T. C. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı

24 
 
dediler.  Saul’u  küçümsediler  ve  ona  armağan  vermediler.  Saul  ise  buna  aldırmadı.”
118
 
Saul’ün  hükümdarlığına  itiraz  edenler  ‘O  bizi  nasıl  kurtarabilir?’  demekle  Saul’ün 
servet  ve  zenginlik  açısından  geniş  imkâna  sahip  olmadığını  kastetmiş  olmalıdırlar. 
Böyle olunca her iki kitaba göre itiraz edenlerin gerekçeleri örtüşmüş olmaktadır.  
 
Kur’an’dan Talut’un başarılı bir komutan olduğunu anlıyoruz. Çünkü O, Calut’u 
yenmiş  ve  zafer  kazanmıştır.  Kitab-ı  Mukaddes’in  Saul’ü  de  başarılı  bir  komutan  idi: 
“Saul,  İsrail’e  kral  atandıktan  sonra  her  yandaki  düşmanlarına  karşı  savaştı.  Gittiği 
her yerde zaferler kazandı.”
119
  
 
Kur’an’da  Allah’ın  Tâlût’a  ilim  ve  bedende  üstünlük  verdiği  belirtilmiştir:
 
‘Allah  sizin  üzerinize  onu  seçti,  ilimde  ve  bedende  ona  üstünlük  verdi.
’ 
Kitab-ı 
Mukaddes’te  de  benzer  bir  anlatımla  Tanrı’nın  Saul’a  “başka  bir  kişilik”  verdiği  ve 
“Tanrı’nın Ruhu’nun Saul’un üzerine güçlü bir biçimde indiği” ifade edilmiştir: “Saul, 
Samuel’in  yanından  ayrılmak  üzere  ona  sırtını  döner  dönmez,  Tanrı  ona  başka  bir 
kişilik  verdi.  O  gün  bütün  bu  belirtiler  gerçekleşti.  Giva’ya  varınca,  Saul’u  bir 
peygamber  topluluğu  karşıladı.  Tanrı’nın  Ruhu  güçlü  bir  biçimde  üzerine  indi.”
120
 
Şunu demek istiyoruz: Saul’ün başka bir kişiliğe sahip olması bilgili olması, Tanrı’nın 
ruhunun kendisine güçlü bir biçimde inmesi, onun güçlü olması demek olabilir. O halde 
Kur’an’da geçen Talut ve Kitab-ı Mukaddes’te geçen Saul karakterleri bilgili olmak ve 
güçlü olmak hususlarında da benzerlik arz etmektedirler.
       
 
 
Kur’an’ın  metninden  Talut’un  peygamber  olduğu  direk  anlaşılmamaktadır. 
Onun peygamber olduğunu müfessirler söylemiştir. Kurtubî, “Allah sizin üzerinize onu 
(Talut’u)  seçti,  ilimde  ve  bedende  ona  üstünlük  verdi.”  ayetini  tefsir  ederken, 
bazılarının:  “Allah,  Talut’a  vahyetmek  suretiyle  onun  ilmini  artırmıştır.  Dolayısıyla 
Talut peygamberdir.” dediklerini bildirmiştir.
121
 Razi  de Talut’un peygamber olmasını 
uzak  bir  ihtimal  olarak  görmemiştir.  Talut’un  peygamber  olduğunu  söyleyenlerin, 
gerekçelerini şu şekilde aktarmıştır: 
                                                           
118
 Kitab-ı Mukaddes, I. Samuel, 10/27. 
119
 Kitab-ı Mukaddes I. Samuel, 14/47. 
120
 Kitab-ı Mukaddes, I. Samuel, 10/9. 
121
  Ebu  Abdullah  Muhammed  b.Ahmed  b.  Ebû  Bekir,  el-Kurtubî  (ö.  671  H.),  el-Câmi’u  li  Ahkâmi’l- 
Kur’an, Tahk.: Hişâm Semîr el-Buhârî, Dar’u Âlim’il-Kütüb, Riyad 1423/2003, III/247.  

