Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
Hüquq fəlsəfəsi ilə hüquq nəzəriyyəsinin (dövlət və hüquq
nəzəriyyəsinin) bir-birindən fərqlənməsi ilə əlaqədar alman
hüquqşünas alimi Qustav Radbrux yazır ki, hüquq fəlsəfəsi hüquq
ideyasını, onun dəyərliliyini, mənəvi əsaslarını, hüquqda ifadə olunan
məqsədi öyrənir; «hüquq necə olmalıdır ?» sualına da, məhz hüquq
fəlsəfəsi tərəfindən cavab axtarılır. Hüquq nəzəriyyəsinin «tədqiqat
predmeti kimi isə pozitiv hüquq qaydası çıxış edir. Bu elm, düzgün
olan yox, qüvvədə olan hüquq barəsindədir. Yəni hüquq necədirsə,
onu o cür də öyrənir, hüquq necə olmalıdır məsələsi isə bu elmə aid
deyil».”'
Müasir tədqiqatçılardan olan Y.V.Tixonravov hüquq fəlsəfəsinin
predmetini belə açıqlayır; «Hüquq fəlsəfəsi hüququn mənası
haqqında, yəni insanın hansı universal səbəblərdən və hansı
universal məqsədlər naminə hüquq yaratdığını müəyyənləşdirən
təlimdir».2
Fransız hüquqşünası J.-L.Berjel isə hüqüq fəlsəfəsini «hüquq
metafizikası» adlandırır. O, yazır ki, hüquq fəlsəfəsi hüquq
metafizikası olmaqla «hüququ texniki aparatdan azad etməyə can
atır. Bu, ona görə edilir ki, həmin hesaba hüquq fəlsəfəsi hüququn
mahiyyətinə qədər gedib çıxsın və hüququn metayuri- dik
əhəmiyyətini, onun müdafiə etdiyi dəyərləri, həmçinin də insana və
dünyaya tam baxışda hüququn mənasını aşkarlaya bilsin».'^
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi isə hüquq fəlsəfəsindən fərqli
olaraq, analitik hüquqşünaslığa aid olan elm sahəsi kimi pozitiv
hüquqa əsaslanır, yəni bir növ hüquqi pozitivizm ruhundan çıxış edir.
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi üçün xarakterik olan həmin xüsusiyyətin
açıqlanmasına xüsusi önəm verən S.S.Alekseyev yazır ki, sahəvi
hüquq elmləri kimi, hüquq nəzəriyyəsinin də praktiki hüquqşünaslıqla
sıx əlaqəsi var. «Subyektiv hüquq və vəzifələr, hüquqi məsuliyyət,
normativ aktlar, hüquq texnikası,
' Радбрух Густав.
Философия права. М., 2004, 5. 127.
-
Тихонравов Ю.В.
Основы философии права. М., 1997, 5.46.
3
Бержелъ Ж.Л.
Обшая теория права. М., 2000, 5.19.
21
ilqar Məmmədov
hüququn təfsiri və digər ümumnəzəri problemlərlə bağlı onun
{yəni
hüquq nəzəriyyəsinin - İ.A.Məmmədov)
verdiyi biliklərin qanun
layihələrinin hazırlanması, hüququn tətbiqi və hüququn tədrisi
sahəsində hüquqi-praktiki əhəmiyyəti böyükdür».”'
Dövlət və hüquq politologiyanın, iqtisadiyyat elminin,
sosiologiyanın, həmçinin sosial psixologiyanın da tədqiqat obyektidir.
