8
na Qazax rayonunun Babadərviş adlı qədim yaşayış məskənində ta-
pılmış qabların naxışları misal ola bilər.
Mütəxəssislərin fikrincə, Babadərviş piktoqramlarının birində
quş və keçi timsalında göy və yer qarşılaşdırılmışdır. Burada torpa-
ğın göyə qarşı sitayişi və yağışa olan təmənnası ifadə olunmuşdur.
Hətta, xeyir və şər qüvvələr arasında gedən mübarizənin şəkli yazı-
lar vasitəsi ilə nəql edilməsinə da təsadüf edilir. Məsələn, Gədəbəydə
tapılmış tunc kəmərin piktoqramında işıqla qaranlığın, həyatla ölümün
mübarizəsi günəşi təmsil edən şirin və qaranlıq dünyanın rəmzi olan
təkbuynuzlu əfsanəvi heyvanın simvolik şəkillərlə ifadə olunmuşdur.
Şəkli yazılarda ictimai hadisələr, ayin mərasimləri, təbiət və
kainata aid animistik və kosmoqonik təsəvvürlər simvolik işarələrlə
göstərilirdi.
Qədim Azərbaycanda yazının ilk növü kimi şəkli yazılara Qo-
bustandan başqa, Şüvəlan qəsəbəsində, Ordubad yaylaqlarında, Kəl-
bəcər dağlarında və Cənubi Azərbaycanın Qaradağ bölgəsində rast
gəlmək mümkündür.
İctimai həyat və ideologiyanın müxtəlif sahələrinə aid təsvirli
yazıların geniş yayılması vaxtı ilə Azərbaycanın qədim sakinləri
arasında piktroqrafiya mədəniyyətinə dair təlim işinin varlığı və ya-
yılması müddəasını irəli sürməyə haqq qazandırır.
Qobustanın bir sıra təsvirli yazıları nümunəsində naşı əllərlə
cızılmış natamam təsvirli yazılar müşahidə olunur. Bu onu göstərir
ki, Qobustanın bir sıra piktoqramları buranın qədim sakinləri tərə-
findən təsvirli yazı bacarığı əldə etmək üçün nümunə və əyani vasi-
tə kimi istifadə edilmişdir.
Yuxarıda deyilənlərdən belə nəticəyə gəlmək olar:
Qədim Azərbaycanda «savadlılar» şəkli yazıları rəsm et-
mək və başa düşmək bacarığına yiyələnənlərdən ibarət olmuşlar. Bu
ilk savad növünü şərti mənada «icma savadı» adlandırmaq olar.
Təsvirli yazılardan baş çıxarmaq, yaxud hadisələri təsvirli
yazı vasitəsi ilə təcəssüm etdirməyi bacarmaq qədim Azərbaycanda
icma savadının məzmununu təşkil etmişdi. İcma savadına yiyələn-
miş dədə-babaların bilik və təcrübələri bu və ya digər formada gənc
9
nəslə aşılanırdı. Məişət mədəniyyəti şəkli yazılar, mərasim rəqsləri
və təqlid üsulu ilə gənc nəslə öyrədilirdi. Həmin şəkli yazılar qədim
Qobustan sakinlərinin təfəkkür tərzini və bu dövrlərə məxsus olan
öyrətmə və öyrənmənin, başqa sözlə, təlim işi mədəniyyəti ünsürləri-
nin ilkin və ibtidai şəkildə varlığını bildirir. İbtidai icma quruluşunda
əqli tərbiyə və əmək tərbiyəsi işi rüşeymləri bu cür formalaşırdı.
Sual:
Qədim Azərbaycanda yaşayan ibtidai insanların bədii təfəkkü-
rü və rəsm mədəniyyəti haqqında nə demək olar?
Cavab:
Qobustanın rəsmləri sırasında Mezolit dövrünə (miladdan əv-
vəl X – XII əsrlərə) aid çoxfiqurlu rəqs kompozisiyaları diqqəti cəlb
edir. Rəsmlərdə rəqs edən insan fiqurlarının ritmik ardıcıllıqla tək-
rarı icma həyatında bədii təfəkkürün inkişafını əks etdirir.
Məsələn, Eneolit dövrünün (IV minillik) ilk əsrlərində Qobus-
tan qayaları üzərində iri ölçüdə maralların bədən quruluşu verilmiş-
dir. Diqqətlə baxanda görünür ki, heyvanların boyunları və başları
çox zərifdir. Lakin maralların duruşunda qüvvət və əzəmət hiss olu-
nur. Bu rəsmlər naturadan çəkilmiş sənət əsərləridir (İ.M.Cəfərzadə).
