28
çox az məqsədyönlü iş aparılır, aparılan tədqiqatlar isə praktikada tədqiqini o qədər
də tapmır.
Idarəetmədə ayrı-ayrı konkret vəziyyətdən və şəraitdən asılı olaraq sosioloji
tədqiqat metodlarından istifadə edilir. Idarəetmə təcrübəsində müxtəlif sosioloji
tədqiqat metodlarından istifadə edilir, onlardan ən çox yayılmışları aşağıdakılardır:
1. Elmi-texniki konfrans metodu; 2. Anketləşdirmə metodu; 3. Müsahibə
aparmaq metodu; 4. Şəxsi müşahidə metodu; 5. Sosioloji təcrübə-sınaq
(eksperiment) metodu; 6. Riyazi və statistik metod; 7. Hesabat və
sənədlərin öyrənilməsi metodu; 8. Sosial stimullaşdırma metodu.
Elmi-texniki konfrans metodundan müəssisə işçiləri müəyyən materiallar
toplanmasında, işlənməsində fəal iştirak edir, həmin məlumatlardan irəli gələn
nəticələr və təkliflər təhlil olunur, müəssisənin istehsal fəaliyyətinə təsir göstərən
amillər öyrənilir.
Anketləşdirmə metodundan işçilərin quruluşu, tərkibi, təhsili, ixtisası, əmək
şəraitinin öyrənilməsi üçün istifadə edilir, anketlərin sorğuları əsasında təhlil və
tədqiqatlar aparılır, müvafiq nəticələr çıxarılır.
Müsahibə və şəxsi müşahidə metodları vasitəsilə işçilər arasında ünsiyyətlər
müəyyənləşdirilir; bu, rəhbər işçilər tərəfindən həyata keçirilir. Burada işçilərlə
söhbətlər edilir, onlar dinlənilir, onların fikirləri, yerlərdəki vəziyyət müşahidə
edilir, ortaya çıxan məsələlər öyrənilir.
Sosioloji təcrübə-sınaq metodundan sosioloji tədqiqatların aparılmasında
istifadə edilir. Təbii və etalon xarakterli sosioloji vəziyyətlər yaradılır, sosioloji
təsirlər yoxlanılır, sınaqdan çıxarılır, elmi ümumiləşdirmələr və nəticələr çıxarılıb,
idarəetmədə tətbiq olunur.
Riyazi və statistik metodlardan sosioloji tədqiqatların aparılmasında istifadə
edilir. Bu metodların köməyi ilə riyazi və statistik hesablamalar, tədqiqat
obyektinin mexanizmlərinin təhlili, riyazi modellərin işlənməsi və s.məsələlərin
həll edilməsi həyata keçirilir. Hesabat və sənədlərin öyrənilməsi metodunun
köməyilə tələb olunmuş hesabatlar və bir sıra sənəd növləri, o cümlədən şəxsi işlər,
29
ictimai təşkilatların sənədləri, ayrı-ayrı arayışlar, ərizə və bir sıra mətbuat
materialları öyrənilir.
Sosial stimullaşdırma metodu istehsal kollektivinin, həmçinin ayrı-ayrı qrup
və şəxslərin təşəbbüs, yaradıcılıq imkanlarının inkişaf etdirilməsi, istehsalın
səmərəsini və fəaliyyətini yüksəldilməsinə kömək edir. Sosial stimullaşdırma
metodu sosial mükafatlandırma, sosial maraq, tələbatın inkişafı, sosial məsələlərin
və problemlərin həll edilməsidir.
Sosioloji-psixoloji metod kadr axıcılığında, onun qarşısının alınmasında və
bütövlükdə istehsala bilavasitə təsir göstərir. Kadr axıcılığının səbəblərindən biri
sosioloji-psixoloji amillərin təsir gücündən kifayət qədər istifadə edilməməsi ilə
əlaqədardır.
Kadr axıcılığının səbəbləri və amillərinin öyrənilməsi ona qarşı mübarizənin
əsas istiqamətini müəyyən etməyə imkan verir. Kadr axıcılığının azaldılması və
tədricən aradan qaldırılmasına, hər şeydən əvvəl, istehsalın təşkilinin, əmək və
onun ödənilməsinin, istehsal, istirahət şəraiti və xarakterinin, həmçinin, işçilərin
mənzil və mədəni-məişət şəraitinin yaxşılaşdırılması yolu ilə nail olmaq
mümkündür.
