Ìÿàä - þëöìäÿí ñîíðàêû ùÿéàò
43
İnsan öz varlığına bir dəlil tapa bilmirsə, bu dünyada
biganəlik duyur, özünü başqa fərd və əşyalardan ayri hiss
edir və tənha qalaraq özünə həyatda münasib yer tapa
bilmir.”
1
Əgər uşaq ana bətnində ağıl və elmə malik olduğu
fərzilə ana bətnindən kənardan heç bir xəbəri olmasa və o
mühitdə yaşamaq barədə düşünsə, Sarter məktəbinin
ardıcılı olmaqda heç bir tərəddüd etməyəcək. O duşaq da
kənar idarəçiliyə tabe olan narahat və məhdud həyatı (ana
bətnini) puç, hədəfsiz və məqsədsiz biləcək. Lakin olduğu
həyatın başqa böyük bir həyat üçün hazırlıq mərhələsi
olduğunu və bu dövrün xüsusi tərbiyə almaq dövrü
olduğunu, o dövr olmayınca böyük həyatda yaşamaq
imkanının olmadığını bilsə, o zaman ana bətnindəki həyat
onun üçün məna kəsb edəcək.
Bizim də gələcək həyatın yoxluq aləmi olmamasına,
olduğumuzdan daha yuxarı səthdə bir varlıq aləmi
olduğuna, bir üfüq üstün tərzdə bu həyatın davamına,
bütün səylərin sonunda onunla nəticələnəcəyinə
yəqinimiz və əminliyimiz olsa, bu halda həyatımız puçluq
və bihudəlikdən xaric olub məna qazanacaq. Buna əsasən
deməliyik ki, ölümdən sonrakı həyata və məada
inanmağın ilk təsiri həyata məna və hədəf verməsi, insanı
bihudəllikdən çıxarmasıdır.
1
Fəlsəfə kitabı (fəlsəfi məsələlər, fəlsəfi məktəblər, elmin əsasları), səhifə 363,
Dr. Şəriətmədari
Àéÿòóëëàù Ìÿêàðèì Øèðàçè
44
Tərbiyəyə təsir edən bir amil
Cazibə və dafiə təsirinə malik bir amil
Təhsil almış bir cavan deyirdi: “Mən özümün əsaslı bir
vicdana sahib olduğumu düşünürəm. Buna görə də haqq-
ədalət əsaslarına bağlıyam və məzhəbə, məzhəbi təlimlərə
özümdə ehtiyac duymuram. Çünki məzhəbin insana bəxş
etmək istədiyi Allaha inam, o biri cahanın cəza qorxusu və
mükafatlarından yaranacaq duyğulara mən vicdanımın
vasitəsilə malikəm. Bu surətdə düşünmürsünüz ki,
məzhəbi təlimlər məndən aşağı səthdə olanlara, məzhəbi
iman olmadan islah olunmayanlara, bir-birinin ətini
yeyənlərə aiddir? Hətta bəzən məzhəbi iman tam gücü ilə
təsir etmək istəsə də onları islah edə bilmir, əksinə onlar
həmin qanunlardan sui istifadə etməklə, şəri hiylələrə əl
atmaqla səhv yolda öz işlərindən bəhrələnirlər.”
Bilirik, bu təfəkkür tərzi təkcə bu cavana aid deyil,
filosof və alimlərin də arasında bəziləri özlərini
məzhəbdən daha yüksək bilir və iddia edirlər ki, məzhəb
yalnız aşağı səthdə olan insanları tərbiyə etməkdə təsir
qoya bilər, özləri isə ümumiyyətlə bu təlimlərə möhtac
deyillər.
Belə düşünənlər həmişə böyük cinayətlərin elə
böyüklər tərəfindən, yəni “yuxarı” səthə məxsus olanların
əliylə işləndiyini sanki bilmirlər. Atom bombalarını onlar
düzəldir, müharibələri onlar təşkil edir, ölkələrin siyasi və
iqtisadi istismarının planlarını onlar çəkirlər. Elə həmin
mütəfəkkir və alimlərdir ki, dünyanın cəhənnəm
Ìÿàä - þëöìäÿí ñîíðàêû ùÿéàò
45
qüdrətlərinin ixtiyarında olmaqla öz dolğun məlumat,
ixtira və istedadlarını satmaqla dünya “ağa”larının özünə
inamlarını möhkəmlədirlər. Bu mövzu bu günkü dünyaya
məxsus deyil, keçmişdə də fironların yanında dərrakəli
hamanlardan, alim və sərvətli qarunlardan ibarət alimlər
cərgəsi dururdu. Qarun həm Musanın (ə) əmisi oğlu, həm
fironun Bəni-İsrail üzrə nümayəndəsi idi. Çoxlu sərvəti
var idi və bu sərvəti elminin gücü ilə qazandığını
düşünürdü. Müaviyələrin də yanında əmr-aslar və əbu-
hüreyrələr əyləşmişdi.
