Con Qrey
Con Qrey London İqtisadiyyat məktəbinin fəxri professorudur.Onun son kitabları sırasına bunları
aid etmək olar: “Yalan sabah”, “ Qlobal kapitalizmin (Granta) xülyaları və qara kütlə”,
“Apokalipsis din və utopiyanın ölümü”(Penguin).
O asılıdır…
Azad bazarlar xarakterin müəyyən aspektlərini gücləndirdiyi halda, bəzi aspektlərini də korlayır.
Nəticənin yaxşı olması balanslaşmada bunlardan hansının gözəl həyatı ifadə etməsindən asılıdır. Çox
şey həm də kiminsə başqa iqtisadi sistemlərin daha böyük uğur qazana biləcəyinə inanıb-
inanmamasından asılıdır. Suala yalnız realist alternativləri müqayisə etməklə və müxtəlif sistemlərin
insan xarakterinin fərqli tiplərini necə təşviq etdiyini anlamaqla cavab verilə bilər.
İdeal modellər əsasında düşünməkdən qaçmaq lazımdır. Son illər düşünmək üçün belə bir tendensiya
yarandı ki, dövlət iqtisadiyyatda müdaxiləni aradan qaldıran zaman azad bazarlar öz-özünə meydana
çıxır. Ancaq azad bazarlar sadəcə hökumətin iştirakının olmaması demək deyil. Bazarlar əmtəə olaraq
nəyin satıla biləcəyinə, nəyin satıla bilməyəcəyinə qərar verən qanun sistemlərindən asılıdır.
Müasir bazar iqtisadiyyatında köləlik qadağan edilir; bənzər şeylərə şantaj və uşaq pornoqrafiyasını da
daxil etmək olar. Azad bazarlar
hər zaman hökumətlər tərəfindən
nəzarət olunan müəyyən növ
məhdudiyyətlərə malikdir. Daha ümumi desək, azad bazarlar eyni zamanda hökumət tərəfindən
sərəncam verilən və çox halda təsdiq olunan mülkiyyət hüquqlarına arxalanır.
İngiltərədə Kraliça Viktoriya dövrünün ortalarında (XIX əsr) mövcud olan azad bazar ona görə
meydana çıxmadı ki, dövlət iqtisadiyyatdan əlini çəkdi. Ona görə meydana çıxdı ki, dövlət hakimiyyəti
ümumi mülkiyyətin müxtəlif formalarında olan və ya heç olmayan torpağı özəlləşdirmək üçün istifadə
edildi.
19-cu əsrdə bir neçə onillik ərzində İngiltərədə mövcud olmuş azad rəqabət iqtisadiyyatını Hasarlama
Aktları(icma torpaqlarının hasarlanması) sayəsində həyata keçirmək mümkün olmuşdu.
Parlament tərəfindən təsdiq edilən bu qanunlar 18-ci əsrin ikinci yarısından başlayaraq kənd
yerlərindən olan kənd təsərrüfatı işçilərini əvəzlədi və azad bazarın insan bazası olan sənaye fəhlə
sinfini yaratdı.
Ancaq 19-cu əsrin sonları, 20-ci əsrin əvvəllərində demokratik səsvermə hüquqlarının genişlənməsi ilə
bu işçilər tələb etməyə başladılar ki, iqtisadi fəaliyyət tənzimləmənin müxtəlif növləri üzrə təsnif
olunmalıdır. Yekun nəticə bu gün Britaniyada və bir çox başqa ölkələrdə mövcud olan idarə edilən
bazar iqtisadiyyatıdır. Tarixi perspektiv faydalıdır, çünki o bizə imkan verir ki, iqtisadi sistemlərin
canlı varlıqlar olduğunu görə bilək.
Real vaxtda, azad bazarlar nadir hallarda iqtisadçılar tərəfindən qurulan modellərə uyğun işləyir.
Burada bumlar, qabarmalar, dağılmalar və qəzalar var. O yalnız iqtisadi dərsliklərdədir ki,
bazarlar öz-
özünə nizamlanır. Bu tarixi sualın əksinə, iqtisadiyyat və etika arasındakı əlaqəni daha aydın görmək
olar.
Azad bazarlar tərəfindən daha çox dəyərləndirilən xarakterin xüsusiyyətləri sahibkarlıq cəsarəti, alverə
və riskli işə hazır olmaq, o cümlədən yeni imkanlar qazanmaq və ya yaratmaq bacarığıdır.
Onu da qeyd etməyə dəyər ki, bunlar mühafizəkar moralistlər tərəfindən daha çox təqdir olunan
xüsusiyyətlər deyildir. Sayıqlıq, ehtiyatlılıq və tanış həyat modelinə səbrlə təzyiq göstərmək
qabiliyyəti, ola bilsin, çox gözəl keyfiyyətlərdir, ancaq onlar adətən azad bazarda müvəffəqiyyətə
aparıb çıxarmır.
Əslində, bazarlar yüksək dərəcədə dəyişkən olanda, bu mühafizəkar xüsusiyyətlər məhvə aparan yolu
tam açmış olur. Kiminsə bacarıqlarını yenidən təchiz edərkən, iş yerini, karyerasını dəyişərkən-belə
riskli addımlar azad bazar iqtisadiyyatlarında insanlara sağ qalmağa və inkişaf etməyə yardım göstərir.