---

25 
 
“İnsanlardan  bazıları  demişlerdir  ki:  ‘Talut,  muhakkak  bir  peygamberdi. 
Çünkü Allah Teâla onun elinde mucizeler ortaya çıkarmıştır. Böyle olan her 
kişi  peygamber  olur.  ‘Bu  Allah’ın  veli  kullarının  kerametlerindendir.’ 
denmez.  Çünkü  keramet  ile  mucize  arasında  fark  vardır.  Keramet 
mukavemet  etmek  için  gösterilmez.  Mucize  ise  mukavemet  etmek  için 
gösterilir. Dolayısıyla mucizenin kerametler cinsinden olmaması gerekir.”
122
  
Bu  görüşün  doğru  olduğunu  kabul  ettiğimizde  Kur’an’ın  Talut’u  ile  Kitab-ı 
Mukaddes’in Saul’u peygamber olmaları noktasında da örtüşmüş oluyorlar. Fakat ifade 
etmek  gerekir  ki  Saul’ün  peygamber  olduğu  Kitab-ı  Mukaddes’te  yoruma  mahal 
bırakmayacak biçimde açık ve nettir:  
“Saul,  Samuel’in  yanından  ayrılmak  üzere  ona sırtını  döner  dönmez,  Tanrı 
ona  başka  bir  kişilik  verdi.  O  gün  bütün  bu  belirtiler  gerçekleşti.  Giva’ya 
varınca Saul’u bir peygamber topluluğu karşıladı. Tanrı’nın Ruhu güçlü bir 
biçimde  üzerine  indi  ve  Saul  onlarla  birlikte  peygamberlikte  bulunmaya 
başladı.  Onu  önceden  tanıyanlar  ‘Saul  da  mı  peygamber  oldu’  diye 
sordular.”
123
 
Bu  ifadelere  göre  Tanrı’nın  Ruhu’nun  Saul’a  güçlü  bir  biçimde  inmesi  ve 
Giva’da Saul’u  bir peygamber topluluğunun karşılaması Saul’un peygamber olduğuna 
delalet  eder.  Kaldı  ki,  “Saul  onlarla  birlikte  peygamberlikte  bulunmaya  başladı.  Onu 
önceden tanıyanlar ‘Saul da mı peygamber oldu’ diye sordular.” ifadesi bizatihi O’nun 
peygamber olduğunu gösteren açık bir delildir. O halde Talut’un peygamber olduğunu 
söyleyen görüşler ile Saul’ün peygamber olduğunu açıkça ifade eden Kitab-ı Mukaddes 
arasında benzerlik olduğunu söyleyebiliriz. 
   
Kur’an’ın Talut’u ile Kitab-ı Mukaddes’in Saul’ü arasında bir takım farklılıklar 
da  vardır.  Örneğin  Kur’an’da  Talut  yerilmediği  gibi  bilakis  bilgisi,  gücü  ve  askeri 
başarısından  dolayı  övülür.
124
  Kitab-ı  Mukaddes’te  ise  Saul,  Rabbin  buyruğuna 
uymadığı  için  Samuel  tarafından  azarlanır.
125
  Yine  Kitab-ı  Mukaddes’te  Saul’un, 
Amelekliler’i  cezalandırması  hususunda  Tanrı’nın  sözünü  dinlemediği  için  Tanrı’nın 
                                                           
122
 Râzî, a.g.e., VI/507. 
123
 Kitab-ı Mukaddes, I. Samuel, 10/9-11. 
124
 Bakara, 2/247. 
125
 Bkz. Kitab-ı Mukaddes, I. Samuel, 13/13-14. 

