məsi - peyklə yerüstü qəbuledici qurğu arasındakı
məsafədən,
peykin hündürlük bucağından və atmosferdəki şəraitdən asılıdır.
Siqnalın udulm ası, %
-lə
X id m ə t z o n a sı
- peykin siqnallarının
qəbul olunduğu
ərazidir. Peyk rabitəsinin xüsusiyyətlərindən biri - siqnalın ya
yıldığı yolda itkilərə məruz qalmasıdır. Siqnal gücünün zəiflə
Verici və qəbuledici qurğular arasındakı r -məsafəsindən asılı
olan
L
- itkilərini aşağıdakı düsturla hesablamaq olar:
burada: / - daşıyıcı tezlik, c - işıq sürətidir.
Bu ifadə göstərir ki, qəbul olunan siqnalın gücü - məsa fənin
kvadratına mütənasib olaraq azalır.
Bu hal verilənlərin
ötürülməsinin mümkün ola bilən maksimal sürətinə də birbaşa təsir
edir. Bir neçə 100 km- məsafədə yerləşən
peyklər istifadə edilən
halda, daşıyıcı tezlik 2 QHs və adi mobil telefonların
16
17
antenası istifadə edilərkən 10 kBit/san sürəti əldə etmək olur.
Bununla eyni
vaxtda qeyd edək ki, 36000 km məsafədə yer ləşən
geostasionar peyklər üçün ötürülmə sürəti 10-larla Bit/san-dən çox
olmur. Bəzi atmosfer şəraitlərin təsirindən siq nalın zəifləməsi daha
mürəkkəb şəkildə baş verir (şəkil 8.5).
Hündürlük bucağından asılı olaraq,
siqnal atmosferin az və
yaxud çox qalm təbəqəsindən keçməlidir. Adətən hündürlük bucağı
10°-dən
az olarsa, rabitə üçün yararsız sayılır. Yağışın
təsirindən
radiodalğalann udulması prosesi tropik zonalarda daha güclü olur.
Dostları ilə paylaş: 
