GİRİŞ
Caqdiş Baqvati
Caqdiş Baqvati Kolumbiya Universitetində iqtisadiyyat və hüquq professoru, Xarici Əlqələr Şurasının
beynəlxalq iqtisadiyyat üzrə aparıcı əməkdaşı, “Qloballaşmanın müdafiəsində” əsərinin müəllifidir.
O, geniş şəkildə dövlət siyasəti və beynəlxalq ticarət mövzusunda yazan müəlliflərdən biridir.
Əksinə…
Mən şəxsi təcrübəmdən təsdiq edə bilərəm ki, əgər siz bugünkü universitet şəhərciklərində azad bazar
haqqında danışmağa cəhd etsəniz, qloballaşmanın tənqid atəşinə məruz qalacaqsınız.
Fakültə və tələbələrin əksinə, beynəlxalq bazarların genişlənməsi daha çox altruizm düşüncəsindən
əmələ gəlir. Bu, onların sosial və mənəvi problemlər barədə narahatlığından yaranır.
Sadəcə desək, onlar güman edirlər ki, qloballaşma insanı simasızlaşdırır. Mən əks mövqeyi
götürürəm. Mənim bəhs edəcəyim qloballaşma yalnız sərvət yaradılması və yayılması istiqamətinə
deyil, həm də öz iştirakçıları arasında etik nəticələrə və daha yaxşı mənəvi xarakterə doğru aparır.
Bir çox tənqidçilər güman edir ki, qloballaşma sosial və etik mövzuları, uşaq əməyinin və kasıb
ölkələrdə yoxsulluğun azaldılması, o cümlədən istənilən yerdə gender bərabərliyi və ətraf mühit
mühafizəsinin təşviq etdirilməsi məsələlərini arxa plana keçirir.
Mən hələ bunları və başqa məsələləri “Qloballaşmanın müdafiəsində” adlı kitabımda tədqiq edən
zaman əsaslandırdım ki, real nəticələr onların qorxularının əksinədir.
Məsələn, çoxları güman edirdi ki, kasıb kəndlilər qloballaşmanın gətirdiyi daha böyük iqtisadi
imkanlara öz uşaqlarını məktəbdən götürərək onları işə qoymaqla cavab verəcək. Beləliklə,
nəzərdə
tutulan azad bazarın genişlənməsi çox zərərli qüvvə kimi hərəkət edəcək.
Ancaq mən əsaslandırdım ki, əks mövqe doğrudur. Aydın oldu ki, çox hallarda daha yüksək gəlirlər
qloballaşmanın nəticəsi olaraq gerçəkləşir. Məsələn,Vyetnamda düyü becərənlərin artan gəlirləri
onları öz uşaqlarını məktəbdə saxlamağa həvəsləndirdi. Nəhayət, daha onların əlavə uşaq əməyinin
təmin etdiyi cüzi gəlirə də ehtiyac qalmadı. Və ya gender bərabərliyini nəzərdən keçirək. Qloballaşma
nəticəsində satış malları və xidmətlər istehsal edən sənaye sahələri güclü beynəlxalq rəqabətlə üzləşir.
Bu rəqabət bir çox inkişaf etmiş ölkələrdə bərabər ixtisas dərəcəsi olan kişi və qadın işçilərə ödənən
kompensasiya arasındakı dərin fərqi azaltmışdır. Niyə?
Çünki qlobal şəkildə rəqabət aparan firmalar
tezliklə görürlər ki, onların kişilərin lehinə olan yanlış fikirlərinə göz yummağa imkan verilə bilməz.
Təzyiq altında xərcləri azaltmaq və daha səmərəli işləmək üçün onlar artan daha bahalı kişi əməyini
daha ucuz qadın əməyi ilə əvəz edirlər, beləliklə, qadınların əmək haqqı artır, kişilərin əmək haqqı
azalır. Qloballaşma hələ əmək haqqı bərabərliyi yaratmayıb, ancaq əlbəttə ki, fərqi azaldıb.
Nəhəng yoxsulluq problemləri olan iki ölkənin- Hindistan və Çinin təcrübəsinə dair bir çox dəlillər var
ki, onlar ticarət və xarici sərmayədən istifadə etməklə sürətlə inkişaf etmək imkanı qazanıblar. Bunu
etməklə də, onlar yoxsulluğu kəskin şəkildə aşağı salmağa müvəffəq olublar.
Onların qarşıda hələ qət ediləcək uzun bir yolu var, ancaq qloballaşma onlara yüz milyonlarla insanın
maddi şəraitini yaxşılaşdırmaq imkanı vermişdir. Bəzi tənqidçilər mühafizəkar "aşağı sızma"(“trickle-
down”) strategiyası kimi iqtisadi artım yolu ilə yoxsulluğa qarşı mübarizə ideyasını ittiham etdirdilər.
Onlar stolun altındakı qullar və itlər süfrənin qalıq və qırıntıları ilə qidalandığı halda, şişman, acgöz
zadəganların və qoyun ayaqları yeyən burjuaziyanın obrazlarını istehzayla təsvir edirlər.
