37
niyyətində olmadığını görüb, razılaşdım və geri qayıtdım. Həş tərxanda olarkən
aldığım, on beş barmaq uzunluğunda olan Xorasan xəncərimi kəmərimə keçirt-
dim; səyahət zamanı mən onu yanımda götü rürdüm, ancaq şəhərdə gəzdirməyi
yersiz sayırdım. Kalino isə atadan qal ma, daha doğrusu, Monmiral döyüşündə
atasının ələ keçirdiyi böyük fran sız qılıncını götürdü. Bu dəfə cavan ev sahib-
inin təkidinə məhəl qoy ma dan (çünki onun fikrincə, gərək biz ikimiz də tüfəng
götürəydik) işarə ilə Moyneyə ehtiyatlı olmağı, evdəkilərdən və xüsusilə özündən
muğayat olmasını tapşırdım.
38
II FƏSİL
QIZLAR ŞƏHƏRİNİN BƏLƏDİYYƏ RƏİSİNIİN EVİNDƏ ZİYAFƏT
Şəhər bələdiyyə rəisi şəhərin o biri başında, elə bir yerdə yaşayırdı ki, onun
evinə çatmaq üçün gərək bütün Qızları keçib gedəydik.
Bazar günü idi, buna görə də biz tacirlərin, atların, arabaların və dəvələrin
arasından keçib getməli olduq.
Əvvəlcə hər şey yaxşı idi; biz yuxarısında hərbi istehkamlar yerlə şən, iy-
irmi beş min adamın manevr edə biləcəyi böyük qala meyda nını keç dik; ancaq
bazar meydanına çatanda basabasa düşdük.
Təpədən-dırnağa qədər silahlanmış bu insan axınının arasında elə əlli
addım getməmiş başa düşdüm ki, burada bir nəfər də silahsız adam yoxdur.
Şərqdə silah sizə təkcə özünü müdafiə etmək üçün yox, həm də həmləyə
məruz qalmamaq üçün lazımdır.
Silahlı adam öz sakit görünüşü ilə sanki belə deyir: “Ya mənim həyatıma
hörmət elə, ya da öz həyatını gözlə!”. Və bu hədə, Puşkinin dediyi kimi, bir
insanın qətlinə bircə işarənin kifayət etdiyi ölkədə az məna daşımır.
Biz bazar meydanını keçdik və əsl şəhər küçələrinə çıxdıq. Gölmə çələrində
qazların və ördəklərin qaqqıldaşdığı, dəvələrin yol üçün ehtiyat su götürdükləri,
ağacların nizamsız şəkildə-harada gəldi əkildiyi bu küçələrdə mənzərəli heç nə yox idi.
Demək olar ki, hər küçədə yoldan üç-dörd fut hündürlükdə torpaq
qalaqlanıb ki, bunlar piyadaların gediş-gəlişi üçün nəzərdə tutulmuş otuz-qırx
santimetr enində səkilərdir.
Belə bir səkidə rastlaşanlar, əgər dostdurlarsa, aralanıb bir-birinə yol verir,
sonra isə hər kəs öz yolunu davam edir.
Yox, əgər düşməndirlərsə, onda vəziyyət dəyişir; bunlardan biri mütləq
palçığa girməyə məcburdur.
Gecələr isə, bu küçələr əsl quldur yuvasına, yəni Bualonun Parisinə yox,
(Bualonun Parisi Qızların yanında təhlükəsiz yerdir) III Henrixin Parisinə
oxşayır.
Biz şəhər bələdiyyəsinə gəlib çatdıq, gəlişimiz haqda rəisə xəbər göndərdik
və o bizi qarşılamağa çıxdı.
O, fransızca bir kəlmə də bilmirdi. Ancaq Kalinonun sayəsində ara mızdakı
maneə götürüldü: elə birinci kəlməsi bu oldu ki, mənimlə danış mağı özünə şərəf
sayır və onun arvadı – biz onunla üçüncü otaqda rast laşdıq – bizim dildə, yəni
fransızca yaxşı bilir.
Mən bələdiyyə rəisinin bu sözlərindən sonra öz-özlüyümdə yəqin etdim
ki, ümumiyyətlə, Rusiyada, Qafqazda qadınlar ərlərindən daha çox üstünlüyə
malikdirlər. Onların ərləri, əksər hallarda cavanlıqda fransızca az-çox bilsələr də,
sonralar, elə ki özlərini hərbi məsələlərə həsr edirlər, bu dili tamamilə unudurlar.
