35
MƏKTƏB MEŞƏÇİLİYİNİN YARADILMASI
II FƏSİL
qəhvəyi rəngli, hamar, qırışıq, pulcuqşəkilli və s. olur. Kökün gövdə
ilə birləşdiyi hissə kök boğazı adlanır. Ağaclarda kök boğazından
bir, kollarda isə bir neçə gövdə inkişaf edir. Hündür boylu ağaclar
25 mdən yuxarı, orta boylu 1525 m, nisbətən alçaq boylu 715
m, daha alçaq boylu ağaclar 57 m hündürlükdə olur.
Ağacın yarpaq, çiçək və meyvələrlə örtülü yuxarıya doğru
şaxələnmiş hissəsi ağacın çətiri adlanır. Ağacların çətiri piramida
şəkil li, konusvari, qövsvarı və salxımvarı olmaqla fərqlənir. Palıd,
cökə, ağcaqayın ağacları sıx çətirli, tozağacı, göyrüş ağacları isə
seyrək çətirlidir. Ağacların çətirləri birbirinə qovuşaraq meşə örtü
yünü əmələ gətirir.
Ağacların kök sistemi onları torpaqda möhkəmləndirərək
qida maddələrinin mənimsənilməsinə kömək edir. Əsas kökdən
yan və əlavə köklər inkişaf edir. Əlavə köklər yan kökdən fərqli
olaraq gövdənin aşağı hissəsindən, həm də əsas kökdən başlanğıc
götürə bilər. Quruluşuna görə kök sisteminin əsas 2 tipi vardır: mil
və saçaqlı. Mil kök sistemində əsas kök inkişaf edərək torpağın
dərinliyinə doğru gedir (palıd, şam ağacları). Belə kök sistemi
ağacların davamlı olmasına şərait yaradır. Saçaqlı kök sistemində
mil kök o qədər də nəzər çarpmır və ya yaxşı inkişaf etmir. Yan
köklər gövdədən inkişaf edərək torpağın səthində yerləşir (tozağacı,
əsməqovaq). Qarışıq kök sistemində həm əsas, həm də əlavə köklər
yaxşı inkişaf edib birbirindən seçilmir (qızılağac, ağcaqayın, cökə).
Müxtəlif tipli torpaqlarda kök sistemi müxtəlif cür inkişaf edir.
Məsələn, bataqlıqlaşmış torpaqlarda şam ağacının kök sistemi
saçaqlı, quru torpaqlarda isə mildir. Meşə tingliyində becərilən
palıd ağaclarının kök sistemi bir qədər kəsilir ki, mil kök sıradan
çıxdıqda saçaqlı kök sistemi inkişaf etsin. Belə ağacları bir yerdən
başqa yerə köçürmək daha asan olur. Gövdənin üzərindəki
tumurcuqlardan zoğlar inkişaf edir. Yarpaqlar yarpaq ayası, saplaq
və yarpaq altlığından ibarət olur. Yarpaqlardakı yaşıl rəngli xlorofil
piqmenti günəş enerjisinin təsiri altında üzvü maddələr əmələ
gətirir. Fotosintez prosesində bitkilərin istehsal etdikləri oksigenin
Yer kürəsində həyatın əmələ gəlməsində böyük əhəmiyyəti vardır.
Çiçək tumurcuqlarından çiçəklər inkişaf edir. Bitkilərdə bir cinsli
və ikicinsli çiçəklər fərqləndirilir. İkicinsli çiçəklərdə həm dişiciklər,
həm də erkəkciklər vardır. Bircinsli çiçəklər isə yalnız dişicikdən
və yaxud erkəkcikdən ibarət olur. İkicinsli çiçəkləri olan ağaclarda
həşəratlar və külək vasitəsilə çarpaz tozlanma, eyni zamanda öz
özünə tozlanma gedir (məs; cökə, itburnu və s.). Müxtəlif cinsli
çiçəkləri olan bitkilər birevli və ikievli olmaqla iki qrupa ayrılır. İkievli
36
II FƏSİL
MƏKTƏB MEŞƏÇİLİYİNİN YARADILMASI
bitkilərdə tozcuqlar olan çiçəklər və dişicik olan çiçəklər müxtəlif
ağaclarda yerləşir (söyüd, qovaq). Belə bitkilər həm erkək, həm də
dişi fərdlərdən ibarət qrup halında bitir. Əgər yaxınlıqda müqabil
cinsdən olan ağaclar yoxdursa, ikievli bitkilərdə meyvə əmələ
gəlmir. Ağaclarda çiçəklər sırğa, süpürgə, mürəkkəb süpürgə, çətir,
salxım və s. tipli çiçək qrupları əmələ gətirir. Ağacların meyvələri
qoza, qozmeyvə, qanadmeyvə və s. müxtəlif formalı olur.
Beləliklə, ağac və kol bitkilərinin əsas fərqləndirici cəhəti çoxillik
gövdədir. Ağaclarda bir, kol bitkilərində isə bir neçə gövdə olur.
