Maykl Novak
Amerika Sahibkarlar İnstitutunda Din, fəlsəfə və dövlət siyasəti üzrə Corc Frederik Jevett
təqaüdçüsüdür. O, iyirmidən artıq kitabın müəllifidir ki, bunların arasında “Demokratik
kapitalizmin ruhu” və son zamanlar çapdan çıxmış “Heç kəs Tanrını görmür” də var.
Yox! Və həm də, bəli…
Amerikanın yaranması zamanı əksər cəmiyyətlər torpaq sahibkarları aristokratiyası və ya
güclü hərbi
təşkilat əsasında təşkil olunmuşdu.
Amerikanın baniləri bu modelləri rədd etdilər və qəti şəkildə yeni cəmiyyətin azad ticarət əsasında
qurulmasını israr etdilər. Bunların hər ikisi gözəl dəyərlərin daha yüksək toplusunu doğurur və hüquqi
norma üçün daha təhlükəsiz və daha etibarlı olduğunu sübut edir. Belə cəmiyyət hakimiyyətin təqibinə
deyil, ancaq bolluğun yaradılmasına həsr ediləcək
Aleksandr Hamiltonun “Federalist #12-də” qeyd etdiyi kimi: "Ticarətin tərəqqisi indi hiss olunur və
təhsilli siyasət adamları tərəfindən etiraf edilir ki, bu, milli sərvətin ən faydalı və ən məhsuldar
mənbəyi olmalı, həmçinin uyğun şəkildə onların siyasi diqqətinin əsas obyektinə çevrilməlidir”.
Ticarət insanları bölünmə və fraksiyanın əvvəlki mənbələrindən yayındırdı.
Onların ehtirasları siyasi səbəblərdən bazar fəaliyyətinə və azad bazarlar üçün zəruri əməkdaşlıq
ruhuna, öz loyallıqlarını tədricən daha böyük respublikaya bağlamaq istiqamətinə yönəldi.
Kommersiya cəmiyyəti yoxsullar üçün də daha yaxşı olacaq, ictimai və şəxsi mənəviyyata faydalı təsir
göstərəcək. Onların dəqiq tarixi tədqiqatı vasitəsilə yaradıcılar öyrəndilər ki, hərbi hakimiyyətə
əsaslanan cəmiyyət tez-tez zədələnmiş qürurun müharibələrinə qarşı mübarizədə, yoxsullara böyük və
fasiləsiz xərclər eilməsində həssas və davamsız olur.
Şotland filosofu Deyvid Hyum təsdiq etdi ki, nəsildən-nəsilə yoxsulluqdan irəli doğru cüzi inkişaf
göründü. İmperatorlar, monarxlar və baronlar arasında şərəf və qisas müharibələri, münaqişələr
yoxsullar tərəfindən atılan hər hansı inkişaf addımlarını dəfələrlə silib atdı.Torpaq sahibi olan
aristokratiyalara gəldikdə, onların maraq və zövqləri daha çox yayındırmalara, əyləncələrə,
şirnikləndirmələrə, düşkünlüyə yönəlmişdi. Hətta bir çox nəzakətli baron və qrafların yaxşı əsgərlər
olmasına və özlərinə ordu saxlamasına baxmayaraq, onların həyatları bütövlükdə boş idi. Onlar öz
geniş mülkiyyətləri sayəsində piylənmə və kəndlilərin əməyi sayəsində asanlıqla yaşayırdılar.
Onlar öz izafi kənd təsərrüfatı məhsullarını qaydasında sərf etməyi ordulara öyrətdilər, beləliklə,
primitiv yollar və hüquq normasının olmaması(böyük şəhərlərdən kənar) ilə onun məhsuldar ticarətin
mənbəyi olmasının qarşısını aldılar.
Amerikanın baniləri belə nəticə çıxardılar ki, aristokratiya və ya hərbi qüvvələr əsasında yeni
cəmiyyəti təşkil etmək respublika üçün təhlükəsiz olmayacaq.
Respublika müstəqilliyə, öz iqtisadi gücünə, yaradıcılığa, istedadlı insanlara ehtiyac duyar, qorxmadan
onların çirkli əllərini tutar, öz işgüzar insanlarıyla qürur duyar, işləri daha
çox yeniliyə əsaslanmaqla,
daha yaxşı yollar tapmaq (əsasən daha az əziyyətlə) üçün qətiyyətlə həyata keçirərdi.
Müstəqillik və yenilik ictimai faydanın daim yaxşılaşdırılmasına aparmaqla, kommersiya cəmiyyətinin
meyvələrinə çevrilir, ən azı yeni Birləşmiş Ştatlar kimi azad respublika üçün.
Bundan başqa, banilər fikirləşdi ki, ticarət əsasında qurulan cəmiyyət gərək qanun qarşısında şəxsi
məsuliyyət yaratsın. Qanuna itaət edən cəmiyyət olmadan, müqavilələri tətbiq
etmək üçün
məhkəmələrə güvənməklə, ticarətə qoşulan insanlar hətta öz səyləri üçün tam ödəniş almadan əvvəl
necə böyük risk götürə bilər?