---

26 
 
onu kral seçtiğine pişman olduğu anlatılır: “Rab, İsrailliler’e yaptıkları kötülükten ötürü 
Amalekliler’i  cezalandırmak  istedi.  Bunun  için  Samuel’i  Saul’e  göndererek: 
“Amalekliler’e  saldırmasını,  onlara  ait  her  şeyi  yok  etmesini,  hiçbir  şeyi 
esirgememesini, kadın erkek, çoluk çocuk, öküz, koyun, deve, eşek hepsini öldürmesini” 
emretti.”
126
  “Saul  ile  adamları,  Amalekliler’i  yenilgiye  uğrattılar.  Halkın  tümünü 
kılıçtan  geçirdiler.  Ne  var  ki  en  iyi  koyunları,  sığırları,  besili  danaları,  kuzuları 
esirgediler.”
127
  “Böylece  Saul  Rabbin  sözüne  kulak  asmadı  ve  Rabbin  gözünde  kötü 
olanı yaptı.”
128
 “Rab, Samuel’e şöyle seslendi: “Saul’u kral yaptığıma pişmanım. Beni 
izlemekten vazgeçti. Buyruklarımı yerine getirmedi.”
129
 “Bunun üzerine Samuel Saul’a: 
“Rabbin buyruğunu reddettin, Rab de senin İsrail Kralı olmanı reddetti.” dedi.
130
 “Rab 
Saul’u İsrail Kralı yaptığına pişman olmuştu.”
131
 
 
Bir  diğer  fark  da  şudur:  Kur’an,  Talut’un  sadece  Calut’la  yaptığı  savaştan 
bahsederken,  Kitab-ı  Mukaddes,  Saul’ün  birçok  millet  ve  halkla  kıyasıya  yaptığı 
savaşlardan bahseder. Saul’ün Ammonlular’ı bozguna uğrattığını uzun uzun anlatır.
132
 
Saul’ün  İsrail’e  kral  olarak  atanmasından  sonra  her  yandaki  düşmanlarına  –Moav, 
Ammon, Edom halkları, Sova kralları ve Filistliler’e- karşı savaştığını, gittiği her yerde 
zafer kazandığını, İsrailliler’i düşmanın yağmasından kurtardığını söyler.
133
   
 
 
Kitab-ı Mukaddes’te, bunlardan başka Kur’an’dan farklı olarak Davut’un Saul’e 
lir  çaldığı,
134
  Halkın  Davut’a  olan  teveccühünden  dolayı  Saul’ün  onu  kıskandığı,
135
 
Davut’u  kovaladığı
136
  ve  öldürmeye  teşebbüs  ettiği,
137
  Davut’un  Saul’den  kaçtığı,
138
 
eline  fırsat  geçmesine  rağmen  Davut’un  birkaç  kez  Saul’ün  canını  bağışladığı,
139
 
                                                           
126
 Kitab-ı Mukaddes, I. Samuel, 15/2-3. 
127
 Kitab-ı Mukaddes I. Samuel, 15/8-9. 
128
 Kitab-ı Mukaddes I. Samuel, 15/19. 
129
 Kitab-ı Mukaddes I. Samuel, 15/10-11. 
130
 Kitab-ı Mukaddes I. Samuel, 15/26. 
131
 Kitab-ı Mukaddes I. Samuel, 15/34. 
132
 Kitab-ı Mukaddes I. Samuel, 11/1-15. 
133
 Kitab-ı Mukaddes I. Samuel, 14/1-52. 
134
  Kitab-ı  Mukaddes  I.  Samuel,  16/14-23;  Saul,  depresyondaydı  ve  Davut  kralın  içindeki  cini  müzik 
vasıtasıyla çıkarmak için ona lir çalardı. Bkz. The Encyclopedıa of The Jewısh Relıgıon, “David”, s. 107.  
135
 Kitab-ı Mukaddes I. Samuel, 18/9. 
136
 Kitab-ı Mukaddes I. Samuel, 23/7-29. 
137
 Kitab-ı Mukaddes I. Samuel, 19/9-11. 
138
 Kitab-ı Mukaddes I. Samuel, 21/10. 
139
 Kitab-ı Mukaddes I. Samuel, 24/1-22; 26/1-25. 

---