65
daşınır. Ölkənin keçmiş balıqçı məntəqələrində yeni limanlar
tikilmiş, köhnə limanlarda isə yenidənqurma işləri aparılmışdır.
Ölkənin ən iri portları Abu-Dabi,
Min ər-Rəşid və Cəbəl-
Əlidir. Bu portların inkişafına və təkmilləşdirilməsinə, yükləmə-
boşaltma avadanlıqlarının alınmasına 100 minlərlə vəsait sərf edilir.
Min ər-Rəşid və Cəbəl-Əli portlarının həm də tranzit əhəmiyyəti
vardır. Körpülərin sayına görə (102) hər ikisi dünyanın ən iri portları
sırasına daxildir. Bu portlar dünyanın 120-dən artıq ölkəsi ilə
müntəzəm gəmi yolu xəttinə malikdir. 2005-ci ildə Min ər-Rəşid və
Cəbəl-Əli portları birlikdə təqribən 5,5 min gəmi qəbul etmişdi.
Ölkədə birinci yer tutan Min ər-Rəşid portunun yük dövriyyəsi ildə
15 mln. tonu ötüb keçmişdir. Dubayda iri tankerlərin təmiri
müəssisəsi fəaliyyət göstərir.
Ölkədə neft və qaz yataqlarını portlarla, neftemalı və
mayeləşdirilmiş təbii qaz istehsal edən
müəssisələrlə və həmin
müəssisələri şəhərlərlə birləşdirən ümumi uzunluğu 2000 km-dən
artıq olan onlarca boru kəmərləri çəkilmişdir.
Daxili yük daşınmasında avtomabil nəqliyyatının rolu getdikcə
artır. Federasiyanın tərkibinə daxil olan əmirliklərin paytaxt şəhərləri
bir-birilə yüksək keyfiyyətli avtomobil magistralları ilə
birləşdirilmişdir. Avtomobil yollarını ümumi uzunluğu 500 min km-
dən artıqdır. Ölkədə dəmir yolu yoxdur.
BƏƏ-də beynəlxalq əhəmiyyətli bir neçə hava limanı vardır.
Abu-Dabi, Dubay və Şərcanın hava limanları ildə təxminən bir neçə
mln. sərnişinə xidmət edir. Yerli əhəmiyyətli təyyarə meydanları
əsasən İngiltərəyə məxsus olan keçmiş hərbi hava bazalarında
yaradılmışdır. Əmirliklər hava nəqliyyatı vasitəsilə qonşu Ərəb
ölkələri, həmçinin London, Beyrut, Tehran, Bakı, Moskva, Qahirə və
digər şəhərlərlə müntəzəm əlaqə saxlayırlar.
Xarici ticarət. BƏƏ-nin başlıca ixracat məhsulları neft və ya
mayeləşdirilmiş qaz,
alüminium, sement, gübrə, xurma, mirvari və
tütündür. İdxalatının əksər hissəsini maşın və avadanlıq, nəqliyyat
vasitələri, yarımfabrikatlar, tikinti materialları, həm də əhali arasında
geniş istehlak xarakteri daşıyan sənaye və ərzaq məhsulları təşkil
edir. Ölkənin ticarətində, xüsusilə geri ixracın əhəmiyyəti böyükdür.
Geri ixracın 75 faizi Səudiyyə Ərəbistanı, Qətər, Ürdün və Bəhreynə
istiqamətləndirilir. Bu ölkələrə başlıca olaraq minik və yük
avtomobilləri, tütün məmulatları, qaz turbinləri, qaldırıcı və yükləmə-
66
boşaltma mexanizmləri daşınır.
Əmirliklərin xarici ticarətinin 45 faizi neft və neft
məhsullarının payına düşür. Ölkənin ixrac etdiyi məmulatların dəyəri
1993-cü ildəki, 23,6 mlrd. ABŞ dollarından 2005-ci ildə təqribən 60,0
mlrd. dollara qədər artmışdır. İxracatda Yaponiya (29.1 faiz), Koreya
Respublikası (14,2 faiz), Hindistan (5,4 faiz), Oman (3,7 faiz), İran
(2,2 faiz) kimi ölkələr üstünlük təşkil edir.
İxrac olunan məmulatların dəyəri artdığı kimi idxal
olunan
məmulatların da dəyəri artır. Məsələn, 1999-cu ildə idxalatın dəyəri
27,5 mlrd. olduğu halda, 2004-cü ildə bu rəqəm 33,1 mlrd. dollara
çatmışdır.