Təbiidir ki, dövlət və hüququn tədqiq edilməsi ilə əlaqədar dövlət və
hüquq nəzəriyyəsi ilə həmin elmlər arasında özünəməxsus əlaqələr
yaranır. Dövlət və hüquq nəzəriyyəsinin predmetinin açılışı zəruri
olaraq həmin ictimai elmlər sahəsinə müdaxilə tələb edir. Çünki
dövlət və hüquq hadisələrinin öyrənilməsi, tədqiq edilməsi üçün
onları şərtləndirən, həmin hadisələrə yaxından təsir göstərən ictimai,
siyasi və iqtisadi faktorlar da mütləq nəzərə alınmalıdır. V.M.Sırıxın
yazdığı kimi «normativist hüquq məktəbinin tarixi inandırıcı şəkildə
sübut edir ki, yalnız hüquq normalarına və qüvvədə olan
qanunvericiliyə əsaslanan təmiz hüquq nəzəriyyəsi hüququn
qanunauyğunluqlarını və ondakı dərin prosesləri dərk etmək üçün
yararsızdır».^
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi həm ictimai, həm də hüquqi elm
olduğundan tədqiqatçılar tərəfindən o, aşağıdakı kimi xarakterizə
edilir:
-
dövlət və hüquq nəzəriyyəsi ictimai elmdir. Bu elm ictimai
həyatın mühüm sahələri olan dövlət və hüquq hadisələrini, həmin
hadisələrdən irəli gələn münasibətləri öyrənir;
-
bilavasitə dövlət və hüququ (hər ikisini birlikdə) öyrənməyən,
lakin tədqiqat obyekti dövlət və hüquq hadisələri olan ictimai
elmlərdən fərqli olaraq, dövlət və hüquq nəzəriyyəsi hüquqi elmdir;
-
dövlət və hüquq nəzəriyyəsi bütün sahəvi hüquq elmləri üçün
ümumi olan problemləri öyrənən ümumnəzəri hüquq elmidir.
' Алексеев С.С.
Философия права. М., 1999, з.22.
2
Сырых В.М.
Теория государства и права. М., 2002, з.551
22
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
Dövlətin və hüququn öyrənilməsi prosesində ümumiləşdirici-
nəzəri elm kimi formalaşmış dövlət və hüquq nəzəriyyəsi hüquq
elmləri sistemində xüsusi yerə malikdir. O, fundamental hüquqi
biliklər sahəsini əhatə edir. Dövlət və hüquq nəzəriyyəsinin digər
hüquq elmlərinə münasibətdə fundamental elm olması onun
ümumnəzəri xarakteri və əhəmiyyəti ilə müəyyənləşir. Dövlət və
hüquq nəzəriyyəsinin ümumnəzəri əhəmiyyəti hüquq elmləri ilə
barabər, dövlət və hüququn bu və ya digər aspektini tədqiq edən,
öyrənən digər ictimai elmlərə münasibətdə də özünü göstərir. Belə ki,
göstərilən məsələləri öyrənərkən həmin ictimai elmlər dövlət və
hüquq nəzəriyyəsi tərərəfindən artıq əldə olunmuş nailiyyətlərə,
biliklərə, elmi mühakimələrə müraciət etməlidirlər.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, ingilis-sakson hüquq ailəsinə
daxil olan ölkələrdən fərqli olaraq, məcəlləşdirməyə xüsusi yer ayıran
və hüququnun mənbəyini əsasən normativ hüquqi aktlar təşkil edən
Roman-german hüquq ailəsinə daxil olan ölkələrdə dövlət və hüquq
hadisələrinin hüquq elminin öz çərçivəsində nəzəri yöndən tədqiq
edilməsinə, ontoloji və qnoseoloji problemlərinin mücərrədləşdirmə
səviyyəsində təhlil edilməsinə xüsusi diqqət verilmiş, dövlət və hüquq
nəzəriyyəsi hüquqi elm sahəsi kimi, məhz bu ölkələrdə inkişaf edərək
ümumiləşdirici-nəzəri sahəyə çevrilmişdir.
Hüquq elmləri ümumi bir obyekt vasitəsilə birləşən müxtəlif növ
biliklər sistemidir. Odur ki, hüquq elmləri sistemi daxilində özünə yer
alan ayrı-ayrı sahələr müəyyən qruplara ayrılır və onlar bir-birindən
profilinə görə fərqlənir. Ayrı-ayrı nəzəriyyəçilərin fikirlərini
ümumiləşdirərək həmin təsnifləşdirməni aşağıdakı kimi vermək olar:
1.
Sahəvi hüquq elmləri (konstitusiya hüququ, inzibati hüquq,
mülki hüquq, ekologiya hüququ, beynəlxalq hüquq və s. hüquq
elmləri). Hüququn ayrı-ayrı sahələri müvafiq qaydada bu qrupa aid
olan hüquq elmlərinin bilavasitə obyekti kimi çıxış edir. Bu, o
deməkdir ki, inzibati hüquq elmi inzibati hüququ, yəni inzibati hüquq
münasibətlərini, mülki hüquq elmi mülki hüquq mü
23
Dostları ilə paylaş: |