Ağacın gövdəsi oduncaqdan ibarətdir. Gövdənin eninə kəsiyində
illik halqalar görünür. Oduncağın əsas tərkib hissəsi uzunsov
hüceyrələrdən ibarət ağac liflərdir. İynəyarpaqlı ağaclarda bu liflər
34 mm uzunluqda olub traxeidlər adlanır. Bəzi ağac növlərində
(palıd, şam, göyrüş) oduncağın mərkəzi hissəsi tünd rəngli olub
özək adlanır. Oduncaqda ölü hüceyrələrdən ibarət borular vardır.
Yaz mövsümünündə borular yayda olduğuna nisbətən enli olur.
İynəyarpaqlı ağaclarda (şam, ardıc, giləmeyvəli qaracöhrə) qətranlı
maddənin ifraz olunduğu borular da vardır.
Ağacların ömrü nə qədərdir?
Aşağıdakı cədvəldə bəzi ağac növlərinin orta həyat dövrü
göstərilir.
Cədvəl 1.
Ağac növlərinin orta hündürlüyü və həyat dövrü.
№
Ağacların növü
Hündürlüyü (m) Həyat dövrü (il)
1.
Qızılağac
1520 (25)
5070
2.
Qovaq
35
80100 (150)
3.
Quşarmudu (üvəz)
410 (1520)
80100 (300)
4.
Sərv
1520
100dən artıq
5.
Tozağacı
2030 (35)
150 (300)
6.
Qarağac
2530 (35)
150 (300400)
7.
Göyrüş
2530 (40)
150200 (350)
8.
Alma
10 (15)
200ə qədər
9.
Armud
20 (30)
200 (300)
10. Şam
2040 (45)
300400 (600)
11. Cökə
30 (40)
300400 (600)
12. Fıstıq
2530 (50)
400500
13. Ardıc
18 (12)
500 (8001000)
14. Giləmeyvəli qaracöhrə
15 (20)
1000 (20004000)
15. Palıd
3040 (50)
1500
37
MƏKTƏB MEŞƏÇİLİYİNİN YARADILMASI
II FƏSİL
Meşə - ekoloji sistemdir
İlk baxışda meşəni seyr edən insan ayrıayrı ağacları və kolları
müşahidə edərək, ümumilikdə bitkilərin arasındakı əlaqələri dərin
dən təsəvvür edə bilmir. Meşə florasına daxil olan ağac və kollar
bioekoloji qanunauyğunluqlara əsasən inkişaf edən mürəkkəb
sistemdir.
Meşə ekosistemləri müxtəlifdir. Şamlıq meşəsi, palıd meşəsi,
qarışıq və sadə meşələr birbirindən inkişaf xüsusiyyətlərinə, bitki
və heyvanat aləminə, təkamül tarixinə görə fərqlənir. Meşənin
əsas hansı əlamətləri vardır?
Azərbaycan Respublikasının Meşə Məcəlləsində göstərilir: “Meşə
bioloji cəhətdən qarşılıqlı əlaqəli və öz inkişafında birbirinə təsir
göstərən torpağın, suyun, ağac, kol və ot bitkilərinin, heyvanların,
mikroorqanizmlərin və ətraf mühitin digər hissələrinin vəhdətidir.
Meşə fondu sahələrinə isə meşə sahələri, habelə meşə bitkiləri
ilə örtülü olmayan meşə və qeyrimeşə torpaq sahələri aid edilir”
(maddə 1).
Mürəkkəb meşələrə misal olaraq palıdvələs, fıstıqvələs meşə
sini göstərmək olar. Eynicinsli ağaclardan ibarət meşələrə isə sadə
meşələr deyilir. Sadə meşələrdə ağaclar təxminən eyni hündürlükdə
və bir yarusda, mürəkkəb meşələrdə isə müxtəlif hündürlükdə və
bir neçə yarusda yerləşir. Beləliklə, mürəkkəb meşədə işıqsevən
ağacların seyrək çətirləri altında kölgəyədavamlı ağac və kol bitki
ləri inkişaf edir. Azərbaycanın qarışıq meşələrində birinci yarusda
palıd, ikinci yarusda vələs, ağcaqayın, cökə, qarağac, üçüncü
yarusda kol bitkiləri, dördüncü yarusda çoxillik ot bitkiləri və beşin
ci yarusda mamırlar, göbələklər yerləşir.
Meşədəki ağacların çətiri birbirinə sıx qovuşur. Buna baxma
yaraq məhv olmuş ağacların yerində boşluq yarana bilər. Bundan
əlavə ot bitkilərinin gur inkişaf etdiyi meşə talası olur. Meşədən
kənarda bitən ağac qruplarında isə ağacların çətiri daha enli və
yaxşı inkişaf etmiş olur, gövdənin aşağı hissəsində budaqlanma
başlanır. Halbuki, meşədə ağaclar sıx bitdiyinə görə budaqlanma
gövdənin yuxarı hissəsindən başlanır. İstisna olaraq kölgəyədavamlı
ağaclarda budaqlanma aşağı hissədə müşahidə olunur, ağacların
çətiri isə nisbətən ensiz olur.
Meşədəki ağacların gövdəsi hündür və düzdür. Ağacların çətirləri
altında cavan ağaclar, kol bitkiləri ikinci və üçüncü yarusu əmələ
gətirir. Alt yarusda ot bitkilərinin xüsusi meşə növləri bitir. Bu növlər
çöllərdə və çəmənlikdə bitən ot bitkilərindən fərqlənir. Qaranlıq
Dostları ilə paylaş: |