Asiyadan çay gətirmək üçün Yeni İngiltərədən göndərilən gəmilər geri dönməmiş və öz yükünü
satmamışdan əvvəl ödəniş etməli idilər. O zaman piratlarla yalnız yazılan qanunla deyil, qanuna
müvafiq tətbiq edilən qaydada açıq dənizdə silah atəşi ilə ( Barbary piratlarına qarşı Ceffersonun
kampaniyaları kimi) mübarizə aparılmağa ehtiyac duyulacaqdı.
O zaman dünyanın ən böyük ticarət paytaxtlarından biri və banilərin heyranlıq obyekti olan
Amsterdamın şüarı təəccüblü
deyildi ki, “Ticarət sülhə imkan açır”(
Commercium et Pax) kimi ifadə
olunurdu. Ticarət sadəcə qonşuların müharibədə daha artıq qazanması deyil, bir-biri ilə dinc şəkildə
mübadilə etməsidir.
Bizim ulu babalarımız güman edirdi ki, kommersiya cəmiyyəti öz üzvlərini ağır işdə müntəzəm və
yeniliklə təlimatlandırır. O həmçinin Amerikanlara macərada cəsarətli, qazanc gözləntilərində
təvazökar və qazanclarından gələcək tərəfdaşlıqlar üçün təkrar kapital qoymaqda qənaətli olmağı
öyrədirdi(Yeni İngiltərə dənizi kapitanları kimi).
Bu fəaliyyətlər keçmiş torpaq sahibi aristokratiyasının gözə çarpan istehlakına alternativ olacaq.
Kommersiya cəmiyyəti vicdanlı, məsul, öz maraqlarını qurban verən və gələcəyə istiqamətlənmiş
vətəndaşları həvəsləndirdi. Belə vətəndaşlara xüsusilə qanuna itaət edən və çiçəklənən azad respublika
qurmaq üçün ehtiyac duyulur. Çünki kommersiya cəmiyyətinin kökləri innovasiya, ixtira və ağır iş
məmnunluğu vərdişləri, gələcəyə diqqət, Yəhudi və Xristian dinlərində imperativlərdən sıçramaq
kommersiya instinktlərinin cilovlanmasında, onları sərhədlər çərçivəsində saxlayaraq və öz-özünü
məhv etmədən çəkindirərək, din və mənəviyyatın mühüm rolunu müəyyənləşdirməkdə Amerika
baniləri üçün uzun məsafə deyildi.
“Çox şey var ki, qanun vətəndaşları onları etməkdən çəkindirə bilmir, amma din Amerikanları onları
etməkdən çəkindirir," Toskavelli (Tocqueville) təqdirlə qeyd edirdi. Digər tərəfdən,
kommersiya
respublikasının uğurları da uzun müddət ərzində cəmiyyətlərin mənəvi qüvvəsini korlayan müxtəlif
zəiflədici təsirlər yaradır.
Daha gənc nəsillər ulu babalarının qurbanları ilə qazanılan bağışlanmış tərəqqini qəbul etdi. Bəziləri
kommersiya respublikasının nizam-intizam qaydalarından qaçmaq istəyir və bəziləri öz əcdadlarının
təmkinli davranış tərzləri və adət-ənənələrinə nifrət edirlər.
Nəsillər ağır işə və şəxsi intizama alışdı ki, külək üfürən pəncərədən başqa musiqini dinləyən
və üsyana susayan, qara işdə çalışmaqdansa, avaraçılıqdan zövq almağı üstün tutan yeni nəsillərə yol
aça bilsin. Sabah üçün qənaət etməyə sadiq bir nəsil, bu gün sadəcə ehtiyatsız yaşayan bir nəsillə əvəz
edilir.
Bu yolla, kommersiya respublikasının çox uğurları gənclərin mənəvi möhkəmliyini dağıtmağa
meyllidir. Sosioloq Daniel Bell təkərin bu dövri çevrilmələrini “kapitalizmin mədəni ziddiyyətləri”
adlandırırdı.
Başqa sözlə: güclü mənəviyyatlar gəlir, ancaq zamanla pozulmuş mənəviyyatlarla çıxıb gedir.
Biz mənəvi tənəzzülü sürətləndirmək imkanlarını hər yanımızda görə bilərik. Ancaq belə mənəvi
tənəzzül zəruri deyil, yalnız mümkün nəticədir.
Amma biz onun qarşısını almaqla, cazibədarlıqlarına üstün gəlmək üçün xüsusi cəhdlər edə bilərik.
Beləliklə, kommersiya cəmiyyətinin ən böyük məsələsi mənəviyyat və mədəni dərinləşmə,
mənəvi köklərə qayıtma olur, hansı ki, bizim ulu babalarımız onu “Böyük Oyanış” adlandırıblar.
Nobel Mükafatçısı iqtisadçı Robert Foqelin hesabı ilə, Birləşmiş Ştatlar indi
Dördüncü Böyük Oyanışın tədrici yüksəlişindədir.
Bu, köklərə, ailənin önəminə qayıtmaq- güclü xarakterin ən yaxşı təminatları olan arzu və düşüncənin
bəsləyici vərdişlərini inkişaf etdirmək üçün gənclərə dəvətlə səciyyələndirilir.
Belə gənc insanlar bizim respublikanın azadlıq və kommersiya yaradıcılığının gələcək aktuallığının ən
böyük ümididir.