Hıristiyan Monastisizminin Kuruluşu 47
Dicle Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2010/2, c. 12, sayı: 2
asketik yaşam süren Sarabaitler’den bahsetmesine
45
rağmen ilk
monastik Aziz Antony olarak kabul edilmektedir.
Hatta asketik kuralları ilk defa yazmış olan Origen’in ismi da-
hi ilk asketik olarak geçmez.
46
Origen, dua, iffet ve sıkı bir dinsel
yaşantıya önem vermesinden dolayı “monastik teolojinin babası”
olarak kabul edilmesine rağmen Antony’nin ilk asketik olarak kabul
edilmesinin
nedeni
Aziz
Athanasius’un
yazdığı
“Viva
Anthony/Aziz Anthony’nin Hayatı” adlı biyografiyle isminin du-
yulmasına dayandırılır.
47
Athanasius’un yazdığı bu biyografi
monastik düşüncenin Roma İmparatorluğu’nun geneline yayılması-
nı sağlamış, Hz İsa’nın asıl amacının halktan soyutlanarak Tanrı ile
birlikte yaşama düşüncesi olduğu fikrini teşvik etmiştir.
48
Zengin ve dindar bir Hıristiyan aileden gelen Aziz
Antony’nin anne ve babasının ölümünden sonra 18–20 yaşlarında
iken Matta İncil’inde geçen bir bölüm üzerine bu hayatı tercih ettiği
anlatılır. Rivayete göre Antony, kızkardeşine yetecek kadar mal
bıraktıktan sonra geri kalanını yoksullara dağıtarak çöllere gitmiştir.
Antony, yıllarca çöllerde tek başına yaşamış, münzevilikle ilgili ilk
bilgilerini antik mezarlarda, çöl mağaralarında yaşayan diğer mün-
zevilerden öğrenmiştir.
49
Antony’nin etkilendiği kaydedilen bölüm
şu şekildedir:
Adamın biri İsa'ya gelip, «Öğretmenim, sonsuz yaşama ka-
vuşmak için nasıl bir iyilik yapmalıyım?» diye sordu.
İsa ona, «İyilik konusunda neden bana soru soruyorsun?» de-
di. «İyi olan tek biri var. Yaşama kavuşmak istersen, O'nun buyruk-
larını yerine getir.»
«Hangi buyrukları?» diye sordu adam.
45
Gündüz, “Keşiş”, s. 323; Sarabaitler ve diğer gruplar için bkz Smith, s. 84–88.
46
Origen’in asketik kuralları
için bkz Mackean, s. 43–45.
47
Atiya, s. 77.
48
Mitchell, c.XII, s. 309.
49
Saint Athanasius, “Life OF St Antony/Vita S. Antoni”
Nicene And Post-Nicene
Fathers Of The Christian Church Volume IV St. Athanasius Select Works And
Letters, P. Schaff and H. Wace, Tarihsiz, s. 8-22; Atiya, s. 78; Hannay, s. 96.