ilqar Məmmədov
dərin biliklər sistemi və yaxud müəyyən hadisənin və ya «gerçəkliyin
qanunauyğunluqları haqqında bütöv təsəvvür yaradan elmi bilik
forması
başa
düşülür».''
Nisbətən
dar
mənada
isə
«nəzəriyyə-müəyyən sahə üzrə yaradılan əsas biliklər, ideyalar və
anlayışlar sistemidir».2
«Nəzəriyyə» termini öz semantikasına görə rus dilində «teo-
riya», ingilis dilində isə «theory» terminlərinə uyğundur. Həmin
terminlərin kökü yunan dilinə gedib çıxır. Onların mənşəyində duran
yunan sözü tərcümədə «nəzərdən keçirmə», «tədqiq- etmə»
mənasını verir. Fəlsəfi və elmi ədəbiyyatda «nəzəriyyə» anlayışı
birmənalı şəkildə açıqlanmasa da, deyə bilərik ki, nəzəriyyə varlığın
qanunauyğunluqları və onun özündə təzahür etdirdiyi əlaqələr
sistemi haqqında bütöv təsəvvür yarada bilən elmi bilik və idrak
formasıdır.
Metodoloji ədəbiyyatda nəzəriyyənin aşağıdakı kimi izah
edilməsi xüsusilə geniş yayılmışdır: «Elmi biliyin keyfiyyətcə ä^us
forması olan nəzəriyyə dedikdə, bu və ya digər predmet
sahəsTnmjpühüm, başqa sözlə, qanunauyğun, ümumi və zəruri
daxili əlaqələrini əks etdirən, öz aralarında məntiqi surətdə
əlaqələnən fərziyyələrin müəyyən sistemi kimi mövcud olan həqiqi
bilik nəzərdə tutulur. (...) Nəzəriyyənin əsas məqsədi gerçəkliyi, öz
aralarında qarşılıqlı surətdə əlaqələnən qanunlar sistemini kəşf və
izah etməkdir. Bu mənada izahat nəzəriyyənin həqiqiliyinin sübuta
yetirilməsi ilə bağlı olan mühüm məsələ olsa da, hər halda onun
məqsədi deyildir, belə ki, nəzəriyyə ayrı-ayrı fakt və hadisələrə deyil,
bütövlükdə predmetin strukturuna, onun mahiyyətinə aid olur.
Nəzəriyyənin zəruri səciyyə daşıyan mo- mentləri isə problem, ideya,
prinsip, kateqoriya, universal qanunlar və nəzəriyyədən çıxarılan
nəticələrdir».-^
S.9.
‘Советский энциклопедический словар. M., 1980, s.1330.
-Лазарев В.В. Липенъ С.В. Теория государства и права. М.,2001,
^
Məmmədov Əziz, Zahidov Təvvəkkül.
Dialektik idrak və ekspe-
rimental metod. Bakı, 1992, s.161-162.
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
Müvafiq sahənin tədqiqatçıları hesab edirlər ki, nəzəriyyə bir sıra
tələblərə cavab verməlidir. Əvvəla, nəzəriyyə bilik sistemi olmaq
etibarilə müəyyən predmet sahəsinə malik olmalıdır. Bu, o deməkdir
ki, elmi nəzəriyyənin bütün anlayışları və müddəaları eyni predmet
sahəsinə aid olmalı, eyni bir tədqiqat obyektini əks etdirməlidir.
İkincisi, elmi nəzəriyyə gerçəkliyin müəyyən sahəsini adekvat və tam
təsvir etməli, başqa sözlə, bu sahənin tədqiqindən alınmış təcrübi
məlumatlar nəzəriyyənin əsas prinsipləri, anlayışları, abstraksiyaları,
ideallaşdırma və aksiomaları vasitəsilə təsvir olunmalıdır. Üçüncüsü,
nəzəriyyəyə daxil olan müxtəlif komponentlərin qarşılıqlı əlaqəsi izah
edilməli, bir mühakimədən digərinə keçməyə imkan verən müxtəlif
müddəaların əlaqəsi yaradılmalıdır.''
