» və
saatını göstərdi. Həqiqətən, yaxşı saatda mexanizmlərin
hərəkət etdiyi kimi planetlərin də hərəkət etdiyi, hər bir
quruluşdan üstün olan kosmosda nizam barədə
düşünəndə bu nəticəyə gəlirik: saatı düzəldən usta
mövcud olduğu kimi kainatın da mütləq Yaradanı
olmalıdır.
Qədim yunan filosofu Ərəstun yazırdı: ”Dəniz
səyahətçisi ona yaxınlaşan gəmini görəndə onu idarə
edən sükançının mövcud olduğu barədə düşünür. Buna
bənzər, günəşin şərqdən qərbə hərəkət etdiyini,
ulduzların kamil şəkildə göydə hərəkət etdiyini ilk dəfə
görənlər kainatın bu ecazkar sistemi ilə idarə edəni
axtarmağa başlayırlar. Çünki hər şeyin öz-özünə yarana
bilməyəcəyi, lakin əzəmətli əbədi həyatdan başlanğıc
götürməsi barədə nəticəyə gəlirlər”.
Böyük şəxsiyyətlər Allahın mövcudluğu barədə
nə söyləyirlər?
Bəziləri heç düşünmədən “elm Allahın mövcud
olmadığını təsdiq edib” ifadəsini təkrarlayırlar. Lakin bu
adamların birindən belə bəyanatı dəstəkləyən fizika,
kimya, riyaziyyat, astronomiya, tarix yaxud arxeologiya
qanunlarından konkret nümunə gətirməsini xahiş
etsəydik, o cavab verməzdi, çünki elmin qanunları hamı
~ 12 ~
12
– iman edənlər və iman etməyənlər üçün eynidir. Lakin
biz məşhur alimlərin bu barədə rəylərinə diqqət yetirsək
görəcəyik ki, onların əksəriyyəti imanlı olub. Məsələn,
Çarlz Darvin yazırdı: «Kainatın Yaradıcısı Allahın
mövcudluğu barədə suala yaşadığı zamandan asılı
olmayaraq bütün məşhur alimlər müsbət cavab verirlər».
Nyuton “Allah” sözünü söyləməzdən əvvəl həmişə
başından beretini çıxarırdı. Nikolay Kopernik yazırdı:
«Allahın kainatda qurduğu ecazkar nizama heyran olmaq
və öz mənəvi həyatımızı nizama salmaq ehtiyacını dərk
etməmək necə mümkündür». Məşhur filosof Frensis
Bekon deyirdi: «Səthi fəlsəfə məşğələləri, həqiqətən,
ateizmə gətirib çıxara bilər, lakin daha dərin tədqiqatlar
yenidən dinə gətirməlidir. Başqa sözlə, səthi alimlik
Allaha insanı imandan uzaqlaşdırır, əsaslı elmi məşğələ
isə yenidən Allaha gətirir».
Məşhur rus fizioloqu, 1904-cü ildə Nobel mükafatı
laureatı İvan Pavlov çox dindar olub. Hər gününü dua ilə
başlayıb, Rəbbin Günlərində (bazar günlərində) isə
həmişə İlahi Liturgiyada iştirak edirdi. Bir dəfə kilsədən
çıxanda bir nəfər ona bu sözlərlə müraciət edərək onu
dayandırdı:
-
Hə, baba, burjua Allahına dua edirdin?
-
Bəli, əzizim, bəli, – deyə Pavlov cavab verdi.
-
Savadsızlığın dərəcəsinə bax, – deyə o deyindi, –
yalnız dar düşüncəli adamlar Allaha inanırlar.
-
Yoldaş, hamı sizin kimi savadlı ola bilməz ki, – deyə
alim gülümsədi.
~ 13 ~
13
XX əsrin böyük fiziklərindən biri Albert Eynşteyn
deyirdi: «Allaha iman edirəm və doğrusunu deyirəm ki,
ateist fəlsəfə ilə heç vaxt razılaşmamışam».
