SİSTEM YAKLAŞIMI MODELLERİ
Çeşitli sistem yaklaşımı modelleri olmasına karşın, her modelde şu üç
temel basamak vardır; ihtiyaçları
belirlemek; öğretim hedeflerini saptamak ve
öğretimi
geliştirmek, değerlendirmek ve uygulamak (Şekil 4, Diamond, 1989,
s. 330).
Basit olarak söylenirse bir program ya da ders geliştirilirken göz önüne
alınması gereken dört soru vardır;
1. Halihazırda öğrencilerin bilgileri ne düzeydedir?
2. Öğrencilerin neyi öğrenmeye gereksinimi vardır?
3. Ne öğretilmelidir?
4. Öğrencileri bulundukları bilgi düzeyinden istenen bilgi düzeyine ge
tirmek için ne tür öğretim yöntemleri ve materyalleri kullanmalıdır? (Knirk ve
Gustafson, s. 19).
Sistem yaklaşımının öğretiminin tasarlanmasında kullanılmasında di-
agramatik model yaklaşımı izlenir. Bunun avantajları;
1- Diyagram şeklinde hazırlanan bir planlamada bütün ana unsurlar gö
zükür dolayısıyla bunların tartışılması kolay olur.
2- Öğretim süreci içersindeki kişilerin rollerini ve neyi nasıl yapacaklarını
bilmelerini kolaylaştırır.
3- Değişik seçeneklerin görülmesini dolayısıyla karar verme sürecini ko
laylaştırır.
Diagramatik model yaklaşımının yukardaki avantajları olmasına karşın bu
29
tür yaklaşımlar birbirinden farklılıklar gösterirler. Bu farklılığın başlıca ne
denleri şöyle sıralanabilir:
1. Öğretim Basamağı : Üniversitelerde çalışan
bireyler ilk ve ortaöğretim
basamağında çalışan bireylere göre hem yapı hem de içerik açısından daha
bağımsızdırlar, üniversiteler bile mali olarak ya da zaman açısından bir
birlerinden farklılık gösterebilirler. Öyle olabilir ki, bir üniversitenin yapısı tek
bir öğretmen ya da bir ekip çalışmasını kasıtlayabilir.
2. Öğretimi Tasarlayan Birevder) : Bazı modeller sadece tek bir öğretmen
tarafından kullanılmak üzere tasarlanmıştır. Çoğu model ise ekip çalışması
gerektirir. Böyle bir ekipte öğretmen içerik kararlarını
gerçekleştirir, diğerleri
ise planlama geliştirme ve değerlendirme çalışmalarını yürütürler.
3. Projenin Açılımı : Sistem yaklaşımı tek bir ders için kullanılabildiği gibi,
bir okulun bütün programı için de kullanılabilir. Projenin açılımına
göre uygun
modeli kullanma yoluna gidilmelidir.
4. Modeli Geliştirenin Yanlılıkları : Çoğu model kendisini gerçekleştiren
birey(ler) in yanlılıklarını yansıtır. Örneğin bir eğitim teknoloğu modelinde eği
tim ortamlarının kullanımına daha fazla yer verirken bir eğitim psikoloğu ih
tiyaç analizi, öğrenci özellikleri gibi başka konulara ağırlık verebilir. Aynı şe
kilde kuramcılarla uygulamacıların modelleri arasında da çok fark vardır.
Bu faktörlerden anlaşılacağı gibi sistem yaklaşımı ancak model ile mo
delin uygulanacağı proje arasında gerçek bir
uygunluk söz konusu olduğu
zaman etkili ve verimli olabilir.
Dostları ilə paylaş: