Qinqlian Hi
(Qinglian He)Qinqlian Hi Çin iqtisadçısı və “Shenzhen Legal Daily” nəşrinin
sabiq baş redaktorudur. O, aşağıdakı kitabların müəllifidir:“Modernləşmənin tələləri”,
Müasir Çinin iqtisadi sosial problemləri və senzura dumanı”, “Çində mediaya nəzarət”
Yox…
Keçən bir neçə əsr boyunca, dünya bir çox yollardan keçərək şahid olmuşdur ki, fəal azad bazar maddi
və sosial inkişafı təşviq edir və eyni zamanda mənəvi xarakteri gücləndirir. Bundan fərqli olaraq, azad
bazarın əsas müasir rəqibi, sosializm dövlətinin ideoloji baxımdan idarə olunan planlı iqtisadiyyatı
sistemində yaşayan insanlar iqtisadi fəaliyyətin durğunluğundan, vətəndaş cəmiyyətinin ətalətindən,
mənəviyyatın korlanmasından əziyyət çəkmişlər.
Son onilliklərdə planlı iqtisadiyyatlar öz ziddiyyətləri üzündən çökdükcə, bu utopik təcrübə sistemli
uğursuzluğunu sübut etmişdir. Uzun illər iqtisadi, mənəvi və siyasi fəlakətlərə dözmüş vətəndaşlar
onlardan qurtulmağa can atdı. Əlbəttə, bazar iqtisadiyyatı mükəmməl bir sistem deyildir. Ancaq
bazarın qüsurları onun quruluşundan deyil, orada iştirak edən insanların hərəkətlərindən və
stimullarından törəyir.
Təcrübə bizə azad bazarın azad cəmiyyətlə sıx bağlı olduğunu öyrətmişdir. Və azad cəmiyyətlərdə
insanlar öz həyatlarını yaxşılaşmaq üçün sazişlərdə iştirak etməyi daha yaxşı bacarırlar.
Azad cəmiyyətlər insanlara öz siyasi və sosial sistemlərini daha ədalətli qurmaq imkanı verir.
Ümumiyyətlə, bu fəaliyyətlər mənəviyyatı korlamır, əksinə ona yardım edir. Müqayisəli tarixi
perspektivdən, biz azad bazarı iqtisadi institutları, sosial əlaqələri və mədəniyyəti əhatə edən ətraflı
sosial-iqtisadi sistem kimi müəyyən etməyə meylliyik.
Ancaq biz bazar və mənəviyyat arasında əlaqəni analiz edəndə, o, iqtisadi fəaliyyətləri əlaqələndirən
qaydalar kimi, bazarın daha məhdud tərifini istifadə etmək düşüncəsi yaradır.
Bazar və ya mənəviyyat bizim analizimizdə daha çox ehtimal olunan səbəb faktorudurmu? Biz etiraf
etməliyik ki, spesifik sosial-iqtisadi fəaliyyətlər haqqında mənəvi mühakimələr bazar qaydaları
haqqında mənəvi mühakimələrdən fərqlənir. Dəyərlər və biznes etikası iqtisadi fəaliyyətlə məşğul olan
şəxslərin davranışını formalaşdırır. Əgər onların fəaliyyətləri arzuolunmaz və ya düşünülməmiş
nəticələrə gətirərsə, biz hər şeydən əvvəl, izahı o sosial institutlarda axtarmalıyıq ki, onlar bazar
qaydaları əsasında özlərindənsə, bazarı bəsləyirlər.
“Bazarın mənəviyyatlaşdırılması” haqqında müzakirələr, təxminən inkişafın bəzi nəticələrin
yumşaldılması və ya bazarın qlobal genişlənməsindən ibarətdir ki, bu da ən yaxşı şəkildə iqtisadi
fəaliyyətlə məşğul olanların sosiomədəni prioritetlərinə hesablanmışdır. Dövlətlər, beynəlxalq
təşkilatlar, mülki qruplar və ya hərəkatlar, bazar qaydalarını formalaşdırmaq və daha arzu olunan
davranışı görmək istəyindən əvvəl, yeni dəyərləri və mənəvi müəssisələri formalaşdırmağa kömək
etməlidirlər.
Bütün iqtisadi fəaliyyətlər sosiomədəni vəziyyətə uyğun tətbiq olunur. 10-cu əsr Çinindən 21-ci əsr
Avropasına qədər istehlak və istehsal mənəvi dəyərlərin üstünlük təşkil etməsinə uyğun fəaliyyət
göstərmişdir. Həmçinin bütün tarixi kontekstlər, mənəvi baxışlar həmişə dini inanca əlaqəli olmuşdur.
Məsələn, bu gün Şərqi Asiya ölkələrindəki din adamlarının biznesdə dürüst olmağa meylli olduğu
anlayışı var. Bundan fərqli olaraq, dinin bir dəfə qadağan edildiyi və hələ də ciddi şəkildə dövlət
tərəfindən idarə edildiyi Çində, bazar iqtisadiyyatı kök salan kimi, zəif biznes etikası sürətlə inkişaf
etdi.