39
Asudə vaxtları çox olan qadınlar isə, (xüsusilə Rusiyada) bu vaxtı nəyə
sərf edəcəklərini bilmirlər, boş vaxtlarında bizim romanları oxu maq la məşğul
olurlar və beləcə, özləri də hiss etmədən fransızca bilik lərini artırırlar.
Həqiqətən, madam Polnobokova fransızca çox gözəl danışırdı.
Mən onların hüzuruna hərbi geyimdə gəldiyimə görə, xanımdan üzr istədim
və gənc ev sahibimizin qorxaqlığını lağa qoyub zarafat etmək istədim. Ancaq
sən demə, mənim zarafatım tamamilə yersiz imiş. Madam Polnobokova ciddi bir
görkəm aldı və mənə dedi ki, qaldığımız evin gənc sahibi haqlıdır. Mənim hələ
də şübhə etdiyimi görüb, fikrini təsdiqləmək üçün ərini çağırdı və o da xanımının
sözünü təsdiqlədi.
Bələdiyyə rəisi bu barədə münasibətini izah edərkən məsələ doğru dan da
ciddiləşdi.
Belə olduqda, mən onların nə üçün silahsız gəzməyi belə təhlükəli hesab
etdiklərinin səbəbini təfsilatı ilə öyrənmək qərarına gəldim.
Bir neçə gün bundan əvvəl Qızlar küçələrindən birində, axşam saat doqquz-
da qətl hadisəsi baş vermişdi.
Lakin əslində, ölən qatillərin öldürmək istədikləri adam deyilmiş.
Dörd azərbaycanlı (Xəzərin cənub sahillərində hansı dağ kəndindən olur-
sa-olsun, hər bir dağlını ləzgi adlandırdıqları kimi, əslən Qafqazın şima lından
olan hər kəsə də azərbaycanlı deyirlər) körpünün altında gizlənərək, varlı-karlı
bir erməninin gəlib buradan keçməsini gözləyir mişlər. Ancaq təsadüfən, elə
həmin vaxt körpüdən keçən bir zavallını hə min o varlı erməni taciri zənn edərək
öldürürlər. Ölənin cibindən bir neçə qəpikdən savayı pul tapmadıqda səhv
etdiklərini başa düşürlər, daha sonra meyiti bağların suvarılması üçün istifadə
olunan kanala atırlar.
Qızlardakı ermənilərin üzüm bağları (ötəri də olsa, xatırladaq) Rusiyanı
fransız şərabı adı altında müxtəlif növ çaxırla təchiz edir.
Bir neçə ay bundan qabaq Kaskolt familiyalı üç erməni qardaş, Bonjar adlı
dostları ilə birlikdə Dərbənd bazarından qayıdarkən əsir götürülürlər. Quldurlar
onların zəngin olduqlarını bildiklərindən öldür mürlər, dağa aparırlar ki, əvəzində
çoxlu pul alıb buraxsınlar. Onların paltarlarını soyundurub atların quyruğuna
bağlayaraq on beş verst yol getməyə, Terekin buzlu sularını üzə-üzə keçməyə
məcbur edirlər. Əsir lərdən ikisi sətəlcəmdən ölür, üçüncüsü isə tələb olunan on
min rublu verəndən sonra azad edilsə də, faydası olmur – o da vərəmdən ölür.
Bir o qədər də varlı olmayan dördüncü əsir isə azərbaycanlılara ca susluq
edəcəyini vəd edərək işin içindən çıxa bilir; əgər bir varlı erməni səfərə çıxarsa,
əvvəlcədən xəbər verəcəyini boynuna götürür. Ancaq Qız lardan qayıdandan son-
ra evinə gəlir, verdiyi sözə əməl etmir və bir daha çölə-bayıra çıxmağa cəsarəti
çatmadığından hər dəqiqə ölümünü gözlə yir.
Bir il bundan qabaq Xasavyurddan Qızlara gedən yolda polkovnik Menden və
mühafizə dəstəsində olan üç nəfər kazak qətlə yetirilir; deyir lər ki, polkovnik və ka-
zaklar aslan kimi döyüşmüş və azərbaycanlı lardan beş-altı nəfərini öldürmüşdülər.