Kisa üRÜn biLGİSİ

4.9 Doz aşımı ve tedavisi 
Masitentan, sağlıklı gönüllülere 600 mg’a kadar tekli dozlarda uygulanmıştır. Baş ağrısı, mide 
bulantısı ve kusmayı içeren advers reaksiyonlar gözlemlenmiştir. Aşırı doz durumunda, 
gerekirse standart destekleyici önlemler alınmalıdır. Masitentanın yüksek protein bağlanma 
derecesi nedeniyle, diyalizin etkili olma olasılığı düşüktür.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER 
5.1 Farmakodinamik özellikler 
Farmakoterapötik grup: Diğer antihipertansifler, pulmoner arteriyel hipertansiyon için 
antihipertansifler 
ATC kodu: C02KX04 
Etki mekanizması
Endotelin (ET)-1 ve reseptörleri (ET
A
ve ET
B
) vazokonstriksiyon, fibroz, proliferasyon, 
hipertrofi ve enflamasyon gibi çeşitli etkilere aracılık eder. PAH gibi hastalıklarda lokal ET 
sistemi yukarı regüle edilir (up-regulation) ve vasküler hipertrofi ve organ hasarında rol oynar.
Masitentan hem ET
A
hem de ET
B
reseptörü üzerinde etkin olan oral olarak aktif, güçlü bir 
endotelin reseptör antagonisti olup, ET
A
için ET
B
’ye göre 
in vitro 
yaklaşık 100 kat daha 
seçicidir. Masitentan insan pulmoner arteriyel düz kas hücrelerinde ET reseptörleri için yüksek 
afinite ve sürekli bağlanma gösterir. Bu da vazokonstriksiyon ve düz kas hücresi 
proliferasyonuyla sonuçlanan ikinci haberci sistemlerin endotelin aracılı aktivasyonunu önler.
Klinik etkililik ve güvenlilik
Pulmoner Arteriyel Hipertansiyonu (PAH) olan hastalarda etkililik 
Semptomatik PAH'ı olan 742 hastada yürütülen çok merkezli, çift kör, plasebo kontrollü, 
paralel gruplu, olay güdümlü, Faz 3 sonuç çalışmasında (AC-055-302/SERAPHIN), hastalar 
morbidite ve mortalite üzerindeki uzun süreli etkiyi değerlendirmek üzere üç tedavi grubuna 

---

10 / 16
randomize edilmiştir (plasebo [N = 250], günde bir kez 3 mg [N = 250] ve 10 mg [N = 242] 
masitentan).
Başlangıçta, kaydedilen hastaların büyük kısmına (%64), oral fosfodiesteraz inhibitörleri (%61) 
ve / veya inhale / oral prostanoidlerle (%6) PAH için stabil dozda spesifik bir tedavi 
uygulanmakta idi.
Primer sonlanım noktası, çift kör tedavinin sonuna kadar ölüm, atriyal septostomi ya da akciğer 
nakli, intravenöz (İ.V.) ya da subkütanöz (S.C.) prostanoidlere başlanması veya ‘diğer PAH 
kötüleşmesi’ olarak tanımlanan ilk morbidite veya mortalite olayının oluşumuna kadar geçen 
süre olarak belirlenmiştir. ‘Diğer PAH kötüleşmesi’ şu üç bileşenin birlikte varlığı olarak 
tanımlanmıştır: 6 dakika yürüme mesafesinde (6DYM) başlangıca göre en az %15 oranında 
sürekli azalma ve PAH semptomlarının kötüleşmesi (WHO fonksiyonel sınıfının veya sağ kalp 
yetmezliğinin kötüleşmesi) ve PAH için yeni tedavi ihtiyacı. Tüm olaylar, tedavi 
randomizasyonuna körleştirilen bağımsız bir karar komitesi tarafından doğrulanmıştır.
Tüm hastalar çalışmanın sonuna kadar hayati durumları açısından takip edilmiştir. Çalışma 
sonu, önceden belirlenen sayıda primer sonlanım noktası olayına ulaşıldığında bildirilmiştir. 
Tedavi sonu ile çalışma sonu arasındaki dönemde, hastalar açık etiketli masitentan 10 mg veya 
alternatif PAH tedavisi alabilmiştir. Medyan çift kör tedavi süresi 115 hafta olmuştur 
(maksimum 188 haftaya kadar masitentan tedavisi).
Tüm hastaların ortalama yaşı 46 olup (aralık: 12-85 yaş; 20 hasta 18 yaş altı, 706 hasta 18-74 
arası ve 16 hasta 75 yaş ve üzeri), gönüllülerin büyük kısmı beyaz ırk (%55) ve kadındır (%77). 
Hastaların yaklaşık %52, %46 ve %2’si sırasıyla WHO fonksiyonel sınıf II, III ve IV’tedir.
Çalışma popülasyonundaki en yaygın etiyoloji idiyopatik veya kalıtsal PAH olup (%57), takip 
eden etiyolojiler bağ doku hastalıklarına bağlı PAH (%31), düzeltilmiş basit konjenital kalp 
hastalığı ile ilişkili PAH (%8) ve diğer etiyolojilerle ilişkili PAH’tır (ilaç ve toksinler [%3] ve 
HIV [%1]). 
Sonlanım noktaları
Masitentan 10 mg tedavisi, tedavi sonuna kadar kompozit morbidite-mortalite sonlanım 
noktasında plaseboya göre %45 oranında risk azalması sağlamıştır (tehlike oranı [HR] 0,55; 
%97,5 GA: 0,39 ile 0,76; logrank p < 0,0001) [Şekil 1 ve Tablo 1]. Tedavi etkisi erken ortaya 
çıkmış ve çalışma boyunca sürmüştür.
Masitentan 10 mg'ın primer sonlanım noktası üzerindeki etkililiği, monoterapi durumunda, tüm 
WHO FS gruplarında (I/II ve III/IV) ve yaş, cinsiyet, etnik köken, coğrafi bölge ve etiyoloji alt 
grupları arasında tutarlı olmuştur. 

---

11 / 16