_____________ Milli Kitabxana_____________
214
adlandırılır və dərvişlərin səma məclislərində
dünyanın bütün əksliklərinin, dörd yönünün eşqlə
coşan ruhun ekstatik atmosferində birləşib vəhdətə
gəlməsinə işarə edir. Mövlananın “biz birləşdirmək
üçün gəldik, ayırmaq üçün yox” deyimi də bu fikri
təsdiqləyir. Sufisayağı zikr şəriətə əsaslanan
improvizədir. Elə improvizədir ki, sonradan kanonik
formaya çevrilib dərvişlərin səma məclislərinin kom-
pozisiyasının başlıca konstruktiv elementi kimi özünü
büruzə verir. Təsadüfi deyildir ki, ingilis tədqiqatçısı
İra Fredlənder dərvişlərin dairə boyu zikrini “canlı
mandala” (buddizmə bağlı miflərdə dünya modeli)
adlandırır.
Səma məclislərinin bu hissəsinə Mukabele,
dərvişlərin dairə perimetrilə gəzişinə isə “halqa”
deyilir. Bu gəzişmə üç dəfə təkrar olunur və Ruminin
böyük oğlunun şərəfinə “Dövr-i Sultan Vələd” və ya
“Dövr-i Kəbir” adlanır. Burada halqa planetlərin
sonsuz kəhkəşanda cızdığı əbədi hərəkət yolunun,
əbədi dönüşünün simvoludur, dünyada mövcud olan
şəkil və surətlərin bir-birinə salamıdır.
Halqa üç dəfə təkrarlandıqdan sonra şeyx öz
yerinə keçir. Buradan səmazənlər və musiqiçilər aydın
görünür. Dərvişlər çevikcəsinə xirqələri əyinlərindən
çıxarıb öpür və yerə atırlar. Axçi Dədə və
səmazənbaşı bu xilqələri yığıb bir kənara qoyurlar.
Tək bir tənnurədə qalmış dərvişlər əllərini
çarpazlaşdırıb çiyinlərindən tuturlar və Şeyxin
_____________ Milli Kitabxana_____________
215
hüzuruna addımlayırlar. Sinədə çarpazlanmış qollar
“əlif-lam”dır,
“lə
ilahə illəllah”ın kalliqrafik işarəsidir.
Bu zaman səmazənbaşı Şeyxin əlindən öpüb onun beş
addımlığında dayanır və buradan rəqsə rəhbərlik edir.
Digər dərvişlər də onun kimi davranıb öz yerlərinə
keçirlər.
Beləliklə, üçüncü bölüm (və ya birinci hissə)
qurtarır, xanəgahın sükutu səmavi sədalar otağında bir
anlığa bərqərar olur. Rəqs ustasının və ya Şeyxin ağ
başmağının xirqənin altından görünməsi “dörd
salam”dan ibarət ikinci hissənin, yaxud dördüncü
bölümün, yəni səmazənlərin rəqsə başlaması üçün
şərti siqnaldır. Dördüncü bölüm dörd salamdan
ibarətdir.
Birinci salamın mənası: insan bilgisiylə həqiqətin
aydınlığına çatır, Allahı və özünün ona bir qul
olduğunu dərk edir. Bu vaxt “dü-yek” ritmində
“Dövri Rəvan” adı verilmiş melodik musiqi çalınır.
Dərvişlər aramla dönüb fırlanmağa başlayırlar.
Fırlanma məqamında sinə, ürək nahiyyəsi göylərə pa-
ralel olmalıdır. Ona görə də qollar yana açılır, baş isə
çiynə doğru əyilir. Səmazənin azacıq yuxarı tuşlanmış
açıq sağ əli Allahın, göylərin mərhəmətini, xeyr-
duasını sanki ovuc içinə toplayır. Sol əlin döşəməyə
perpendikulyar olan barmaqları isə bu xeyir-duanı
aşağı dünyaya ötürür. Belə pozada dərvişlərin bədəni
sakral və urvatsız dünyalar arasında mediator rolunu
ifa edir. Fırfıra dərvişlərin səma zamanı hərəkətlərinin
_____________ Milli Kitabxana_____________
216
quruluşu sufilikdə ayaq zikrinə uyardır. Ayaq zikri
mövləvilərdə batində xatırlanan “İsmi Cəlal”ın
(tanrının adı) zahirdə, məkanda yaradılan konfiqu-
rasiyasıdır. Bu zikr sağdan sola doğru yerinə yetirilir.