Qədim Azərbaycanda maarif və təhsil
Azərbaycanda məktəb təhsili tarixinin başlanması, adətən,
VIII – IX əsrlərə aid edilir. Buna görə də ən qədim dövrlərdən baş-
lamış ərəb istilasına qədər təlim, tərbiyə və məktəb təhsilinin tarixi
kölgədə qalmışdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, Azərbaycanda miladdan əvvəl zoro-
astrizmin meydana gəlməsi ilə tədricən Zərdüşt məktəb sistemi for-
malaşıb inkişaf etmişdir. Hələ Zərdüşt məktəb təhsil sistemindən
əvvəl mütəşəkkil təlim və tərbiyə sistemi olmasa da, kortəbii təlim
və tərbiyə formalarının ibtidai dövrü olmuşdur.
Azərbaycan qədim mədəniyyət tarixinə malikdir. Qobustanın
qayaüstü rəsmlərində mədəniyyət, təlim və tərbiyənin ən qədim tari-
10
xi köklərini görmək olar. Bu rəsmlərin sırasında kişi dəstəsinin ifa-
dəsində yallıya oxşar bir mərasim rəqsi təcəssüm etdirilmişdir. Qə-
dim Azərbaycanda bu kimi mərasim rəqsləri vasitəsilə gənc nəslə
birgə əmək həvəsi, cəsarət, qoçaqlıq, cəldlik keyfiyyətləri tərbiyə
edilirdi. Uşaqlar xüsusi rəqsləri, oyunları müşahidə etməklə qəbilə,
tayfa ənənə və adətlərini mənimsəyib yadda saxlayırdılar. O dövrdə
təlim və tərbiyənin ibtidai və bəsit forması belə idi.
Manna dövlətində təlim-tərbiyə.
Miladdan əvvəl I minilliyin
başlanğıcında Güney Azərbaycan ərazisində sakin olan qədim tay-
faların bir hissəsini mannalılar təşkil edirdi. Onların sakin olduqları
ərazi Manna adlanırdı. Urmiyanın ətrafından miladdan əvvələ aid
əldə edilmiş arxeoloji tapıntıların (qızıl cam, qızıl döşlük, qızıl bi-
lərzik, gümüş piyalə) üzərindəki bədii naxışlar Mannada rəssamlıq
və musiqi sahəsində təlim işlərinin varlığını əks etdirir. Bəzi mənbə-
lərə görə, mannalılar yazıdan istifadə etmişlər. Yazı olan yerdə isə
oxu da olmalıdır. Yazı və oxunun tətbiqi üçün savad təliminə ehti-
yac olduğundan Mannada hakim sinfə mənsub ailələrin uşaqlarına
savad öyrədilməsini güman etmək olar. Əlbəttə, bu, təlim və tərbiyə
işinin sistem halına düşməsi və mütəşəkkil surətdə həyata keçiril-
məsi mənasında başa düşülməməlidir. Bu dövrdə sehr-cadu və büt-
lərin iradəsi cəmiyyətin əsas hərəkətverici qüvvəsi sayılırdı. İctimai
həyatda əmək və tərbiyənin həlledici rolu hələ mannalılar tərəfindən
dərk edilmədiyi üçün onun tətbiqində mütəşəkkillik və məqsədyön-
lülük də ola bilməzdi. Buna görə də Manna tarixinin bu inkişaf mər-
hələsində sistemli məktəb təhsilinə təsadüf olunmur. Yeniyetmələ-
rin tərbiyəsinə gəldikdə bu, bütpərəstlik ayinlərinin, meydan tama-
şalarının, maddi nemətlər əldə edilməsinin və məişət tərzinin müşa-
hidəsi ilə məhdudlaşırdı. Ümumi təlim və tərbiyə kortəbii olaraq
təqlid yolu ilə həyata keçirilirdi.
Midiya dövlətində təlim-tərbiyə
. Manna dövləti süqut etdik-
dən sonra ərazisi Midiya dövlətinin vilayətləri sırasına keçdi. Bu da
Midiyada sinifli cəmiyyətin inkişafı ilə nəticələndi. İctimai həyatda
baş verən bu əsaslı dəyişikliklər yeni ictimai baxışların meydana
Dostları ilə paylaş: |