Buna əsasən alimlərin, dərrakəlilərin, istedadlıların,
yuxarı səthə aid olunanların məzhəbi təlimlərə və
nəzarətə daha çox ehtiyacları var. Çünki onlar dünyanı
cəhənnəmə də çevirə bilər, sülh və əmin-amanlıqla
rəhbərlik də edə bilərlər. Aşağı səthdə olanlar isə onsuz da
əksər hallarda onların əmrlərinə tabedirlər. Bu səthin verə
biləcəyi zərər də daha az və zəifdir.
Yuxarıda dediyimiz məzhəbi təlimlərə möhtac
olmadıqlarını hesab edənlər, ümumiyyətlə bütün dünya
əhli ölümün həyat dəftərinin sonu olmadığına, əksinə
başlanğıc olduğuna, bu dünyanın sadəcə müqəddimə
olduğuna, hər şeyin əbədiyyət rəngi aldığına, əməl və
rəftarların, yaxşılıq və pisliklərin heç birinin fani
olmadığına inansalar, həmin pis və yaxşı əməllərin bizim
gələcək uzun həyatımızda bizə narahatçılıq, ya aramlıq
bəxş edəcəyini bilərlər. Ana bətnindəki uşaq da əgər
oradakı qısa, lakin təkamül yönlü həyatında inkişafı üçün
etinasızlıq göstərsə, ya ifrat həddini aşmaqla özündə
çatışmamazlıqlar icad etsə, bu dünyada uzun bir
Àéÿòóëëàù Ìÿêàðèì Øèðàçè
46
müddətdə (məsələn 100 illik ömrü boyu) həmin ifrat və
etinasızlıqların ağrısını çəkəcək. Bu dünya həyatında da
özünü düzəltməkdə etinasızlıq edənlər, o cahana nöqsan,
eyib, müxtəlif ruhi və əxlaqi xəstəliklərlə addım atanlar
həmişəlik işgəncə və əazb görməlidirlər.
Bu əqidə insanın bütün həyatını dəyişdirə və ali
tərbiyəvi dərs olaraq insanın ruh və canını düzəldə bilər,
eyni zamanda da maddi bir insandan, özünün fəna olmağı
ilə əməllərinin də aradan gedəcəyinə inanan bir kəsdən
baş verə biləcək cinayətləri yerinə yetirməkdən də
qorunar.
Ölümdən sonrakı həyata və əməllərin o cahanda təsir
edəcəyinə inanmaq da insanın günah və səhvlər
müqabilində dözümlülük qüvvəsinin yaranmasına bir
amil, məxluqlara xidmək etmək amalıyla maddi və
mənəvi cəhətdən səy etməyə təşviq olmaq üçün təhrik
edici qüvvənin yaranmasına isə başqa bir amildir.
Ölümdən sonrakı aləmə inamın fasid və azğın fərdlərin
islahında, eləcə də fədakar və mücahid fərdlərin
təşviqində qoyduğu təsirlər adi məhkəmələrin cəza
tətbiqindən, mükafat və təşviqatların təsirindən qat-qat
daha çox nüfuzedicidir. Çünki hesab gününün
xüsusiyyətlərindən biri budur ki, orada nə yeni nəzər və
rəy mümkündür, nə də tövsiyə. Nə qazilərin fikrini
buraxıb yalançı rəylərlə dəyişmək olar, nə də uzun-uzadı
təşrifatlara ehtiyac var.
Gələn bəhslərdə də deyiləcək ki, o aləmin cəza və
mükafatları bir çox cəhətdən təbii təsir və xüsusiyyətlərə
malikdir. Məsələn, şəfa verən, ya öldürücü olan bir
Dostları ilə paylaş: |