T. C. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı

1 
 
GİRİŞ 
1.
 
ARAŞTIRMANIN KONUSU VE ÖNEMİ  
 
Kur’an-ı  Kerim  kıssalarının  büyük  bir  bölümünü  peygamber  kıssaları 
oluşturmaktadır.  Geçmiş  peygamberlerin  risâleti  ve  bu  peygamberlerin  ümmetlerinin 
kaderi  ile  alakalı  ayetler  Kur’an’ın  yaklaşık  dörtte  birine  tekabül  etmektedir.
1
 
Peygamber  kıssaları  içerisinde  Hz.  Davut’a  ait  anlatılar  ise  Kur’an’da  önemli  bir  yer 
tutmaktadır.  Aynı  şekilde  Hz.  Davut’la  ilgili  anlatıların  Kitab-ı  Mukaddes’te  de  çok 
fazla yer tuttuğu görülmektedir. Biz bu çalışmamızda Kur’an ve Kitab-ı Mukaddes’teki 
Hz.  Davut’la  ilgili  anlatıları  benzerlikler  ve  farklılıklar  açısından  karşılaştırmaya  tabi 
tutmak  istedik  ve  bundan  dolayı  tezimizin  başlığını  “Kur’an-ı  Kerim  ve  Kitab-ı 
Mukaddes’te  Hz.  Davut  Anlatımı  -Farklılıklar  ve  Özgün  Noktalar  Açısından  Bir 
Karşılaştırma-” diye koyduk.  
 
Hz.  Davut’la  alakalı  yüksek  lisans  düzeyinde  yapılan  birtakım  çalışmalar 
bulunmaktadır. Bu çalışmalara göz atıldığında bunların genelde Hz. Davut’u tarihi süreç 
içerisinde  değerlendirdikleri  görülmektedir.  Çalışmamız,  Kur’an  ve  Kitab-ı  Mukaddes 
tarihinde  önemli  bir  yeri  olan  Hz.  Davut’u  tüm  yönleriyle  Kur’an  ve  Kitab-ı 
Mukaddes’e  göre  bir  karşılaştırmaya  tabi  tutmayı  hedeflemektedir.  Çalışma,  Hz. 
Davut’u  Kur’an  ve  Kitab-ı  Mukaddes’e  göre  tarihsel  bir  süreç  içerisinde 
değerlendirmenin  ötesinde,  her  iki  kitabın  Hz.  Davut’la  ilgili  anlatılarını  olaylar, 
karakterler,  üslup  ve  tutarlılık  açısından  bire  bir  karşılaştırmaya  tabi  tutmayı, 
benzerlikleri  ve  farklılıkları  tek  tek  ortaya  koymayı,  dolayısıyla  bu  alandaki  boşluğu 
doldurmayı amaçlamaktadır.    
 
 
 
 
                                                           
1
 Hasan Yılmaz, “Kur’an’ın Ana Konularına Dair Bazı Tasnifler” Diyanet İlmi Dergi, c. 46, S. 4, s. 57. 

---

2 
 
2.
 
ARAŞTIRMANIN AMACI VE METODU 
 
Kur’an’daki  kıssalarla  Kitab-ı  Mukaddes’teki  kıssalar  arasında  bazı 
benzerliklerin  olduğu  inkâr  edilemez  bir  gerçektir.  Ancak  bu,  iddia  edildiği  gibi 
Kur’an’daki  kıssaların  Kitab-ı  Mukaddes’ten  veya  Yahudi  ve  Hıristiyanlara  ait 
kaynaklardan alınmış olduğunu söylemek anlamına gelmez.
2
  
