T. C. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı

6 
 
çalışmalardan farklı olarak Kur’an-ı Kerim ve Kitab-ı Mukaddes’te yer alan Hz. Davut 
anlatılarını  karakterler  ve  olaylar  bağlamında  karşılaştırmaya  tabi  tuttuk.  Kur’an’da 
Talut  ve  Calut  kıssasında  bahsi  geçen  isimsiz  peygamber,  Talut,  Davut  ve  Calut 
karakterlerini  sırasıyla  Kitab-ı  Mukaddes’teki  Hâkim  Samuel,  Saul,  Dâvid,  ve  Golyat 
karakterleri  ile  birebir  karşılaştırıp  bunların  benzeyen  ve  benzemeyen  yönlerini  ortaya 
koyduk.  Daha  sonra  Davut  anlatılarını  üslup  ve  tutarlılık  açısından  karşılaştırıp  özgün 
ve farklı noktaları tespit etmeye çalıştık. Çalışmamızla bu alandaki boşluğu doldurmayı 
amaçladık. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

7 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
BİRİNCİ BÖLÜM 
KUR’AN-I KERİM VE KİTAB-I MUKADDES’E GÖRE HZ. 
DAVUT ANLATILARININ KARAKTERLER VE OLAYLAR 
BAĞLAMINDA KARŞILAŞTIRILMASI 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

8 
 
1.
 
HZ. DAVUT’UN SOYU, YAKIN ÇEVRESİ, ŞEMÂİLİ VE AHLAKI 
 
Davut ismi, Kur’an’ın Arapça metninde “ د
ُواَد ” şeklinde 15 defa geçer.
14
 
İslami 
kaynaklarda  Davut’un,
 
Arapça  kökenli  bir  isim  olmadığı,
15
  İbranice  bir  isim  olduğu 
söylenmiştir.
16
  
Kur’an,  Hz.  Davut’tan  bahsettiği  ayetlerde  ona  hükümdarlık  ve  hikmet 
(peygamberlik/hakkı  batıldan  ayırma  ve  davaları  çözme  kabiliyeti),
17
  açık  ve  güzel 
konuşma  yeteneği
18
  ve  kendisine  has  bazı  özellikler  verildiğini
19
  bildirmekle  beraber 
onun soyundan, şekil ve şemailinden, hanımlarından ve kardeşlerinden bahsetmemiştir. 
Kur’an,  Hz.  Davut’un  çocukları  içerisinden  sadece  oğlu  Hz.  Süleyman  hakkında  bilgi 
vermiştir. Kur’an, Süleyman’ın Davut’a verildiğini, onun güzel bir kul olduğunu, daima 
Allah’a  yöneldiğini,
20
  kendisine  peygamberlik  verildiğini,
21
  rüzgârların  ve  şeytanların 
kendisine boyun eğdirildiğini bildirmiş
22
 ve onun Sebe’ melikesi ile olan mücadelesini 
ayrıntılı bir şekilde anlatmıştır.
23
   
İslami Kaynaklarda ise Hz. Davut’un soy kütüğü, şekli ve yakın çevresiyle ilgili 
Kur’an’da  yer  almayan  şu  bilgiler  verilmektedir:  “Davut  (a.s.),  Hz.  İshak’ın 
zürriyetinden  gelmiştir.  Babasının  adı  Îşâ,  dedesinin  adı  Aviyd  olup  ataları  sırası  ile 
Bâaz,  Selmûn,  Nahşûn,  Ammiyyi  Nevzeb,  Râm,  Hasrûn,  Fârıd,  Yehûzâ,  Yâkûb  ve 
İshâk’tır.”
24
 Annesinin adı Hapt’dır.
25
 
                                                           
14
  Bkz.  Bakara,  2/251;  Nisâ,  4/163;  Maide,  5/78;  En’âm,  6/84;  İsrâ,  17/55;  Enbiyâ,  21/78,  79;  Neml, 
27/15, 16; Sebe’, 34/10, 13; Sâd, 38/17, 22, 24, 26. 
15
  Ebu’l-Kasım  el-Hüseyin  b.  Muhammed,  Rağıb  el-İsfahanî  (ö.  502  H.),  el-Müfredât-ü  fî  Garîb’il-
Kur’an, Tahk.: Saffan Adnan ed-Dâvudî, 1. Baskı, Dâru’l-Kalem, Beyrut 1412 H., I/321. 
16
 Bu husustaki görüşler için sayfa 21-22’ye bakınız. 
17
 Bakara, 2/251. 
18
 Sâd, 38/20. 
19
 Dağların ve kuşların onunla beraber tesbih etmeleri gibi. Bkz. Sâd, 38/18-19. 
20
 Sâd, 36/30; Kur’an’da Hz. Süleyman’dan bahseden diğer ayetler için bkz. Bakara, 2/102; Nisâ, 4/163;  
En’âm, 6/84; Enbiyâ, 21/78,81,82; Neml, 27/15-44; Sebe’, 34/12-15; Sâd, 38/30-40. 
21
 Nisâ, 4/163; En’âm, 6/84; Enbiyâ, 21/78; Neml, 27/15; Sâd, 38/40. 
22
 Sâd, 38/35-37.  
23
 Neml, 27/15-44.  
24
 Ebu’l-Hasan İzzeddin Ali b. Ebi’l-Kerem Muhammed b.Muhammed b. Abdilkerîm b. Abdil Vâhid eş-
Şeybanî  el-Cezerî,  İbnu’l-Esîr  (ö.  630  H.),  el-Kamil  Fi’t-Tarih,  Tahk.:  Ömer  Abdüs-Selam  Tedmirî,  1. 
Baskı, Dâru’l-Kütübi’l-Arabî, Beyrut 1417/1997, I/194. 
25
  Neslihan  Calasın,  Yahudi  ve  İslam  Geleneğinde  Hz.  Davut,  (Yüksek  Lisans  Tezi)  Ankara 
Üniversitesitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara 2001, s. 45; Neslihan Calasın bu bilgiyi Enver Behnan 
Şapolyo’nun Peygamberler Tarihi kitabının 193. sayfasından almıştır. 

