Amid Əlioğlu
Yüklə 1,73 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 fərqləndirirdi. O qədər səmimi idi ki, şagirdləri müəllim əvəzinə ona çox vaxt “mama” da deyərdilər. O hamıya eyni gözlə baxıb, eyni həvəslə dərs keçərdi. Ön sıralarda müəllim övladlarının əyləşməsi də onun istəyi ilə olmurdu. Övladını onun sinfinə yazdıran digər müəllim yeni dərs ilinin ilk günü uşağının əlindən tutub qabaq sıraya əyləşdirərdi. Sevil müəllimə də aradakı münasibətlərə görə etiraz edə bilmirdi çox vaxt. Müəllim uşağı olduğu üçün Telman birinci sinfə qədər hərfləri yazmağı artıq bacarırdı. Odur ki, “A” hərfini lövhədə görən kimi tapşırığa əsasən dəftərin bir üzünə ard-arda yazıb bitirmişdi. Ona görə də bekarçılıqdan ətrafı müşahidə etməklə məşğul idi. Əhməd isə hərfi yazmaqda çətinlik çəkirdi. Bunu görən Telman bacarığını nümayiş etdirirmiş kimi həmin hərfi yazmaq üçün qələmi hardan hara hərəkət etdirməyin yolunu Əhmədə göstərməyə başladı. Mən gözucu Sevil müəlliməyə baxanda, onun bu hadisəni izlədiyini gördüm. Qətiyyən mane olmadı. Onsuz da müəllim kimi hər bir hərfin necə yazılacağını fərdi olaraq bütün şagirdlərə izah edirdi. Amma o, bu prosesə mane olmadı. Düşünürəm ki, əsl pedaqoq www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 məhz belə də olmalıdır. Bir-birini yeni tanıyan uşaqların yardımlaşmasını, bilgi paylaşmasını, dostluq münasibəti qurmasını görmək ona zövq verirdi. Bütün çətinliklərə baxmayaraq, Əhməd dərsləri çox tez mənimsəyirdi. Dərs oxumağı özü üçün hobbiyə çevirən bu qabiliyyətli məktəbli birinci sinfin sonunda bilikləri mənimsəmə səviyyəsinə görə digər şagirdlərdən fərqlənirdi. Qaydalara görə hər sinifdə ən yaxşı oxuyan şagird “sinif nümayəndəsi” olmalı idi. Lakin ibtidai sinfi bitirənə qədər Əhməd oxuduğu sinifdə həmin “vəzifə” boş qaldı. Məktəbin tarixində indiyə qədər belə bir hal olmamışdı. Çıxılmaz vəziyyətdə qalan Sevil müəllimə üçün bir tərəfdə həmkarlarının xahişi, digər tərəfdə isə Əhməd var idi. O, sinif nümayəndəsi kimi sevimli şagirdini görmək istədiyini beşinci sinfin ilk dərs günü fənn otağına daxil olub yeni sinif rəhbərinə bildirmişdi. Həm şagirdlər, həm də onların valideynləri əmin idilər: bu şəxs Əhməd idi... Şərəf lövhəsində onun şəkli hər il yenilənirdi. Dərslərinə həmişə hazırlıqlı olan Əhmədin, sinif yoldaşlarından fərqli olaraq, bütün fənlərə həvəsi var www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 idi. Dərslərini bir gün belə buraxmaz, hətta ən sərt hava şəraitində də sinifdə öz yerini tutardı. Başqa uşaqlara nisbətən sarışın saçları, göy gözləri ona xüsusi yaraşıq versə də, boyu sinif yoldaşlarının hamısından alçaq idi. Evin tək övladı olmasına baxmayaraq, ailədə heç bir imtiyaza sahib deyildi. Anası rus, atası azərbaycanlı idi. Əhməd özü bu barədə danışmazdı. Onların ailəsi ilə bağlı bütün məlumatları atası fəhləliklə qazandığı beş-on manatı spirtli içkiyə verib sərxoş olandan sonra danışırmış yoldaşlarına. Bütün qohum-əqrəbası başqa rayonda yaşayırdı. Atası Əhmədin anası ilə Rusiyada işlədiyi vaxtlarda hər gün getdiyi kafedə tanış olub. Qadın həmin kafedə ofisiant işləyirmiş. Onunla evlənməyi öz ailəsinə qəbul etdirə bilmədiyi üçün həyat yoldaşıyla birlikdə ata-ana ocağına yox, əsgər yoldaşının yaşadığı uzaq bir rayona gəliblər. Gəldikdən bir ay sonra Əhməd dünyaya gəlib. Dostunun köməkliyilə daxma kimi yerdə məskən quran gənc ailə çox çətinliklər çəkib. Bir neçə ildən sonra anası işləmək istəsə də, atası mental dəyərlərə söykənərək, qəti etiraz edib. Lakin sonralar ailənin iqtisadi vəziyyətinin daha da pisləşməsi atasını həyat www.kitabxana.net Amid Əlioğlu 2016 yoldaşının uşaq baxıcısı kimi fəaliyyət göstərməsinə razı salıb. Həmin dövrdə Əhməd ya beşinci, ya da altıncıcı sinifdə oxuyurdu, yanılmıramsa. Səhər saat doqquzda işə başladığı evə tələsdiyi üçün anası Əhmədin paltarlarını axşamdan ütüləyir, yeməyini hazır edərdi. Əhməd ikinci növbə oxuduğundan və ev tapşırıqlarını axşamdan yerinə yetirdiyindən səhər bir qədər çox yatmaq imkanına malik idi. Atasının işi olmayanda birlikdə nahar edər, daha sonra geyinib dərsə yollanırdı. Lakin atası tez çıxanda Əhməd üçün çətinlik yaranırdı. Ya oyadan olmadığı üçün evdən tez-tələsik çıxırdı, ya da nahar süfrəsi aça bilmədiyinə görə dərsə ac gedirdi. Amma o, bu çətin şəraitə görə valideynlərindən incimirdi. Əhməd hələ uşaq yaşlarından həyatın soyuq üzünə qarşı əynindəkinə və əlindəkinə bürünməyi öyrənmişdi. Üşüsə də büruzə vermirdi. Onu ən çox üşüdən böyükdən-kiçiyə qonşuların atmacaları idi. Hər gün evdən çıxmamışdan öncə dəfələrlə ətrafı müşahidə edərdi. Məktəbə uzanan yolda qonşulardan kiminsə gəldiyini sezərdisə, hətta yolunu da dəyişərdi... Yüklə 1,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|