Həqiqətən, diqqəti inkişafa yönəltməklə "gözlənilməz dayanacaq" strategiyası aktivist kimi daha yaxşı
təsvir edilir. İqtisadiyyatları inkişaf etdirmək kasıbları gəlirli işə çəkir və yoxsulluğu azaldır.
Onlar qloballaşmanın ümumilikdə müəyyən sosial məqsədlərin uğuruna kömək etdiyini
qiymətləndirsələr də, bəzi tənqidçilər hələ də israr edir ki, o, mənəvi xarakteri korlayır.
Onlar deyir ki, mənfəət güdən və asan qazanca əsaslanan geniş azad bazar hökmranlığını artırmaqla
insanları eqoist və əxlaqsız edir. Ancaq bu, həqiqətə uyğun deyil. Niderlandın tarixində Saymon
Skama tərəfindən təsvir edilən Kalvinist bürgerləri nəzərdən keçirin. Onlar beynəlxalq ticarətdən
özlərinə var-dövlət yığdılar, ancaq Skamanın dəqiq ifadə etdiyi kimi, "sərvətdən gözləri dörd olaraq"
öz şəxsi iştahalarını cilovlamaq əvəzinə, altruizmlərinə göz yumdular.
Bənzər özünü azadlıqdan məhrum etməni Mahatma Qandinin doğulduğu Hindistanın Gujerat
ştatındakı Caynlarda da görmək olar. Caynların öz kommersiya fəaliyyətlərindən qazandıqları sərvət
başqa yolla deyil, onların dəyərlərinə görə istifadə edildi. Qloballaşmanın mənəvi xarakterə göstərdiyi
təsirin davam etməsinə gəldikdə, gəlin, mən Con Stüart Milin çox gözəl fikirlərindən sitatlar gətirim.
Belə ki, o, “Siyasi İqtisadiyyatın Prinsipləri” əsərində yazırdı:
“Ticarətin iqtisadi faydaları əhəmiyyətlilik dərəcəsinə görə onun intellektual və mənəvi təsirlərindən
artıq olur. İndiki insan inkişafının aşağı vəziyyətində, insanları onların özlərinə bənzəməyən, fərqli
fikir və hərəkət tərzinə malik, azad bazarı olmayan, başqalarından almağa ehtiyac duymayan xalqı
təmsil edən, özünəməxsus incəsənət və təcrübələri olmayan, ancaq xarakterin mühüm nöqtələri öz
tipinə uyğun olan şəxslərlə əlaqəli bir mövqedə yerləşdirməklə dəyəri yenidən qiymətləndirmək
çətindir…
Mübaliğəsiz deyilə bilər ki, beynəlxalq ticarətdə böyük və sürətli artım dünyada sülhün əsas təminatı
olmaqla, ideyaların, institutların və insan irqi xarakterinin arasıkəsilməz inkişafı üçün mühüm daimi
təhlükəsizlikdir”.
Bugünkü dünya iqtisadiyyatında biz Milin təsvir etdiyi fenomenin əlamətlərini davamlı olaraq
görürük. 1980-ci illərdə Yapon transmilli korporasiyaları yayılmağa başladığı zaman onların kişi
rəhbərləri öz həyat yoldaşlarını da Nyu Yorka, London və Parisə gətirdi. Bu ənənələrə bağlı Yapon
qadınları Qərbdə qadınlarla necə rəftar olunduğunu görəndə, qadınların hüquq və bərabərliyi haqqında
ideyalar barədə suallar verməyə başladılar. Onlar Yaponiyaya qayıdan zaman sosial islahat agentləri
oldular.
Bizim öz həyatımızda televiziya və internet sosial və mənəvi şüurun cəmiyyət və milli dövlətlərimizin
sərhədləri boyunca genişlənməsində mühüm rol oynamışdır.
Adam Smit “Avropada insanlığın adamı” ifadəsiylə gözəl yazırdı ki, kim “gündüz
öz çeçələ barmağını itirsə” “gecə yuxulaya” bilməz, ancaq onun yüz milyon
Çinli qardaşı “bir zəlzələ nəticəsində qəfildən udulsa”, “lap tam sakitlik içində xoruldayar”, “çünki o
heç vaxt həmin insanları görməmişdir”.
Bizim üçün çinlilər artıq Deyvid Hyumun dediyi qayğıkeşlik hissinin konsentrik dairələrindən uzaq
kənarda yaşayan gözəgörünməz insanlar deyillər. Çində keçən yay baş verən zəlzələnin faciəvi
nəticələri dərhal bizim ekranlarımıza ötürüldü və bu faciə dünyanın qalan hissəsi tərəfindən
laqeydliklə deyil,
Çin qurbanlarına qayğıkeşlik və dərin mənəvi borc hissi ilə qarşılandı. Bu qloballaşmanın ən incə
anları idi.