Ölkənin idxal-ixrac əməliyyatlarında ABŞ (6,9 faiz), Almaniya
(6,7 faiz), Yaponiya (6,5 faiz), Fransa (6,3 faiz), Çin (6,1 faiz), Böyük
Britaniya (5,9 faiz), Koreya Respublikası (5,5 faiz) ilə əməkdaşlıq
daha sıxdır.
BƏƏ-nin dünya ölkələri ilə iqtisadi əlaqələrinin mühüm
forması xarici ölkələrə böyük miqdarda kapital qoyuluşudur. Bütün
bunlar da ölkəyə gəlir gətirir. Bununla yanaşı 1971-ci ildə Abu-
Dabidə yaradılmış Ərəb İqtisadi İnkişaf fondu adlanan təşkilatda
BƏƏ fəal iştirak edir. Bu fonddan Asiya və Afrikanın müxtəlif
ölkələrinə göstərilən köməkliklər bir neçə mlrd. dolları ötüb
keçmişdir. Ölkənin pul vahidi federal dirhəmdir.
Maliyyə sistemi. Federasiyanın yaranmasına
qədər onun
tərkibinə daxil olan Əmirliklərin maliyyə sistemi
müəyyənləşdirilməmişdi. Əmirliklərin xəzinəsinin o vaxtkı
mədaxilini əhalidən yığılan vergi, töycü, gömrük haqqı, nadir
hallarda isə Böyük Britaniya hökuməti tərəfindən verilən vəsait təşkil
edirdi. Bu vəsaiti isə əmirliklərin hakimləri istədikləri kimi
xərcləyirdilər.
Keçmiş Müqaviləli Oman şeyxlərinin milli valyutaları yox idi.
Burada pul vahidi kimi hind rupisindən istfadə olunurdu. Kağız pul-
lar da Böyük Britaniyanın Şərqi Ərəbistan protektoratları üçün xüsusi
buraxılışını sübut edən nişanə qoyulurdu. Pul dövriyyəsində
Səudiyyə rialı, İraq rialı, ingilis funt sterlinqi, ABŞ dolları və s.-dən
istifadə edirdilər. 1959-cu ildə Hindistanın milli Bankında Böyük
Britaniyanın Şərqi Ərəbistan protektoratları üçün «Qalf rupi» xüsusi
pul vahidi buraxılmışdır.
1969-cu ildə hind rupisinin və onun ardınca «Qalf rupinin» de-
67
valvasiyası ilə əlaqədar Müqaviləli Omanın şeyxləri bu valyutadan
imtina etmişdi və «Qalf rupi» Səudiyyə Ərəbistanı rialı ilə əvəz ol-
undu. Təqribən 2 ildən sonra aydın oldu ki, bu valyutadan istifadə
edilməsi Əmirliklərdə Səudiyyə Ərəbistanının mövqeyini gücləndirir.
Elə buna görə də ingilis müdiriyyətinin təkidi ilə Səudiyyə rialı
dövriyyədən yığıldı və yeni pul vahidinə keçildi.
Yeni pul vahidi
Qətər və Dubay rialı adlanırdı. Adından göründüyü kimi bu pul, həm
Qətər rialından fərqlənirdi, həm də o vaxtlar Müqaviləli Oman
şeyxləri arasında Dubayın ticarət – maliyyə mərkəzi kimi rolunun
yüksək olduğunu göstərirdi. Müqaviləli Omanın tərkibinə daxil olan
əmirliklərin bütün maliyyə sisteminə əvvəllər olduğu kimi «Britiş of
Midl İst» şirkəti rəhbərlik edirdi.
1971-ci ildə federasiyanın yaradılmasından sonra əmirliklər
ümumi pul vahidinin qəbul edilməsi barədə razılığa gəlmişlər.
Dirhəm federasiyanın yeni pul vahididir. O, 1973-cü ilin 18 mayında
dövriyyəyə buraxılmışdır.
Neftdən əldə edilən gəlirlərin getdikcə artması, milli iqtisadiy-
yatın inkişafı,
yerli əhalinin gəlirinin, həm də daxili yük
dövriyyəsinin və xidmət sahələrinin genişlənməsi ilə əlaqədar ölkədə
pul kütləsi getdikcə çoxalır. Ölkə daxilində kağız pul kütləsi nə qədər
çoxalsa da, eyni zamanda BƏƏ-nin milli bankının hesabında olan
xarici valyuta və qızılın artması dirhəmin alıcılıq qabiliyyətinin sabit
saxlanılmasına imkan verir.