Səmazən sol ayağını geri çəkib təzədən sola dönür
və beləliklə, səmaxana boyu fırlana-fırlana gəzişir.
Zikr vəcdin astanasıdır, vəcdə çatmağın yoludur,
sufilikdə “hal” məqamına yetişmək üçün vasitədir.
Səma isə vəcdin zirvəsidir, vəcdə gəlib bayılmaq,
özünü unudub İstəkliyə qovuşmaqdır.
İkinci salamın mənası: bu salam zamanı insan
Allahın yaratdıqlarında təzahür edən ilahi əzəmətinin
müşahidəsinə qapılır, Allahın böyüklüyünə və
qüdrətinə heyran olub heyranlıqla dönməyə davam
edir. Zikr gücləndikcə dərvişlərin fırlanma sürəti də
artır. Melodiyaların ritmik strukturu ardıcıl olaraq
dəyişir, “dü-yek” 9/8 ölçüsündə ifa olunan “Evfer”lə
əvəzlənir.
Salamdan salama keçid küdüm (türk zərb aləti)
səsiylə müşayət edilir və bu səs dərvişin ruh
“nərdivan”ında mərtəbədən mərtəbəyə yüksəlişini və
Allahın “KUN” (OL) əmrini simvollaşdırır.
Üçüncü salamın mənası: bu salam bildirir ki,
artıq heyranlıq duyğusu eşqə çevrilmişdir; yəni bu
məqam vüsal məqamıdır, sevgidə yox olmaq,
heçləşmək məqamıdır. Üçüncü salamda yaşanan ha-
lətə sufilikdə “fənafillah”, buddizmdə isə “nirvana”
deyirlər. Burada dərvişlərin fırlanma tempi özünün ən
_____________ Milli Kitabxana_____________
217
yüksək nöqtəsinə çatır. Odur ki, musiqi kompozisiyası
iki hissəyə ayrılır: öncə sazəndələr 24/8 ritmik
qəlibinin ölçülərini gözləyirlər. Dərvişlər ara
vermədən dönürlər. 6/8 ritmik qəlibində ifa edilən
becid “Yürük səmai” eşidiləndə üçüncü salamın ikinci
hissəsi başlayır. Dönmələr sürətlənir və tezləşir. Sə-
mazənlər indi dairə boyunca düzülüb aramsız şəkildə
hərlənən iri, ağ fırfıraları xatırladırlar. Dərvişlərin
tənnurələri bu zaman hava ilə dolub şişir və ağ
yelkənlərə bənzəyir. Elə yelkənlərə bənzəyir ki, sanki
bu dəqiqə hərlənib-hərlənib səmaya qalxacaqdır.
Səmaxanada bir-birilə kəsişən kiçik və böyük dairələr
əmələ gəlir. Kənardan baxdıqda sanki maddi əsası
olmayan, səmavi təsvirə malik tablo alınır. Dərvişlər
dayanmadan fırlanırlar, Y.E.Bertelsin bənzətməsinə
görə, saatın kiçik əqrəbi kimi fırlanırlar; fırlanırlar ki,
mənzil başına tez çatsınlar: həmin mənzilə ki, orada
zaman və məkan duyğusu itir, gerçəklik və təxəyyül,
yuxu və həyat arasındakı sərhəd aradan götürülür,
əbədiyyətlə an bir-birinə bərabər tutulur, insan tanrı
kimilaməkan olur. Getdikcə dərvişlərin fırlanma sürəti
o qədər artır ki, hərəkətlə statika arasındakı zahiri fərq
sanki yoxa çıxır. Elə bil ki, hərlənən dərvişin pozası
əbədiyyətin yeganə və təkrarolunmaz fotoşəklidir. Bu
fotoşəkil sanki qalaktikanın spiralvari formasının və
dünya burulğanının inikasıdır. Üçüncü salamın so-
nuna yaxın10/8 ritmik qəlibində səslənən “Axsaq
səmai” çalınır və dönmələr getdikcə yavaşıyır.
Dostları ilə paylaş: |