---

9 
 
Hz.  Davut’un  rivayetlere  göre  yedi,
26
  on  bir,
27
  on  üç  kardeşi  vardı  ve  o 
kardeşlerinin  en  küçükleri  idi.
28
  “Davut  (a.s.)  kısa  boylu  ve  vücutça  çelimsiz  olduğu 
için,  babası  Îşâ  onu  hor  görür,  insanlar  arasına  çıkarmaktan  utanır,  ona  davarlarını 
güttürürdü. Onu Samuel (a.s.)’e de, öteki oğullarıyla birlikte göstermek istememişti.”
29
 
İslami  kaynaklarda  bildirildiğine  göre  Hz.  Davut,  düz
30
  ve  az  saçlı,
31
  kırmızı 
yüzlü,  mavi  gözlü,  ince  bacaklı,  kısa  boylu,  uzun  sakallı,  güzel  sesli  idi.
32
    Sesi  aynı 
zamanda gür çıkardı.
33
 Hz. Peygamber bir gün Ebû Mûsâ el-Eşarî’nin Kur’an okuduğu 
duymuş  ve  ona:  “Gerçekten  sana  Davut  mizmarlarından
34
  biri  verilmiştir.” 
buyurmuştur.
35
  “Hz.  Peygamber  bu  hadisi  ile  Ebu  Musa’nın  ses  ve  nağmesini  Davut 
(as)’unkine  benzetmiştir.  Bilindiği  gibi  dik  olmayan  orta  ve  kalın  gür  sesler  için 
‘Davûdî’ tabiri kullanılır ki bu çeşit sesler, Davut (as)’a nispet edilmiştir.”
36
  
Kur’an’da  Hz.  Davut’un  güzel  ahlakıyla  ilgili  olarak  onun  Allah’a  çok 
yöneldiği,
37
  Rabbinden  mağfiret  dilediği,  eğilerek  secdeye  kapandığı,  tevbe  edip 
Allah’a  döndüğü,  Allah’ın  yanında  onun  bir  yakınlığı  ve  güzel  bir  geleceği  olduğu
38
 
bildirilmiştir.  
                                                           
26
 Ebu Abdullah Muhammed b. Ömer b. Hasan b. Hüseyin,  Fahruddîn  er-Râzî (ö. 606 H.),  Mefâtîhu’l-
Gayb  (et-Tefsîrul-Kebîr)  3.  Baskı,  Dâr’u  İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî,  Beyrut  1420  H.,  VI/516;  Ebu’s-Suûd 
Efendi  (ö.  982/1574),  İrşâdu’l-Akli’s-Selîm  ilâ  Mezâye’l-Kur’ani’l-Kerîm,  Dâru’l-İhyâi’t-Türâsil-Arabî, 
Beyrut ty. I/244. 
27
  Calasın,  a.g.e.,  s.  45;  Neslihan  Calasın  bu  bilgiyi  Enver  Behnan  Şapolyo’nun  Peygamberler  Tarihi 
kitabının 193. Sayfasından almıştır. 
28
 Ahmed b. Muhammed b. İbrahim, Ebu İshak es-Sa’lebî, el-Keşf ve’l-Beyan an Tefsîri’l-Kur’an, Tahk.: 
el-İmam Ebî Muhammed b. Âşur, 1. Baskı, Dâr’u İhyâi’t-Turâsi’l-Arabî, Beyrut 1422/2002, II/217. 
29
 Mustafa Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Türkiye Diyanet Vakfı Yay., Ankara 2004, s. 179. 
30
 Köksal, a.g.e., s. 179. 
31
 Taberî, a.g.e., I/476. 
32
 Ahmed b. Muhammed b. İbrahim, Ebu İshak es-Sa’lebî, Arâisü’l-Mecâlis fi Kasâsi’l-Enbiya, Mısır ty. 
s.244.  
33
 Köksal, a.g.e., s. 179. 
34
  Mizmar  [A.i.]  1.  Neye  benzeyen  bir  nefesli  çalgı.  2.  Zebûr  sûrelerinden  her  biri.  3.  Nefes  borusu, 
hançere. (D. Mehmet Doğan, Büyük Türkçe Sözlük, “mizmar”, Ülke Yayın Haber Tic. Ltd. Şti., İstanbul 
1994, s. 779). 
35
  Buhârî,  Ebu  Abdullah  Muhammed  b.  İsmail,  Sahîhul-Buhârî,  Dâr’ul-Fehm,  Beyrut  ty.,  Kitab-ü 
Fedâilil-Kur’an, Bab 31. 
36
 Abdullah Aydemir, “Hz. Dâvud (a.s.)”, Diyanet Dergisi, Sayı: 6, Yıl: 1975, s. 343.    
37
 Sâd, 38/17. 
38
 Sâd, 38/24-25. 

---