Ancaq bu cür riskli davranış, davamlı insan bağlılığının dəyərini nəzərdə tutan ənənəvi dəyərlərlə
mütləq mənada uyğun deyildir. Azad bazar iqtisadiyyatının yaradıcılarından biri Adam Smit həm də
biznes cəmiyyətinin ağıllı tənqidçisi idi. Smit qorxurdu ki, onun vaxtında meydana çıxan bazar
iqtisadiyyatı əlaqəli cəmiyyətlərin olmadığı şəhərlərdə işçiləri axınla işsiz qoyar. O düşündüyü kimi,
bazarın pozucu dinamizmi bazar meydanına daxil edilə bilməz. Azad bazarlar artıq mənfəət
gətirməyən əlaqələrə son qoymaq üçün yüksək dərəcədə mütəhərriklik və köklü hazırlıq tələb edir.
İnsanların daim hərəkətdə olduğu cəmiyyət çətin ki, möhkəm ailələrin və ya qanuna çox yaxşı əməl
edənlərin cəmiyyəti olsun.
Sonda bu sualın cavabı ondan asılıdır ki, onlardan hansı yaxşı həyatı nəzərdə tutur. Ailənin dağılması
kimi ənənəvi moralist baxışlar bir liberal tərəfindən şəxsi müstəqillik məsələsi kimi görülə bilər. Bir
liberal üçün şəxsi seçim yaxşı həyatın ən önəmli komponentidir, mühafizəkarlar isə qiymətli
institutların qorunmasının daha vacib olduğunu düşünürlər. Qərb cəmiyyətlərinin əksinə olaraq, mən
liberal baxışlara meylliyəm. Ancaq vacib nöqtə o deyildir ki, bu konsepsiyalardan daha çoxu birini
qəbul edir. Əksinə, bu o anlama gəlir: azad bazarlar bəzi mənəvi xüsusiyyətləri qiymətləndirsə də,
başqa xüsusiyyətləri dağıdırlar. Onlar fərdi seçimi azad etsələr də, eyni zamanda ənənəvi
xüsusiyyətləri sıradan çıxarırlar. Biri hər şeyə malik ola biməz. Azad bazarların mənəvi təhlükələri onu
göstərmir ki, başqa iqtisadi sistemlər daha yaxşıdır. Mərkəzdən planlaşdırılan sistemlər xarakteri daha
çox zərərlə, səmərəlilik və məhsuldarlıq baxımından daha az fayda ilə korlamışdır.
Keçmiş Sovet ittifaqının planlı iqtisadiyyatları yalnız tam mövcud olduqları səviyyəyə uyğun fəaliyyət
göstərirdi- çünki onlar qara və boz bazarlarla dəlik-deşik olmuşdular. Korrupsiya hər yeri bürümüşdü.
Marksist modeldə bazarın tamahkarlıqla təchiz olunmuş anarxiyası altruizmə əsaslanan planlaşdırma
ilə əvəz edilir. Ancaq Sovet cəmiyyətlərində real həyat azad rəqabət kapitalizminin dəqiq karikaturası
ilə daha oxşar idi və elə bil bu xaotik və israfçı mühitdə hər kəs var gücü ilə suyun üzərində qalmağa
cəhd edirdi. Homohomini lupus-insan insanın canavarıdır-qayda idi və yalnız altruizm istisna təşkil
edirdi. Bu şərtlərdə insanlar ən yüksək inkişaf etmiş müdafiə bacarıqları və azacıq mənəvi tərəddüdləri
ilə ən yaxşı olanı etdi. Heç bir iqtisadi sistem mənəvi xarakterin bütün aspektlərini gücləndirə bilməz.
Hamı mənəvi baxımdan şübhə doğuran motivlərə müəyyən dərəcəyə qədər güvənir. Ola bilsin ki,
tamahkarlıq və paxıllıq qüsurludur, ancaq onlar eyni zamanda iqtisadi stimul vasitələridir. İqtisadi
sistem insanın qüsurlarını insanın rifahına xidmət üçün istifadə etdiyi dərəcədə yaxşıdır
Bu azad bazar və mərkəzi planlaşdırma kimi mücərrəd modellər arasındakı seçim deyildir.
Gerçək dünya tarixində bunların heç biri nə vaxtsa onların müdafiəçiləri tərəfindən güman edilən
formada mövcud olmamışdır. Xeyr, doğru seçim bazarlar və qaydaların müxtəlif qarışığı arasındadır,
hansı ki, heç biri nə vaxtsa öz təsirləri baxımından mənən tamamilə faydalı olmayacaq.
Ağıllı birləşməyə iqtisadiyyatın necə işlədiyini göstərən ideal model tətbiq etməklə nail oluna bilməz,
Müxtəlif birləşmələr müxtəlif tarixi kontekstlərdə ən yaxşı olacaq. Ancaq bir şey aydındır: müasir
bazar
iqtisadiyyatı mənəvi korroziya dərəcəsi olmadan keçinə bilmir.