 
Umumiyetle  Müslümanlar,  Kitab-ı  Mukaddes  içerisinde  yer  alan  Tevrat’ın, 
Zebur’un  ve  İncil’in  Kur’an’dan  önce  Allah  tarafından  indirilmiş  kitaplar  olduklarını, 
ancak  zamanla  bu  kitapların  tahrif  edildiklerini  kabul  ederler.
3
  Şurası  bir  gerçek  ki 
Kitab-ı Mukaddes’in içerisinde bütünüyle tahrif edilmemiş olduğunu gösteren yerler de 
vardır.  Bu  tahrif  edilmemiş  yerler  Kur’an’la  benzerlikler,  hatta  bazen  paralellikler 
gösterir.  Kur’an ve Kitab-ı  Mukaddes’in örtüşen ve benzeşen  yerlerinden anlıyoruz ki 
Kur’an’ın  getirdikleri  yeni  bir  şey  değil,  önceki  kitapların  getirdiklerinin  bir  devamı 
mahiyetindedir.  Nitekim  Kur’an,  daha  önceki  kitapları  tahrif  edilmemiş  tarafları 
itibariyle “ (Ey Muhammed) O, sana Kitab’ı hak ve önceki kitapları tasdik edici olarak 
tedricen  indirmiştir…”
4
  diyerek  tasdik  eder.  Yine  Kur’an,  Hz.  Musa’ya  verilen  kitabı 
“kılavuz”,
5
 “nur ve insanlara yol gösterici”
6
 olarak vasıflandırır.    
                                                           
2
 
Bu  iddianın  özeti  şudur:
 
Kur’an’daki  kıssalarla  Kitab-ı  Mukaddes’teki  anlatılar  arasında,  bazı 
benzerliklerin  olmasından  hareketle,  Kur’an’ın  Allah’tan  gelen  bir  vahiy  olduğu  fikrini  kabul  etmeyen 
gayrimüslimler,  Müslümanlarla  temas  kurdukları  erken  dönemlerden  itibaren  Kur’an’daki  materyalin 
kaynağını tespit etme çabası içerisine girdiler. Bazı gayrimüslimler, Yahudi ve Hıristiyan geleneğine ait 
bilgileri Muhammed’e aktaran gizemli bir hocasının olmuş olabileceği iddiasını ortaya attılar. Sonra bu 
iddialarıyla ilişkili olarak rahip Bahira ve gizemli bir kişiliğe sahip olan Sergius’u örnek verdiler. Modern 
dönemde  ise  batı  dünyasında,  Kur’an’daki  materyal  ve  özellikle  kıssaların  Yahudi  ve  Hıristiyan 
çevrelerden adapte edilmiş olduğu iddiası genel kabul gördü. Bu iddia birçok batılı oryantalist tarafından 
da  yaygın  bir  şekilde  sürdürüldü.  Öte  yandan  Kur’an’daki  Kitab-ı  Mukaddes’le  ilişkili  materyalin, 
doğrudan Kitab-ı Mukaddes’ten değil, Kitab-ı Mukaddes yorum ve tefsirleriyle Yahudi ve Hıristiyanlara 
ait kaynaklardan alınmış olduğu düşüncesi de yaygın şekilde savunuldu
. 
Daha fazla bilgi için bkz. Şinasi 
Gündüz,    “Kur’an  Kıssalarının  Kaynağı  Eski  Ahit  Mi?”,  IV.  Kur’an  Sempozyumu,  Fecr  Yay.,  Ankara, 
1998,  s.  49-52;  Osman  Cilacı,  “Kur’an  Kıssaları  Yahudilikten  mi  Alınmıştır?”,  İslam  Medeniyeti  (dini-
ilmi-fikri aylık mecmua), İstanbul 1973,  S. 32, s. 28-29.  
3
  Tevrat’ın  tahrifi  meselesinde  Müslümanlar  üç  farklı  görüş  beyan  etmişlerdir.  1)  Tevrat’ın  ekseri 
kısmının tahrif edildiğini savunanlar. İbn Hazm, İbn Kayyim el-Cevziyye ve el-Karafî gibi. 2) Tevrat’ta 
tahrifin  olmadığını  savunanlar.  İbn  Haldun  ve  Makrizî  gibi.  3)  Tevrat’ta  kısmi  tahrifi  savunanlar.  İbn 
Teymiyye,  Elmalılı  Muhammed  Hamdi  Yazır  ve  Süleyman  Ateş  gibi.  Daha  fazla  bilgi  için  bkz.  Baki 
Adam, “Tevrat’ın Tahrifi Meselesine Müslüman ve Yahudi Cephesinden Bir Bakış”, Ankara Üniversitesi 
İlahiyat Fakültesi Dergisi, Ankara ty., c. 36.     
4
 Al-i İmran, 3/3. 
5
 İsrâ, 17/2. 
6
 Kasas, 28/43. 

---