Müəssisələrdə əmək fəaliyyətinin qənaətbəxş olmamasının aşağıdakı
hallarında kadr axıçılığı daha intensiv olur:
a) Fiziki cəhətdən iş ağır olduqda;
b) Işin xarakteri sağlamlığa uyğun gəlmədikdə;
c) Zərərli əmək şəraiti olduqda;
d) Axşam növbəsi olduqda ( xüsusilə qadınlar ümumiyyətlə, ailəlilər üçün);
e) Müdiriyyətin pis rəftar və münasibəti;
f) Şəxsi maddi və mənəvi maraq prinsipi pozulduqda və ya bu prinsipin daha
da möhkəmləndirilməsi və təkmilləşdirilməsi qayğısına qalmadıqda;
g) Həmin iş sahəsində təkmilləşmə və şəxsi inkişafın məhdud olduğu
hallarda, xüsusilə gənc fəhlələr üçün;
h) Körpə uşaqları olan anaların uşaqlarını uşaq bağçasına düzəltmək mümkün
olmadıqda;
30
i) Kollektiv üzvləri arasında təbii, səmimi münasibətlərin olmaması;
j) Seçilmiş peşənin, ixtisasın işçilərin bacarıq və marağına ( həvəsinə) uyğun
gəlməməsi və s.
31
FƏSİL II. ƏMƏK KOLLEKTİVLƏRİNDƏ PSİXOLOJİ MÜHİT,
ONUN SOSİAL-PSİXOLOJİ ASPEKTLƏRİ VƏ ONA TƏSİR EDƏN
AMİLLƏR
2.1. Heyətin idarə edilməsinin sosial-psixoloji cəhətlərinin tətqiqi
Cəmiyyətdə baş verən dəyişikliklər indi ciddi şəkildə iqtisadiyyatda da sirayət
etmişdir. Bazar münasibətlərinə uyğun sərbəst iqtisadi sistemin qurulması inzibati
amirlik idarəetmənin əvəzinə çoxsaylı təsərrüfatçı subyektlərə arxalanan təsərrüfat
mexanizminin formalaşmasını nəzərdə tutur. Bu məsələnin həlli isə ümumi
təşkilati tipindən sahibkarlığın təşkilatı tipinə keçilməsindən asılıdır. Sahibkarlığın
təşkilati tipində özünəməxsus yeri idarəetmə kadrlarının səriştəliyi, işgüzarlığı,
təşəbbüskarlığı, risketmə qabiliyyəti, işçiləri ruhlandırma bacarığı və s. tutur.
Elmi-texniki inkişafın sürətləndirilməsi və bazar iqtisadiyyatı idarəetmə
işçilərindən fəal iş tələb edir. Bu iş hər şeydən əvvəl icra funksiyası ilə daha sonra
isə qabağı görmə əsasında təsərrüfat quruculuğuna kompleks yanaşma əsasında və
sözün geniş mənasında səmərəliliyə meyl etmə əsasında liderliyin reallaşdırılması
ilə bağlıdır.
Müasir şəraitdə istehsal rəhbərləri texniki cəhətdən savadlı olmalı və
müəyyən peşə hazırlığı səviyyəsinə malik olmalıdır. Rəhbərlik etmək üçün
səlahiyyətli olmaq, bütün istehsal şəraitini tam və ya dəqiq bilmək istehsal
texnikasını müasir biliklər səviyyəsində mənimsəmək və yeni idarəçilik
təcrübəsinə malik olmaq lazımdır. Idarəetmə rəhbəri xeyli dərəcədə insan amili ilə
zəruri biliklərə və ehtiyatlara malik olmalıdır ki, dəyişən xarici şəraitə tez
uyğunlaşsın. Məhz buna görə kollektiv fəaliyyətin məqsədyönlü idarəetmə üsulları
vasitəsilə həyata keçirilməsinə çalışmaq vacibdir. Həmin üsullar içərisində
inzibati-sərəncam və ya təşkilati, iqtisadi və sosial-psixoloji amilləri nəzərə alan
formalara üstünlik verilməlidir.
Idarəetmənin sosial-psixoloji üsulları öz növbəsində bir neçə aralıq
mərhələlərdən ibarət olmaqla kollektiv fəaliyyətdə onların hər biri ayrı-ayrılıqda
mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Bu istiqamətlər təsnifat üzrə aşağıdakı sahələri əhatə
edə bilər:
Dostları ilə paylaş: |