Mənəvi baxışa başqa faktorlar da təsir göstərir. Son onilliklərin iqtisadi və mədəni qloballaşması
inkişaf etməkdə olan ölkələri yalnız yeni iqtisadi institutlara deyil, həmçinin dəyişiklikləri özləri
aparan Qərb normalarına və dəyərlərinə təqdim etdi.
Son zamanların ən qaynar meylləri ekoloji baxımdan saf istehlak malları və beynəlxalq standartlar
səviyyəsində iş yeri şəraitinə malik təşkilatla bağlı olmuşdur. Bunlar keçən onillik üçün tərtib olunan
Sosial Məsuliyyət üzrə 8000 Standart sənədində əksini tapmışdır. Bunların hər ikisi ənənələrin
dəyişməsinə parlaq nümunədir, amma sonuncu Çin kimi ölkələrdə daha böyük təsirə malik olmuşdur,
o çoxlu ağır əmək rejiminə əsaslanan fabriklərdə iş şəraitini yaxşılaşdırmışdır.
Bugünkü keçid cəmiyyətlərində mənəvi dəyərlərin dramatik tənzimlənməsi baş verir, çünki bir dəfə
təcrid edilmiş planlı iqtisadiyyatlar əlaqələndirilmiş bazar sistemlərinə çevirilir.
Şübhəsiz, statistika təşkilatlarının mirası və hakim elitaların rolu tənzimləməni ləngidə və ona mane
ola bilər. Avropada əvvəlki Sovet ittifaqı ölkələrinin qitənin
azad bazar ticarət sisteminə
inteqrasiyasının çoxlu mənfi mənəvi nəticələr gətirəcəyi düşüncəsi yoxdur. Ancaq Çində, hər hansı
şəxs asanlıqla həm mənəvi vəziyyət, həm də biznes etikası sahəsində tənəzzülə aid dəlil tapa bilər.
Siyasi nüfuz və hökumət müəssisələri pula görə satılır, rüşvət insanları cinayət cəzasından azad edir,
uşaq əməyindən istifadə edən sahibkarlar nadir hallarda cəzalandırılır, qanın və insan orqanlarının
satışı ümumi təcrübəyə çevrilib.
Bu fəaliyyətlərin hamısı Çində qeyri-qanuni sayılır, ancaq hökumət onlara dözümlülük göstərir. Açıq-
aydın, ölkə hələ də hüquq normalarından çox uzaqdır. Həqiqətən də, bunlar qanunda yuxarıda dayanan
bir siyasi qrup tərəfindən idarə edilir.
Qeyri-hökumət təşkilatları (QHT-lər) bu narahatlıq doğuran problemlərə qarşı var gücləri ilə mübarizə
aparmağa cəhd edir, ancaq onların fəaliyyətləri ciddi nəzarətdə saxlanır və hər bir təşkilata hökumət
idarəsi tərəfindən nəzarət edilməlidir. Həlledici addım atmaqdan daha çox nominal olaraq bu “qeyri-
qanuni” fəaliyyətləri qadağan etmək üçün hökumət belə "rejimin imicinə zərbə vuran mənfi xəbərlər"
haqqında media məlumatlarını və internet müzakirələrini nəzarətə götürməyə böyük səy göstərir.
Beləliklə, Çində inkişafın pozulması üçün hansı günahkardır- azad bazar özü, yoxsa dövlətin və onun
xüsusi idarəçi elitalarının uğursuzluqları?
Hər bir bazar üçün qaydaları hazırlayan və tətbiq edən insanlar önəmli rola malikdir. Bu, Çində
xüsusilə özünü doğruldur, orada qanunları hökumət və partiya rəsmiləri hazırlayır, hətta özləri gəlir
əldə etməyi nəzərdə tutduqları iqtisadi fəaliyyətlərə də onlar nəzarər edirlər.
Bu onların azad bazarın inkişafına deyil, əxlaqsız fəaliyyətlərə tolerant münasibətləridir ki, Çin
cəmiyyətinin mənəvi durumunu korlamışdır.
Çinin son təcrübəsinə əsaslanaraq, mən yazını üç vacib dərs ilə yekunlaşdırmaq istəyirəm. Birincisi,
beynəlxalq mətbuatın bütün nümayişkar üz qapaqlarına baxmayaraq, bazarda Çin hökumətinin təsiri
qeyd-şərtsiz müsbət olmamışdır. İkincisi, davamlı və güclü bazar demokratik siyasi quruluş tələb edir.
Üçüncüsü, mənəvi inkişafı təqib etmək Çin üçün iqtisadi inkişafı dəstəkləməkdən heç də az önəmli
məsələ deyildir.