Gerçəkliyin elə ümumi, obyektiv qanunauyğunluqları var ki,
onları dərk etmədən həmin gerçəkliyi əks etdirən hadisələrin ayrı-ayrı
tərəflərini öyrənmək, onların barəsində ümumi, dərin biliklər, dolğun
təsəvvür əldə etmək mümkün deyil. Bu, hüquqa da aiddir. Belə ki,
dövlət və hüquq cəmiyyətin inkişafının ümumi qanunauyğunluğuna
tabedir. Bundan əlavə, həmin hadisələr ictimai həyatın nisbi müstəqil
həlqələri olduğundan onların öz qanunauyğunluqları var. Dövlət və
hüququn qanunauyğunluqları cəmiyyətin inkişafının ümumi
qanunauyğunluğuna münasibətdə spesifik xarakter daşıyır. Konkret
dövlət və hüquq hadisələrinə, dövlət və hüquq təcrübəsinin konkret
sahələrinə aid qanunauyğunluqlara münasibətdə isə ümumi olur.
Buna görə də, dövlət və hüquq nəzəriyyəsi həm dövlət və hüquq
hadisələrinin inkişafını müəyyənləşdirən, onlara təsir göstərən ictimai
həyatın qanunauyğunluqlarını, həm də dövlət və hüququn özünə aid
olan spesifik qanunauyğunluqları öyrənir. Dövlət və hüququn spesifik
qanunauyğunluqlarının öyrənilməsi nisbi müstəqil hadisələr olan
dövlət və hüquq barəsində ümumiləşdirici biliklərin yaradılmasına və
onları bütöv bir tam kimi öyrənməyə imkan
^Məmmədov Əziz, Zahidov Təvvəkkül.
Dialektik idrak və
eksperimental metod. S.163.
7
ilqar Məmmədov
verir. Beləliklə, sahəvi hüquq elmləri üçün ümumi nəzəri baza, dövlət
və hüquq barəsində isə bütöv bir təsəvvür yaranır. Dövlət və hüquq
gerçəkliyinin ayrı-ayrı tərəfləri tədqiq edilərkən nəzəriyyənin
formalaşdırdığı ümumi bilik və təsəvvürlər əsas götürülür və sahəvi
hüquq elmləri bir çox məsələlərdə onlara əsaslanır.
Burada
biz
qanunauyğunluq
deyərkən,
hadisələrin
mahiyyətindən irəli gələn real, dayanıqlı əlaqələri nəzərdə tuturuq.
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi çərçivəsində dövlət və hüquq
hadisələrinin əsas inkişaf meyllərinin, vahid dövlət-hüquq
gerçəkliyinin müxtəlif cəhətləri arasındakı əlaqələrin açıb
göstərilməsi ilə yanaşı dövlət, dövlət mexanizmi, dövlət orqanı,
hüquq, hüquq sistemi, normativ-hüquqi akt, hüquq pozuntusu və s.
hadisələr barədə ümumi anlayışların və təriflərin yaradılması sahəvi
hüquq elmləri tərəfindən ayrı-ayrı hüquq sahələri ilə bağlı
problemlərin öyrənilməsini çox asanlaşdırır. Sahəvi hüquq elmləri və
fənləri tərəfindən ayrı-ayrılıqda dövlət və hüquq haqqında ümumi
biliklərin yaradılmasına ehtiyac qalmır. A.F.Çerdantsevin yazdığı
kimi, dövlət və hüquq nəzəriyyəsi digər hüquq elmlərini həmin
problemlərin tədqiqi ilə məşğul olmaqdan azad edir. «Hüquq
norması, hüququn mənbələri, hüququn tətbiqi və təfsiri, hüququn
sistemi nəzəriyyələri və digər xüsusi nəzəriyyələr başqa hüquq
elmləri üçün nəzəri baza kimi çıxış edir. Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi
çərçivəsində əsas hüquqi kateqoriyalar (anlayışlar) da yaradılır və
onların özü də digər elmlər üçün baza rolunu oynayır».'' Odur ki,
sahəvi hüquq elmləri öz xüsusi problemlərini işləyib hazırlayarkən
dövlət və hüquq nəzəriyyəsinin ümumiləşdirici mülahizələrini və
müddəalarını rəhbər tutur. Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi həm də
sahəvi hüquq elmlərinin pred- metini təşkil edən xüsusi məsələlərin
tədqiq edilməsinin metodoloji əsasını müəyyənləşdirir.
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsini xarakterizə edən həmin mühüm
cəhətlər onun müstəqil elm sahəsinə çevrildiyi ilk dövrlərdən
nəzəriyyəçilərin diqqət mərkəzindədir. Hələ XX əsrin
'Чердапцев
А.Ф. Теория государства и права. М., 2002, s. 14.
8
Dostları ilə paylaş: |