Federasiyada ən iri banklar Dubay əmirliyindədir. Onun fed-
erasiyada iri maliyyə mərkəzinə çevrilməsi heç də təsadüfi deyildir.
Bu əmirlik 10 illərlə keçmiş Müqaviləli Omanda ticarət, ticarət-
nəqliyyat və maliyyə mərkəzi olmuşdur. Əmirliyin maliyyə fəaliyyəti
«neft çiçəklənməsi» dövründə daha da güclənmişdir.
Abu-Dabinin
digər əmirliklərə nisbətən «neft dollarlarına» daha tez nail olmasına
baxmayaraq, burada maliyyə fəaliyyəti ləng getmişdir.
1980-ci ildə Abu-Dabi və Dubay əmirləri neftdən əldə
etdikləri gəlirin 50 faizini federal büdcəyə keçirəcəkləri barədə öz
aralarında müqavilə imzalamışlar. Bu addım, federasiya iqtisadi
inteqrasiyanın güclənməsi üçün Dubayın siyasətində əsaslı dəyişiklik
idi. Bununla da federasiyanın 2 ən iri əmirliyi arasında uzun müddət
davam edən başlıca ziddiyyət aradan qaldırılmış oldu. Hazırda
ölkənin ümumi xərclərinin 1/4 federal büdcədən keçir. Federal büdcə
gəlirinin 85 faizini ölkədə başlıca mövqe tutan və federasiya
68
əhalisinin yarıdan çoxu cəmləşən Abu-Dabi və Dubay əmirliklərinin
payına düşür.
Federal büdcənin yarıya qədəri cari xərclərə və sosial-iqtisadi
inkişafa sərf edilir. Büdcənin hər il 20 faizə qədəri
ölkənin müdafiə
əhəmiyyəti daşıyan silahlı və hərbi polis qüvvəllərinin ehtiyacları
üçün xərclənir. Müstəqillik əldə etdikdən sonra nisbətən iri
əmirliklərin bir neçə il federal ordu ilə yanaşı xüsusi orduları mövcud
olmuşdur. Həmin ordularda xidmət edən hərbi qulluqçuların geyim
formaları da müxtəlif idi. Federasiyanın bütün sahələrdə, o cümlədən
hərbi sahədə də inteqrasiyanın güclənməsi ilə əlaqədar 1976-cı ildə
əmirliklərin silahlı qüvvəlləri (quru, hərbi hava və hərbi dəniz) vahid
orduda birləşmişdir.
Hərbi xərclərin böyük bir hissəsi silah, hərbi texnika alın-
masına, müdafiə və təhlükəsizlik qüvvəllərinin təşkilinə sərf edilir.
Qərb ölkələrindən alınan silahlar hesabına, ölkə özünün müasir hərbi
texnika ilə təchiz olunmuş silahlı qüvvəllərini yarada bilmişdir.
FƏLƏSTİN MUXTARİYYƏTİ
Coğrafi mövqe. Fələstin Aralıq dənizi hövzəsinin şərqində
yerləşir. Sahəsi iki ayrıca hissədən ibarətdir: Urdun çayının Qərb sa-
hili (ərazisi 5,9 min kv.km). Qəzza sektoru [sahəsi 0,4 min kv.km] və
Şərqi Qüds. Qərb
sahili adlanan ərazidə Yerixon, Nablus, Ramallah
və Xevron şəhərləri yerləşir. Bu hissə üç tərəfdən: şimalda, qərbdə və
cənubda İsraillə həmsərhəddir (sərhədin uzunluğu - 307 km), şərqdə
isə Urdun ilə qonşuluqdadır. (sərhədin uzunluğu 97 km).
Qəzza sektoru qərb tərəfdən Aralıq dənizi sularına qovuşur.
(sahil zolağının uzunluğu – 40 km), cənubdan Misirlə həmsərhəddir.
(sərhədin uzunluğu – 11 km), şərqdə isə İsraillə qonşuluqdadır.
(sərhədin uzunluğu 51 km).
Əhali. 2005-ci ilin ortalarına olan məlumatlara görə Qərb sa-
hili ərazisində 2,5 mln nəfər yerli əhali yaşayırdı. Bundan əlavə Qərb
sahildə təqribən 200 min, Şərqi Qütsdə isə 190 minə yaxın israilli
məskunlaşmışdır. Qəzza sektorunda 2005-ci ildə 1,4 mln. nəfər yerli
sakin və 5 mindən çox İsrail vətəndaşları məskunlaşmışdır. 2005-ci
ilin avqust ayından İsrail hökuməti Qəzza zolağına köçürülənləri