Eliza Ojeşko Qrodnodan yazdığı məktublarından
birində nida edir: «İnsanların ürəklərində imanın
zəiflədiyini görürəm. Heç ola bilər ki, gələcəkdə ümidsiz
vəziyyətə çatmış milyonlarla insan qəbirlərimizə üz
tutaraq «bizə Allahı qaytarın» deyə qışqırmasın? Ey
Yaradan, qəlbimin və ürəyimin dərin guşələrində Səni
saxlayıram. Əzablı anlarımda mənimlə danışırsan, gecələr
tənha qalanda Səninlə söhbət edirəm».
Bəşəriyyət Allahın mövcudluğu barədə nə
deyir?
Yalnız imansızlar arasında yaşamaq istəyən bir adamı
təsəvvür edək. Belorusiyada, Rusiyada, Polşada,
Almaniyada, Fransada o belə bir yer tapa bilərmi?
Əlbəttə, hətta Afrikada yaxud Hindistanda da o belə bir
yer tapa bilməz. Hər yerdə o, məbədlərə və dua
edənlərə rast gələrdi. Plutarxın məşhur ifadəsi var:
«Müdafiə səddi, padşahı, yazıb-oxumaq bacarığı, pulu,
teatr və sirki olmayan şəhər tapmaq olar, lakin heç bir
yerdə duası və məbədi olmayan şəhər tapmaq mümkün
deyil». Çoxsaylı təbii dinlər insanın daim axtardığı Allahın
mövcudluğu barədə şəhadət edir. İnsanlar tərəfindən
yaranan bu dinlərin əksəriyyəti səhv edir, çünki yalnız
ağılla Allahı dərk etmək qeyri-mümkündür. Lakin bu
dinlərdə həqiqətin bəzi hissəcikləri var. Bunlara buddizm,
induizm, daosizm, konfusiçilik, lamaizm, yapon dinləri
aiddir. Hətta ateizmin və Allahla mübarizə edən
~ 14 ~
14
təşkilatların (masonluq, şeytanpərəstlik, “Yeni Era”)
mövcudluğu dolayı yolla əleyhinə çıxdıqları Rəbb Allahın
mövcudluğu barədə şəhadət edir.
Bütün bəşəriyyət yekdilliklə əmindir: Allah
mövcuddur, lakin yer üzündəki adamların əksəriyyəti
Onun barəsində səhv anlayışa malikdir.
İnsanın ürəyi Allahın mövcudluğu barədə nə
deyir?
Məşhur rus yazıçısı Lev Tolstoy yazırdı: «İnsanın qəlbi
qəfəsdən düşən quş balası kimi Allahı çağırır». Hər bir
insan anadan olandan qəlbində səs duyur. Həmin səs ona
şərdən qaçmağı və xeyirxah olmağı söyləyir. Hər kəs bilir
ki, insan suda batanda onu xilas etmək lazımdır, başqasını
döymək, oğurluq etmək olmaz. Qəlbimizdəki bu səsi biz
“vicdan” adlandırırıq. Vicdan bizdə necə yaranır? O
məndən asılıdırmı, mən ondan azad ola bilərəmmi,
oğurluğun yaxşı, “çox sağ ol” söyləməyin isə pis olmasına
inana bilərəmmi? Xeyr! Daxilimdəki vicdanın səsi
məndən, dünyadan və zamandan asılı deyil. Rəbb Allah
insana vicdanı verib.
Katolik Kilsəsinin Katexizisi öyrədir: «Vicdanının
dərinliyində insan qanun aşkar edir. Bu qanunu o özünə
verməyib, lakin o bu qanuna tabe olmalıdır və onun səsi
onu həmişə sevməyə və xeyirxah işlər görməyə, şərdən
yan keçməyə çağırır. Lazım gələndə bu səs cavab verir.
İnsanın ürəyində Allahın yazdığı qanun var. Vicdan insanın
ən gizli və ən müqəddəs yeridir, burada insan Allahla
təklikdə olur. Allahın səsi insan qəlbinin dərinliyində
səslənir» (ККК 1776).
~ 15 ~
15
Dostları ilə paylaş: |